katarraktisvillage

Χριστούγεννα: Μια απαιτητική περίοδος ή μια περίοδος ενθουσιασμού;

 Καλησπέρα, ελπίζω όλοι να είστε καλά!

Σιγά-σιγά μπαίνουμε στην περίοδο των Χριστουγέννων όπου για πολλούς ανθρώπους μπορεί να είναι μια κατάσταση ενθουσιασμού και εορταστικής ατμόσφαιρας αλλά για άλλους, η περίοδος αυτή μπορεί να είναι απαιτητική και να συνδέεται με συναισθηματική δυσφορία ή ακόμα και κατάθλιψη.

και θα αναρωτηθεί κάποιος τι από τα δυο είναι φυσιολογικό;

Και οι δυο καταστάσεις είναι φυσιολογικές δεν περνάμε όλοι τις ίδιες καταστάσεις, δεν έχουμε τα ίδια βιώματα και ούτε τα ίδια συναισθήματα. Το πιο σημαντικό είναι να μην υποκρινόμαστε για αυτό που νιώθουμε και καταπιεζόμαστε.

Γιατί ένας άνθρωπος νιώθει λύπη τα Χριστούγεννα;

  1. Απώλεια ή ασθένεια αγαπημένου προσώπου: Η απώλεια ή ασθένεια κάποιου αγαπημένου προσώπου μπορεί να καθιστά δύσκολο τον εορταστικό χαρακτήρα των Χριστουγέννων.
  2. Οικονομικά προβλήματα: Η πίεση των εξόδων κατά τη διάρκεια των διακοπών μπορεί να προκαλέσει άγχος και στρες, ειδικά αν η οικονομική κατάσταση δεν είναι καλή.
  3. Κοινωνική πίεση: Η αναμενόμενη χαρά και ευτυχία που συχνά συνδέεται με τις γιορτές μπορεί να αυξήσει την αίσθηση απομόνωσης ή ανικανότητας.
  4. Επιβάρυνση μνήμης: Τα Χριστούγεννα μπορούν να φέρουν αναμνήσεις από παλιά γεγονότα ή εμπειρίες που προκαλούν αρνητικά συναισθήματα.

Τι να κάνετε όταν νιώθετε πιεσμένοι τα Χριστούγεννα;

Για εμένα το πρώτα βήμα είναι να το αποδεχτείτε χωρίς ενοχές και τύψεις. Δεν σας κάνει κακό άνθρωπο να μην νιώθετε χαρά. Θαρρώ επίσης πως όσο ζορίζεται να είστε καλά ενώ δεν είστε τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα και θα νιώθετε συναισθήματα αναξιότητας.

Άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι:

  1. Θέστε ρεαλιστικές προσδοκίες: Μην αφήνετε τον εαυτό σας να πιέζεται από τις υψηλές προσδοκίες, είτε πρόκειται για τα δώρα που θα προσφέρετε, είτε για τον τρόπο που σκέφτονται οι άλλοι για εσάς.
  2. Καθορίστε προτεραιότητες: Καθορίστε τις σημαντικότερες δραστηριότητες και εστιάστε σε αυτές. Δεν χρειάζεται να κάνετε τα πάντα.
  3. Αναλάβετε τη βοήθεια άλλων: Μη φοβηθείτε να ζητήσετε βοήθεια από φίλους και οικογένεια. Κοινοποιήστε τις ευθύνες και μοιραστείτε τα καθήκοντα.
  4. Κάντε μικρές αλλαγές: Εξετάστε το πρόγραμμά σας και δείτε αν μπορείτε να κάνετε μικρές αλλαγές που θα μειώσουν το άγχος.
  5. Φροντίστε τον εαυτό σας: Δώστε προσοχή στην υγεία και στην ξεκούραση σας. Κοιμηθείτε αρκετές ώρες, τρώτε υγιεινά, και βρίσκετε χρόνο για πράγματα που αρέσουν σε εσάς μόνο.
  6. Επικοινωνήστε με κανονικό τρόπο: Αν νιώθετε ότι πιέζεστε, μιλήστε με κάποιον που εμπιστεύεστε και πιστεύετε πως θα σας καταλάβει για τα συναισθήματά σας. Η επικοινωνία με έναν ειδικό αν νιώθετε πως δεν μπορείτε να σηκώσετε το βάρος των Χριστουγέννων μπορεί να βοηθήσει.

Να διαλέγετε ανθρώπους δίπλα σας που σας κατανοούν, σας αγαπάνε, σας υποστηρίζουν και δεν σας πιέζουν. ΊΣΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ.

 

Επίσης, εσείς που είστε δίπλα στους ανθρώπους που περνάνε κάπως δύσκολα να θυμάστε να μην τους κατακρίνετε για τα συναισθήματά τους ή να τους πιέζετε να κάνουν πράγματα όπου δεν θέλουν ή να απομακρύνεστε από αυτούς. Αναρωτιέμαι πολλές φορές πως βλέπουμε την φιλία με τους ανθρώπους γύρω μας μια επένδυση άραγε ή μια καλοπέραση; Περάστε απλά από το σπίτι τους και πείτε ένα γεια!

Καλές γιορτές σε όλους!! Θυμηθείτε πως οι σχέσεις και η ειλικρίνεια των συναισθημάτων μας ίσως είναι πιο σημαντικά και από τα Χριστούγεννα!!

 

 

Share:

Ανεμπικαριά VS European Commission

 Χίος! Όλα τα μυστικά που αποκαλύπτει η φύση, η ιστορία, ο πολιτισμός, η παράδοση, η λαογραφία και η τέχνη της -για να μην πω η επιστήμη- μπορείς να τα ανακαλύψεις σε ένα μοναδικό προϊόν.
 Όχι, δεν είναι η μαστίχα. Είναι η “σούμα”, η οποία παράγεται την εποχή αυτή, εδώ και τρεις αιώνες, και ΜΟΝΟ στα χωριά μας με απόσταξη σύκων. 
Τα σύκα έχουν μαζευτεί ήδη από τον Αύγουστο, απλώνονται στον ήλιο για δυο-τρεις βδομάδες, ώσπου να ξεραθούν, και μετά ζυμώνονται για 30-40 ημέρες σε βαρέλια γεμάτα με νερό, εφόσον δεν προστεθεί μαγιά για να επιταχύνει τη ζύμωση. Το καλοκαίρι ψάχναμε με τη Μαίρη μια συκιά γεμάτη, μήπως κόψουμε κανένα και δεν βρίσκαμε. «Εμ, δεν έχετε αφήσει σύκο για σύκο, τα μαζεύετε όλα για σούμα», μου είπε! Και πού; Σε ένα νησί με χωριό που ονομάζεται Συκιάδα!

Όταν ξεκινήσει η αποστακτική περίοδος, το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου, τα σύκα βράζουν σε χάλκινα καζάνια, άμβυκες όπως ονομάζονται, και με αλκοολική ζύμωση μεταβάλλουν τα σάκχαρά τους σε οινόπνευμα που φθάνει 60-70% (!) ανάλογα με ποια κομμάτια του σύκου ρίχνει στο καζάνι ο παραγωγός. Τσίπουρο, ρακή και λοιπά αποστάγματα από σταφύλια ακολουθούν. Συνεπώς η σούμα κάνει και για εντριβές, ιδίως μετά από τη δεύτερη απόσταξη που ανεβάζει τον αλκοολικό βαθμό και την ποιότητα.

Εδώ και χρόνια ήθελα να γράψω όχι για τη διαδικασία της απόσταξης αλλά για τη μυσταγωγία που την περιβάλλει και εξελίσσεται γραμμικά επί ώρες με έναν δυνατό σαγηνευτικό συνδυασμό της ρέουσας σούμας με τα κοψίδια, των εξωραϊσμένων για την περίσταση ιστοριών με τα αστεία, του διονυσιακού χορού με τα τραγούδια, με πρωτεύον σολιστικό όργανο το κλαρίνο.
Δεν πρόκειται για πανηγύρια -από αυτά έχουμε πολλά στο νησί, ίσως τα περισσότερα στην Ελλάδα. Ούτε για τοπικά κοινωνικά happenings. Αυτές οι «καθισιές», όπως τις λέμε, είναι μια μορφή θεατρικών παραστάσεων που ανεβαίνουν απ’ το βορρά μέχρι το νότο του νησιού στα 30-40 αποστακτήρα, ανεμπικαριά ή νεμπικαριά ή καζαναριά.

Ξεκινούν πριν τον βρασμό των σύκων και φουντώνουν όταν αρχίζει να ρέει η σούμα. Πρωταγωνιστούν όλοι! Μουσικοί, φίλοι, γείτονες, γνωστοί και άγνωστοι, επισκέπτες ή περαστικοί. Οι πάντες είναι ευπρόσδεκτοι από τους ιδιοκτήτες των καζανιών -τους αμβυκούχους -έχουν και σύλλογο! Όλα για το κέφι και την παράσταση-παράδοση, αφού δεν υπάρχει κέρδος.
Ο νόμος επιτρέπει μόνο μικρή παραγωγή για ιδιοκατανάλωση και όχι μαζική για εμπορία. Αν με ρωτήσετε τι είναι τελικά όλα αυτά, θα έλεγα ότι είναι τρόπος ζωής, όχι πολύ υγιεινός αλλά ευτυχώς μόνο για ένα μόνο δίμηνο.



Κάθε παραγωγός έχει τον τρόπο του στη σούμα να ρυθμίζει την ποιότητα και τη γεύση. Άλλοι προσθέτουν, κατά τη διάρκεια του καζανίσματος, φυσικά αρωματικά: γλυκάνισο ή λίγη μαστίχα και άλλοι φρούτα: μήλα, πορτοκάλια μανταρίνια, κυδώνια που δίνουν ιδιαίτερη γεύση και άρωμα.
Ο καθένας ό,τι θέλει. Στα βόρεια λένε πως παίζει ρόλο το υψόμετρο. Στα νότια το καλό το σύκο. Ο φίλος μου ο Ρυμικής λέει ότι το αποτέλεσμα κρίνεται από την κατάσταση στην οποία θα σε βρει η επόμενη μέρα, ανεξάρτητα από την ποσότητα που κατανάλωσες. Και συμφωνώ! Πάντως εγώ προτιμώ τη σούμα σκέτη. “Χωρίς”, όπως γράφουν στα βαρελάκια που την αποθηκεύουν.

Τα στιγμιότυπα που μοιράζομαι μαζί σας είναι από τις δυο τελευταίες “παραστάσεις”. Το Σάββατο στα Αγιάσματα, στη βόρεια Χίο, στο ανεμπικαριό του φίλου μου Κώστα Ρυμική με πουλόβερ. Την Κυριακή στα Μεστά, στη νότια Χίο, στο ανεμπικαριό του άλλου φίλου μου Γιώργου Πανάδη με πουκάμισο. Και του χρόνου λοιπόν!

Share:

Ο ταχυδρόμος νευρίασε ε;

Μία μέρα ένας ταχυδρόμος χτύπησε την πόρτα ενός σπιτιού. Μία παιδική φωνή ακούστηκε πίσω από την πόρτα να λέει:

– Αμέσως, παρακαλώ περιμένετε λίγο!

Μετά από λίγα λεπτά ο ταχυδρόμος άρχισε να χτυπά ξανά την πόρτα. Η φωνή ενός μικρού κοριτσιού ακούστηκε πίσω από την πόρτα:

– Αν βιάζεστε, αφήστε τα γράμματα στο χαλάκι.

Ο ταχυδρόμος απάντησε:

– Έχετε μια επιστολή που απαιτεί την υπογραφή σας. Θα περιμένω.

Ήδη θυμωμένος, ο ταχυδρόμος νόμιζε ότι θα του έλεγε κάτι. Πέρασε λίγη ώρα μέχρι να ανοίξει η πόρτα. Όλος του ο θυμός έσβησε αμέσως. Ένα κοριτσάκι με καροτσάκι, χωρίς πόδια, αλλά με γουρλωμένα μάτια, τον παρακολουθούσε. Ο Ταχυδρόμος της έδωσε το γράμμα και της ζήτησε να υπογράψει. Μετά από αυτό έφυγε. Το κοριτσάκι χαμογέλασε και είπε:

– Σας ευχαριστούμε για την υπομονή σας. Καλή μέρα.

Μετά από ένα μήνα ο ταχυδρόμος συνέχισε να παραδίδει την αλληλογραφία. Κάθε φορά χτυπούσε την πόρτα και περίμενε υπομονετικά να φτάσει το κοριτσάκι και μετά έφευγε. Άρχισε  να του κάνει περισσότερες ερωτήσεις: “Πώς σε λένε; Σου αρέσει αυτό που  κάνεις; Έχεις παιδιά; Πόσα γράμματα πρέπει να παραδώσεις σήμερα;”

Σταδιακά ο ταχυδρόμος άρχισε να απαντά και να του χαμογελά.

Τη ρώτησε για τα πόδια της, αλλά εκείνη δεν θύμωσε και του απάντησε χαμογελώντας:

– Δεν μπορώ να περπατήσω γιατί γεννήθηκα χωρίς  αυτά, ο μπαμπάς λέει πάντα ότι η καρδιά μου είναι τόσο μεγάλη που έχει  τα δικά της πόδια. Κάθε μήνα βάζω χρήματα σε αυτόν τον  κουμπαρά και όταν γεμίσει ο μπαμπάς θα μου αγοράσει προσθετικά πόδια και  θα μπορώ να περπατήσω κι εγώ.

Έγιναν καλοί φίλοι. Όταν ήρθε το  φθινόπωρο οι βροχές γίνονταν όλο και πιο συχνές και σε μια καταρρακτώδη  βροχόπτωση, ο ταχυδρόμος περίμενε βρεγμένος έξω από την πόρτα. Όταν έφυγε, το κοριτσάκι κατάλαβε ότι τα παπούτσια του ήταν σάπια. Την επόμενη μέρα τον είδε με το ίδιο ζευγάρι παπούτσια.

Μετά από μια εβδομάδα το ίδιο.

Όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, ο ταχυδρόμος  αποφάσισε να μην πάει με άδεια χέρια και αγόρασε ένα κουτί καραμέλες,  χτύπησε την πόρτα, το κοριτσάκι του άνοιξε και έλαβε το κουτί με τα  ζαχαρωτά μαζί με το γράμμα. Ήταν τόσο ενθουσιασμένη. Γύρισε και στο τραπέζι πίσω της ήταν ένα μεγάλο κουτί και μερικά κομμάτια πορσελάνης. Ζήτησε από τον ταχυδρόμο να πάρει το κουτί στο σπίτι του.

– Δεν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο.

– Νόμιζα ότι ήμασταν φίλοι, αν δεν δεχτείς, θα στεναχωρηθώ πολύ τα Χριστούγεννα.

Στο άκουσμα αυτό ο ταχυδρόμος πήρε το δώρο και έφυγε, αφού το ευχαρίστησε και του ευχήθηκε.

Όταν άνοιξε το κουτί, μέσα ήταν ένα καινούργιο  ζευγάρι πανάκριβες μπότες και ένα σημείωμα: “Για τον καλό μου φίλο! Τώρα  θα μπορείς να περπατάς με στεγνά πόδια”.

Τα μάτια του ταχυδρόμου άρχισαν να γεμίζουν  δάκρυα και συνειδητοποίησε ότι τα θραύσματα δίπλα στο κουτί ήταν από τον  κουμπαρά και ότι το κοριτσάκι είχε ξοδέψει όλα τα χρήματά της σε αυτό  το ζευγάρι μπότες.

Την επόμενη μέρα πήγε στο αφεντικό του και του είπε:

– Κύριε, αλλάξτε μου διαδρομή. Αυτό  το παιδί εγκατέλειψε το όνειρό του να περπατήσει για να βάλει παπούτσια  στα υγιή μου πόδια και δεν μπορώ να τα δώσω πίσω όσο κι αν το θέλω.

Όταν το αφεντικό άκουσε για αυτή τη σπουδαία χειρονομία από ένα παιδί, οργάνωσε έναν έρανο.

Την ημέρα των Χριστουγέννων ο ταχυδρόμος χτύπησε  την πόρτα, η πόρτα άνοιξε γρήγορα αυτή τη φορά, ο πατέρας βγήκε με το  κοριτσάκι στην αγκαλιά του.

Δεν ήταν μόνο ο ταχυδρόμος, αλλά το αφεντικό και όλοι οι ταχυδρόμοι της πόλης.

Το κοριτσάκι χαμογελούσε και ξαφνιάστηκε με αυτό που είδε. Ο ταχυδρόμος έφερε ένα κουτί που έδωσε στον πατέρα και ένα σημείωμα στο κοριτσάκι.

Στο κουτί υπήρχαν προσθετικά πόδια για να  περπατήσει το κοριτσάκι και το σημείωμα έλεγε: «Για την καλύτερή μας  φίλη, τώρα θα μπορείς να περπατήσεις, αλλά η καρδιά σου είναι τόσο  μεγάλη που έχει τα δικά της πόδια, έτοιμη να τρέξει για να κάνει καλό  ακόμα και σε ένα ταχυδρόμο».

Επομένως…

Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι, αν έχεις καρδιά γεμάτη  αγάπη, χαμόγελο στα χείλη και ζεστό λόγο, οι γύρω σου θα πλουτίσουν.  Δίνετε έλεος στους ανθρώπους, και κοιτάξτε τους με αγάπη!



Share:

Θέλει να πίνει ωραίο καφέ λέει..

Θέλει και ψάχνει ένα ωραίο μαγαζί , να το κάνει «στέκι» για να πίνει τον καθημερινό του καφεδάκι.

Μπαίνει στο πρώτο μαγαζί (μια Δευτέρα , ας πούμε ) .. χάλια η ποιότητα του καφέ ..δε δίνει δεύτερη ευκαιρία , άλλωστε ο δρόμος γεμάτος από καφεμάγαζα…

Την επόμενη μέρα (Τρίτη ) , σε άλλο μαγαζί .. βρώμικο αυτό , διαγράφεται από τη λίστα του .

Τετάρτη (συνεχίζει απτόητος την περιήγηση ) , κακό το σέρβις , άργησε η παραγγελία , έκαναν και λάθος στον καφέ του , άλλο ζήτησε , άλλο του έφεραν …

Συνεχίζει …

Έφτασε Πέμπτη και ένα ρημαδοκαφέ της προκοπής ,δεν έχει πιεί ..

Επόμενη στάση , ένα μικρό ηλιόλουστο καφέ .. όλα καλά αλλά .. ντεκόρ φτωχό , δεύτερο για κείνον , η αισθητική ήταν πάντα από τις προτεραιότητές του ..

Μπα ! ούτε εδώ ..

Σημαντική πληροφορία για τον αναγνώστη : Σε κάθε μαγαζί , κάνει τα παράπονά του για το προηγούμενο ..(κρατήστε το αυτό , σημαίνει πολλά για το.. ψυχογράφημα του πελάτη μας )


Παρασκευή πια ..

Μπαίνει στο επόμενο στη σειρά «Koni’s corner” Aπό όνομα καλό ..

Λέει εδώ είμαστε .. Ωραία βιτρίνα , καθαρό ,μουσικές απ αυτές που του αρέσουν ,

full service , όμορφα κορίτσια , ο χώρος μοσχοβολάει χαρμάνια αρωματικών κόκκων , η ιδιοκτήτρια λαμπερή  περσόνα , καλοδέχεται τον κάθε πελάτη , ο οποίος μάλιστα έχει τη δική του θέση , κέρασμα με τον καφέ κάθε φορά ..και μάλιστα ο κάθε πελάτης έχει μια δική του μέρα να επιλέξει το «μουσικό χαλί» που θα συνοδέψει το ρόφημά του .

Αλλά και κείνος , ενθουσιασμένος , πελάτης καθημερινός και δυό φορές τη μέρα , κάποιες φορές ..να λέει τα καλύτερα στην ιδιοκτήτρια και φυσικά άφηνε πλούσιο φιλοδώρημα κάθε φορά .. αντίτιμο της ευχαρίστησής του ..

Βρήκε «αυτό» που ήθελε…

Γίνεται πελάτης και αυτό το στέκι του …


Λίγο καιρό μετά , μέρα τη μέρα «κόβει».. εκεί που πήγαινε κάθε μέρα .. αραιώνει .. κάθε δύο μέρες , κάθε τρεις.. μια φορά την εβδομάδα… και ξαφνικά χάνεται , από τη «γωνιά» αλλά και από την περιοχή ..


Η ιδιοκτήτρια .. χρόνια σε μαγαζιά  , έχει δει και συναναστραφεί με πολλούς ανθρώπους , έχει δει τόσα πολλά ,καμία έκπληξη ..

Οι κοπέλες τη ρωτούν ,να καταλάβουν τι έφταιξε και γιατί αυτός ο τόσο ευχαριστημένος πελάτης έκοψε , δε βρίσκουν λογική αιτία ..

« Το μόνο λάθος σας κορίτσια είναι πως του δώσατε το καλύτερο service από την πρώτη μέρα.. έπρεπε κάθε μερα να παίρνει και από κάτι , όχι όλα μαζί  κάθε φορά ..»


Ένας  ακόμα πελάτης που νόμιζε πως ήθελε ένα στέκι να το  κάνει δικό του.

Θα δείτε όλων των ειδών τους πελάτες εδώ .. και με τον καιρό θα νιώθετε μεμιάς , ποιος είναι εκείνος που θα μείνει πιστός στην επιλογή της δικής μας γωνιάς και ποιος θα είναι ο .. περαστικός . Εσείς σε όλους θα παρέχετε το ίδιο service… επαγγελματίες είμαστε

Συνεχίζουμε  ,  γυρίστε στα πόστα σας  ,  όλα καλά ,τουλάχιστο πήρατε καλό φιλοδώρημα , για όσο..» 

είπε και η ματιά της «θόλωσε» το υγρό τζάμι .

Χειμωνιάζει στη «γωνιά» , οι πόρτες κλείνουν …


 Κωνσταντινάτο 

Share:

Yπάλληλος της Olympic air η Aeggean

Το ύφος της τα λέει όλα!
Λίγο μας νοιάζει ο τίτλος... 

Ήταν 7 Σεπτεμβρίου ώρα 11:35 στο αεροδρόμιο της Χίου. Μόλις είχαμε κάνει τσεκ το εισιτήριο της μικρής που έφευγε, φοιτήτρια πλέον για άλλους κόσμους! Δεν θα σταθώ σε αυτό! Θα σας μιλήσω για την υπάλληλο στο γκισέ! Καλή φίλη και ομολογουμένως πολύ καλή μουσικός!, την γνωστή σε όλους μας κ Βινα Α. 

Αφού μας ευχήθηκε κτλ είχε την μικρή ένα φεγγάρι στην χορωδία την ήξερε από μικρή.


Λοιπόν μετά από εμάς παίρνουν σειρά στον γκισέ δύο κύριοι μεγαλουτσικοι σε ηλικία, να πω πατέρας και γιος, αδέλφια δεν ξέρω. Παραδίδουν λοιπόν τα διαβατήρια τους στην κυρία. Εκεί που έγραψε προφανώς τα ονόματα τους στον υπολογιστή την βλέπω να την έχει πιάσει μια ανησυχία, τους ρωτάει, παιδιά στης 14 :00 πετάτε για Αμερική; της λένε ναι..

Οπα λέει δε γίνεται για Αμερική πρέπει να είσαι στο αεροδρόμιο 2 ώρες πριν, σε όλους τους προορισμούς βέβαια αλλά για Αμερική δεν παίζει θέλει 2 ώρες πριν. Επίσης δεν έχετε ανταπόκριση είναι ξεχωριστά εισιτήρια δεν θα σας περιμένουν και επίσης είστε για την επόμενη πτήση που φεύγει σε 45 λεπτά.

Οι άνθρωποι έχουν μείνει παγοκολόνες... Και ρε παιδιά δεν ξέρω τελικά εάν πρόλαβαν, αλλά ο αγώνας που έριξε η κοπέλα για να βρει λύση ήταν απίστευτη. Να παίρνει τηλέφωνα να γράφει να σβήνει νααααα ....τις Παναγιάς τα μάτια που λεν, επί 10 λεπτά που ήμασταν  εκεί έδινε το δικό της αγώνα για να εξυπηρετήσει τους δύο κυρίους.

Άκουσα ένα, καλά το πρακτορείο που σας τα έκλεισε τι έκανε; και ένα τελευταίο που άκουσα φεύγοντας γιατί είχε έρθει η ώρα για επιβίβαση της μικρής, την άκουσα να λέει θα προσπαθήσω να σας βάλω σε αυτή την πτήση μήπως μπορέσετε να προλάβετε την πτήση σας.

Πραγματικά ένιωσα ένα θαυμασμό για την υπάλληλο (καλή μας φίλη) είναι από τις στιγμές που σου δίνουν ελπίδα!!

Έτσι ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. 



Share:

Προσπαθώντας να συνδυάσεις δουλειά και ζωή!!!



"Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε". Τρομερό κλισέ, θα σκεφτεί κανείς, αλλά πραγματικά έτσι θα έπρεπε να είναι. Παλιότερα ο κόσμος μοίραζε όμορφα το χρόνο του ανάμεσα στη δουλειά και στην προσωπική ζωή.

Αν εξαιρέσει κανείς τους "καριερίστες" όλος ο υπόλοιπος κόσμος είχε χρόνο να ζει... Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει στις μέρες μας!

Στις μέρες μας όποιος έχει δουλειά θεωρείται πολύ τυχερός!!!

Κι ακόμα πιο τυχεροί είναι αυτοί που μπορούν να απασχολούνται σε 2 δουλειές, ή αυτοί που δουλεύουν στο σπίτι τους!!!

Δεν θα διαφωνήσω... είναι πολύ σημαντική η δουλειά! Τώρα βέβαια το να δουλεύει κανείς 12-14 ώρες, να γυρίζει σπίτι και να μη μπορεί να ανταποκριθεί στις υπόλοιπες υποχρεώσεις (παιδιά, σπίτι, σύζυγος, φίλοι, οικογένεια) δεν το λες και ιδανικό... Υπάρχουν πολλοί υπάλληλοι που χρειάζεται αρκετές φορές  να πάρουν δουλειά στο σπίτι! Εντάξει...

Share:

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΌΛΩΝ ΜΑΣ🌿🇬🇷

- Μπαμπά, τι γιορτάζουμε σήμερα; Ρώτησε ένα αγοράκι που ανέμιζε μηχανικά μια μικρή πλαστική Ελληνική σημαία την ώρα της παρέλασης.

Ο μπαμπάς πίρε αγκαλιά το αγοράκι ώστε εκείνο να βλέπει καλύτερα και του ψιθύρισε οτι θα του απαντήσει στο σπίτι, όταν γυρίσουν.

Η παρέλαση τελείωσε, τα αγήματα αποχώρησαν, τα εμβατήρια σίγασαν, οι μπάντες ξαπόσταιναν, οι φωτογράφοι αποσύρθηκαν και ο κόσμος έσπευδε να πιάσει στασίδι σε καφετερίες και ταβέρνες.


Ο μπαμπάς με τον γιο γύρισαν σπίτι. Εκεί το αγόρι αφού έβγαλε τα καλά του και φόρεσε τη φόρμα του, έτρεξε και υπενθύμισε στο μπαμπά την ερώτηση.

Εκείνος πήγε στο γραφείο του κι έβγαλε από έναν φάκελο μια φωτογραφία. Την έκρυψε διακριτικά στον κόρφο του και πήρε το αγόρι αγκαλιά στην πολυθρόνα.

- Πριν κάποια χρονιά, πολύ πριν γεννηθείς κι εσύ άλλα κι εγώ ακόμα, κάποιοι ξένοι αποφάσισαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Μάνο που το αποφάσισαν μόνοι τους. Και θέλησαν να το κάνουν με όπλα.

Σκοτώνοντας όσους αντισταθούν. Έτσι λοιπόν έστελναν απεσταλμενους σε διάφορα κράτη ζητώντας τους να παραδοθούν.

Έστειλαν και στην Ελλάδα έναν τέτοιον. Ο απεσταλμένος αυτός γύρισε πίσω με έναν φάκελο που έγραφε μια λέξη με τρία γράμματα.

ΟΧΙ.

Ένα ΟΧΙ που σφηνώθηκε στα μυαλά των στρατιών του κόσμου και βάλθηκαν να κλείσουν τα στόματα αυτόν που το υπερασπιστηκαν.

Μάταια.

Άλλωστε, η Ελλάδα ανέκαθεν γεννούσε Ελληνες.

Και, δεν πολεμάνε οι Ελληνες σαν ήρωες μα οι ήρωες πολεμάνε σαν Ελληνες.

Αυτο νευρίασε πολύ τους επίδοξους κατακτητές. Αποφάσισαν να εξαφανίσουν απο τους χάρτες τη χώρα μας. Γι’ αυτό έστειλαν τις στρατιές του κόσμου ολάκερου. Ιταλούς, Βούλγαρους, Αλβανούς, Γερμανούς. Και μας πολεμούσαν με λύσσα.

Όσο έβλεπαν ότι οι Ελληνες δεν έπεφταν, τόσο λυσσουσαν. Και τόσο θεριευαν την επίθεση. Στα χιονισμένα βουνά. Στις ταραγμένες θάλασσες. Στις ανεμοδαρμενες κορυφές. Στο μπλε του ουρανού μας. Μας χτυπούσαν παντού. Κι εμείς τί ήμασταν; Μια χούφτα λαός.

Αν βγάλεις τους γέροντες, τις γυναίκες και τα παιδιά, τι έμενε; Εδω όμως ήταν το λάθος τους.

 Υπολόγισαν χωρίς όλους αυτούς.

Στον πόλεμο αυτόν πήραν μέρος όλοι παιδί μου. Οι γέροντες κράτησαν όπλο. Οι γυναίκες φρόντιζαν τους πολεμιστές. Πολλές από αυτές πολέμησαν πιο γενναία κι από άντρα. Τα παιδιά έκλεβαν ο,τι μπορούσαν και το έδιναν στους δικούς μας. Και οι άντρες μας…

Οι αντρες μας σ’ αυτον τον ατελειωτο χειμωνα σταθηκαν ορθιοι μπροστα στο θανατο. Τον εφτυσαν στα μουτρα και φωναξαν μια λεξη που αντηχησε στα περατα της γης.

ΑΕΡΑ φώναξαν και σείστηκε το σύμπαν. Κι ακούστηκε και στα έγκατα του Αδη και τρόμαξαν οι εχθροί.


219 μέρες γράφουν τα βιβλία αντιστάθηκαν τα παλικάρια αυτά.

 Χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, χωρίς όπλα πολλές φόρες, χωρίς ρούχα ζεστά, χωρίς πολεμοφόδια, χωρίς ανάσα. Κι έπαιρναν στη πλάτη τους λαβωμένους κι έτρεχαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου να σώσουν ο,τι μπορούσε να σωθεί. Και να ξαποστάσουν μια σταλιά.

 Και μετά πάλι στα χιόνια, με παγωμένα χέρια και πόδια να δαγκώνουν τα χείλη τους και να προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι δεν έπαθε κρυοπαγήματα, δεν είναι ματωμένοι, δεν είναι ετοιμοθανατοι. Γιατί αν το πίστευαν αυτό τότε ο εχθρός θα έφτανε στις γυναίκες και τα παιδιά τους. Σε εμάς.

Και σκοτώθηκαν πολλοί. Ούτε ένας μάταια όμως. Κάθε σπίτι έχει κι από έναν σκοτωμένο. Κάθε σπίτι έχει κι από έναν ήρωα. Κάθε σπίτι έχει έναν λόγο να θρηνεί. Και τον ίδιο ακριβός λόγο να υπερηφανευεται.

Κι έτσι εμείς οι Ελληνες έχουμε όλοι σχεδόν από μια τέτοια φωτογραφία (βγάζει την φωτογραφία και την δείχνει στο αγόρι).

Το αγόρι αφού την επεξεργαστηκε για μερικά δευτερόλεπτα, σκύβει και φιλάει την κενή στολή.

- Μπαμπά η στολή αυτή ήταν του παππού, του μπαμπά σου δηλαδή;

- Ναι παιδί μου, του παππού απάντησε βουρκωμένος ο μπαμπάς.

- Μπαμπά, κατάλαβα τι γιορτάζουμε σήμερα. Μάνο που δεν ξέρω αν είναι μέρα χαράς ή λύπης.

Δεν μου αρέσει ο πόλεμος. Παίρνει τους ανθρώπους και αφήνει τις στολές.

Ο πατέρας έσφιξε στην αγκαλιά το αγόρι και φίλησε ευλαβικά κι εκείνος την στολή.

Την στολή που φιλοξενεί την ψυχή της Ελλάδας.

Χρόνια πολλά Ελλάδα.


Share:

Βλέποντας όνειρο το Θαύμα της Αγίας Παρασκευής

Ώρα 00:55 μεσάνυχτα και έτοιμος να κλείσω την τηλεόραση να πέσω για ύπνο, βλέπω το κινητό να αναβοσβήνει ποιος είναι τέτοια ώρα σκέφτομαι, η φίλη μου η  (ιo) από την Θεσσαλονίκη σε μια τρελή φάση να μου γράφει ασταμάτητα. Για την ιστορία σας ενημερώνω ότι δεν το έχει με την θρησκεία, τα θαύματα κτλ. 
Αυτό που την πανικόβαλε είναι ότι πριν λίγες ώρες διάβασε στον (Πολίτη -  Τοπική εφημερίδα στην Χίο) ότι στις 14 Οκτωβρίου θα γίνει λειτουργία για το θαύμα της Αγίας Παρασκευής,
Το googlare όπως μου είπε και της βγάζει το δικό μου blog το άρθρο που έχω γράψει για το θαύμα της Αγίας Παρασκευης. 

Ξαφνικά μου λέει άρχισε να φωνάζει, δεν το πιστεύω δεν το πιστεύω... Τα μικρά της τρόμαξαν, τι έπαθες μαμά;;... 

Η καλή μου φίλη λοιπόν το 2013 έως 2017 ήταν στην Χίο με μετάθεση του άντρα της. 
Το 2013 λοιπόν είχε δει ένα όνειρο τόσο ζωντανό που την άλλη μέρα έψαχνε να βρει το σημείο που είδε, ακόμα δεν ήξερε καλά την Χίο, θυμάται ότι πήγαινε από τον Βρονταδο στην Χώρα και ξαφνικά τεράστια κύματα από την θάλασσα ένας χαμός και μπήκε σε μια αυλή που είχε μια μικρή τρύπα και φεύγανε τα νερά και πέρασε από εκεί. 
Διαβάζοντας λοιπόν το άρθρο ένιωσε ότι έβλεπε το όνειρο της ξανά και ξανά ήταν σα να ζούσε τις στιγμές. 
Μου είπε ότι ήταν η μοναδική εκκλησία που σταματούσε και άναβε ένα κεράκι στο προσκυνητάρι απ έξω χωρίς να καταλαβαίνει το λόγο. 

Σας είπα δεν πίστευε.... Βέβαια όπως μου είπε μια (φουρτούνα μεγάλη) όντως που είχε με το παιδί της, μετά το όνειρο την ξεπέρασε και το παιδί είναι μια χαρά. 
Και διαβάζοντας σήμερα για το θαύμα τις  ήρθαν όλες οι στιγμές στο μυαλό της και μπορώ να πω ότι έπαθε ένα πανικό..... 

Βγήκαμε και κάναμε και από ένα τσιγάρο αυτή στο μπαλκόνι της στην Θεσσαλονίκη και εγώ στο χωριό!  γιατί έγραφε συνέχεια αλλά άμα δε μιλούσαμε ακόμα θα έγραφε αλαφιασμένη όπως ήταν. 

Της είπα να κάνει μία προσευχουλα και να ξαπλώσει ήρεμα, και προφανώς κάποιος ανάβει για σένα κεράκια!

Και προφανώς η Αγία Παρασκευή έκανε το θαύμα της, και προφανώς μπορεί να αρχίσει να πιστεύει! 



Share:

Ενταξε από σήμερα κιόλας την μαστίχα στη διατροφή σου και ξεκίνησε να απολαμβάνεις τα οφέλη της!

Η Μαστίχα Χίου χρησιμοποιείται εδώ και 2.500 χρόνια ως παραδοσιακό ελληνικό φάρμακο για τη θεραπεία αρκετών ασθενειών όπως η γαστραλγία, τα πεπτικά έλκη και άλλες.


Τι είναι;
Το φυτό της μαστίχας, ο σχίνος, επιστημονικά Pistacia lentiscus, ευδοκιμεί σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, από την Ιβηρική χερσόνησο και τη Γαλλία μέχρι την Τουρκία και το Ισραήλ. Ωστόσο, στο νησί της Χίου και πιο συγκεκριμένα στο νότιο τμήμα του νησιού, καλλιεργείται μία ιδιαίτερη ποικιλία σχίνου, ο μαστιχοφόρος σχίνος (συγκεκριμένα Pistacia lentiscus var. Chia), από τον οποίο εξάγεται η φυσική ρητίνη ή μαστίχα. Από το 1997 έχει χαρακτηριστεί ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π)

Το μαστιχόδενδρο, είναι θάμνος αειθαλής ύψους 2-3 μέτρων, που αναπτύσσεται αργά και παίρνει την πλήρη ανάπτυξή του μετά από 40-50 χρόνια, φτάνοντας μέχρι και τα 5 μέτρα ύψος στα ηλικιωμένα φυτά. Τα ειδικά χαρακτηριστικά του εδάφους και του μικροκλίματος, και η παραδοσιακή καλλιέργεια επιφέρουν τελικά ένα τόσο εντυπωσιακό αποτέλεσμα και διαμορφώνουν τη μοναδικότητα αυτής της ξεχωριστής ρητίνης.

Η αρωματική ρητίνη, εκκρίνεται σε σχήμα δακρύων από τον κορμό και τα μεγάλα κλαδιά του μαστιχόδενδρου, με επιφανειακές τομές των παραγωγών.

Το καλοκαίρι είναι η εποχή παραγωγής της μαστίχας. Η προετοιμασία του εδάφους ξεκινάει τον Ιούνιο. Το κέντημα των δέντρων είναι η συνέχεια και ολοκληρώνεται με τη συλλογή της χοντρής μαστίχας –μεγάλα κομμάτια- τον Αύγουστο και της ψιλής μαστίχας –μικρά κομμάτια- τον Σεπτέμβριο.

Ιστορικά στοιχεία για το σχίνο και το ρητινώδες υγρό
Οι πρώτες αναφορές για τη μαστίχα γίνονται από τον Ηρόδοτο (5ος αιώνας π.Χ), ο οποίος αναφέρει ότι οι Έλληνες συνήθιζαν να μασούν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που έρεε από το φλοιό του μαστιχόδεντρου. Η μαστίχα Χίου ήταν η πρώτη φυσική τσίχλα του αρχαίου κόσμου.

Στην αρχαία Ελλάδα επίσης, ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστο


ς επισημαίνουν συχνά τις ευεργετικές της ιδιότητες.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τη χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση των νεκρών. Οι Ρωμαίοι έφτιαχναν από κλαράκια μαστίχας, οδοντογλυφίδες, για να καθαρίζουν και να λευκαίνουν τα δόντια τους αλλά και για να αρωματίζουν την αναπνοή τους

Ποιες οι ιδιότητές της;
Σύμφωνα με μελέτες η μαστίχα της Χίου διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, έχοντας επίσης την ικανότητα να μειώνει τα λιπίδια και τη γλυκόζη στο αίμα. Δεν θα μπορούσαμε να προσπεράσουμε την ιδιότητα της για την ανακούφιση που προσφέρει σε ενοχλήσεις στο στομάχι και γαστρεντερικό σύστημα. Επιπλέον, χρησιμοποιείται για δερματικά προβλήματα καθώς έχει επουλωτική δράση.

Ακόμη, η μαστίχα έχει αναφερθεί μέσα από έρευνες ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και εμποδίζει την εξέλιξη του κυτταρικού κύκλου. Με άλλα λόγια η μαστίχα είναι σημαντική καθώς με αυτή την αναστολή μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτει αντικαρκινική δραστηριότητα.


Παρόλα αυτά, για να έχει αυτό το θετικό αποτέλεσμα, έχει παρατηρηθεί ότι θα πρέπει η μαστίχα να καταναλώνετε σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 20 μg/ml. Οι χημικές δομές των συστατικών της μαστίχας που είναι υπεύθυνες για αυτές τις δραστηριότητες δεν είναι σαφείς. Έτσι, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να διασαφηνιστούν συγκεκριμένα τα βιοδραστικά συστατικά της μαστίχας.

Πιο αναλυτικά οι θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις της
Η μαστίχα θα μπορούσε κάλλιστα να αποκαλείται «πολυχρηστικό» τρόφιμο. Είναι το φυσικό φάρμακο για παθολογικές καταστάσεις και μη! Οι ιδιότητες της είναι ποικίλες. Έχει γνωστή θεραπευτική δράση στην ιατρική, συμμετοχή στη βιομηχανία αρωμάτων και καλλυντικών, στην ποτοποιία, στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική κλπ.

Τα συστατικά της μαστίχας χρησιμοποιούνται:
Στην Ιατρική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για βελτίωση της υψηλής αρτηριακή υπέρτασης, του σακχαρώδη διαβήτη καθώς μπορεί να ρυθμίσει την γλυκόζη στο αίμα μειώνοντας την. Επιπρόσθετα, έχει βρεθεί σε άτομα με καρδιαγγειακά προβλήματα να βελτιώνει την HDL («καλή») χοληστερόλη και την ολική χοληστερόλη ενώ αντίθετα μειώνει την LDL («κακή») χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια. Σημαντική θεραπευτική ιδιότητα για άτομα με ενοχλήσεις σε στομάχι και γαστρεντερικές διαταραχές.

Μεταξύ αυτών, η νόσος Crohn, η γαστρίτιδα, το έλκος και η δυσπεψία είναι μερικές παθήσεις οι οποίες δείχνουν σημάδια ανακούφισης μετά από κατανάλωση-χρήση της μαστίχα. Επίσης βοηθά στην εξάλειψη – μείωση ελικοβακτηριδίου.

Στην βιομηχανία αρωμάτων και καλλυντικών χρησιμοποιείται ως βάση η μαστίχα. Για παράδειγμα σε σαμπουάν, σαπούνια, κρέμα σώματος, κρέμα προσώπου, αφρόλουτρα κ.α
Η μαστίχα μπορεί να απολαμβάνεται ως προσθήκη στα αλκοολούχα ποτά. Επίσης και σε μη αλκοολούχα τύπου αναψυκτικό.

Στην ζαχαροπλαστική και στη μαγειρική χρησιμοποιείται η σκόνη μαστίχας ως συστατικό για βελτίωση της γεύσης. Για παράδειγμα σε λουκούμια, τσίχλες, καραμέλες, ζαχαρωτά, παστέλια, τσουρέκια, μπισκότα, παγωτά, ψωμί κ.α

Ποια η διατροφική της αξία;
Τα οφέλη που προσφέρει η ξακουστή μαστίχα Χίου πολλά, όμως καταναλώνοντας την πόση ενέργεια και μακροθρεπτικά συστατικά θα αποκομίσουμε για κάθε 100 γραμμάρια του προϊόντος;

Θρεπτικά Συστατικά Ανά 100g Μαστίχα
Ενέργεια 1365kcal

Λιπαρά 0gr

Υδατάνθρακας 83gr

Σάκχαρα 1gr

Φυτικές ίνες 18gr

Πρωτεΐνη 0.15gr

Αλάτι 0gr

Η μαστίχα όπως φαίνεται είναι μια πυκνοθερμιδική τροφή. Όμως, δεν περιέχει καθόλου λιπαρά και αλάτι, ενώ είναι φτωχή η περιεκτικότητα της σε σάκχαρα. Αντίθετα, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και υδατάνθρακα!

Σε ποιες μορφές τη βρίσκουμε;
Σε χονδρή μορφή μεγάλα κομμάτια

Σε ψιλή μορφή μικρά κομμάτια

Σε μορφή σκόνης και

Σε μορφή ελαίου δηλαδή μαστιχέλαιο

Πώς πίνεται;
Η μαστίχα μπορεί να καταναλωθεί και ως ρόφημα. Η πιο διαδεδομένη της μορφή είναι ως λικέρ. Το γνωστό λικέρ μαστίχας το οποίο συνήθως προσφέρεται στο τέλος ενός γεύματος με την ιδιότητα ενός χωνευτικού ροφήματος. Άλλα είδη ποτών στα οποία μπορείτε να βρείτε την μαστίχα να περιλαμβάνεται είναι σε ρακόμελο, σε ούζο κ.α . Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να καταναλωθεί και το μαστιχέλαιο.

Πώς τρώγεται;
Η πιο δημοφιλή μορφή της μαστίχας βεβαίως και είναι η τσίχλα! Με το μάσημα της μαστίχας ως τσίχλας η υγιεινή των δοντιών, των ουλών και γενικά του στόματος θα είναι αισθητή. Βελτιώνεται γενικά η στοματική υγιεινή όπως ουλίτιδα και πλάκα, λόγω της αντιμικροβιακής δράσης και ενισχύει γενικά τον ανθρώπινο οργανισμό λόγω των αντιοξειδωτικών συστατικών της. Παρόλα αυτά η μαστίχα μπορείτε να απολαμβάνεται και σε άλλες μορφές όπως του παγωτού.

Αν θέλετε να εκμεταλλευτείτε τα πολλαπλά οφέλη του ελληνικού μας θησαυρού και να τη χρησιμοποιήσετε στην κουζίνα σας, μπορείτε να το κάνετε, με 2 απλούς τρόπους:

Θρυμματίζετε τους κόκκους μαστίχας σε ένα γουδί, προσθέτοντας ελάχιστη ζάχαρη, αν θέλετε να τη βάλετε σε γλυκά, ή λίγο αλάτι, αν θέλετε να την προσθέσετε σε φαγητά.

Για να αρωματίσετε το ελαιόλαδο, ζεσταίνετε 80 ml παρθένο ελαιόλαδο και 1 κουταλιά κρυστάλλους μαστίχας Χίου σε ένα τηγάνι σε χαμηλή φωτιά. Έπειτα, ρίχνετε το μείγμα σε ένα γυάλινο μπουκάλι και περιμένετε να κρυώσει.

Μόλις κρυώσει, προσθέτετε 170 ml ελαιόλαδο. Διατηρείτε το μπουκάλι σε μέρος δροσερό και σκοτεινό και δεν πρέπει να ξεχνάτε να το ανακινείτε πριν από κάθε χρήση.

Συμπερασματικά
Η μαστίχα διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Επίσης, υπάρχουν δεδομένα για την αντικαρκινική δράση της. Έχει γενικά θετική επίδραση, βελτιώνοντας τη υγεία. Χρησιμοποιείται με επιτυχία στην ζαχαροπλαστική και μαγειρική, στην βιομηχανία αρωμάτων και καλλυντικών και στη ποτοποϊα.

Έχει τον τίτλο της «θαυματουργή» τροφή και όχι άδικα. Έτσι μετά από όλα αυτά τα οφέλη, η ανάγκη για πάγια παραγωγή της είναι δεδομένη! Τέλος, η μαστίχα έχει αναγνωριστεί ως φυσικό φάρμακο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ενταξε από σήμερα κιόλας την μαστίχα στη διατροφή σου και ξεκίνησε να απολαμβάνεις τα οφέλη της!

Υ.Γ
Χρυσό και ασημένιο μετάλλιο στα βραβεία συμπληρωμάτων διατροφής απέσπασε η MEDITERRA.
Συγκεκριμένα το χρυσό μετάλλιο για το προϊόν “Μαστίχα Χίου σε μασώμενο δίσκιο” της σειράς Art of Nature, καθώς και το ασημένιο μετάλλιο για το προϊόν “Μαστίχα σκόνη” επίσης της σειράς Art of Nature ως τα καλύτερα συμπληρώματα διατροφής, για την λειτουργία του Εντέρου.
Share:

Και να σκεφτείς πριν λίγες μέρες ήταν Αύγουστος

Και να σκεφτείς πριν λίγες μέρες. Ηταν ....Αύγουστος. Μήνας διακοπών. Μήνας ξεκούρασης, παραλίας, ξαπλώστρας κι αράγματος.


Μέρες ατελείωτες στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού που κατακαίει το ήδη ξεπετσιασμένο δέρμα σου.

Όλη σου η ημέρα ένας φραπές, μια παραλία και η παρέα σου. Αυτή ακριβώς η ξεγνοιασιά είναι που καθιστά στο μυαλό μας τον Αύγουστο ως το μήνα της αργίας.
 Άλλωστε, περιμένουμε όλον το χρόνο τη στιγμή που θα μπορούμε να ξυπνάμε στο κρεβατάκι μας χωρίς το βαρεμένο ξυπνητήρι να μας παίρνει τ’ αυτιά με κάθε αναβολή που πατάμε. Και φυσικά χωρίς την γκρίνια του αφεντικού ότι αργήσαμε. 
Είναι η λέξη που έχει καθιερωθεί στην Ελλάδα ως συνώνυμη, πλέον, των διακοπών. Στον αντίποδα βέβαια, υπάρχει κι η άποψη ότι ο Αύγουστος είναι σαν την Κυριακή. 
Κι ας πούμε ότι αυτή η παρομοίωση ταιριάζει, πολλοί θα αναρωτηθείτε πού είναι το κακό σε αυτό. Τις Κυριακές δεν ξεφεύγουμε στην εξοχή για να πάρουμε καθαρό αέρα; Δεν πάμε για φαγητό με φίλους και συγγενείς για να χορτάσουμε αγαπημένα πρόσωπα ορίζοντας το τέλος μιας κουραστικής βδομάδας; 

Έτσι κι ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού. Ωραίος, ξεκούραστος, τον οποίο περιμένουμε με ανυπομονησία για να δώσει τέλος σε μια βάρβαρη καθημερινότητα, ο οποίος αποτελεί και ταυτόχρονη μετάβαση από τον παραμυθένιο κόσμο στον κόσμο του ρεαλισμού. Από τον κόσμο της ξεκούρασης στον κόσμο της καθημερινής δουλειάς. 
Στον κόσμο του τρεξίματος, τον γεμάτο άγχος κι ανασφάλειες Σεπτέμβρη. 

Αυτήν την αβέβαιη νέα αρχή που είναι κάθε χρόνο τόσο αγχωτική. 

Θες αυτό να οφείλεται σε παιδικό τραύμα από τη σχολική έναρξη; Πάντως τα προεόρτια του Σεμπτεμβρίου, αυτής της καινούργιας περιόδου που απλώνεται μπροστά μας, είναι οι τελευταίες μέρες του Αυγούστου. 
Το χειρότερο απ’ όλα βέβαια δεν είναι πως πλησιάζουν οι μέρες για να μπεις σ’ ένα πρόγραμμα. Το γεγονός ότι οι καλοκαιρινές διακοπές έφτασαν στο τέλος, ότι τα μπάνια, οι εκδρομές, τα μπιτσόμπαρα και οι χαζομάρες που κάναμε στα μπιτς πάρτι μετράνε πια τις τελευταίες τους ώρες για τις επόμενες 360 και κάτι μέρες του χρόνου, είναι αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη απογοήτευση.

 Στην πραγματικότητα, η μετάβαση από κάτι όμορφο σε κάτι που μας δυσαρεστεί δε βοηθάει και πολύ στο να συμπαθήσουμε τον μήνα αυτό. Κάθε ωραίο κάποτε φτάνει στο τέλος του, αλλά καθώς περνάει τόσο γρήγορα, μας ρίχνει με βαθιά βουτιά στα χέρια του μήνα της βροχής και νιώθουμε τη ματαιότητα να πλησιάζει επικίνδυνα το μαυρισμένο μας κορμί. 
Πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, ο Αύγουστος αποτελεί το θερμότερο μήνα του καλοκαιριού. Θες να βγεις το βράδυ έξω και στην προσπάθειά σου να ετοιμαστείς, στάζεις από ιδρώτα. Προσπαθείς να βρεις μια ξαπλώστρα και μια ομπρέλα στην παραλία που συχνάζεις κι είναι ακατόρθωτο.

 Διαπραγματεύεσαι για μια θέση στο θερινό σινεμά της πόλης, λες και διαπραγματεύεσαι να πουλήσεις το σπίτι σου. Ζεις τον καύσωνα στο πετσί σου. Κι όλο αυτό γιατί; Για να πούμε ότι πήγαμε και ‘μεις διακοπές το μήνα που πάνε όλοι διακοπές; 
Με τα ξενοδοχεία να έχουν πληρότητα στο 100%, τις τιμές να εκτοξεύονται στο ταβάνι και την κίνηση στους παραθαλάσσιους δρόμους να σου σπάει τα νεύρα. 
Γι’ αυτό λοιπόν κάποιοι νιώθουμε περίεργα που μπαίνει αυτός ο μήνας. Είναι γνωστό ότι αποτελεί μήνα διακοπών. Αλλά είναι επίσης γνωστό ότι εκτός του ότι θα είναι πανάκριβες και περιπετειώδεις, οι τελευταίες του μέρες είναι κι απαισιόδοξες. 

Οι μπαταρίες αντί να φορτίσουν γι’ αυτή τη νέα αρχή, έχουν χάσει κάθε επαφή με τη στάθμη λειτουργίας τους. Χρειάζεσαι διακοπές από τις διακοπές για να προετοιμαστείς ψυχολογικά να επιστρέψεις στη δουλειά ή το σχολείο. Το καλοκαίρι είναι ωραίο αλλά μας καλομαθαίνει. Ή καλύτερα, μας κακομαθαίνει στην αραχτή ζωη. 
Αν υπήρχε καλοκαίρι χωρίς απότομη μετάβαση στην πραγματικότητα και με λιγότερο καύσωνα, ονειρικό δε θα τανε. 

Εύχεσαι να υπήρχε κι ένας ενδιάμεσος μήνας. Αμ δε. Δυστυχώς για μας, οι τελευταίες μέρες του μήνα είναι αυτές στις οποίες θα μαζέψεις τα πραγματάκια σου και θα πας σε άλλη παραλία. Βασικά, γράψε λάθος. Θα μαζέψεις τα μπογαλάκια σου, το σοκολατένιο σου πια κορμί και θα πας στο σπίτι σου. Γιατί ήρθε η ώρα να επιστρέψεις στους ρυθμούς σου. 
Του χρόνου πάλι. Μέχρι τότε αγαπητή ξεκούραση, σε ευχαριστούμε που μας κράτησες συντροφιά όλο το καλοκαίρι κι ευχόμαστε να σε συναντήσουμε ξανά σύντομα στο δρόμο μας. 
Και για όσους δεν κατάφεραν να πάνε διακοπές φέτος λόγω δουλειάς, μειωμένου προϋπολογισμού ή εξεταστικής κι έβλεπαν απλώς τις δημοσιεύσεις των γνωστών στα social media σίγουρα το καλοκαίρι που ακολουθεί θα είναι καλύτερο. Σηκώστε τα ποτήρια σ’ αυτό που έφυγε κι ας έρθει ένα άλλο, όσο πιο σύντομα μπορεί!

Υ.Γ Δεν θα σχολιάσω την βιβλική καταστροφή που ζει η πατρίδα μας ....δεν μπορώ...

Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts