Ταλίμι και Δετός - ΜΟΣΤΡΑ 2023

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν Τυρινή Κυριακή οι αποκριάτικες εκδηλώσεις του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Θυμιανών με την τέλεση του εθίμου της Μόστρας αλλά και με την πραγματοποίηση του  Καρναβαλιού Θυμιανών που ακολουθεί.

Η Μόστρα Θυμιανών «κατέβηκε», ξεκινώντας από τα ξωκκλήσια του χωριού ,Άγιο Γιάννη Στενακούσσων και Άγιο Δημήτρη Χτιστών και αφού έγινε πέρασμα του εθίμου μέσα από τα νεκροταφεία, δίνοντας φόρο τιμή στους προγόνους, τα δύο Σινάφια – Αδελφάτα , χορεύοντας τον πολεμικό χορό «Ταλίμι», κινήθηκαν στο κέντρο του χωριού.

Το έθιμο της Μόστρας ολοκληρώθηκε με τον επινίκιο χορό «Δετό των Θυμιανών» και το δέσιμο των λαβάρων των συναφιών στα κάγκελα του Άγιου Ευστρατίου .

Αμέσως ξεκίνησε μεγάλη καρναβαλική παρέλαση, με εννέα άρματα και 13 θεματικά πληρώματα φτιαγμένα όλα από τα χέρια των εθελοντών μας. Ο Καρνάβαλος Πειρατής σκόρπισε το χαμόγελο του, η Χιώτισσα με τη μαστίχα ,τις λαλάδες, τη ναυτοσύνη και τις ρουκέτες της, το παιδικό άρμα Baby Shark, οι Κλόουν, ο Γυρυώνης με τα στοιχεία της φύσης, η Ανακύκλωση , το καλάθι της νοικοκυράς- νοικοκυρές σε απόγνωση- ΜΟSTRA PASS, Homo Electronicus, Mostra NTM, επίσκεψη Αράβων, Λεωφορείο ο Πόθος και Disco girl -Καυτά κορίτσια. 

Ο Dj  Γιάννης Φρονιμάκης φρόντισε τη διασκέδαση και να ανεβάσει το κέφι στους χιλιάδες επισκέπτες μας!

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους εθελοντές και τις εθελόντριες που εδώ και μήνες χτίζουν καθημερινά και πολυδιάστατα το έθιμο της Μόστρας και το Καρναβάλι Θυμιανών, τους/τις μουσικούς της Μόστρας , τους μαχητές Βρακάδες και Πειρατές, τα πληρώματα, το 1ο και 2ο Νηπιαγωγείο Αγίου Μηνά ,το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Μηνά, το Μουσικό Σχολείο Χίου  και τους συλλόγους  "Εκπολιτιστικό Σωματείο Καλλιμασιας Πρόοδος Καλλιμασιάς" και "Εταιρία Γονέων Ατόμων Νοητικά Υστερούντων", καθώς και τα μέλη των πολιτιστικών εργαστηρίων του ΜΈΌΘ, που συμμετείχαν στην παρέλαση.

Tους ευφάνταστους κουδουνάτους μας.

Τα Σινάφια, τους επιτρόπους και τις επιτρόπισσες του Αγίου Γιάννη Στενακούσσων και Αγίου Δημητρίου Χτιστών.

Τους κατοίκους της Κοινότητας Θυμιανών.

Τους συνδιοργανωτές μας ,Τοπική Κοινότητα Θυμιανών, Δήμο Χίου , Ν.Π.Δ.Δ Δήμου Χίου και Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου .

Το Γραφείο Τουρισμού Δήμου Χίου και τη ΔΙΑΝΟΧ.

Το Περιφερειακό τμήμα Χίου Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού,

Τη μπάντα κρουστών Brasilionico,

Το 8ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Χίου, τους Ποδηλάτες Χίου και το ChiosRunning Σύλλογος Αθλητών Υγείας Χίου καθώς και το τμήμα τροχαίας Χίου και τη Πυροσβεστική Χίου που μας βοήθησαν στην ομαλή διεξαγωγή της Μόστρας.

Τα Τοπικά ΜΜΕ και την ΕΤ3. 

 

Όλους τους χορηγούς μας που από το 2020 περιμένουν καρτερικά  αλλά και τους νέους χορηγούς μας.

Τους επαγγελματίες που στήριξαν τις ιδέες μας και δούλεψαν ακούραστα για την εκδήλωση.

Τέλος όλους τους επισκέπτες και επισκέπτριες που μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Μόστρα - Καρναβάλι Θυμιανων!

Και του χρόνου!

Καλή Σαρακοστή!

Share:

Read More

Στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής

Βρισκόμαστε ήδη στην πρώτη ημέρα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Χθες το απόγευμα τελέσαμε τον πρώτο Κατανυκτικό Εσπερινό, τον Εσπερινό της συγγνώμης.

Τόσο στην Κυριακή Προσευχή, το Πάτερ ημών, όσο και στα λόγια του Κυρίου μας στο Ευαγγέλιο της Κυριακής της Τυρινής, ορίζεται ως προϋπόθεση της Θεϊκής συγγνώμης, η συγχώρεση μεταξύ των ανθρώπων. 

Αν ολόκληρη η περίοδος του Τριωδίου θεωρηθεί ως Ναός, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την περίοδο από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου ως και την Κυριακή της Τυρινής ως Πρόναο-Νάρθηκα, από την Καθαρά Δευτέρα ως την Κυριακή των Βαΐων τον Κυρίως Ναό και τη Μεγάλη Εβδομάδα ως το Ιερό Βήμα.

Η Αγία μας Εκκλησία μας εισάγει σταδιακά στην περίοδο αυτή, με σταθερή κατεύθυνση προς το κορυφαίο γεγονός της Πίστεώς μας, την Ανάσταση του Χριστού. Στον θεωρητικό αυτό "Πρόναο" της περιόδου του Τριωδίου, ακούσαμε ότι ο Θεός δίνει τη χάρη Του στους ταπεινούς, αποδοκιμάζει τον φαρισαϊκό τρόπο προσευχής και επιδοκιμάζει την προσευχή του τελώνη. Ακούσαμε ότι ο Θεός είναι ο Φιλεύσπλαχνος Πατέρας, που αναμένει τη μετάνοια του Ασώτου υιού. Ο Θεός είναι και ο αδέκαστος Κριτής, από τον οποίο θα κριθούν όλοι κατά τα έργα τους. Ακούσαμε ότι η ανυπακοή των Πρωτοπλάστων οδήγησε στην απώλεια του Παραδείσου και ότι νηστεία, η προσευχή, η συγχώρεση και η ελεημοσύνη, συστήνονται από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό ως μέσα σωστικά. 

Το στάδιο των αρετών άνοιξε, και ο καθένας μας, ανάλογα με την κατάστασή του και τις δυνατότητές του, καλείται να προετοιμαστεί κατάλληλα, για να φθάσει να προσκυνήσει και να βιώσει τα Πάθη, το Σταυρό, την Ταφή και την Ανάσταση του Κυρίου μας.

Δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή την πορεία και τον πνευματικό και σωματικό αγώνα. Ο Χριστιανός δεν είναι ποτέ μόνος του, αφού είναι μέλος της Εκκλησίας, που την καθοδηγεί το Πνεύμα το Άγιο. Η Εκκλησία μας φρόντισε ώστε οι πιστοί να ενισχύονται συνεχώς σε όλη αυτή τη διαδρομή προς το Πάσχα μέσα από τη Θεία Λατρεία, τη Θεία Ευχαριστία, τις ιδιαίτερες ακολουθίες της περιόδου, τα ευαγγελικά, αποστολικά και παλαιοδιαθηκικά αναγνώσματα.

Τις απογευματινές ακολουθίες διατρέχει η ικεσία "Κύριε των Δυνάμεων μεθ' ημών γενού" και η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι μαζί μας "Μεθ' ημών ο Θεός". Με τις Θείες Λειτουργίες του Ιερού Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου και τη Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων δίνεται η δυνατότητα της Θείας Μεταλήψεως,που προϋποθέτει βέβαια την κατάλληλη προετοιμασία. Νυχθημερόν, στο Μεσονυκτικό, στον Όρθρο, στις Ώρες, στον Εσπερινό, στο Μεγάλο και Μικρό Απόδειπνο παρακαλούμε ακατάπαυστα τον Κύριο και Δέσποτα της ζωής μας, να μας δώσει πνεύμα σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης και τη δωρεά να βλέπουμε τα δικά μας πταίσματα και να μην κατακρίνουμε τους αδελφούς μας.

Υμνώντας την Παναγία μας στις ακολουθίες των Χαιρετισμών, αναθέτουμε σε Εκείνη όλη μας την ελπίδα γιατί είναι η Μητέρα του Θεού, η ανύμφευτος Νύμφη, η Πλατυτέρα των Ουρανών. 

Κάθε Κυριακή το φρόνημα των Χριστιανών ενισχύεται, την Α' Κυριακή των Νηστειών, με τον Θρίαμβο της Ορθοδοξίας και την νίκη κατά των αιρέσεων, τη Β' Κυριακή, με τη θεολογική μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, την Γ' Κυριακή, με τον Τίμιο Σταυρό, που τίθεται προς προσκύνηση στο μέσο της Μεγάλης Σαρακοστής, την Δ' Κυριακή, με τον τρόπο της πνευματικής αναβάσεως, τον οποίο αναπτύσσει ο Όσιος Ιωάννης ο Σιναϊτης, συγγραφέας της Κλίμακος, και την Ε' Κυριακή, με τη νίκη κατά της αμαρτίας στο πρόσωπο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Η ζοφερή πραγματικότητα που υπάρχει γύρω μας, δεν εξορκίζεται και δεν νικιέται με την ουτοπία και με ευχολόγια, ούτε με επίγειους σωτήρες και νοθευμένες διδασκαλίες, αλλά με τη βίωση του Μυστηρίου της Εκκλησίας μας. Κάθε φορά που η καμπάνα σημαίνει, υπενθυμίζει και προσκαλεί στο χώρο της σωτηρίας, Υπενθυμίζει το Βάπτισμα και το Χρίσμα που λάβαμε, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα της συμμετοχής στα Μυστήρια και τις Ιερές Ακολουθίες. Υπενθυμίζει ότι η ζωής μας είναι δώρο Θεού και ο χρόνος που μας χαρίζεται, πρέπει να εκλαμβάνεται ως καιρός μετανοίας.

Ζητώντας τη δική σας συγχώρεση για την περίοδο που αρχίζει, εύχομαι ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες της προστάτιδός μας Υπεραγίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων της Χίου, να μας αξιώσει να αγωνιστούμε τον καλόν αγώνα, να ολοκληρώσουμε τον δρόμο της νηστείας, και να φθάσουμε να προσκυνήσουμε την Αγία Ανάσταση.

Πρωτοπρεσβύτερος

Γεώργιος Κωνσταντίνου

Share:

Read More

Η νύχτα που κατάπιε 13 μέρες.

 Η σημερινή νύχτα 100 χρόνια πριν έμεινε στην ιστορία ως η νύχτα που κατάπιε 13 μέρες.

Οι Έλληνες πολίτες κοιμήθηκαν 15 Φεβρουαρίου και ξύπνησαν 1η Μαρτίου αφού καθιερώθηκε το Πολιτικό Ημερολόγιο, το οποίο ακολούθησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο των δυτικών κρατών και διαχωρίστηκε από το θρησκευτικό ημερολόγιο, που έμεινε για έναν ακόμη χρόνο να ακολουθεί το Ιουλιανό.

Κατά την διάρκεια της νεότερης ιστορίας μας, έχουμε γίνει μάρτυρες σε πολλά παράξενα γεγονότα. Τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με ότι έζησαν οι κάτοικοι της χώρας, σαν σήμερα το 1923, όταν κοιμήθηκαν στις 15 Φεβρουαρίου και όταν ξύπνησαν το επόμενο πρωί είδαν το ημερολόγιο να γράφει 1 Μαρτίου! Όσο τρελό και αν ακούγεται αυτό σήμερα σε εμάς, τότε ήταν γεγονός και οφειλόταν σε πολιτική απόφαση της Ελληνική κυβέρνησης.

Πράγματι, αν κάποιος θελήσει να ερευνήσει τα κρατικά αρχεία της Ελλάδας, θα ανακαλύψει ότι δεν πέθανε ή γεννήθηκε κανείς στην Ελλάδα τις ημέρες ανάμεσα σε 15 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου του 1923. Αυτές τις ημέρες δεν έγινε κανένας αγώνας, καμία δίκη, καμία συναλλαγή και με απλά λόγια μπορούμε να πούμε πως δεν υπήρξαν ποτέ! Μάλιστα, στο τέλος εκείνης της ιδιαίτερης χρονιάς η Πρωτοχρονιά γιορτάστηκε πριν τα Χριστούγεννα.

Ο λόγος για όλα τα παραπάνω ήταν πως εκείνη την συγκεκριμένη χρονιά, το 1923, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ευθυγραμμίσει το πολιτικό ημερολόγιο του κράτους με εκείνο της Δύσης, δηλαδή με το Γρηγοριανό. Μέχρι και τότε, το ελληνικό κράτος και η εκκλησία μας ακολουθούσαν το Ιουλιανό ή «παλιό» ημερολόγιο όπως είναι πιο γνωστό. Το αποτέλεσμα αυτής της σημαντικής μεταβολής ήταν ότι μετά την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου ξημέρωσε κυριολεκτικά η Πέμπτη 1 Μαρτίου! Όσο περίεργο και να φαίνεται, οι Έλληνες εκείνη τη χρονιά κατάλαβαν πραγματικά τι πάει να πει «χαμένος χρόνος» καθώς έχασαν 13 ημέρες.

Αγγελική Ψαρέλη

Share:

Read More

Ποιος είναι τελικά ο Αγιος Βαλεντίνος;

Η ταύτιση του εορτασμού της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου με την Ημέρα των Ερωτευμένων ξεκίνησε από την Αγγλία του ύστερου Μεσαίωνα, έχοντας παγανιστικές και χριστιανικές αναφορές.

Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, από τις 13 έως τις 15 Φεβρουαρίου γιόρταζαν τα Λουπερκάλια προς τιμή του θεού Φαύνου (του Πάνα των Ελλήνων). Οι Ρωμαίοι θυσίαζαν κατσίκια και σκυλιά, ενώ νεαρά αγόρια χτυπούσαν με λωρίδες από δέρμα κατσίκας τις νεαρές κοπέλες για να τους μεταδώσουν τη γονιμότητα. Μία ανάλογη γιορτή υπήρχε και στην Αρχαία Αθήνα τον μήνα Γαμηλιώνα (αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου και το πρώτο του Φεβρουαρίου), τα Θεογάμια, προς τιμή του Δία και της Ήρας.

Η γιορτή καταργήθηκε από την Εκκλησία τον 5ο αιώνα μ.Χ., ως ειδωλολατρική. Στη θέση της στις

14 Φεβρουαρίου μπήκε ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Βαλεντίνου, μάρτυρα της χριστιανικής πίστης από τη Ρώμη, με απόφαση του Πάπα Γελάσιου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ

Ο Βαλεντίνος, σύμφωνα με τον θρύλο, υπήρξε ιερωμένος του 3ου αιώνα, ο οποίος σε πείσμα των αυτοκρατορικών διαταγών δεχόταν να παντρέψει νεαρούς στην ηλικία ερωτευμένους, γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο τους άρρενες από τη στρατιωτική θητεία. Με άλλα λόγια, επρόκειτο για πραγματικό προστάτη των ερωτευμένων και των αντιρρησιών συνείδησης, θα λέγαμε σήμερα! Ένας άλλος θρύλος λέει ότι όσο καιρό ο Βαλεντίνος ήταν μέσα στη φυλακή, αρνούμενος να αποκηρύξει την πίστη του, ερωτεύτηκε την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακά του, στην οποία μάλιστα έστειλε κι ένα γράμμα με την υπογραφή: Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου.

Το νόημα που έχει σήμερα η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την απέκτησε στα χρόνια του ύστερου Μεσαίωνα, γύρω στον 14ο αιώνα. Την πρώτη γραπτή αναφορά την έχουμε το 1382 στο ποίημα Το Κοινοβούλιο των Πτηνών (Parlement of Foules) του πατέρα της αγγλικής λογοτεχνίας Τζέφρι Τσόσερ. Το ποίημα των 699 στίχων είναι ένα ενύπνιο εμπνευσμένο από την παράδοση, κατά την οποία κάθε χρόνο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τα πουλιά συγκεντρώνονται μπροστά στη θεά της φύσης για να διαλέξουν ερωτικούς συντρόφους.

Το 1840 ήταν κοινός τόπος η ανταλλαγή, μεταξύ των ερωτευμένων, μικρών χειρόγραφων σημειωμάτων με ευχές (valentines). Το ίδιο χρονικό διάστημα η γιορτή διαδόθηκε και στην Αμερική, όπου η ανταλλαγή ευχετήριων καρτών βοηθήθηκε από τη βιομηχανοποίηση και τα φθηνά ταχυδρομικά τέλη. Με την πάροδο του χρόνου το επιχειρηματικό δαιμόνιο και η πολιτιστική επιβολή των αγγλοσαξόνων έδωσαν στη γιορτή τον οικουμενικό χαρακτήρα που γνωρίζουμε σήμερα.

Τα τελευταία χρόνια η εμπορευματοποίηση της γιορτής έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Ο τζίρος του Αγίου Βαλεντίνου μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπέρασε το 2010 τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, το ισόποσο του ΑΕΠ της Μποτσουάνα.

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου προκαλεί αντιδράσεις στον μη Χριστιανικό κόσμο. Στην Ινδία οι φανατικοί ινδουιστές και μουσουλμάνοι αντιτίθεται στη γιορτή. Τη θεωρούν πολιτιστικό μίασμα και προϊόν της παγκοσμιοποίησης. Στο Πακιστάν, το τοπικό ισλαμικό κόμμα ζητά την κατάργησή της, καθώς, όπως υποστηρίζει, αντιβαίνει τον Ισλαμικό Πολιτισμό. Την ίδια άποψη έχουν και οι συντηρητικοί κύκλοι του θεοκρατικού Ιράν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ - Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.

Όταν, όμως, ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και η ημέρα αυτή να καθιερώνεται και στη χώρα μας ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο.

Το 1994, ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου, Γιάννης Χατζηφώτης, πρότεινε να καθιερωθεί ως ημέρα των ερωτευμένων η γιορτή του Αγίου Υακίνθου, που τιμάται στις 3 Ιουλίου. Ο Υάκινθος καταγόταν από την Καισάρεια της Καπαδοκίας και υπηρετούσε ως κουβικουλάριος (θαλαμηπόλος) του ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού. Άνθρωπος εμπιστοσύνης του αυτοκράτορα, ο Υάκινθος προσηλυτίσθηκε στον Χριστιανισμό, προκαλώντας την οργή του Τραϊανού, που όταν το έμαθε διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός κι αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο, σε ηλικία 20 ετών.

Στην καθιέρωση της 3ης Ιουλίου ως ημέρα του έρωτα και της ποίησης πρωτοστάτησε ο γνωστός τραγουδοποιός από τα Ανώγεια της Κρήτης, Λουδοβίκος των Ανωγείων, που μαζί με ανθρώπους του πνεύματος και των γραμμάτων προχώρησαν στην ανέγερση ενός ναού σε μια πανέμορφη τοποθεσία, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων στον Ψηλορείτη. Μπροστά από το εκκλησάκι αυτό, που είναι το μοναδικό στην Ελλάδα αφιερωμένο στον Άγιο, κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με την επωνυμία Υακίνθεια.

Το 2000 ο μακαριστός Αρχιεπισκοπος Χριστόδουλος, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά τη νεολαία στην Εκκλησία, πρότεινε να εορτάζεται η γιορτή των ερωτευμένων στις 13 Φεβρουαριου, ημέρα που η Ορθοδοξία τιμά τη μνήμη των Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας, ενός ενάρετου ζευγαριού Ιουδαίων σκηνοποιών, που ζούσε στην Κόρινθο και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.

Υπάρχει και μια τρίτη πρόταση, μάλλον από αρχαιόπληκτους, να εορτάζονται ως προστάτες των ερωτευμένων στις 14 Φεβρουαρίου ο πολυμήχανος Οδυσσέας και η πιστή του Πηνελόπη.

 Ισμήνη Λέντζου 

Εσείς τώρα φίλοι μου διαλέγεται και παίρνετε μην ξεχώσετε όμως να πάρετε δωράκι στην καλή σας γιατί μπλα μπλα μπλα κτλ κτλ Χρονιά πολλά σε όλους με ότι είστε ερωτευμένοι. 

Share:

Read More

Στιγμές που σε τσακίζουν "Μιλάς η δεν μιλάς"

Έρχονται κάποιες στιγμές παροδικές και κάποιες άλλες μόνιμα προσωρινές που σου τσακίζουν τη καθημερινότητα και δε σε αφήνουν να ζήσεις χωρίς το αποτύπωμα τους μέσα στη ψυχή και στο μυαλό σου. 

Και αυτές οι στιγμές είναι τόσο σημαντικές ή τόσο ασήμαντες για τον καθένα, όσο η αξία μιας υποκειμενικής γνώμης.

 Άλλοι τις ονομάζουν προβλήματα, άλλοι σκέψεις, άλλοι ψυχολογικά, άλλοι "θα μπορούσε να είναι χειρότερα", και άλλοι "όλα καλά θα πάνε".

 Δεν υπάρχει όργανο μέτρησης για αυτές τις στιγμές, γιατί απλά οι εσωτερικές πληγές δεν μετριούνται, μονάχα υπάρχουν αδρανώντας ή ενεργώντας μέσα σου. Και δεν τις καθορίζεις, σε καθορίζουν. Και το πόσο θα χαραχτεί μια τέτοια στιγμή στο μυαλό και στην καρδιά σου, εξαρτάται από το μέγεθος της μνήμης, της λήθης και την αντοχής σου.


Έπρεπε σε όλη μου τη ζωή να είμαι φύσει σιωπηλό όν. Να ακούω πολλά, να καταλαβαίνω περισσότερα και να μιλάω ελάχιστα. Η σιωπή είναι χρυσός και ο χρυσός είναι μέταλλο, ψυχρό. Ξέρω πως δεν ταιριάζει στους ανθρώπους τους κοινωνικούς η ψυχρότητα, μα ταιριάζει σε όλους τους άλλους.

 Και κάπου κάπου είναι απαραίτητα τα ψυχρά για να εξισορροπούν αυτούς ζουν σε άλλες θερμοκρασίες.

 Έπρεπε που λες να σιωπώ. Να μη μιλώ για μένα για αυτά που με αφορούν, να μη μιλώ για μένα γι αυτά που τους αφορούν, να μη μιλώ γι αυτούς που με ενδιαφέρουν ούτε για όλους που αυτούς που τους ενδιαφέρουν.

 Να τους ρωτώ μόνο γι αυτά που θέλουν να απαντήσουν. Να απαντώ μόνο σε ότι με ρωτάνε, έχοντας λέξεις στο στόμα και μόνο αυτές που θέλουν να ακούσουν. Γιατί η σιωπή είναι χρυσός και ο χρυσός είναι μέταλλο, ακριβό. Και αν έχεις αγοράζεις. Αλλιώς κοιτάς, σιωπάς και επιθυμείς.


Έπρεπε, είναι το ρήμα το σωστό, σε όλα τα παραπάνω, μα και τα παρακάτω της ζωής και δεν το μπόρεσα ποτέ μου. Ακόμα δεν το μπορώ αυτό το "πρέπει". Και ας σώζει ζωές, καταστρέφει τη δική μου. Γιατί εγώ μιλώ, μιλώ πολύ για να με καταλάβουν. Μιλώ πολύ για να εξηγήσω ακόμα και αυτά που δεν καταλαβαίνω. 

Μιλώ να μου τα εξηγήσω. Μιλώ καλοπροαίρετα, μιλώ για αγάπη, αγαπη για τους δικούς μου, αγάπη για τους φίλους, αγάπη και για τους ΟΧΙ φίλους,  και δε μιλώ ψιθυριστά από πρόθεση. Γιατί η αγάπη κάνει κρότο. Δεν της ταιριάζει η σιωπή γιατί την πνίγει και την εξουθενώνει. Μιλώ, σου μιλώ και συχνά θέλω να μιλήσω. Το προσπαθώ. Κάνω έναν πρόλογο για να στο ανακοινώσω, να σε προετοιμάσω. Θέλω να σου μιλήσω και στο ζητώ. Όχι να μιλήσω γενικά και αφηρημένα, αλλά ειδικά και στοχευμένα.Και είναι σημαντικό αυτό που θέλω να σου πω, γι αυτό και τόσος πρόλογος, τόση προεργασία. Είναι σημαντικό και επείγον γιατί δεν έχω χρόνο να σου βρω δέκα ωραίες λέξεις για να σου πω τι αισθάνομαι, τι νιώθω, πόσο φοβάμαι.

Ξέρω τα λόγια της καρδιάς πως δεν τ' αντέχουν πολλοί. Και κάπου νιώθω πως σε φορτώνω εγωιστικά με τόσες χιλιάδες συναισθήματα που θες μερικές φορές να αποφύγεις. Γιατί κάποιους πληγώνει το "πολύ" πριν καν το νιώσουν. Μόνο στη σκέψη της απόκτησης του, παραδίνονται εν ψυχρώ. Με μια σιωπή πιο κρύα και από το μέταλλο.

Σε τέτοιες καταστάσεις πρωτόγνωρες, ξέρω, δεν είναι εύκολα τα λόγια για να περιγράψουν τα αισθήματα. Μα σκέψου πως γι αυτούς που μιλάνε επιλέγοντας πάντα να σκοτώνουν τις σιωπές, είναι πιο δύσκολο να χτυπάνε σε τοίχους που δεν μπορούν να ρίξουν. 


Ηθελα να μιλήσω, μα πρώτη φορά θα σωπάσω. 

Ξέρω, πως η σιωπή είναι χρυσός για να ψυχραίνει, λίγο από διαμάντι για να χαράσσει και λίγο που έγινα και εγώ για να σου μοιάσω. 

Υ.Γ. ----Remember-----

Share:

Read More

Τύψεις και μετάνοιες έχουμε όλοι

Ως άνθρωποι, είναι σύνηθες να νιώθουμε τύψεις για αποφάσεις που λάβαμε ή για λάθη που κάναμε στο παρελθόν. Είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να είναι συντριπτικό και δύσκολο να το επεξεργαστούμε.

Η λύπη μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να μας κάνει να κοιτάξουμε πίσω τη ζωή μας και να νιώθουμε σαν να χάσαμε κάτι ή σαν να κάναμε λάθος επιλογές. Μπορεί να είναι ένα συναισθηματικό φορτίο που μπορεί να βαρύνει πολύ το μυαλό μας. Μπορεί να μας κάνει να μαντέψουμε τον εαυτό μας, να νιώθουμε έλλειψη αυτοπεποίθησης και να φτάσουμε σε κατάθλιψη.

Έτσι, για να σας δώσουμε μια ζεστή αγκαλιά αν νιώθετε τύψεις και να σας ενημερώσουμε ότι δεν είστε οι μόνοι που ζείτε με αυτό το δύσκολο συναίσθημα, συζητήσαμε με μερικούς φίλους τις βαθύτερες τύψεις που έχουν οι άνθρωποι για πράγματα που έχουν κάνει.


-Ήμουν επτά χρονών, τσακώθηκα με τη μητέρα μου το βράδυ πριν πεθάνει. Πριν πάω για ύπνο μου ζήτησε μια αγκαλιά, της είπα ΟΧΙ και έπεσα στο κρεβάτι. Το επόμενο πρωί που ξύπνησα και είδα ότι όλοι στο σπίτι είχαν φύγει, ήταν πολύ σουρεαλιστικό και μπερδεμένο. Ο πατέρας μου γύρισε εκείνο το πρωί κλαίγοντας και μου είπε ότι η μητέρα μου πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Ποτέ μην πηγαίνετε για ύπνο σε καυγά.

Αν και το να νιώθεις λύπη μπορεί να είναι πραγματικά τρομακτικό, είναι πολύ ανθρώπινο συναίσθημα. Όταν σκεφτόμαστε τις τύψεις μας, συνήθως εστιάζουμε σε πράγματα όπως χαμένες ευκαιρίες, προηγούμενες αποφάσεις ή απώλειες.


Σε μια μικρή έρευνα με ενήλικες, ζευγάρια, εφήβους και εφήβους, το συμπέρασμα που έβγαλα είναι οτι αυτό που μας απασχολεί περισσότερο όσον αφορά τις τύψεις μας είναι η αποτυχία μας να ανταποκριθούμε στον «ιδανικό εαυτό» μας. πάνω από την ενασχόλησή μας με τα λάθη που κάναμε ή τα πράγματα που έπρεπε να κάνουμε. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι μακροπρόθεσμα, μετανιώνουμε περισσότερο για τις αδράνειες μας παρά για τις πράξεις μας.

- Εστιάζοντας στα αγόρια και τις σχέσεις αντί για φίλους στο γυμνάσιο στο λύκειο και στις σπουδές. Θα έπρεπε να είχα αναπτύξει περισσότερο τις κοινωνικές μου δεξιότητες και να είχα μια ολόκληρη ομάδα φίλων αντί να χάνω τον χρόνο μου και να ραγίζω την καρδιά μου για ανώριμους τύπους

Όμως, ενώ οι ισόβιες τύψεις είναι πραγματικές και ισχυρές στην ανθρώπινη ύπαρξη, οι μικρότερες και πιο στιγμιαίες τύψεις είναι επίσης μέρος της καθημερινότητάς μας. Μπορεί να περιλαμβάνουν κάτι άσχημο που είπαμε στον αγαπημένο μας ή μια αυθόρμητη αγορά

-Απατούσα την κοπέλα μου. Κατέληξα να χωρίσω μαζί της γιατί δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω άλλο τις ενοχές. Της άξιζε κάτι καλύτερο. Ακόμα νιώθω άσχημα που την πλήγωσα.

-Μετανιώνω για τα τατουάζ μου μου λέει. Δεν είναι και από τα χειρότερα, αλλά τα έχω ξεπεράσει. Μακάρι να μην ήμουν τόσο παρορμητική όταν αποφάσισα να τα αποκτήσω.
Οι καβγάδες που είχα με τη μαμά μου..... Δεν ήμουν η ωραιότερη κόρη τους τελευταίους μήνες και νιώθω απαίσια γι' αυτό. Ζητώ συγγνώμη μετά από κάθε καβγά, αλλά ξέρω ότι δεν μπορώ να πάρω πίσω τη θλίψη και το πλήγμα που της προκάλεσα.

Μπορείτε να γράψετε στα σχόλια τις δίκες σας εμπειρίες.

Share:

Read More