ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!
Έλα, µαµά! - Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;
Τηλεφωνικός διάλογος µμάνας µε γιο που σπουδάζει σε πανεπιστήμιο της περιφέρειας…
 |
| ουπς |
Έλα, µαµά!
Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;
Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε…
Από χτες βράδυ µμέχρι σήµερα ξέρεις πόσα μπορούν να σου
συµβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!
- Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;
- Λέω, παιδί µου… Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για γκοφρέτα απ’ το περίπτερο και έσπασε το χέρι του ;
-Δεν τρώω γκοφρέτες!
-Τεστ εκανες;
-Τι τεστ ρε μάνα έγκυος θα μείνω;;
Για τον ιο βρε αθεοφοβαι,δεν φοβάσαι τώρα;
- Σκούφο φοράς;
- Μες στο σπίτι, πας καλά;
- Γιατί φοράς έξω απ’ το σπίτι;
- Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!
- Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο άνθρωπος!
- ∆εν κάνει κρύο!
- Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάµ άντρας είσαι πια!
- Άσε µε, ξέρω τι κάνω!
- Την τύφλα σου ξέρεις, µικρό παιδί είσαι ακόµα!
- Τι είµαι τελικά, ρε µάνα, κοτζάµ άντρας ή µικρό παιδί;
- Τα γάντια τα µάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Τα φοράω!
- Δεν τα φοράς, ψέµατα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι περπατάς και ξυπόλυτος στα µωσαϊκά, από τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!
- Μάνα δεν είµαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είµαι!
- Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Κι εγώ ο Θάνος Κιπεράκης σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!
- Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήµονα;
- Γιατί ο επιστήµονας δεν ζει στα Γιάννενα!
- Τουλάχιστον το φερµουάρ του µπουφάν σου µέχρι επάνω να το σηκώνεις! Όχι να αφήνουµε τα λαιµά έξω, από τα λαιµά κρυώνει ο άνθρωπος!
- Ναι, µάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθµούς κι ο τρελός του χωριού θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, µπουφάν κι ένα αερόθερµο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραµένοι που τους κόβουν την επικουρική!
- Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεµιστά που σ’ αρέσουν!
- ∆εν µου αρέσουν τα γεµιστά!
- Τι λες τώρα; Μικρός τα τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά, τέλω γεµιτά», σαν να σ’ ακούω, µανάρι µου µωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα µαλλάκια, µε τις µπουκλίτσες σου… λούστηκες;
- Τι λες τώρα; Από το λούσιµο κρυώνει ο άνθρωπος!
- Γεµιστά σου ‘βαλα µπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου, εξετάσεις έρχονται!
- Μάνα, σε χάνω!
- Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;
- Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήµα… Αντε γεια…
- Το κινητό είναι φορτωµένο;
-Και το κινητό είναι φορτωµένο κι εγώ επίσης!
- Φορτωµένο να το ’χεις για την κακιά στιγµή… Της Καλλιόπης η Μαρία…
- Μάνα, σε κλείνω…
- Να σου στείλω το εσωθερµικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε µέρα… Του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο µποξεράκι, ρεζίλι έγινε η µάνα του!
- Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!
- Αγόρι µου, µάνα είναι µόνο µία!
- Ευτυχώς, µάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ’ άντεχα και δεύτερη!😂
H υπέροχη και διαχρονική ερμηνεύτρια Αγνή. Ποιο γλυκιά δεν έχει
Πριν λίγες μέρες κάναμε μια συζήτηση με τον Μάκη για το Μέγαρο Μουσικής εκεί λοιπόν έμαθα ότι σε λίγες μέρες θα δώσει άλλη μία συναυλία και θα τιμήσουν την κ Αγνή-Agni . Τον άκουγα και σκεφτόμουν διάφορα... 
Χμ λέω πρέπει να την γνωρίσω, τι να γνωρίσω δηλαδή που μου έπεσαν τα μούτρα, σας το λέω ζήτησα ταπεινά συγνώμη από το ( Τιμώμενο πρόσωπο για την πολυετή της προσφορά στο τραγούδι η υπέροχη και διαχρονική ερμηνεύτρια <Αγνή>)
Λοιπόν η κ Αγνη (Αναστασία Ζαχαράκη)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα .
Μία εκδρομή με τα Αγγλικά, έγινε ή αφορμή να αρχίσει να τραγουδάει επαγγελματικά στο club Camping στην Νέα Κηφισιά .
Από τότε μέχρι σήμερα, εμφανίστηκε σε μεγάλες πίστες, συναυλίες και εμφανίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό .
Τραγουδάει σε πέντε γλώσσες.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους συνθέτες και τραγουδιστές.
Επίσης συμμετείχε σε πολυάριθμες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις με σκοπό να βοηθήσει τον συνάνθρωπο.
Τηλεοπτικά ή παρουσία της στα κανάλια είναι πλούσια !
Έχει ηχογραφήσει για όλες σχεδόν τις γνωστές δισκογραφικές εταιρίες .
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν τραγούδια της στα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. (Διαδίκτυο )
Είναι μια τιμή και αναγνώριση για την προσφορά μου στο Ελληνικό τραγούδι και μου δίνει χαρά! μου λέει για την τιμητική βραδιά σε λίγες μέρες
Υ.Γ Οπότε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 24 Οκτώβρη, μετά την πρώτη της μεγάλη επιτυχία πριν λίγες μέρες.
Στις ερωτήσεις που τις έκανα προσπάθησε να με καλύψει για την αμάθεια μου, έτσι κάναμε μια συζήτηση πολύ όμορφη.
Λοιπόν η κ Αγνη (Αναστασία Ζαχαράκη)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα .
Μία εκδρομή με τα Αγγλικά, έγινε ή αφορμή να αρχίσει να τραγουδάει επαγγελματικά στο club Camping στην Νέα Κηφισιά .
Από τότε μέχρι σήμερα, εμφανίστηκε σε μεγάλες πίστες, συναυλίες και εμφανίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό .
Τραγουδάει σε πέντε γλώσσες.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους συνθέτες και τραγουδιστές.
Επίσης συμμετείχε σε πολυάριθμες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις με σκοπό να βοηθήσει τον συνάνθρωπο.
Τηλεοπτικά ή παρουσία της στα κανάλια είναι πλούσια !
Έχει ηχογραφήσει για όλες σχεδόν τις γνωστές δισκογραφικές εταιρίες .
Πρόσφατα κυκλοφόρησαν τραγούδια της στα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. (Διαδίκτυο )
Είναι μια τιμή και αναγνώριση για την προσφορά μου στο Ελληνικό τραγούδι και μου δίνει χαρά! μου λέει για την τιμητική βραδιά σε λίγες μέρες
Σχέδια για το μέλλον δεν κάνω. Παίρνω τη ζωή όπως έρχεται .
Προς το παρόν γράφει μουσική και στίχους .
Θαυμάζει τον Μάκη τον Ψαραδέλλη για το ταλέντο του και για το ήθος του .
Ακούει μουσική από όλα σχεδόν τα είδη . . Ξένη και Ελληνική.
Έχει ξεκινήσει ένα cd με δικά της τραγούδια , του Μάκη Ψαραδελλη και τής Ελένης Μπελιμπασάκη .
Το όραμα της ... Ζούμε σε μια εποχή πού δεν θα λεγα ότι είναι ρομαντική. Μάλλον επιθετική και αλλοπρόσαλλη. Ελπίδα μόνο έχω, να υπάρχουν καλές μουσικές προτάσεις , για να αντέξουμε .
Αγάπησε το τραγούδι μέσα από την Μητέρα της, πού της τραγουδούσε πάντα με την υπέροχη γλυκιά φωνή της.
Προς το παρόν γράφει μουσική και στίχους .
Θαυμάζει τον Μάκη τον Ψαραδέλλη για το ταλέντο του και για το ήθος του .
Ακούει μουσική από όλα σχεδόν τα είδη . . Ξένη και Ελληνική.
Έχει ξεκινήσει ένα cd με δικά της τραγούδια , του Μάκη Ψαραδελλη και τής Ελένης Μπελιμπασάκη .
Το όραμα της ... Ζούμε σε μια εποχή πού δεν θα λεγα ότι είναι ρομαντική. Μάλλον επιθετική και αλλοπρόσαλλη. Ελπίδα μόνο έχω, να υπάρχουν καλές μουσικές προτάσεις , για να αντέξουμε .
Αγάπησε το τραγούδι μέσα από την Μητέρα της, πού της τραγουδούσε πάντα με την υπέροχη γλυκιά φωνή της.
Άλλωστε ο παππούς μου μου λέει ήταν δεξιός ψάλτης. Οπότε, είναι και τα γονίδια .
Στα άμεσα σχεδία της είναι ή συναυλία στο Μέγαρο και διάφορες άλλες εμφανίσεις !!
Θα ταξιδέψουμε 100 χρόνια πίσω στον πόνο και την οδύνη της Μικρασιατικής καταστροφής, μέσα από τον στίχο και τη μουσική που έγραψε ο αγαπημένος φίλος μου τραγουδοποιός <Μάκης Ψαραδέλλης>...Τιμώμενο πρόσωπο για την πολυετή της προσφορά στο τραγούδι θα είναι η υπέροχη διαχρονική ερμηνεύτρια <Αγνή>. Επίσης συμμετέχει η εξαιρετική χορωδία από την <Ένωση Απανταχού Μανιατών "Η Μάνη"> με την προσωπική επίβλεψη της προέδρου του κυρίας <Δήμητρας Κούβαρη>
Αξίες, οικογένεια και παράδοση... Πάει και το Αλάτι της γης ..αλλού
Στο πλαίσιο της αναδιαμόρφωσης του νέου προγράμματος της ΕΡΤ το αυριανό επεισόδιο του Αλατιού "Οδοιπορικό στη Ν. Λακωνία" δεν θα μεταδοθεί.
Τα νέα επεισόδια του Αλατιού που ήδη γυρίζονται θα μεταδοθούν από Νοέμβριο και θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση και τρέιλερ από την ΕΡΤ.
Θεωρώ πως είναι υποβάθμιση για την εκπομπή και τους συντελεστές της η μεταφορά σε άλλη συχνότητα, σε άλλη ημέρα, σε άλλη ώρα.Η χαμηλή ακροαματικότητα της εκπομπής θα επιβεβαιώσει τα παραπάνω λέει ένας φίλος.
Κρίμα για την ελληνική λαϊκή παράδοση και πολιτισμό!
Τα νέα επεισόδια του Αλατιού που ήδη γυρίζονται θα μεταδοθούν από Νοέμβριο και θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση και τρέιλερ από την ΕΡΤ.
Τελικά μάθαμε ότι η εκπομπή μεταφέρετε στην ΕΡΤ3 κάθε Σάββατο πρωί 11:00 με 13:00
Τι να σχολιάσεις και τι να πεις δηλαδή.
Το αλάτι της γης» συνοδεύει την οικογένεια μου στο Κυριακάτικο τραπέζι, το οποίο είναι το μόνο που βρισκόμαστε όλοι μαζί. Μια υπέροχη νότα παράδοσης αλλά και κοινής ψυχαγωγίας. Έχουμε χορέψει πολλές φορές με τα μουσικά ακούσματα που αναπαράγει αυτή η κιβωτός της παραδοσιακής μουσικής.
Έχουμε καμαρώσει και έχουμε κλάψει βλέποντας τα παιδιά μας τους φίλους μας τους γονείς μας τους παππούδες μας ανά την Ελλάδα που δεν τους έχουμε δίπλα μας.
Κρίμα για την ελληνική λαϊκή παράδοση και πολιτισμό!
Αν και ευτυχώς πλέον η τεχνολογία επιτρέπει να επιλέγει ο τηλεθεατής ποτέ και τι θα δει εντούτοις είναι κρίμα που αποφασίστηκε να αποσυνδεθεί αυτή η εκπομπή από το Ελληνικό Κυριακάτικο τραπέζι.
Μια μικρή προσπάθεια γίνεται από τον κόσμο να στείλουν τα παράπονα τους στην ΕΡΤ.
Ετσι θέλουμε και εμείς να συνδράμομε να σας ενημερώσουμε να στείλετε το παράπονο σας
Εδώ είναι η σελίδα ΕΠΟΙΚΙΝΩΝΙΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗΣ ΕΡΤ πρέπει να σωθεί η εκπομπή παιδιά !
Συζήτηση μια μέρα μετά το Μέγαρο Μουσικής! Μάκης Ψαραδέλης
Το μυαλό μου γυροφέρνει στα πρώτα χρόνια της γνωριμίας μας που του έλεγα άντε να πας στην Αθήνα καλά ήταν με την Μυτιλήνη! Προχθές το λέγαμε και γελούσαμε, προφητείες μου λέει φίλε χαχαχαχα
Μπαίνω στα βαθιά!!
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Κατ' αρχάς σε ευχαριστώ πολύ για τη σημερινή μας κουβέντα.
Μόλις χθες είχαμε την πρώτη μας sold out παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην αίθουσα διδασκαλίας της μουσικής βιβλιοθήκης Λίλιαν Βουδούρη.
Ένα αφιέρωμα στους μικρασιάτες πρόσφυγες μέσα από τα δικά μου τραγούδια.
Θέλω να συνεχίζω να παρουσιάζω αυτή την παράσταση και σε άλλους χώρους. Είμαστε σε συζητήσεις.
Υπάρχει κάποιος μουσικός που θαυμάζεις ιδιαίτερα;
Ένας; Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που εκτιμώ και θαυμάζω και με κάποιους είχα την τύχη και τη χαρά να συνυπάρξω μαζί τους.Αγαπώ τους ανθρώπους της τέχνης που υπηρετούν τον πολιτισμό με ήθος, αγάπη και παίρνουν θέση σε καίρια ζητήματα. Αυτούς θαυμάζω.
Ως μουσικός, τι είδους μουσική προτιμάς να ακούς;
Ότι έχει αλήθεια και ταυτότητα .
Οποιοδήποτε είδος μουσικής που δε στοχεύει σε μια πρόσκαιρη επιτυχία.
Έχεις ξεκινήσει να γράφεις το επόμενο CD σου; Αν ναι, μπορείς να μας πεις δύο λόγια;
Ετοιμάζω ένα δίσκο ο οποίος είναι αφιερωμένος στα εκατό χρόνια μικρασιατικής μνήμης με πολύ σημαντικούς τραγουδιστές και δημιουργούς όπως ο Γιώργος Νταλάρας,η Βιολέτα Ίκαρη,ο Γεράσιμος Ανδρεάτος ε!μη τους πω όλους χαχαχα. Να αφήσω και κάτι έτσι για το "ξάφνιασμα".
Ποιο το όραμά σου ως Μουσικός;
Να ακούω παντού τραγούδια που έχουν καλοσύνη και ευγένεια.
Με ποιον τρόπο «εισχώρησε» η ΜΟΥΣΙΚΉ στη ζωή σου;
Νομίζω γεννήθηκα με τη μουσική μέσα μου.
Η μητέρα μου τραγουδά φανταστικά και γράφει όμορφα τραγούδια ενώ ο μπαμπάς άκουγε τους μεγάλους μας συνθέτες όπως ο Χατζιδάκις,ο Θεοδωράκης,ο Κουγιουμτζής,ο Λοΐζος,ο Σπανός...Ήμουν "καταδικασμένος" λοιπόν... Ευλογία μεγάλη.
Τελικά το Ταξίδι από την Μυτιλήνη στην Αθήνα ήταν γενναίο;;
Το ταξίδι Μυτιλήνη Αθήνα κι Αθήνα Μυτιλήνη κρύβει βράχους,ξέρες, φουρτούνες,μπόρες αλλά και λιμάνια φωτεινά ,ξωκλήσια στις κορφές των νησιών,γλάρους,ανοιχτά πανιά...
Είναι μια υπέροχη διαδρομή
Και τέλος πες μας λίγο τα άμεσα πλάνα σου και συνεργασίες!
Εμφανίζομαι 14 και 21 Οκτώβρη με το Γεράσιμο Ανδρεάτο στο Ίλιον Plus
σε ένα πρόγραμμα με τραγούδια δικά μας και δημιουργών γνωστά που αγαπήσαμε πολύ!
Υ.Γ
Προς τιμή του μου λέει, ρε φίλε εντάξει αυτά για μένα αλλά θα ήθελα να σου πω και για μια κοπέλα που είναι μαζί μας και είναι από της Οινούσσες την Αναστασία.
Με μεγάλη μου χαρά του λέω και μεγάλη σου τιμή.
Η Αναστασία Βογιατζή είναι ένα ταλαντούχο κορίτσι από τις Οινούσσες που έχω τη χαρά και την τιμή να συνεργάζομαι μαζί της.
Είναι μαθήτρια του σπουδαίου σολίστα Μανώλη Καραντίνη και παίζει φυσικά μπουζούκι.
Έχουμε εμφανιστεί σε συναυλίες στο Καλλιμάρμαρο,στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με το Γεράσιμο Ανδρεάτο και πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με Τα Φώτα Απέναντι .
Η Αναστασία είναι υπεύθυνη στο μουσικό εργαστήρι της Ένωσης Απανταχού Μανιατών Η Μάνη
Υ.Γ 2
Καλή επιτυχία σας εύχομαι παιδιά! επίσης κάποια στιγμή θέλω να μιλήσω και με την Αναστασία ε.
Επίσης στους φίλους αναγνώστες να προτείνω μια δυνατή ερμηνεία του Μάκη που την ακούω χρόνια και με γεμίζει!! Το παλιό μου παλτό
και ένα δικό του
Κι αν τα καράβια Μάκης Ψαραδέλλης (Καλλιμάρμαρο)
Κοτόπουλο με Ουίσκι συνταγηηηηηηη
Κοτόπουλο με Ουίσκι Αγοράζετε ένα κοτόπουλο 1200 γρ. και ένα μπουκάλι Ουίσκι.
Προβλέψτε, αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο, και μπέικον σε λωρίδες.
Προβλέψτε, αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο, και μπέικον σε λωρίδες. Για καλό και για κακό βεβαιωθείτε ότι έχετε και ένα βάζο μαγιονέζα.
Τυλίξτε το κοτόπουλο με τις λωρίδες, αλατοπιπερώστε, και ρίξτε μια υποψία ελαιόλαδου .
Προθερμάνετε τον φούρνο σε μεσαία θερμοκρασία, (220 βαθμοί ή θερμοστάτης στο 5 ) για 10 λεπτά. Σερβιριστήτε ένα ποτήρι Ουίσκι και πιείτε το.
Βάλτε το κοτόπουλο στον φούρνο αφού πρώτα το τοποθετήσετε σε κατάλληλο σκεύος.
Βάλτε και πιείτε ακόμα ενα ποτήρι Ουίσκι.
Επαναλάβατε αυτό το βήμα άλλες δυο φορές.
Μετά από ένα τέπαρτο φουρνίστε το άνοιγμα για να επιβλέψετε το κλείσιμο του ψοτόπουλου.
Λιάστε ξανά το ουικάλι του Μπίσκη και καπιατήτε μια καλή λουγία.
Μετά από ένα κετα.. οχι πέταρτο της ώρας, αργότερα τελος πάτνων .... κλιτρίστε μέχρι τον μπούρνοανοίφτε την χόρτα, ξεγυρνίστε, απαναδονήστε...βάλτε τελος παντων το φωτόπουλο απ την αλλη καφήστε σε μια λωκο καλέκρα και καβετάστε κανα'δυό φατήρια Κίσκη αμόκα.
Νυστε, λυστε ψηστε το κουφόλουπο για μιση φώρα ακόμα. 3 λοτήρια αρφότερα ....
Ζαμέψτε το γατόπουλο απο χαμω, (επεσε το μακαλισμένο) , καφαρίστε το και γάλτε το σε μιάτο.
Φτάτε τα κούτρα σας απο το νέσιμο στο κάτωμα απ τα γάδια που μυθικαν στα κλαπάκια της μουζινας μην αποχειραθητε να κησωθειτε, μια φαρά ειμαστε εδω μάτω απομελειώστε το δουκάλι του Ρίσκι αργόμπερα σαρθήτε ως το κρεμάτι και κοιθωμητε ως το χρωι
Την επομενη μέρα , παρτε ενα αλκα σελτζερ Πηγαινετε να φάτε κρύο kοτόπουλο με μαγιονεζα και καθαρίστε το μπουρδέλο που δημιουργήσατε στην κουζινα!
Tην άλλη βδομάδα θα δοκιμάσουμε την Κρητική συνταγή : Κατσικάκι με τσικουδιά !!
Η λύση που βρήκαν οι Χιώτες ... «ζωντανά λάφυρα» σκλαβοπάζαρα ..1822 ---2022
Το πιο σπαρακτικό θέαμα είναι τα σκλαβωμένα γυναικόπαιδα που έφεραν από τη Χίο. Αγόρια και κορίτσια σέρνονται στους δρόμους δεμένα το ένα με το άλλο και οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα. Κοπέλες κρατούσαν στο χέρι ένα χαρτί με το όνομα των Τούρκων κυρίων τους που έμειναν στην Χίο. Μη μπορώντας να τις συνοδέψουν οι ίδιοι, τις έστειλαν στη διεύθυνση των σπιτιών τους στην Πόλη, ως σκλάβες...».
Αυτά μετέδιδε το τηλεγράφημα του Ολλανδού διπλωμάτη Gaspar Testa από την Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 1822.Οι θηριωδίες των Τούρκων στην Χίο είχαν αφήσει το νησί ρημαγμένο. Πτώματα, ερείπια και ένα τοπίο που μύριζε στάχτη και αίμα. Και μπορεί στον υπόλοιπο κόσμο τα παραπάνω να έγιναν γνωστά από περιγραφές και αφηγήσεις με λίγες εβδομάδες καθυστέρηση, οι μεγάλες πόλεις της Μικράς Ασίας όμως, είδαν από κοντά τα χιλιάδες «ζωντανά λάφυρα» των Τούρκων.
Τα «ζωντανά λάφυρα» – Οι τεσκερέδες
Εξαθλιωμένα γυναικόπαιδα από το νησί στοιβάζονταν σε πλοία και μεταφέρονταν στις αγορές της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, όπου πωλούνταν ως δούλοι σε εξευτελιστικές τιμές, όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου.
Μέχρι την 1η Μαΐου του 1822, στην Χίο είχαν εκδοθεί πάνω από 41.000 έγγραφα ιδιοκτησίας σκλάβων – οι λεγόμενοι «τεσκερέδες».
Σύμφωνα με την γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως τις 10 Μαΐου στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Η μοίρα των ανθρώπων αυτών ήταν τραγική. Ακόμα τραγικότερη ήταν η πορεία τους μέχρι τα σκλαβοπάζαρα.
Οι θηριωδίες των Τούρκων
Στις 30 Μαρτίου του 1822, όταν ξεκίνησε το πρώτο γιουρούσι, ο Οθωμανικός στρατός είχε σαφείς εντολές. Ο Σουλτάνος είχε διατάξει να σφαγιαστούν οι πάντες, εκτός από τα αγόρια 3-12 ετών και οι γυναίκες από 12 ως 40. Αυτοί θα αιχμαλωτίζονταν με προορισμό τα σκλαβοπάζαρα. Οι περιγραφές των όσων εκτυλίχθηκαν τις επόμενες ημέρες είναι φρικιαστικές.
Νεαρές κοπέλες βιάζονταν δημόσια στους δρόμους και νιόπαντρες μπροστά στους συζύγους τους, οι οποίοι εν συνεχεία σφαγιάζονταν. Άλλες τις βίαζαν μπροστά στους γονείς τους κι έπειτα έκοβαν τα γεννητικά όργανα των ανδρών.
Στις γυναίκες άνω των 40 έβαζαν φωτιά και τις άφηναν να καούν ζωντανές. Στις έγκυες έσκιζαν τις κοιλιές και έβγαζαν τα έμβρυα, ενώ τα μικρά παιδιά τα πετούσαν με δύναμη στα βράχια. Η μανία των εισβολέων δεν είχε προηγούμενο.
Πολλοί τούρκοι στρατιώτες έκοβαν τα κεφάλια των χριστιανών κι έπειτα έγλυφαν το σπαθί τους. Με αυτήν την κίνηση πίστευαν ότι κέρδιζαν μία θέση στον παράδεισο. Άλλους τους κρεμούσαν από τα δέντρα του νησιού για παραδειγματισμό. Κομμένα ανθρώπινα μέλη και σοροί ήταν διάσπαρτοι στους δρόμους, ενώ η θάλασσα είχε κοκκινήσει από το αίμα.
Ο καπνός από τα σπίτια που καίγονταν είχε σκεπάσει όλη τη Χίο, ενώ οι φλόγες έκαναν τη νύχτα να μοιάζει με μέρα.
Αρκετές Χιώτισσες, προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση και την σκλαβιά. Αυτοκτονούσαν πέφτοντας στον γκρεμό. Ορισμένες σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενες τα παιδιά, τα αδέρφια και τους άντρες τους. Ακόμα και από αυτές που αιχμαλωτίστηκαν, κάποιες πέθαναν κάνοντας απεργία πείνας.
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος από την Χίο Παναγιώτης Ξενάκης στην «Μηχανή του Χρόνου»: «Μετά το 1822, η Χίος ήταν για χρόνια ένα απέραντο έρημο κοιμητήριο. Το πρώην νησί της μαστίχας, των γιασεμιών και των εσπεριδοειδών και απ’ άκρη σ’ άκρη ήταν καταχνιά και σκοτάδι και θάνατος για χρόνια».
Τα Σκλαβοπάζαρα
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για το μέγεθος των απωλειών. Αγγλικές πηγές αναφέρουν ότι ο πληθυσμός του νησιού προ ολοκαυτώματος ανερχόταν σε 110.000. Από αυτούς, γλίτωσαν διαφεύγοντας ή μένοντας για να καλλιεργούν μαστίχα, μόλις 20.000. Περί τους 45.000 σφαγιάστηκαν και οι υπόλοιποι πωλήθηκαν ως δούλοι.
Ο ιερέας Welsh της αγγλικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη κατέγραψε τα όσα είδε τις ημέρες εκείνες στο σκλαβοπάζαρο της πόλης του: «Οι Τούρκοι μεταχειρίζονταν τις Χιώτισσες με την εσχάτη καταφρόνηση. Τις εξέταζαν, τις πασπάτευαν όπως οι χασάπηδες τα αρνιά, και τις αγόραζαν 100 γρόσια με 3 λίρες το κεφάλι. Κάπου 500 Χιώτισσες πωλήθηκαν στην ψαραγορά».
Αυτά μετέδιδε το τηλεγράφημα του Ολλανδού διπλωμάτη Gaspar Testa από την Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 1822.Οι θηριωδίες των Τούρκων στην Χίο είχαν αφήσει το νησί ρημαγμένο. Πτώματα, ερείπια και ένα τοπίο που μύριζε στάχτη και αίμα. Και μπορεί στον υπόλοιπο κόσμο τα παραπάνω να έγιναν γνωστά από περιγραφές και αφηγήσεις με λίγες εβδομάδες καθυστέρηση, οι μεγάλες πόλεις της Μικράς Ασίας όμως, είδαν από κοντά τα χιλιάδες «ζωντανά λάφυρα» των Τούρκων.
Τα «ζωντανά λάφυρα» – Οι τεσκερέδες
Εξαθλιωμένα γυναικόπαιδα από το νησί στοιβάζονταν σε πλοία και μεταφέρονταν στις αγορές της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, όπου πωλούνταν ως δούλοι σε εξευτελιστικές τιμές, όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου.
Μέχρι την 1η Μαΐου του 1822, στην Χίο είχαν εκδοθεί πάνω από 41.000 έγγραφα ιδιοκτησίας σκλάβων – οι λεγόμενοι «τεσκερέδες».
Σύμφωνα με την γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως τις 10 Μαΐου στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Η μοίρα των ανθρώπων αυτών ήταν τραγική. Ακόμα τραγικότερη ήταν η πορεία τους μέχρι τα σκλαβοπάζαρα.
Οι θηριωδίες των Τούρκων
Στις 30 Μαρτίου του 1822, όταν ξεκίνησε το πρώτο γιουρούσι, ο Οθωμανικός στρατός είχε σαφείς εντολές. Ο Σουλτάνος είχε διατάξει να σφαγιαστούν οι πάντες, εκτός από τα αγόρια 3-12 ετών και οι γυναίκες από 12 ως 40. Αυτοί θα αιχμαλωτίζονταν με προορισμό τα σκλαβοπάζαρα. Οι περιγραφές των όσων εκτυλίχθηκαν τις επόμενες ημέρες είναι φρικιαστικές.
Νεαρές κοπέλες βιάζονταν δημόσια στους δρόμους και νιόπαντρες μπροστά στους συζύγους τους, οι οποίοι εν συνεχεία σφαγιάζονταν. Άλλες τις βίαζαν μπροστά στους γονείς τους κι έπειτα έκοβαν τα γεννητικά όργανα των ανδρών.
Στις γυναίκες άνω των 40 έβαζαν φωτιά και τις άφηναν να καούν ζωντανές. Στις έγκυες έσκιζαν τις κοιλιές και έβγαζαν τα έμβρυα, ενώ τα μικρά παιδιά τα πετούσαν με δύναμη στα βράχια. Η μανία των εισβολέων δεν είχε προηγούμενο.
Πολλοί τούρκοι στρατιώτες έκοβαν τα κεφάλια των χριστιανών κι έπειτα έγλυφαν το σπαθί τους. Με αυτήν την κίνηση πίστευαν ότι κέρδιζαν μία θέση στον παράδεισο. Άλλους τους κρεμούσαν από τα δέντρα του νησιού για παραδειγματισμό. Κομμένα ανθρώπινα μέλη και σοροί ήταν διάσπαρτοι στους δρόμους, ενώ η θάλασσα είχε κοκκινήσει από το αίμα.
Ο καπνός από τα σπίτια που καίγονταν είχε σκεπάσει όλη τη Χίο, ενώ οι φλόγες έκαναν τη νύχτα να μοιάζει με μέρα.
Αρκετές Χιώτισσες, προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση και την σκλαβιά. Αυτοκτονούσαν πέφτοντας στον γκρεμό. Ορισμένες σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενες τα παιδιά, τα αδέρφια και τους άντρες τους. Ακόμα και από αυτές που αιχμαλωτίστηκαν, κάποιες πέθαναν κάνοντας απεργία πείνας.
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος από την Χίο Παναγιώτης Ξενάκης στην «Μηχανή του Χρόνου»: «Μετά το 1822, η Χίος ήταν για χρόνια ένα απέραντο έρημο κοιμητήριο. Το πρώην νησί της μαστίχας, των γιασεμιών και των εσπεριδοειδών και απ’ άκρη σ’ άκρη ήταν καταχνιά και σκοτάδι και θάνατος για χρόνια».
Τα Σκλαβοπάζαρα
Δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για το μέγεθος των απωλειών. Αγγλικές πηγές αναφέρουν ότι ο πληθυσμός του νησιού προ ολοκαυτώματος ανερχόταν σε 110.000. Από αυτούς, γλίτωσαν διαφεύγοντας ή μένοντας για να καλλιεργούν μαστίχα, μόλις 20.000. Περί τους 45.000 σφαγιάστηκαν και οι υπόλοιποι πωλήθηκαν ως δούλοι.
Ο ιερέας Welsh της αγγλικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη κατέγραψε τα όσα είδε τις ημέρες εκείνες στο σκλαβοπάζαρο της πόλης του: «Οι Τούρκοι μεταχειρίζονταν τις Χιώτισσες με την εσχάτη καταφρόνηση. Τις εξέταζαν, τις πασπάτευαν όπως οι χασάπηδες τα αρνιά, και τις αγόραζαν 100 γρόσια με 3 λίρες το κεφάλι. Κάπου 500 Χιώτισσες πωλήθηκαν στην ψαραγορά».
 |
| Ο διάσημος πίνακας του Ντελακρουά με θέμα τη σφαγή της Χίου, φιλοτεχνημένος το 1824 |
Παρόμοιες εικόνες εκτυλίχθηκαν και στην Σμύρνη. Αλυσοδεμένα παιδιά και γυναίκες σέρνονταν σαν ζώα στους δρόμους. Πολλές είχαν δεμένο στο χέρι τους ένα χαρτί με το όνομα του κυρίου τους, καθώς είχαν αγοραστεί ήδη από κάποιον Τούρκο στρατιώτη στην Χίο. Αδυνατώντας να τις μεταφέρουν οι ίδιοι, τις στοίβαζαν σαν εμπόρευμα κατά εκατοντάδες σε πλοία και μόλις έφταναν στο λιμάνι της Σμύρνης, οι τελωνειακές αρχές φρόντιζαν για την αποστολή τους στο σπίτι του αφέντη.
Από την άλλη, οι αιχμάλωτοι που «εκτίθεντο» στα σκλαβοπάζαρα ήταν αφημένοι στα χέρια της θεάς τύχης. Πολλοί αγοράζονταν από φανατικούς μουσουλμάνους που ήθελαν να τους σφαγιάσουν, προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στον παράδεισο. Η μοίρα τους ήταν τραγική καθώς είχαν την ίδια κατάληξη με τους συμπατριώτες τους, έχοντας όμως περάσει απάνθρωπα βασανιστήρια στο ενδιάμεσο.
Αρκετοί προωθήθηκαν σε παζάρια άλλων πόλεων. Υπάρχουν καταγραφές για Χιώτες αιχμαλώτους που έφτασαν στα σκλαβοπάζαρα της Μέσης Ανατολής, της Αιγύπτου, ακόμα και της Λιβύης.
Πολλές κοπέλες έγιναν παλλακίδες σε χαρέμια, άλλες πωλήθηκαν ως σκλάβες σε Οθωμανούς. Την ίδια μοίρα είχαν και τα αγόρια. Εν προκειμένω όμως, όσα δεν πωλήθηκαν ως δούλοι, εξισλαμίστηκαν. Έτσι, πολλά κατέληξαν να υπηρετούν σε υψηλές θέσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο Μουσταφά Χασναντάρ του γένους Στραβελάκη, που έγινε μεγάλος βεζίρης της Τύνιδας. Ο Ετχέμ πασάς υπήρξε επίσης παιδί που αιχμαλωτίστηκε στη μεγάλη σφαγή.
Τα παιδιά που σώθηκαν
Τα τραγικά γεγονότα της Χίου συγκλόνισαν Ευρώπη και Αμερική. Για πολλές εβδομάδες, ο ευρωπαϊκός Τύπος μετέδιδε καθημερινά πληροφορίες και περιγραφές για την τύχη των κατοίκων, τις σφαγές, τις λεηλασίες και την πώληση των γυναικόπαιδων στα σκλαβοπάζαρα.
Πολλοί Έλληνες της διασποράς, συγκλονισμένοι από τα γεγονότα, ήθελαν απεγνωσμένα να βοηθήσουν τους επιζώντες.
Χαρακτηριστικό είναι ένα γράμμα που έστειλε ο Κοραής στον Βαρβάκη, παρακαλώντας τον να δώσει χρήματα για να αγοράσουν αιχμάλωτους Χιώτες:
«Φαντάσου ότι βλέπεις τον Χριστόν, επάνω εις τον Σταυρόν βρεγμένον με τα αίματά του και φωνάζοντα προς σε, τα πατρικά ούτα λόγια: Υιέ μου Βαρβάκη, πολλαί χιλιάδες αιχμαλώτων βαπτισμένων εις το όνομά μου, κινδυνεύουν την ώραν ταύτην να με αρνηθώσιν και να εναγκαλισθώσιν την βδελυράν θρησκείαν του Mωάμεθ. Iδού ο καιρός, βαφτισμένε εις το όνομά μου, αγαπητέ υιέ, να σώσης τους βαπτισμένους αδελφούς σου από τον τουρκικόν μολυσμόν».Πράγματι, η ιδέα της εξαγοράς αιχμαλώτων ευοδώθηκε και πολλοί εύποροι Έλληνες και φιλέλληνες έσπευσαν να βοηθήσουν. Οργανώθηκαν επιτροπές που αγόραζαν τα ορφανά, τα περιέθαλπαν και τους προσέφεραν στέγη και εκπαίδευση.
Ακόμη όμως και φτωχοί άνθρωποι, κυρίως Χιώτες, έδωσαν τον δικό τους αγώνα προκειμένου να εντοπίσουν και να αγοράσουν τους συγγενείς τους από τα σκλαβοπάζαρα. Στις περιπτώσεις που αυτό στάθηκε δυνατό, η επανένωση των οικογενειών ήταν συγκινητική.
Όταν ο Σουλτάνος αντιλήφθηκε αυτές τις πρακτικές, αφενός έδωσε εντολή να «εκτοξευτούν» οι τιμές των σκλάβων, αφετέρου απαγόρευσε την εξαγορά τους από Έλληνες.
Η λύση που βρήκαν οι Χιώτες ήταν να δρομολογούν τις αγοραπωλησίες μέσω ξένων πρεσβειών ή με τη βοήθεια φιλελλήνων Ευρωπαίων. Εν τέλει, με αυτόν τον τρόπο σώθηκαν αρκετά παιδιά από τον εξισλαμισμό, την σκλαβιά ή και τον θάνατο.
Παιδιά που μετά την απελευθέρωση, μεγάλωσαν σαν προσφυγάκια στην Ελλάδα, εργάστηκαν σκληρά και ευεργέτησαν τον τόπο τους. Λαμπρά παραδείγματα ο Αλέξανδρος Πασπάτης, που εξελίχθηκε σε μεγάλο γιατρό και βυζαντινολόγο και υπήρξε ιδρυτής του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου στην Αθήνα, ο Λουκάς Ράλλης, που έγινε δήμαρχος του Πειραιά και ο Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, που εξελίχθηκε σε σημαντική πολιτική προσωπικότητα του 19ου αιώνα.
Η διακίνηση δούλων από τη Χίο διήρκεσε μήνες. Σύμφωνα με τη γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως τα μέσα του Μαΐου του 1822, στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Οι αγοραπωλησίες σταμάτησαν οριστικά στις 19 Ιουνίου, ύστερα από επέμβαση της αδελφής του Σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως φέουδο.
Το δράμα των σκλάβων εμπνέει του καλλιτέχνες
Οι φριχτές εικόνες από τη σφαγή και από τους εξαθλιωμένους σκλάβους δεν ξεγράφτηκαν ποτέ ούτε από την συλλογική μνήμη.
Μεγάλοι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες σοκαρίστηκαν τόσο από τις περιγραφές που φιλοτέχνησαν σπουδαία έργα εμπνευσμένοι από την Χίο. Ο διάσημος πίνακας του Ντε Λα Κρουά εκτίθεται μέχρι σήμερα σε περίοπτη θέση στο Λούβρο.
Το ποίημα του Βίκτωρα Ουγκώ με τίτλο «Το Ελληνόπουλο» είναι μια συγκλονιστική καταγραφή.
» Συγκεντρώστε όλα αυτά τα βάσανα μαζί, και προσθέσετε σε αυτά το σθένος και την υποταγή που αισθάνεται ένας Χριστιανός. Δεν περισσεύει χώρος για ντροπή».
Από την άλλη, οι αιχμάλωτοι που «εκτίθεντο» στα σκλαβοπάζαρα ήταν αφημένοι στα χέρια της θεάς τύχης. Πολλοί αγοράζονταν από φανατικούς μουσουλμάνους που ήθελαν να τους σφαγιάσουν, προκειμένου να κερδίσουν μία θέση στον παράδεισο. Η μοίρα τους ήταν τραγική καθώς είχαν την ίδια κατάληξη με τους συμπατριώτες τους, έχοντας όμως περάσει απάνθρωπα βασανιστήρια στο ενδιάμεσο.
Αρκετοί προωθήθηκαν σε παζάρια άλλων πόλεων. Υπάρχουν καταγραφές για Χιώτες αιχμαλώτους που έφτασαν στα σκλαβοπάζαρα της Μέσης Ανατολής, της Αιγύπτου, ακόμα και της Λιβύης.
Πολλές κοπέλες έγιναν παλλακίδες σε χαρέμια, άλλες πωλήθηκαν ως σκλάβες σε Οθωμανούς. Την ίδια μοίρα είχαν και τα αγόρια. Εν προκειμένω όμως, όσα δεν πωλήθηκαν ως δούλοι, εξισλαμίστηκαν. Έτσι, πολλά κατέληξαν να υπηρετούν σε υψηλές θέσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο Μουσταφά Χασναντάρ του γένους Στραβελάκη, που έγινε μεγάλος βεζίρης της Τύνιδας. Ο Ετχέμ πασάς υπήρξε επίσης παιδί που αιχμαλωτίστηκε στη μεγάλη σφαγή.
Τα παιδιά που σώθηκαν
Τα τραγικά γεγονότα της Χίου συγκλόνισαν Ευρώπη και Αμερική. Για πολλές εβδομάδες, ο ευρωπαϊκός Τύπος μετέδιδε καθημερινά πληροφορίες και περιγραφές για την τύχη των κατοίκων, τις σφαγές, τις λεηλασίες και την πώληση των γυναικόπαιδων στα σκλαβοπάζαρα.
Πολλοί Έλληνες της διασποράς, συγκλονισμένοι από τα γεγονότα, ήθελαν απεγνωσμένα να βοηθήσουν τους επιζώντες.
Χαρακτηριστικό είναι ένα γράμμα που έστειλε ο Κοραής στον Βαρβάκη, παρακαλώντας τον να δώσει χρήματα για να αγοράσουν αιχμάλωτους Χιώτες:
«Φαντάσου ότι βλέπεις τον Χριστόν, επάνω εις τον Σταυρόν βρεγμένον με τα αίματά του και φωνάζοντα προς σε, τα πατρικά ούτα λόγια: Υιέ μου Βαρβάκη, πολλαί χιλιάδες αιχμαλώτων βαπτισμένων εις το όνομά μου, κινδυνεύουν την ώραν ταύτην να με αρνηθώσιν και να εναγκαλισθώσιν την βδελυράν θρησκείαν του Mωάμεθ. Iδού ο καιρός, βαφτισμένε εις το όνομά μου, αγαπητέ υιέ, να σώσης τους βαπτισμένους αδελφούς σου από τον τουρκικόν μολυσμόν».Πράγματι, η ιδέα της εξαγοράς αιχμαλώτων ευοδώθηκε και πολλοί εύποροι Έλληνες και φιλέλληνες έσπευσαν να βοηθήσουν. Οργανώθηκαν επιτροπές που αγόραζαν τα ορφανά, τα περιέθαλπαν και τους προσέφεραν στέγη και εκπαίδευση.
Ακόμη όμως και φτωχοί άνθρωποι, κυρίως Χιώτες, έδωσαν τον δικό τους αγώνα προκειμένου να εντοπίσουν και να αγοράσουν τους συγγενείς τους από τα σκλαβοπάζαρα. Στις περιπτώσεις που αυτό στάθηκε δυνατό, η επανένωση των οικογενειών ήταν συγκινητική.
Όταν ο Σουλτάνος αντιλήφθηκε αυτές τις πρακτικές, αφενός έδωσε εντολή να «εκτοξευτούν» οι τιμές των σκλάβων, αφετέρου απαγόρευσε την εξαγορά τους από Έλληνες.
Η λύση που βρήκαν οι Χιώτες ήταν να δρομολογούν τις αγοραπωλησίες μέσω ξένων πρεσβειών ή με τη βοήθεια φιλελλήνων Ευρωπαίων. Εν τέλει, με αυτόν τον τρόπο σώθηκαν αρκετά παιδιά από τον εξισλαμισμό, την σκλαβιά ή και τον θάνατο.
Παιδιά που μετά την απελευθέρωση, μεγάλωσαν σαν προσφυγάκια στην Ελλάδα, εργάστηκαν σκληρά και ευεργέτησαν τον τόπο τους. Λαμπρά παραδείγματα ο Αλέξανδρος Πασπάτης, που εξελίχθηκε σε μεγάλο γιατρό και βυζαντινολόγο και υπήρξε ιδρυτής του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου στην Αθήνα, ο Λουκάς Ράλλης, που έγινε δήμαρχος του Πειραιά και ο Αλέξανδρος Κοντόσταυλος, που εξελίχθηκε σε σημαντική πολιτική προσωπικότητα του 19ου αιώνα.
Η διακίνηση δούλων από τη Χίο διήρκεσε μήνες. Σύμφωνα με τη γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως τα μέσα του Μαΐου του 1822, στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Οι αγοραπωλησίες σταμάτησαν οριστικά στις 19 Ιουνίου, ύστερα από επέμβαση της αδελφής του Σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως φέουδο.
Το δράμα των σκλάβων εμπνέει του καλλιτέχνες
Οι φριχτές εικόνες από τη σφαγή και από τους εξαθλιωμένους σκλάβους δεν ξεγράφτηκαν ποτέ ούτε από την συλλογική μνήμη.
Μεγάλοι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες σοκαρίστηκαν τόσο από τις περιγραφές που φιλοτέχνησαν σπουδαία έργα εμπνευσμένοι από την Χίο. Ο διάσημος πίνακας του Ντε Λα Κρουά εκτίθεται μέχρι σήμερα σε περίοπτη θέση στο Λούβρο.
Το ποίημα του Βίκτωρα Ουγκώ με τίτλο «Το Ελληνόπουλο» είναι μια συγκλονιστική καταγραφή.
» Συγκεντρώστε όλα αυτά τα βάσανα μαζί, και προσθέσετε σε αυτά το σθένος και την υποταγή που αισθάνεται ένας Χριστιανός. Δεν περισσεύει χώρος για ντροπή».
Το τηλεφώνημα από τον Κάρολο σε φιλαράκι μας!!
Εμμέτρως πλην σαφώς . . .
Μιλάμε αξημέρωτα μεσ’ τον γλυκό τον ύπνο
κτυπάει το τηλέφωνο κι ήταν απ΄το Λονδίνο
και πέστε μου τι να ΄κανα? να αδιαφορήσω?
να το αφήσω να κτυπά κι ύστερα να το κλείσω?
Τυγχάνω όμως ευαίσθητος και λέω: δε βαριέσαι
ο Κάρολος το ορφανό, μίλα κι ύστερα πέσε τον ύπνο σου συνέχισε μέχρι το μεσημέρι κι έτσι απ΄το σεντόνι μου βγάζω το ένα χέρι και όπως ήμουν μαχμουρλής και μισοκοιμισμένος.
«έλα βρε Κάρλο» απαντώ δήθεν συντετριμμένος,
«σε νοιώθω και σε σκέφτομαι που στα γεράματά σου
η τύχη έτσι τά ΄φερε κι έχασες την μαμά σου
κι εκτός αυτού, τι γκαντεμιά και πώς να το αντέξεις
καλείσαι τώρα ξαφνικά γαμώτο να δουλέψεις
δύσκολο μεροκάματο στο λέω αληθινά
πέσ’ τους ότι τα ένσημα να ΄ναι ανθυγιεινά . . . »
- « Ω! Τζωρτζ πόσο με σκέφτεσαι και πόσο με φροντίζεις
αυτό με τα ανθυγιεινά μου είχε διαφύγει
γιατί μετράνε σαν διπλά κι ίσως εξασφαλίσω
μια σύνταξη αργότερα για να μπορώ να ζήσω
γιατί ως τώρα φίλε μου, μιλάμε μεταξύ μας,
δεν έχω ούτ΄ ένα ένσημο από τη δούλεψή μας
αφού εμείς οι βασιλείς, πρίγκιπες και τα σόγια
μαύρα κι αφορολόγητα τα παίρνουμε για χρόνια
απ΄τον μαλάκα τον λαού που όλη μέρα τρέχει
μπορεί εκείνος να πεινά αλλά εμάς μας τρέφει.
Για άλλο όμως σ΄ενοχλώ, δεν ήρθες στην κηδεία
ενώ εγώ σε κάλεσα και χθες στην ομιλία
που έβγαλα ενώπιον των αρχηγών κρατών
με δάκρυα τους τόνισα: «δεν είναι δυνατόν
να λείπει απ΄την τελετή ο Γιώργος ο Ψαρέλης»
με την Καμίλα να μου λέ: Αυτόν βρε τι τον θέλεις?
αυτός αν τύχει τελικά και έρθει προς τα ‘δώ
θα γίνουν κουλουβάχατα όλα και ρημαδιό
ποτέ του δεν ακολουθεί πρωτόκολλα και τέτοια
δικούς του νόμους στη ζωή έχει κάνει πατέντα . . . »
- Κι εγώ της αποκρίθηκα: Δεν θέλω πολλά λόγια
αυτοί που παραβρίσκονται είναι όλοι λαμόγια
που τρών πίνουν και κάθονται, κάτι όπως εμείς,
σε ένα όμως συμφωνούν και είναι συνεπείς
πολέμους να κηρύττουνε για να πουλάνε όπλα,
να υποχρεώνουν τους λαούς να κάνουνε εμβόλια,
τα καύσιμα να κρύβουνε ώστε να ακριβύνουν
στόχος η πλέμπα να χαθεί και μόνοι τους να μείνουν.
Αυτά εδώ κι άλλα πολλά ο φίλος μου ο Τζώρτζ
τα γράφει καθημερινά «Εμμέτρως πλην σαφώς»
όμως εμείς κωφεύουμε γιατί δεν μας συμφέρουν
τα πάνω κάτω να το δεις κάποια στιγμή θα φέρουν
γιατί ο κόσμος ξύπνησε και να σου πω και κάτι
προβλέπω πως με μάς τους δυό θα κλείσει το παλάτι
ήδη οι πρώτες οι φωνές κι οι πρώτες αντιδράσεις
από τον κόσμο τον απλό, τις λαϊκές τις τάξεις
μέχρι και χθες ακούστηκαν την μέρα της κηδείας
την ώρα που χαιρέτισα εγώ δια χειραψίας
τρεις νεαρούς που στέκονταν εκεί εις την ουρά
κι ευθέως μου το είπανε : δεν θέμε Βασιλιά . . . »
- « Κοίταξε τώρα Κάρολε, αυτά είναι δικά σας
κάνετε δημοψήφισμα για «ΝΑΙ» στον Βασιλιά σας
εγώ κάτι πάνω σ΄αυτό δεν έχω να σου πω
όσο για την γκαμήλα σου δεν θεωρώ σωστό
εμένα να κατηγορεί χωρίς καν να με ξέρει
σ΄ευχαριστώ από καρδιάς πουν της έβαλες χέρι
άντε λοιπόν γεια και χαρά καλή σου Βασιλεία
και μη ξεχνάς τα ένσημα γιατί θα είναι κρίμα
να μη βγάλεις μια σύνταξη αφού ποτέ δεν ξέρεις
το αύριο στον καθένα μας το τι μπορεί να φέρει . . . »
Αυτά φίλες και φίλοι μου σήμερα με τον Κάρλο
κι έτσι όπως τον άκουσα χωρίς να υπερβάλω
πολύ πεσμένος ήτανε, δεν είναι όμως και λίγο
να χάσεις την μανούλα σου που τότε στο Λονδίνο
το Μπιγκ Μπεν όταν έκτιζαν πριν από δυό αιώνες
αυτή ήδη Βασίλισσα άλλαζε τις κορώνες
άλλη φορούσε το πρωί άλλη το μεσημέρι
και άλλη όταν επλάγιαζε ύπνο για να της φέρει.
Μιλάμε αξημέρωτα μεσ’ τον γλυκό τον ύπνο
κτυπάει το τηλέφωνο κι ήταν απ΄το Λονδίνο
και πέστε μου τι να ΄κανα? να αδιαφορήσω?
να το αφήσω να κτυπά κι ύστερα να το κλείσω?
Τυγχάνω όμως ευαίσθητος και λέω: δε βαριέσαι
ο Κάρολος το ορφανό, μίλα κι ύστερα πέσε τον ύπνο σου συνέχισε μέχρι το μεσημέρι κι έτσι απ΄το σεντόνι μου βγάζω το ένα χέρι και όπως ήμουν μαχμουρλής και μισοκοιμισμένος.
«έλα βρε Κάρλο» απαντώ δήθεν συντετριμμένος,
«σε νοιώθω και σε σκέφτομαι που στα γεράματά σου
η τύχη έτσι τά ΄φερε κι έχασες την μαμά σου
κι εκτός αυτού, τι γκαντεμιά και πώς να το αντέξεις
καλείσαι τώρα ξαφνικά γαμώτο να δουλέψεις
δύσκολο μεροκάματο στο λέω αληθινά
πέσ’ τους ότι τα ένσημα να ΄ναι ανθυγιεινά . . . »
- « Ω! Τζωρτζ πόσο με σκέφτεσαι και πόσο με φροντίζεις
αυτό με τα ανθυγιεινά μου είχε διαφύγει
γιατί μετράνε σαν διπλά κι ίσως εξασφαλίσω
μια σύνταξη αργότερα για να μπορώ να ζήσω
γιατί ως τώρα φίλε μου, μιλάμε μεταξύ μας,
δεν έχω ούτ΄ ένα ένσημο από τη δούλεψή μας
αφού εμείς οι βασιλείς, πρίγκιπες και τα σόγια
μαύρα κι αφορολόγητα τα παίρνουμε για χρόνια
απ΄τον μαλάκα τον λαού που όλη μέρα τρέχει
μπορεί εκείνος να πεινά αλλά εμάς μας τρέφει.
Για άλλο όμως σ΄ενοχλώ, δεν ήρθες στην κηδεία
ενώ εγώ σε κάλεσα και χθες στην ομιλία
που έβγαλα ενώπιον των αρχηγών κρατών
με δάκρυα τους τόνισα: «δεν είναι δυνατόν
να λείπει απ΄την τελετή ο Γιώργος ο Ψαρέλης»
με την Καμίλα να μου λέ: Αυτόν βρε τι τον θέλεις?
αυτός αν τύχει τελικά και έρθει προς τα ‘δώ
θα γίνουν κουλουβάχατα όλα και ρημαδιό
ποτέ του δεν ακολουθεί πρωτόκολλα και τέτοια
δικούς του νόμους στη ζωή έχει κάνει πατέντα . . . »
- Κι εγώ της αποκρίθηκα: Δεν θέλω πολλά λόγια
αυτοί που παραβρίσκονται είναι όλοι λαμόγια
που τρών πίνουν και κάθονται, κάτι όπως εμείς,
σε ένα όμως συμφωνούν και είναι συνεπείς
πολέμους να κηρύττουνε για να πουλάνε όπλα,
να υποχρεώνουν τους λαούς να κάνουνε εμβόλια,
τα καύσιμα να κρύβουνε ώστε να ακριβύνουν
στόχος η πλέμπα να χαθεί και μόνοι τους να μείνουν.
Αυτά εδώ κι άλλα πολλά ο φίλος μου ο Τζώρτζ
τα γράφει καθημερινά «Εμμέτρως πλην σαφώς»
όμως εμείς κωφεύουμε γιατί δεν μας συμφέρουν
τα πάνω κάτω να το δεις κάποια στιγμή θα φέρουν
γιατί ο κόσμος ξύπνησε και να σου πω και κάτι
προβλέπω πως με μάς τους δυό θα κλείσει το παλάτι
ήδη οι πρώτες οι φωνές κι οι πρώτες αντιδράσεις
από τον κόσμο τον απλό, τις λαϊκές τις τάξεις
μέχρι και χθες ακούστηκαν την μέρα της κηδείας
την ώρα που χαιρέτισα εγώ δια χειραψίας
τρεις νεαρούς που στέκονταν εκεί εις την ουρά
κι ευθέως μου το είπανε : δεν θέμε Βασιλιά . . . »
- « Κοίταξε τώρα Κάρολε, αυτά είναι δικά σας
κάνετε δημοψήφισμα για «ΝΑΙ» στον Βασιλιά σας
εγώ κάτι πάνω σ΄αυτό δεν έχω να σου πω
όσο για την γκαμήλα σου δεν θεωρώ σωστό
εμένα να κατηγορεί χωρίς καν να με ξέρει
σ΄ευχαριστώ από καρδιάς πουν της έβαλες χέρι
άντε λοιπόν γεια και χαρά καλή σου Βασιλεία
και μη ξεχνάς τα ένσημα γιατί θα είναι κρίμα
να μη βγάλεις μια σύνταξη αφού ποτέ δεν ξέρεις
το αύριο στον καθένα μας το τι μπορεί να φέρει . . . »
Αυτά φίλες και φίλοι μου σήμερα με τον Κάρλο
κι έτσι όπως τον άκουσα χωρίς να υπερβάλω
πολύ πεσμένος ήτανε, δεν είναι όμως και λίγο
να χάσεις την μανούλα σου που τότε στο Λονδίνο
το Μπιγκ Μπεν όταν έκτιζαν πριν από δυό αιώνες
αυτή ήδη Βασίλισσα άλλαζε τις κορώνες
άλλη φορούσε το πρωί άλλη το μεσημέρι
και άλλη όταν επλάγιαζε ύπνο για να της φέρει.
Ενας και μοναδικός!!
Γιώργος Ψαρέλης
Η πρώτη πανελλαδική νεανική συνάντηση δημιουργικής έκφρασης “ΝέΟΙ ΟΜΗΡίΔΕΣ"
👇Το καράβι της ποίησης πρέπει με κάθε τρόπο να το απολαύσεις, με όποια ιδιότητα εσύ θα το θελήσεις: κυβερνήτης, ναυτάκι, ταξιδιώτης, ακροατής η θεατής.
Και, στην ανεμόσκαλα της γνώσης, οφείλεις, με τόλμη
να γαντζώνεσαι σε σε όλη σου τη ζωή, ως μαθητής, ως δάσκαλος, ως ό, τι είσαι και ως όλα όσα θα γίνεις.
Σίγουρα ποτέ σου δεν θα είσαι ο Οδυσσέας, η Πηνελόπη ή ο Αχιλλέας- εξάλλου εσύ έχεις δύο αχίλλειες πτέρνες, ίσως δεν έχεις και το κουράγιο να παλεύεις συνέχεια με τέρατα κι ούτε μπορείς να γίνεις η πέτρα της υπομονής…
Μπορείς όμως να προσπαθήσεις να γίνεις Άνθρωπος και Συνάνθρωπος (εσύ, εγώ, όλοι μας), φίλος καρδιακός και εταίρος, σύντροφος αφοσιωμένος, πολεμιστής για όσο ζήσεις
και για όσο καταφέρνεις να πολεμάς!
Η πρώτη πανελλαδική νεανική συνάντηση δημιουργικής έκφρασης “ΝέΟΙ ΟΜΗΡίΔΕΣ”, βασισμένη στα Ομηρικά έπη και τις επιδράσεις τους στην παγκόσμια γραμματεία, προς αυτόν τον ορίζοντα θέλει να κοιτάξει, με μαθητές, δασκάλους και θεατές…
Μαζί με όλες τις σχολικές ομάδες που συμμετέχουν,
μαζί με όλους όσους στηρίζουν και υποστηρίζουν το νεογέννητο θεσμό, θα προσπαθήσουμε να θυμίσουμε ότι όλα τα παραπάνω τα έχουμε μεγάλη ανάγκη.
Μέσα, μάλιστα, από τη θάλασσα της νεανικής δημιουργίας, που έρχεται φέτος ολόφρεσκη, την πρώτη χρονιά των "ΝέΩΝ ΟΜΗΡίΔΩΝ", από πολλές μεριές της Ελλάδας -νησιά του Αιγαίου, Κρήτη, Πελοπόννησο, Αττική, Θεσσαλία, Μακεδονία- δημιουργείται η ελπίδα ότι όλοι μαζί κάτι τι, ωραίο,
μπορεί να πετύχουμε…
Μακάρι το τριήμερο φεστιβάλ να επιβεβαιώσει τις ελπίδες μας!
*Ημέρα έναρξης: Τετάρτη, 14 Σεπτεμβρίου, στο ΟΜΗΡΕΙΟ, από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ:👇
Συνέδριο Ογκολογίας στο Παρίσι VS Καρκινοπαθείς Καπνιστές 12 - 0
Συνέδριο Ογκολογίας στο Παρίσι - Ελληνες Γιατροί - Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center - Καρκινοπαθείς Καπνιστές. Το 12 - 0 λόγου της σημερινής ημερομηνίας εάν και ήθελα να γράψω μεγαλύτερο σκορ
Σήμερα ανακοινώθηκε ότι οι ασθενείς αυτοί όταν υποτροπιάσουν μετά από θεραπεία πρώτης γραμμής ωφελούνται περισσότερο από ένα μοριακό χάπι που αναστέλλει την συγκεκριμένη μετάλλαξη παρά από επαναλαμβανόμενη χημειοθεραπεία.
Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη αφού η χημειοθεραπεία με τις γνωστές πααρενέργειες και την ενδοφλέβια χορήγηση αντικαθίσταται από ένα χάπι που είναι γενικά πολύ καλύτερα ανεκτό και δίνει καλύτερα αποτελέσματα, βελτιώνοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών μας.
Αξίζει πραγματικά να πούμε ότι η μελέτη αυτή που οδηγεί στην απευθείας έγκριση του φαρμάκου είχε πολύ σημαντική παρουσία. 'Ένας διακεκριμένος Έλληνας του εξωτερικού και δυο "εγχώριοι" είμαστε στους κύριους συγγραφείς (περισσότεροι από κάθε άλλη εθνικότητα) οι οποίοι συνεισφέραμε σημαντικά με ασθενείς που απέκτησαν άμεση πρόσβαση στο φάρμακο προτού αυτό λάβει επίσημη έγκριση.
Αυτό και πολλά άλλα αποδεικνύουν πόσα πολλά μπορούμε να κάνουμε εντός και εκτός Ελλάδας με σκληρή δουλειά, οργάνωση και μεθοδικότητα.
Ευχαριστώ τους συναδέλφους μου Ferdinandos Skoulidis και Helena Linardou για την προσφορά τους, όλους τους ερευνητές, την ερευνητική ομάδα στο Νοσοκομείο μας Marita Lykka Dimitris Tzanos Ντέπ Γιαννού Σωκράτης Χρυσικός Panagiotis Chatzistavridis για την σκληρή δουλειά τα τελευταία δυο χρόνια της μελέτης, όλο το Προσωπικό του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center και πάνω από όλα τους ασθενείς που ενταχθήκαν εθελοντικά στο πρόγραμμα και τις οικογένειες τους.
Εύχομαι καλή συνέχεια με ακόμα καλύτερα φάρμακα!!
Διευθυντής Δ Ογκολογικής Κλινικής και Μονάδας Κλινικών Μελετών στην εταιρεία Νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν»
Εμείς εκτός από την μεγάλη επιτυχία που έκανε η ομάδα των γιατρών θα μείνουμε λίγο στην ερευνητική ομάδα όπου ενα δικό μας παιδί απο την Χίο και ειδικότερα απο τον Καταρράκτη η Δέσποινα Γιαννουρή ( Ντέπ Γιαννού ) είναι σε αυτή την ερευνητική ομάδα!!
Μπράβο σε όλα τα παιδιά !!
Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια μικρή!!
Εδώ ένα παλιότερο άρθρο της για το Aνθρώπινο γονιδίωμα & Γενετικά νοσήματα - Βιοϊατρική
