katarraktisvillage

Το Χρονικό της Απελευθέρωσης της Χίου & Φωτογραφίες από την παρέλαση της 11ης!

Χρονικό της Απελευθέρωσης της Χίου
 

Ένα σημαντικό σταθμό στην ιστορία της Χίου αποτελεί η 11η Νοεμβρίου 1912.
Μια μακρά περίοδος 346 χρόνων διακόπτεται. Η μέρα αυτή είναι το μεταίχμιο της ιστορικής καμπής, όπου η ιστορία της Χίου μπήκε σε νέα φάση με την απελευθέρωση του νησιού από τον δυσβάσταχτο τουρκικό ζυγό, έχοντας περάσει το νησί τον Απρίλιο του 1822, τη Σφαγή. Το χρονικό της απελευθέρωσης, όπως...
αναφέρεται στο βιβλίο "Οσα ο ίδιος είδον" του Γεωργίου Χωρέμη έχει ως εξής:

10 Νοεμβρίου 1912: αναχώρηση στόλου ξημερώματα από Θεσσαλονίκη
10 Νοεμβρίου: άφιξη το απόγευμα στη Λέσβο και αναχώρηση πριν τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας με πλώρη για Χίο των πλοίων: Μακεδονία, Εσπερία, Αρκαδία (οπλισμένα εμπορικά), Πατρίδα, Σαπφώ, Αριέττα και τα αντιτορπιλικά Κεραυνός, Νέα Γενιά.
11 Νοεμβρίου: άφιξη στόλου στη Χίο υπό του Ναυάρχου Δαμιανού, αποβίβαση ύστερα από ανεπιτυχείς διαπραγματεύσεις περί τις 3.30 μ.μ. από το πλοίο Σαπφώ στην περιοχή της Λευκωνιάς, υπό το Συνταγματάρχη Νικόλαο Δελαγραμμάτικα.
Οι πρώτοι πεσόντες στη μάχη ήταν οι Εμμανουήλ Ποθητός και ο Ιωάννης Χρυσολωράς.
12 Νοεμβρίου: είσοδος του Ελληνικού στρατού στην πόλη της Χίου, υποχώρηση τούρκου διοικητή Ζιχνή Βέη προς Κορακάρη.
Επίθεση εναντίον του χωριού Καρυές.
13 Νοεμβρίου: κατάληψη Κορακάρη και Καμποχώρων

15 Νοεμβρίου: κατάληψη Αγίου Γεωργίου Συκούση, συμπλοκή στις Καρυές.
Σχηματίζονται τα πρώτα αντάρτικα σώματα. Από τα πρώτα είναι αυτό των Καρδαμύλων.
Οι Νικόλαος Ρίτσος, Ιωάννης Παστρικάκης θυσιάζονται στη μάχη του Αίπους.
18 Νοεμβρίου: κανονιοβολισμός των Αγίων Πατέρων από το "Μακεδονία".
21 Νοεμβρίου: λειτουργία των Ελληνικών Ταχυδρομείων
22 Νοεμβρίου: λειτουργία του Τελωνείου Χίου
26 Νοεμβρίου: αντάρτικο σώμα από το Λιθί, χωρίς διαταγή από το ελληνικό στρατό, κατέλαβε τα Αυγώνυμα.
27-28 Νοεμβρίου: τις βραδινές ώρες εγκαταλείπονται από τους κατοίκους τα Αυγώνυμα λόγω επίθεσης των Τούρκων.
28- 29 Νοεμβρίου: γενική επίθεση τούρκων που αποτυγχάνει πλήρως.
30 Νοεμβρίου: μέσω του καλόγερου Αγίου Μάρκου οι τούρκοι προσπαθούν να στείλουν επιστολές σε δικούς τους. Ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Δελαγραμμάτικας καταλαβαίνοντας τη χρησιμότητα του καλόγερου ζητά και έχει τη συνεργασία του.
8 Δεκεμβρίου: Η "Μακεδονία" από το λιμάνι Καρδαμύλων βομβαρδίζει το Πιτυός όπου είχαν ως στρατηγείο οι Τούρκοι. "Τα ηθικά αποτελέσματα του βομβαρδισμού ήσαν σοβαρώτατα".
10-11 Δεκεμβρίου: ύστερα από αίτημα του Ζιχνή που μεταβίβασε ο καλόγερος Ιγνάτιος ο Δελαγραμμάτικας μαζί με τους Προξένους της Γαλλίας, Γερμανίας και το γραμματέα του Αγγλικού προξενείου τον συναντούν στη Μονή των Αγίων Πατέρων.
12 Δεκεμβρίου: μετά την κατάληψη όλης της νήσου Λέσβου στις 10 Δεκέμβρη, 3.000 άντρες του πεζικού έρχονται για ενίσχυση στη Χίο.
17 Δεκεμβρίου: ύστερα από εντολή του Συνταγματάρχη ο Γεώργιος Χωρέμης συνοδεία δύο ανδρών επιθεωρούν το όρος Αίπος. "Ηδη εφθάσαμεν επί της κορυφής και εβλέπομεν το οροπέδιον του Αίπους. Παντού εφαίνετο ότι ο τελευταίος βομβαρδισμός είχεν πείσει τους Τούρκους να μη φανούν πλέον εις το σημείον τούτο".
20 Δεκεμβρίου: η 7 πρωινή ορίζεται ώρα και ημέρα γενικής επίθεσης. Μη λαμβάνοντας εγκαίρως τη διαταγή στα Καμπιά ξεκινούν επίθεση στις 19/12.
Στις 9.00 με 10.00 μ.μ. αξιωματικός από το τμήμα των Καρυών ενημερώνει το Δελαγραμμάτικα ότι ο τούρκος διοικητής ζητά να παραδοθεί.
21 Δεκεμβρίου 1912: "λίαν πρωϊ και μόλις εξημέρωνεν ήλθεν επί του Αίπους η είδησις ότι ο Ζιχνή παρεδόθη".
"Η παραδοθείσα δύναμις ήτο 1.800 άνδρες, 2 τηλεβόλα των 7.5 ορεινά Κρουπ και 2 ηλιακοί τηλέγραφοι. Τραυματίαι παρεδόθησαν 12, όλοι ελαφρότατα τραυματισμένοι...".

27 Δεκεμβρίου 1912: Αναχώρηση απελευθερωτικού στρατού.

























































































































 





























































Share:

Tα θαυματουργά δάκρυα

Tα θαυματουργά δάκρυα. Μαστίχα Χίου.

 Μιας και η Μαστίχα έχει πάρει τον δρόμο της για  την φαρμακευτική, θα σας θυμίσω λίγο τι έχουν δώσει η Γιατροί χρόνια πριν!!

Διοσκουρίδης:

 Είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος διαφημιστής της χιώτικης μαστίχας.

Αν και στρατιωτικός, θεωρείται ο θεμελιωτής της φαρμακολογίας.

Γύρναγε στην περιοχή της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Μικράς Ασίας και μάζευε βότανα και πληροφορίες γι’ αυτά.

Γράφει ότι στη Χίο παράγεται η καλύτερη και περισσότερη μαστίχα και αναφέρει ότι ενδείκνυται για το βήχα, το στομάχι, τον αρωματισμό της αναπνοής και για μάσκες ομορφιάς.

 Γαληνός:

 Ο σημαντικότερος Έλληνας ιατρός μετά τον Ιπποκράτη.

Εκθειάζει τις στυπτικές και μαλακτικές ιδιότητες της μαστίχας και τη συνιστά για φλεγμονές του στομάχου, των εντέρων και του ήπατος.

Τονίζει μάλιστα ότι το καλύτερο μαστιχέλαιο παρασκευαζόταν στη Χίο.

 Αρεταίος:

 Γιατρός από την Καππαδοκία που έζησε το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ. Άφησε αρκετές συνταγές για καταπλάσματα με συστατικό τη μαστίχα.

Χαρακτηριστικό είναι το κατάπλασμα από χουρμάδες, λιωμένους με κρασί μαζί με μαστίχα και αλόη για ανάκτηση της δύναμης των ασθενών από καρδιακά νοσήματα.

 Ραζής:

 Πέρσης φιλόσοφος και γιατρός (868 – 932 μ.Χ.) που θεωρούσε τον εαυτό του ως την ισλαμική εκδοχή του Ιπποκράτη.

Συνιστά μίγμα αργίλου και μαστίχας σαν υλικό για σφράγισμα χαλασμένων δοντιών.

Επίσης συνιστά το μάσημα της μαστίχας για να επανέλθει η όρεξη σε έγκυες γυναίκες.

 Abu Yusuf Ya’qub ibn Ishaq al-Kindi:

 γιατρός στη Βαγδάτη του 9ου αιώνα, δίνει μια συνταγή αντικαταθλιπτικού σκευάσματος, “που κάνει χαρούμενους όσους το πίνουν”, δυναμώνει το στομάχι, αρωματίζει την αναπνοή και βοηθάει το συκώτι.



Περιέχει ροδέλαιο, γαρίφαλο, νάρδο, κανέλα, σαφράν, κάρδαμο, φουντούκια και μαστίχα

Abu Marwan Abd al Malik ή Avenzoar,

 γεννημένος στη Σεβίλλη το 1091, στο σύγγραμμά του Citab al Taysir προτείνει σκεύασμα με γλυκόριζα, σταφίδα και μαστίχα, για ηπατικά προβλήματα.

 Gilbertus Anglicus (Αγγλία, 13ος αιώνας):

 στο έργο του Compedium Medicinae αναφέρει ένα γιατροσόφι για τη σπλήνα.

Το ονομάζει diacerasus και περιέχει χυμό κερασιού, κανέλλα και μαστίχα.

 Παράκελσος:

 Την επουλωτική δράση της μαστίχας εξηγεί ο Ελβετός ιατροφιλόσοφος και αλχημιστής Παράκελσος, στο σύγγραμμά του Περί χειρουργικής: «Η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια που του επιτρέπει να αυτοθεραπεύεται, να εξισορροπεί και να γεμίζει.

Οι πληγές δεν θεραπεύονται από βάλσαμα.

Η μαστίχα, οι ρητίνες και άλλα επουλωτικά δεν μπορούν να δημιουργήσουν ούτε μία ίνα σάρκας.

Έχουν όμως την ιδιότητα να επιτρέπουν στη φύση να εργάζεται ανεμπόδιστα για την επούλωση της πληγής».

 Giovani de Vigo (1469-1525):

 ήταν προσωπικός χειρουργός του πάπα Ιουλίου ΙΙ.

Στο βιβλίο του Practica in Arte Chirurgia Copiosa, δίνει μια συνταγή για τη φαγούρα, που περιλαμβάνει ασπράδι αυγού, λιναρόσπορο, μαύρο ελλέβορο, μπουμπούκια λεύκας και μαστίχα σε σκόνη, χτυπημένη σε ελαιόλαδο.

 Βάλσαμο της Ιερουσαλήμ:

 Χαρακτηριστικό είναι το διάσημο «βάλσαμο της Ιερουσαλήμ» των φραγκισκανών μοναχών. Το φαρμακείο του φραγκισκανικού μοναστηριού του αγίου Σώζοντα στην Ιερουσαλήμ ήταν το πιο φημισμένο της Ανατολής.

Εκεί εργαζόταν ο μοναχός Αντόνιο Μεντζάνι ντι Κούνα, που μετά από πειράματα 24 ετών, κατάφερε να φτιάξει ένα αποτελεσματικότατο βάλσαμο.

Ο Μεντζάνι πρωτοπαρουσίασε το σκεύασμά του το 1712 στο Μιλάνο, με το πολύ εμπορικό όνομα «βάλσαμο της Ιερουσαλήμ».

Ήταν μια αλοιφή που θεράπευε πληγές.

Με το χρόνο αναδείχθηκε σε ελιξίριο για κάθε νόσο: στομαχόπονους, δερματικά, σκουλήκια στα έντερα, πονοκεφάλους, πονόδοντους, ναυτίες, αιμορροΐδες, καρδιακές ανεπάρκειες, ακόμα και για προστασία από την πανούκλα!

Η φόρμουλα του Μεντζάνι περιείχε τέσσερα συστατικά: αλόη, λιβάνι, σμύρνα και μαστίχα, διαλυμένα σε αιθανόλη.

 Τη μαστίχα την αγόραζαν από τον Τούρκο σουλτάνο.

Σ’ αυτόν ανήκε το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου παραγόταν: η Χίος, ένα νησί του Αιγαίου.

 Philip Thicknesse:

 δημοσίευσε το 1777 το βιβλίο A Year’s Journey through France and Part of Spain.

Σ’ αυτό μιλάει για μια σκόνη που την ονομάζει coloradilla, την οποία χρησιμοποιούν οι Ισπανοί χειρουργοί.

Είναι φτιαγμένη από σμύρνα, μαστίχα και κινναβάρι (είδος κανέλλας).

 Lady Webster’s Dinner Pills:

 Ένα από τα διασημότερα καθαρτικά του 19ου αιώνα, τα χάπια της λαίδης Ουέμπστερ παρασκευαζόταν από αλόη, μαστίχα και ροδέλαιο.

 Αντιμετώπιση της πανούκλας:

 Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αντιμετώπιζαν την πανώλη οι Ευρωπαίοι (που την ονόμασαν μαύρο θάνατο).

 Η Ιατρική Σχολή του Παρισιού συνιστούσε για την καταπολέμισή της το θυμιάτισμα των σπιτιών.

Για το καλοκαίρι πρότεινε “ψυχρά” θυμιάματα όπως η καμφορά και το σανταλόξυλο και για τον χειμώνα “θερμά” όπως η μαστίχα και το μοσχοκάρυδο.

Άλλοι γιατροί συμβούλευαν όποιον ήθελε να επισκεφθεί ασθενή προσβεβλημένο από πανούκλα, να μασάει ένα κομμάτι μαστίχα ή κανέλλα ή ένα γαρύφαλλο και να αποφεύγει να τον κοιτάζει κατά πρόσωπο.

 Πρακτική μέθοδος για το σφράγισμα των δοντιών:

 αν διαλύσουμε τέσσερα μέρη μαστίχας με ένα μέρος αιθέρα σε αεροστεγή φιάλη, το υγρό που προκύπτει έχει κιτρινωπό χρώμα και ελαιώδη υφή.



Αν βρέξουμε με αυτό ένα βαμβάκι και το εφαρμόσουμε στην τρύπα του δοντιού, τη βουλώνει και τη στεγανοποιεί. 


Τώρα βέβαια τα ποιο πολλά από τα παραπάνω έχουν εξελιχθεί και έχουν γίνει απίστευτα πράγματα αλλά σαν το μάσημα από την φυσική μαστίχα του χωραφιού δεν έχει!!!

Εσείς βέβαια θέλετε σκευάσματα.... 

Μπράβο στην Ένωση Μαστιχ/γων, η επανάσταση έχει αρχίσει από την ημέρα ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ!!!







Share:

Μνήμες ......Θυμάμαι εκείνες τις αυλές που μύριζαν...

Θυμάμαι εκείνες τις αυλές που μύριζαν ασβέστη

που 'χαν στην πόρτα γιασεμί,στους τοίχους μπουκαβίλιες
που θέριευαν την άνοιξη τα φύλλα κι οι ανθοί

μπρος των παραθυρόφυλλων τις σκονισμένες γρύλιες

θυμάμαι τις γιαγιάδες μας που λέγαν ιστορίες

του Αυγούστου εκείνα τα θαμπά ,τ΄ άχρωμα μεσημέρια

βλέπαν το χρόνο να περνά ,τα πάντα να νικά

και σταύρωναν μες τη ποδιά,τα κουρασμένα χέρια

Κι ύστερα το φθινώπορο σαν πέφτανε τα 

φύλλα
Φωτο κ Πέρδικα!


και μύριζε από τη βροχή το χώμα στο παρτέρι

θλίψη θυμάμαι μου 'φερνε ετούτη η εποχή

καθώς κινούσαν τα πουλιά γι' αλαργινό σεφέρι


Ο Αγαπητός φίλος που πάντα μας συναρπάζει και δημιουργεί!! 
Share:

Κυριακή βράδυ, είχανε μαζέψει καμιά δεκαριά πουτάνες....

 

Κυριακή βράδυ, είχανε μαζέψει καμιά δεκαριά πουτάνες

έξω από ένα ξενοδοχείο της οδού Μενάνδρου.

Ανάμεσά τους και την Άννα.
Την πετάξανε σε ένα κελί, μαζί με τις άλλες. Η ώρα 11:00.
Σε μισή ωρίτσα πλάκωσαν οι δικηγόροι.
Μια – μια οι αλλοδαπές την έκαναν. Πληρώνανε οι νταβατζήδες τους.
Ξέμεινε η Άννα.
– Ο δικός σου ο δικηγόρος;
– Δεν έχω δικηγόρο…
Οι Αστυνομικοί κάτι μυρίστηκαν. Έχουνε δει πολλά τα μάτια τους.
Την πήραν την Άννα και την πήγαν στον Αξιωματικό Υπηρεσίας.
– Από που ξεφύτρωσες εσύ;
Η Άννα κάτι πήγε να ψελλίσει αλλά δεν της έβγαινε ήχος.
Μόνο ένα δάκρυ. Κι αυτό στεγνό…
Η Αστυνομικίνα, που έκοβε χαρτόσημα στο γραφείο, επηρεάστηκε.
Εντάξει. Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο
να βλέπεις Ελληνίδες και καλοβαλμένες κοπέλες σαν την Άννα,
να κάνουν πιάτσα στη Μενάνδρου.
Άσε που είχαν βρει στο τσαντάκι της και κάτι φωτογραφίες.
Κι ανάμεσα στις άλλες φωτογραφίες, ένα βρέφος ολίγων μηνών.
– Το μωρό ποιανής είναι;
– Δικό μου
– Πόσο μηνών;
– Έξι
– Και που το έχεις τώρα;
– Το φυλάει ο άντρας μου
– Και ξέρει ο άντρας σου που γυρνάς
– Όχι, δεν το ξέρει…
Βουβαμάρα. Οι Αστυνομικοί αλληλοκοιταζόντουσαν.
Την αστυνομικίνα την είχε πιάσει το μητρικό της. Μανούλα κι αυτή....
Σηκώνεται, φέρνει στην Άννα λίγο καφέ.
– Γιατί ρε κοπέλα μου;
Έτσι ξερά, ένα «Γιατί». Και σαν τι άλλο να πεις;
Να πεις δηλαδή ότι η Άννα
που έλιωσε βρακάκια να σπουδάσει Φιλοσοφική Αθηνών
κι εξ ον από το ξεφτιλισμένο το πτυχίο
είχε και ένα μεταπτυχιακό στην ιστορία της Τέχνης,
δούλευε τώρα σε ένα πολυεθνικό σούπερ μάρκετ για 480 ευρώ το μήνα;
Κι επιπλέον, την πιάνουν να κάνει πιάτσα στα Χαυτεία;
Στα κωλάδικα που πάνε για να πηδήξουν οι Πακιστανοί;
Πως να το πεις;
Γιατί άμα το πεις, έρχεται η σειρά του να ρωτήσεις
και για πιο λόγο γίνανε όλα αυτά; Και ποιος φταίει;
Και μήπως φταις κι εσύ που γίνανε όλα αυτά, όπως σκατά γίνανε.
Και δεν το λες.
Λες μόνο ένα ξερό «γιατί», που μέσα στη γύμνια του,
είναι ντυμένο με όλα τα θανάσιμα ερωτήματα αυτού του κόσμου…
Γιατί; Γιατί έτσι…
Γιατί πολύ απλά, τα 480 ευρώπουλα
που της δίνουν της Άννας οι πολυεθνικοί (υπερ)αρπάγες
δεν φτάνουν ούτε για το νοίκι με τα κοινόχρηστα.
Γιατί ο άντρας της το έκλεισε το μαγαζί του
και δεν λογίζεται ούτε ως άνεργος,
για να του πετάνε τουλάχιστον ένα επίδομα.
Γιατί αν δεν πλήρωνε το χαράτσι αυτό τον μήνα
θα της κόβανε και το ρεύμα.
Και πάνω απ’ όλα γιατί η Άννα έχει ένα βρέφος έξι μηνών.
Που ξυπνάει τις νύχτες και σπαράζει στο κλάμα,
άμα δεν του έχουν έτοιμο το μπιμπερό με το γάλα.
Και τι γάλα; Όχι το γάλα που πουλάνε στα περίπτερα.
Το άλλο το γάλα. Που είναι για τα μωρά. Το ακριβόν. Το Αλμυρόν…
Γιατί τα βρέφη δεν μπορούν να φάνε ρεβίθια ή φακές
που φέρνει κάθε μεσημέρι ο άντρας της από τα συσσίτια της εκκλησιάς.
Ούτε να καταλάβουν ότι σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι
που βγάζουν σε μια μέρα τόσα ευρώπουλα,
όσα ακριβώς χρειάζεται μια οικογένεια για να ζήσει ένα χρόνο!
Κι ότι αυτοί οι ίδιοι, προκείμενου να βγάλουν άλλα τόσα παραπάνω
(και τι να τα κάνουν γαμώ την τρέλα μου;)
είναι ικανοί να στείλουν στο θάνατο χιλιάδες οικογένειες.
Όχι! Τα βρέφη δεν τα καταλαβαίνουν αυτά.
Τα βρέφη διαθέτουν μόνο τη σοφία της ζωής.
Που λέει ότι κάθε άνθρωπος που έρχεται σε αυτόν τον κόσμο
δικαιούται ένα μερίδιο στο φως, στη τροφή και στην ελπίδα…
Αυτό καταλαβαίνουν τα βρέφη
και αυτό είναι που σε μαχαιρώνει στη καρδιά,
όποτε τ’ ακούς να σπαράζουν στο κλάμα από την πείνα.
Και το Αλμυρόν έχει λεφτά.
Πως να το αγοράσει η Άννα,
που δεν έβρισκε στο πορτοφόλι της παρά μισό σεντ και δυο φωτογραφίες;
Τις φωτογραφίες της ζωής της,
που δεν άξιζε πια ούτε ένα κουτάκι αλμυρόν.
Τη μικρή συσκευασία…
Κι έτσι η Άννα πήρε το τσαντάκι της και την έκανε για την οδό Μενάνδρου.
Τριάντα ευρώπουλα ο πελάτης.
Είκοσι παίρνεις για σένα και δέκα δίνεις στο ξενοδοχείο.
Στήνεις κώλο στον πρώτο βρομιάρη που θα στα δώσει
και μετράς τις φτυσιές.
Ένας, δυο, τρεις πελάτες και να το αλμυρόν και να τα τσιγάρα.
Σου μένει και κάτι τις να αγοράσεις ένα μπουκάλι κρασί
να το πιεις με τον Αλέξανδρο σου (άλλος πτυχιούχος κι αυτός),
να ξεχαστείς λιγάκι.
Τριάντα ευρώ. Η τιμή της Άννας.
Και για να τα λέμε όπως είναι, το είχε ξανακάνει. Και μια και δυο φορές.
Τη μια για να βγάλει τα κοινόχρηστα,
την άλλη για να βγάλει το χαράτσι. Μάλιστα!
Και είχε ξαναβρεθεί στο ξενοδοχείο της Μενάνδρου
και είχε ξαναμετρήσει φτυσιές στην ψυχή της.
Τριάντα ευρώπουλα το γαμ..ι, δεκαπέντε η πί.α. Στα όρθια.
Και με τα μάτια κλειστά για να μην της έρθει να ξεράσει.
Έτσι ωμά, γιατί έτσι γίνονται.
Κι επειδή στην αλήθεια, δεν μπαίνει προφυλακτικό…
Μονάχα που τις άλλες δυο φόρες δεν την είχανε τσιμπήσει οι Αρχές.
Τώρα όμως την έπιασαν.
Και κάθονταν η Αστυνομικίνα από πάνω της
και δεν ήξερε τι να πει η γυναίκα.
Ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, ξεστόμισε μια βαριά βρισιά.
– Να χέσω που είμαι άνθρωπος, ρε π@@στη μου…
Κατόπιν, άλλαξε ένα βλέμμα με τους άλλους που ήταν εκεί μέσα.
Και με τη Αστυνομικίνα, που έτρωγε τα νύχια της από τον καημό.
– Άστην να φύγει. Μην γράφεις τίποτα στο βιβλίο συμβάντων…
Η Αστυνομικίνα ευθύς πέταξε και στυλό και μολύβια.
Βούτηξε την Άννα από το μπράτσο.
– Φεύγα ρε κορίτσι.
Κάντην τώρα δα, Πάρε την τσαντούλα σου και χάσου…
Αλλά η Άννα τίποτα. Δεν κουνήθηκε καν
– Ορίστε κυρία μου, μούγκρισε ο Αστυνομικός. Είστε ελεύθερη.
Γυρίστε στο σπίτι σας και μη σας ξαναπιάσουμε στα μπουρδέλα…
– Αειντε, γρήγορα πριν μας την πέσει κανένας μυστήριος
και βρούμε τον μπελά μας…
Εκεί η Άννα. Δεν έλεγε να σηκωθεί από το κάθισμα.
Οι Αστυνομικοί τα χάσανε.
– Καλά δεν ακούς;
– Ακούω
– Ε, τότε τράβα σπίτι σου
– Δεν γυρνάω σπίτι μου
– Τι μας λες ρε κορίτσι; Το έχεις χαμένο;
– Το μωρό μου πεινάει, το καταλαβαίνετε;
Δεν πρόλαβα να πάρω ούτε έναν πελάτη.
Δεν γυρνάω σπίτι μου χωρίς το αλμυρόν…
Δεν αντέχω να ακούω το μωρό μου να σπαράζει στο κλάμα…
Ο Αξιωματικός Υπηρεσίας, βάρεσε μια γροθιά στον αέρα.
Ε, και που να τη βαρέσει ο άνθρωπος;
Στα λαμόγια; Στους γραβατοπειρατές; Στους τραπεζίτες; Στις πολυεθνικές;
Στα αφεντικά του; Στον διοικητή του; Στο στομάχι του;
Ή στο εικόνισμα του Χριστού που δέσποζε απάνω από το γραφείο.
– Πόσο κάνει αυτό το γαμημένο το αλμυρόν ;
ρωτά την συνάδελφό του...
– Κανά εικοσάρι…
Ο Αστυνομικός έβγαλε κι έριξε ένα ταληράκι στο τραπέζι.
Μετά ήρθαν κι οι άλλοι....και τσόνταραν ο καθένας ότι μπορούσε...
και η αστυνομικίνα είπε της Άννας που έχει διανυκτερεύον φαρμακείο
για να αγοράσει το γάλα του παιδιού.
– Ορίστε. Μαζεύτηκαν αρκετά… Θα 'χεις να πάρεις και τσιγάρα…
Φεύγα και μην ξαναγυρίσεις εκεί ρε κορίτσι μου. Δεν λέει…
Η Άννα τα πήρε και την έκανε... τρέχοντας.
Για κείνο το βράδυ τουλάχιστον,
ο Άνθρωπος είχε ανεβάσει την τιμή του...
Λευτέρης Πανούσης
Share:

η γυναίκα μου συμφώνησε μαζί μου.......να αρχίσω να ανησυχώ???

 Μετά από μια ερώτηση που έκανε ο φίλος μου Georgak Aggelos πήρα το θάρρος και θα ήθελα να κάνω και εγώ μια ερώτηση κυριότερα στους άντρες πιο πολύ.......σε παρόμοια κατάσταση....24 χρόνια μεικτής σχέσης και γάμου.....μετά από μια χαλαρη κουβεντουλα η γυναίκα μου συμφώνησε μαζί μου.......να αρχίσω να ανησυχώ???


Υ.Γ. σας γράφω από το σπιτάκι του σκύλου

Ο χρήστης Giannis Tegos έκανε μια ερώτηση  στην ομάδα Λολοι vs Λολες Λολοπαντιερες🤪🙊.

3 ώρ. 
Την καλημέρα μου σε όλους χρόνια πολλά και καλή Παναγια με υγεία!!!
Εν συνεχεία του χθεσινού μου ποστ που τελικά συμφώνησε μαζί μου η σύζυγος και κατασκήνωσα στο σπιτάκι του σκύλου (για όσους δεν γνωρίζουν) .....δεν πρόλαβα να μπω μέσα ξεκινήσαμε πάλι.......εννοείτε πως για να μπω μέσα στο σπίτι έπρεπε να πλύνω τα πιάτα και θελωντας και μη συμφώνησα γιατί έβαλε ψυχρα.....και εδώ έρχεται η διαφωνία μας.......επέμενε να τα πλύνω με ava λέει και με ζεστό νερο γιατί καθαρίζει καλύτερα τα λιπη......και εγώ επέμενα πως το fairy είναι καλύτερο και με χλιαρο νερό διότι και τα λίπη καθαρίζει αλλά μετά δεν σου ξεραίνει τα χέρια......πείτε ρε παιδιά.....ποιο είναι καλύτερο? Το Ava η το fairy? Κοντεύω να τρελαθώ.....σώστε με γιατί θα μαλλιοτραβηχτουμε και μετά θα πάω να μείνω μόνιμα στο σπιτάκι του σκύλου! 🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Υ.Γ. είμαι καραφλος....οπότε έχω αβαντάζ στο μαλλιοτραβηγμα
Υ.Γ.1 θα ήθελα ξεκάθαρες και δοκιμασμένες απαντήσεις κυρίως από άντρες για να υπάρχει αντρική αλληλεγγύη
Υ.Γ.2 τελικά τα έπλυνα με Ava και τα χέρια μου έχουν ξεραθει
Υ.Γ. 3 το ποστ είναι για να γελάσουμε και όχι για να παρεξηγηθουμε
Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts