Αγίες Τεσσαράκοντα Παρθένες

 Δυναμικά λοιπόν μπαίνει ο Σεπτέμβριος.

Μπορεί να λέμε καλό φθινόπωρο και να περιμένουμε το πρώτο χτύπημα του κουδουνιου, αλλά σήμερα, 1 Σεπτεμβρίου 2021, είναι Αγίων Σαράντα Παρθένων και ασκητριών, Αγίου Ιησού του Ναυή, Οσίου Μελετίου του νέου, Οσίου Συμεών του Στυλίτου. 

Γιορτάζουν:

Αδαμάντιος, Αδάμος, Αδάμης, Αδάμας, Διαμαντής, Αδαμαντία, Αμάντα, Άντα, Διαμαντούλα, Διαμάντω, Ρουμπίνη *
Μαντώ
Αθηνά
Ακριβή
Αντιγόνη, Γόνη
Ασπασία
Αφροδίτη, Φρέγια
Διώνη, Διόνη
Δωδώνη
Ελπινίκη
Ερασμία
Ερατώ, Τέτη
Ευτέρπη
Θάλεια
Θεανώ
Θεονύμφη
Καλλιρόη, Καλλιρρόη
Καλλίστη
Κλειώ
Κλεονίκη
Κλεοπάτρα, Κλειώ, Πάτρα, Πατρούλα, Πατρίτσα *
Κοραλία
Ράλλης, Ραλλία, Ραλία, Ραλλού, Ραλού
Μαργαρίτης, Μαργαρίτα *
Μαριάνθη
Μελπομένη, Μέλπω
Μόσχω, Μοσχούλα
Ουρανία, Ράνια *
Πανδώρα
Πηνελόπη, Μπηλιώ, Μπιλιώ, Πίτσα
Πολύμνια
Πολυνίκη, Πολύνα, Πόλυ
Σαπφώ
Τερψιχόρη
Χαϊδευτός, Χάιδω
Χαρίκλεια, Χαρά, Χαρούλα *
Ιησούς
Μελέτιος, Μελέτης, Μελετία, Μελετούλα, Μελετίνα *
Συμεών, Συμεώνης, Σύμος, Συμεωνή, Συμεωνία, Συμεώνα, Σύμη *
Ισμήνη
Πολυτίμη
Αγίων Σαράντα Παρθένων και ασκητριών, Αγίου Ιησού του Ναυή, Οσίου Μελετίου του νέου, Οσίου Συμεών του Στυλίτου

Αγίες Τεσσαράκοντα Παρθένες

Οι Άγιες αυτές γυναίκες έζησαν την εποχή του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης. Ο ηγεμών της περιοχής Βάβδος (περί το 305 μ.Χ.) τις συνέλαβε ως χριστιανές και τις προέτρεπε να προσκυνήσουν τα είδωλα. Η Κελσίνα, μία εξ αυτών και η πρώτη της πόλεως, μετά τη θαρραλέα ομολογία της πίστεώς της τις εσύναξε όλες στην οικία της μαζί με τον διδάσκαλό τους, διάκονο Άγιο Αμμούν, για να ενισχυθούν προς το μαρτύριο. Ο Αμμούν πήρε το χαρτί με τα ονόματά τους και τα διάβασε δυνατά ένα-ένα. Ύστερα είπε: "Αγωνισθήτε υπέρ του Χριστού δια του μαρτυρίου, διότι έτσι θα καθίσει και ο Δεσπότης Χριστός στην πύλη της ουρανίου βασιλείας και θα σας προσκαλεί μία-μία κατ’ όνομα, για να σας αποδώσει τον στέφανο της αιωνίου ζωής".

Όταν και πάλι τις ανέκρινε ο ηγεμών, ομολόγησαν όλες σταθερά την πίστη τους. Με την προσευχή τους συνέτριψαν τα είδωλα και ο ιερεύς των ειδώλων ανυψώθηκε στον αέρα, μέχρις ότου, βασανιζόμενος από πύρινους αγγέλους, έπεσε νεκρός στη γη. Τότε ο Βάβδος πρόσταξε να κρεμάσουν τον Άγιο Αμμούν, να του ξύσουν τις πλευρές, να κάψουν τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες και να του φορέσουν στο κεφάλι χάλκινη πυρακτωμένη περικεφαλαία.

Επειδή ο Άγιος διαφυλάχθηκε αβλαβής από τα μαρτύρια, οδηγήθηκε μαζί με τις μαθήτριές του από τη Βερόη (σημερινή Στάρα Ζαγορά της Βουλγαρίας) στην Ηράκλεια, στον βασιλέα Λικίνιο. Καθ’ οδόν εμφανίσθηκε ο Κύριος και τους ενεθάρρυνε. Φθάνοντας στην πόλη πήγαν στον τόπο, όπου είχαν κατατεθεί τα τίμια λείψανα της Αγίας μάρτυρος Γλυκερίας (βλέπε 13 Μαΐου). Ενώ διανυκτέρευαν εκεί προσευχόμενες, παρουσιάσθηκε η Αγία λέγοντας: "Καλώς ήλθατε, άγιες δούλες του Θεού! Προ πολλού περίμενα την λαμπρή εν Χριστώ συνοδεία σας, για να χορεύσωμε στεφανωμένες όλες μαζί με τους αγίους αγγέλους στην βασιλεία του Χριστού, τον οποίο μέχρις αίματος ομολογήσαμε".

Στην Ηράκλεια τους έριξαν στα θηρία. Οι άγιες γυναίκες μαζί με τον διδάσκαλό τους προσευχήθηκαν όρθιες με υψωμένα τα χέρια, τα δε θηρία κατελήφθησαν από ύπνο και δεν τους άγγιξαν. Την ώρα που οι στρατιώτες άναβαν φωτιά για να τις ρίξουν μέσα, προφήτευσαν στον ασεβή Λικίνιο την επικράτηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τη νίκη του χριστιανισμού και την κατάργηση της ειδωλολατρίας. Κατόπιν σφραγίσθηκαν με το σημείο του σταυρού και δέκα από αυτές πήδησαν αγαλλόμενες μέσα στις φλόγες υμνώντας τον Θεό, ο οποίος εδρόσισε το πυρ. Έτσι, αυτές μεν ετελειώθησαν εν ειρήνη στην πυρά, οκτώ δε αποκεφαλίστηκαν μαζί με τον διδάσκαλό τους Αμμούν. Από τις υπόλοιπες οι δήμιοι άλλες κατέσφαξαν και σε άλλες έβαλαν στο στόμα πυρακτωμένα σίδερα.

Τα ονόματά τους έχουν διασωθεί στο αρχαίο Μαρτύριόν τους (Bibliotheca Hagiographica Graeca 2280-2281) και είναι: Λαυρεντία η διάκονος, Κελσίνα, Θεοκτίστη (η Θεόκλεια), Δωροθέα, Ευτυχιανή, Θέκλα, Αρισταινέτη, Φιλαδέλφη, Μαρία, Βερονίκη, Ευλαλία (η Ευθυμία), Λαμπροτάτη, Ευφημία, Θεοδώρα, Θεοδότη, Τετεσία, Ακυλίνα, Θεοδούλη, Απλοδώρα, Λαμπαδία, Προκοπία, Παύλα, Ιουλιάνα, Αμπλιανή, Περσίς, Πολυνίκη, Μαύρα, Γρηγορία, Κυρία (η Κυριαίνη), Βάσσα, Καλλινίκη, Βαρβάρα, Κυριακή, Αγαθονίκη, Ιούστα, Ειρήνη, Ματρώνα (η Αγαθονίκη), Τιμοθέα, Τατιανή, Άννα (η Ανθούσα

Share:

Read More

Είναι σίγουρα δράμα και μας αφορά όλους. H Εύβοια εκπέμπει sos

Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και το έκτο μεγαλύτερο της Μεσογείου σίγουρα παραμένει έτσι αλλά;

Διαβάζοντας την παρακάτω δημοσίευση σου μένει μια στεναχώρια δυστυχώς. 

Διατηρώντας οικογενειακή επιχείρηση στην Βόρεια Εύβοια μας λέει η κ Μαρία, όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση μετά τις φωτιές είναι τραγική. Και δεν μιλώ μόνο για τη ζημιά που έκαναν τα κανάλια και έλεγαν συνεχώς ότι κάηκαν όλα, πράγμα το οποίο σας διαβεβαιώ ότι δεν ισχύει. Ναι κάηκαν τεράστιες εκτάσεις δάσους, όμως τα μαγαζιά, οι παραλίες, ο τουρισμός θα μπορούσε να λειτουργήσει κανονικά. 

Το δράμα σε όλο αυτό, είναι ένας κάτοικος του χωριού που ασχολούνταν από μικρός με δένδρα, ξυλεία, ρετσίνι κτλ. Τα είχε κληρονομήσει από τον παππού του και αυτό έκανε μέχρι τα 35 του χρόνια. Είχε 4.000 δένδρα και μαντέψτε πόσα του έμειναν μετά από αυτή την καταστροφή. ΜΟΛΙΣ 30!!! 

Ο συγκεκριμένος λοιπόν ήρθε και μας ζήτησε δουλειά στην επιχείρηση, ή οποία ουδεμία σχέση έχει με τις γνώσεις του. Δυστυχώς, δεν έχουμε θέση να του προσφέρουμε, όμως σκεφτείτε την ζωή και την καθημερινότητα που θα βιώνει εκείνος  και άλλοι πόσοι. 

Ναι ευτυχώς που δεν κάηκαν σπίτια λέμε όλοι, όμως τι γίνεται με τόσο κόσμο που 'έμεινε' χωρίς δουλειά, ουσιαστικά έμεινε στο δρόμο. Και μην μου πείτε πως θα αποζημιωθούν από το κράτος, γιατί αυτές οι αποζημιώσεις θα φτάσουν ίσα να πληρώσουν κάνα γάλα για τα παιδιά τους..

Aς ελπίσουμε το όνομα Εύβοια που δίνει ο  Όμηρος και φανερώνει το γόνιμο καλλιεργήσιμο έδαφος και την ανεπτυγμένη βοοτροφία για την οποία το νησί ήταν ονομαστή να ξανά επανέλθει!

Share:

Read More

Αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο

 Μια όμορφη μουσική βραδιά είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι βρέθηκαν 20/08/21 στον προαύλιο χώρο του Αγίου Γεωργίου Καρφά.

Ομιλήτρια Ερμίνα Τάμαρη Πρόεδρος ΜΕΟΘ.

Νέοι ταλαντούχοι μουσικοί κυρίως από το Μουσικό Σχολείο Χίου, κατέθεσαν την ψυχή τους παρουσιάζοντας ένα τριμερές αξιόλογο πρόγραμμα ( Α μέρος: Αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο, Β Μερος: Λαϊκές και ροκ διασκευές, Γ μέρος: Έντεχνο-παραδοσιακό). Αρωγός σε αυτή την καλλιτεχνική παρουσίαση ήταν ο ΜΕΟΘ, ενώ η καλλιτεχνική επιμέλεια ανήκει στην νεαρή φοιτήτρια μουσικό Γεωργία Αποστολίδη.

Α + Β μέρος – συντελεστές: Πιάνο: Γεωργία Αποστολίδη Ηλ. Κιθάρα: Κατερίνα Φραντζέσκου Ντραμς: Παρασκευή Σαλτζίδη Σαξόφωνο: Γιώργος Φωτεινέλλης Φωνή: Μυρόπη Πιπινιά, Γεωργία Αποστολίδη Στο μπουζούκι του Β μέρους συμμετείχαν οι Γιώργος Τσιβής και Παναγιώτης Πουλάκης

Υ.Γ Το Γ' ΜΕΡΟΣ προσεχώς!

Share:

Read More

Υπέροχες, όμορφες στιγμές! τον 15Αυγουστο

Να ‘μαστε, λοιπόν, και σε απόσταση αναπνοής από το 15αύγουστο με όλα τα βλέμματα στραμμένα σ’ αυτόν. Τα ψέματα τελείωσαν και αυτό το διήμερο είναι «όλα τα λεφτά», καθώς από τη Δευτέρα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για πολλούς και το τυπικό τέλος και του φετινού καλοκαιριού. Βλέπετε το ουσιαστικό έχει ακόμα κάποια περιθώρια. Θα αρχίσει όμως το σκορποχώρι, αφού έχουμε συνδυάσει το καλοκαίρι με τη γιορτή της Παναγίας και όταν περάσει αυτή η τελευταία αρχίζουμε πια να ατενίζουμε το φθινόπωρο. Πάντως, άσχετα ότι εφέτος πέφτει Κυριακή το 15αύγουστο, δεν θα αλλάξουν και πολλά πράγματα. Προετοιμαζόμαστε να το υποδεχτούμε με την ίδια λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια.

Θα το διαπιστώσουμε σήμερα έστω με μια απλή βόλτα ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι πανηγυρική. Το σημείο αναφοράς του καλοκαιριού πλησιάζει και όλοι βρισκόμαστε στην «πρίζα», με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Με πρώτη απ' όλους τη διάθεσή μας να είναι στα μεγαλεία της… Ό,τι καλύτερο!

Έτσι, σήμερα και αύριο, όπου βρεθείς κι όπου σταθείς θα βλέπεις χαρούμενα πρόσωπα, έστω και με μάσκα, χωρίς μάλιστα να μπορείς να προσδιορίσεις επακριβώς τι είναι εκείνο που μας δημιουργεί τόσο ευχάριστα συναισθήματα. Δεν έχει, βέβαια, και μεγάλη σημασία. Σημασία έχει να περνάμε καλά που είναι και ζητούμενο.

Σήμερα θα μας έρθει και το τελευταίο μεγάλο κύμα επισκεπτών. Δεν είναι, μάλιστα, λίγοι εκείνοι που θα έρθουν, έστω και για ένα διήμερο, προκειμένου να είναι εδώ στη γιορτή της Παναγίας. Παλιά συνήθεια που δεν φαίνεται να ξεριζώνεται ακόμα και από τις νέες γενιές. Και είναι ευχάριστο.

Εν τω μεταξύ από χτες αρχίσαμε και τις προετοιμασίες και για το αυριανό τραπέζι. Και, έτσι, θα δημιουργηθεί για μια ακόμα φορά το αδιαχώρητο στα σούπερ μάρκετ, στα κρεοπωλεία, στα μαγαζιά αλλαντικών. Το τραπέζι επιβάλλεται να είναι πλούσιο.

Πάντως όλη η ομορφιά του 15αύγουστου θα είναι στις πλατείες των χωριών μας, μετά τη θεία λειτουργία. Και ειδικά σε εκείνα που διατηρούν και μια παραδοσιακή εικόνα. Με τα καφεδάκια να πηγαινοέρχονται και τη χαρούμενη ατμόσφαιρα στο ζενίθ με τα χρόνια πολλά και τα υπόλοιπα. Υπέροχες, όμορφες στιγμές!

Του Δημήτρη Φρεζούλη

Share:

Read More

Με τέτοιο παιδί, να μην ανησυχείς.

Τα βλέπεις κάθε μέρα: Το πρωί στο καφέ ή στο δρόμο, το απόγευμα στη θάλασσα, το βράδυ στο μπαράκι, σπάνια σε κάποιο εστιατόριο, δεν φτάνουν τα λεφτά για κανονικό φαγητό κάθε μέρα, πιο... πιθανό να τα πετύχεις να τσακίζουν κάνα σουβλάκι, αν δεν τρώνε εκεί που δουλεύουν.

Αγόρια και κορίτσια, χλωμά τα περισσότερα, αφού ή δουλεύουν βράδυ και ξυπνάνε αργά, ή δουλεύουν μέρα και δεν τα βλέπει ο ήλιος. Εκτός από εκείνα που σερβίρουν στην παραλία, που τα παραβλέπει ο ήλιος, καθώς ανεβοκατεβαίνουν στην καυτή άμμο. Δουλεύουν οκτάωρα, εννιάωρα, δεκάωρα, ή και παραπάνω όταν πλακώνει κόσμος. Αδιαμαρτύρητα. Είναι από 15-16, μέχρι 20-21.

Δουλεύουν για καλά αφεντικά, κακά αφεντικά, απαράδεκτα αφεντικά, παίρνουν βασικά χρήματα αλλά προσδοκούν στα τιπς (…). Συναντούν καλούς πελάτες, κακούς πελάτες, απαράδεκτους πελάτες... Όπως είναι και η ζωή δλδ. Δουλεύουν για να σπουδάσουν ή για το χαρτζιλίκι τους, επειδή δεν θέλουν να ζητάνε κάθε μέρα ένα δίευρο από τους γονείς. 

 Ή για να αγοράσουν κάτι το χειμώνα, που η μαμά και/ή ο μπαμπάς δεν μπορεί να τους πάρει.

 Ή για να πάνε ένα ταξίδι.

Τα παιδιά που δουλεύουν είναι χαμογελαστά. Και ξεχωρίζουν από τα παιδιά που απλώς διακοπάρουν, με έναν πολύ δικό τους τρόπο. Έχουν μια συνωμοτική ωριμότητα, μια στωικότητα, μια κατανόηση για την κατάσταση των πραγμάτων που τα υπόλοιπα παιδιά δεν έχουν.

 Έχουν μια γλυκιά κούραση και ταλαιπωρία που σέρνουν πίσω τους αγόγγυστα και μια αυτοπεποίθηση που μοιάζει τόσο αταίριαστη με τη φρεσκάδα τους.

Υπήρχαν πάντα, υπήρξαμε και κάποιοι από μας τέτοια παιδιά. Σήμερα, ανάμεσα σε μια γενιά που μεγάλωσε υπερπροστατευμένη, δείχνουν να «πετάνε» πάνω απ' όλους μας σαν μια κρυφή υπόσχεση.

Αργά το βράδυ θα μαζευτούν να πάνε στο μπαράκι που ξενυχτάει, να πιουν κάτι και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Το πρωί στον καφέ θα χτυπήσει το τηλέφωνο.
«Ναι, μαμά, καλά είμαι, τρώω, μην ανησυχείς, ναι με πληρώνει, ναι, κοιμάμαι, ναι τέλεια όλα». Συχνά λένε ψέματα. Όμως εγώ θέλω ν’ αρπάξω το τηλέφωνο και να πω στη μαμά: «Με τέτοιο παιδί, να μην ανησυχείς».

ΜAΡΙΑ ΔΕΔΟΥΣΗ 

Share:

Read More

Ένα βράδυ, ένας Γαλαξίας, ένα κλικ, μια φωτογραφία

Τέτοιες εικόνες δεν βλέπουμε συχνά, ενα αριστούργημα απο τον κ Γιώργο Ντέκα και τον ευχαριστούμε για αυτό.

Και διαβάστε πως την αποτύπωσε!! Μας λέει λοιπόν:

 Πέρσι δεν κατάφερα να φωτογραφήσω εδώ στην Αποθήκα* το γαλαξία γιατί είχε τρομερή υγρασία αλλά είδα τον ήλιο και το φεγγάρι να πέφτουν μέσα στη θάλασσα, και ναι, μου πεσε το σαγόνι! Φέτος είπα θ' αφιερώσω ένα ολόκληρο βράδυ να δω το γαλαξία να χάνεται μέσα στα νερά του Αιγαίου και μα το Δία, ήταν συγκλονιστικό!Τόσα αστέρια και γαλαξίες χιλιάδων ετών φωτός μακριά "έσβησαν" μέσα στο πέλαγος! Πήγα λοιπόν γεμάτος όρεξη και σπιτικό φαγητό (Ευαγγελία και εννοείται Χιώτικη ξανθιά μπύρα από νωρίς με σκοπό να διανυκτερεύσω εκεί.

 Στο λιμάνακι να πω την αλήθεια ήθελα να σπάσω τη λάμπα γιατί ήταν πραγματικά τόσο ενοχλητική μέσα στο απόλυτο σκοτάδι που μ' έβαλε σε σκέψεις αλλά είπα όχι, θα το ξεπεράσω! 

Αυτό που δεν μπόρεσα να ξεπεράσω ήταν ένας αέρας για καμιά ώρα τόσο δυνατός που σήκωνε τον τρίποδα μαζί με τη βάση συν ψιλό καφεκόκκινο χώμα από κάτω... 

Γρήγορα σακούλα και πέτρες να δέσω κάτω απ' τον τρίποδα για να βγάλω τις λήψεις μου γιατί είναι σε τόσο ωραία θέα το "γάλα της Ήρας" και δεν πρέπει να το χάσω! 

Ο αέρας ευτυχώς κόπασε κάποια στιγμή και ήμουν έτοιμος για τις λήψεις μου. Έβγαλα όσες χρειαζόμουν μόνο, τα μάζεψα και πήγα πάνω και έκατσα στα σκαλιά μετά την καντίνα και αφού θυμήθηκα ότι δεν έχει σήμα κατέβασα από πριν μουσική, γιατί ποιός ταξιδεύει χωρίς μελωδία στ' αυτιά του ; Rainbow rising λοιπόν στα ακουστικά και να χαζεύω τ' αστέρια ακούγοντας τον Θεό Dio να "ψέλνει" το Stargazer....

Έχει ξημερώσει για τα καλά και να πω την αλήθεια δεν ήξερα αν βλέπω όνειρο ή αν το ζώ όντως ! Σίγουρα δεν έχω χορτάσει ακόμα τη θέα αλλά ένα καφεδάκι ήταν ότι πρέπει, οπότε πάω Καλλιμασιά για καφέ και πρωινό... Καλημέρα.!

 George Ntekas Photography

*Η Αποθήκα είναι μια καταπληκτική παραλία στα Μεστά της Χίου, ο δρόμος σταματά περίπου 100 μέτρα από την παραλία.

 Αυτή η παραλία με τα κρυστάλλινα νερά είναι μια από τις πιο αγαπημένες παραλίες των κατοίκων της περιοχής καθώς και των επισκεπτών. Βρίσκεται 4 με 5 χλμ. από το Μεσαιωνικό χωριό Μεστά της Χίου όπως σας είπα.

Ανεβαίνοντας μερικά σκαλοπάτια πάνω από την παραλία υπάρχει ένα μικρό καφέ όπου η θέα είναι υπέροχη και μπορείτε να απολαύσετε μια ποικιλία από αναψυκτικά και σνακ.

Υπάρχει επίσης μια μικρή παραλία δίπλα στην Αποθήκα όπου ο μόνος τρόπος πρόσβασης σε αυτήν είναι από τη θάλασσα κολυμπώντας ή με κανό.

Share:

Read More

Μαρμελάδα μαστίχα, και όμως γίνεται!!

Η πιο εμπνευσμένη συνταγή για μαρμελάδα μαστίχα από τον Στέλιο Παρλιάρο  Το γευστικότερο άρωμα του καλοκαιριού στο πιάτο σας

Μερικά πράγματα θέλουν τον δάσκαλο τους ε ε!!

Εντωμεταξύ είμαι λάτρεις της μαρμελάδας γενικά και ποιο πολύ σε διάφορες περίεργες γεύσεις! Πάντα μου ερχόταν στο μυαλό αυτή η ιδέα ειδικά όταν έτρωγα κρέμα μαστίχας!

Μπορείτε να τη δοκιμάσετε με κουλουράκια, να την αλείψετε σε τσουρέκι να τη συνοδεύσετε με κέικ η σε φρυγανιές και όπως θέλετε εσείς! 

ΥΛΙΚΑ
5 γρ. μαστίχα σε κρυσταλλική μορφή ή 10γρ. σκόνη
500 γρ. ζάχαρη λευκή, κρυσταλλική
50 γρ. τσίπουρο
1 κιλό γάλα φρέσκο, πλήρες
30 γρ. γλυκόζη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κοπανίζουμε τη μαστίχα στο γουδί προσθέτοντας και λίγη από τη ζάχαρη που θα βοηθήσει να μην κολλήσει στο γουδοχέρι. Την κοπανίζουμε καλά μέχρι να γίνει σκόνη. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και στο μούλτι, μόνο που η μαστίχα είναι αρκετά σκληρή και μπορεί να γδάρει τον κάδο.

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, τη μαστίχα, τη γλυκόζη και τη ζάχαρη και τα τοποθετούμε σε αρκετά χαμηλή φωτιά. Αφήνουμε το μείγμα να βράσει για 1 ώρα ανακατεύοντας κατά διαστήματα, έως ότου καραμελώσει το γάλα, αρχίσει να δένει και η θερμοκρασία φτάσει στους 108ºC. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε το τσίπουρο. Ανακατεύουμε και γεμίζουμε αποστειρωμένα* βάζα.

TIP

Για να αποστειρώσουμε βάζα τα βουτάμε σε βραστό νερό για μερικά δευτερόλεπτα και τα τοποθετούμε ανάποδα μέσα σε ένα ταψί, που έχουμε στρώσει με μια καθαρή και σιδερωμένη πετσέτα κουζίνας. Βάζουμε στο φούρνο, στους 150ºC για 10-15 λεπτά και γεμίζουμε όσο τα βάζα είναι ζεστά. Τοποθετούμε ανάποδα μέχρι να κρυώσει το περιεχόμενό τους.

Είμαστε και Φαν ε, αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση στον κ Στέλιο σε όλες τις εκπομπές του καμιά φορά δεν έχει δοκιμάσει !!!

steliosparliaros.gr

Share:

Read More

Παλιά παραδοσιακή συνταγή υποβρύχιο μαστίχας

Φτιάξτε μόνοι σας υποβρύχιο μαστίχα!

Παιδιά άλλο βανίλια υποβρύχιο και άλλο μαστίχα υποβρύχιο.

Και κάπως έτσι έγινα ο ήρωας της γιαγιάς. Αυτή η παλιά παραδοσιακή συνταγή θα σας θυμίσει τα παιδικά σας χρόνια…
Kατάλευκο και αρωματικό, το «υποβρύχιο» ήταν κάποτε το επίσημο κέρασμα του Πατριαρχείου. 


Θα χρειαστείτε
• 1.200 γρ.ζάχαρη
• 620 γρ.νερό
• 1 κουταλιά χυμό λεμονιού
• 6 «δάκρυα» μαστίχας ή 1 κουταλάκι μαστίχα σε σκόνη η μαστιχελαιο 4-6 σταγόνες 

• 1 μέτρια κατσαρόλα
• 1 μεγάλη γαβάθα
• 1 κουτάλα ξύλινη ποιο καλά.
• 1 αποστειρωμένο βάζο 500 γρ., με καπάκι

Πάμε να δούμε.
1. Βράζετε τη ζάχαρη με το νερό ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη, και ξαφρίζουμε

2.Αφήνετε για 15 λεπτά το σιρόπι να βράσει χωρίς να το ανακατεύετε και όταν δέσει καλά τόσο ώστε αν ρίξετε μία σταγόνα σε ένα κρύο ποτήρι νερό, να βυθιστεί στον πάτο και να σχηματίσει ένα μαλακό μπαλάκι, ρίχνετε το χυμό λεμονιού, ανακατεύετε και το κατεβάζετε από τη φωτιά.

3. Αφήνετε το σιρόπι να κρυώσει τόσο που να μπορείτε να βάλετε μέσα το δάχτυλό σας χωρίς να καείτε, ρίχνετε μέσα την κοπανισμένη μαστίχα σε σκόνη και ανακατεύετε η το μαστιχέλαιο

4. Βαζουμε το σιρόπι σε μια μεγάλη γαβάθα και αρχίζετε να ανακατεύετε το μείγμα με την ξύλινη κουτάλα. Για να ασπρίσει το σιρόπι, θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 με 25 λεπτά, και προς το τέλος  

που η μαστίχα θα πήζει  εδω ίσως χρειαστείτε βοήθεια από δεύτερο ατομο! 
5. Φυλάξτε το γλυκό σε ένα βάζο με καπάκι που κλείνει αεροστεγώς.
Nα ξέρετε Tο «υποβρύχιο» που θα φτιάξετε είναι πιο σκληρό από το αντίστοιχο βιομηχανοποιημένο, επειδή δεν περιέχει γλυκόζη.

• Για να αρωματίσετε το γλυκό, εκτός από μαστίχα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βανίλια, ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού.

• Αν έχετε «δάκρυα» μαστίχας και πρέπει να τα κάνετε σκόνη, για να μη σας κολλήσουν στο γουδί, βάλτε τα προηγουμένως στην κατάψυξη για λίγη ώρα και κοπανίστε τα μαζί με 1/5 κουταλάκι ζάχαρη.

Υ.Γ στείλαμε πεσκέσι στην Γιαγιά, -εμ αυτό έψαχνα 30 χρόνια, όχι αυτά που μου φέρνετε, -τηλ η κόρη της, -Αστεριε τι διαφορά έχει αυτό που εστειλες από αυτό που της αγοράζω; - Έχει μαστίχα μέσα. Τουτ Τουτ😆

 

Share:

Read More

22 Ιουλίου Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος

Ήθελα να γράψω για ένα θαύμα που έμαθα πριν λίγα χρόνια και το είχαν γράψει και οι εφημερίδες εδώ στην Χίο αλλά εκείνη την ώρα διάβασα και κάτι που δεν ήξερα οπότε ήθελα να μοιραστώ αυτό μαζί σας!

22 Ιουλίου λοιπόν μια ημερομηνία που υπενθυμίζει μια εορτή που γνωρίζει και τιμάει κάθε Χιώτης, είτε αυτός βρίσκεται στο νησί είτε σε οποιοδήποτε σημείο της υφηλίου. 

 Τα ιερά λείψανα της Αγίας Μαρκέλλας

Και όχι μόνο κάθε Χιώτης, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί ευλαβούνται την εορτή αυτή, καθώς το όνομα της αθλοφόρου μάρτυρος Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος έχει γίνει παντού γνωστό, γιατί καθώς λέει και το τροπάριο της «πηγή θαυμάτων άφθονος δείκνυσι».

Το Βίο και το Μαρτυρίο της Αγίας όλοι λίγο πολύ, τη γνωρίζουμε. 

Θέμα όμως του παρόντος άρθρου είναι η παρουσίαση όσων πληροφοριών μπορέσαμε να συλλέξουμε από διάφορες πηγές και αφορούν τα ιερά λείψανα της «καλλιμάρτυρος» Μαρκέλλας.

 
Ο ίδιος ο Θεός τιμάει τους Αγίους εμποτίζοντας με την άκτιστη θεία Χάρη Του όχι μόνο την ψυχή του Αγίου, αλλά και το σώμα του. Γι’ αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδει ιδιαίτερη τιμή και προσκύνηση στα ιερά λείψανα των Αγίων, που με τη ζωή τους δόξασαν το Θεό. Στο Μαρτύριο του Αγίου Πολυκάρπου, επισκόπου Σμύρνης (+156), διαβάζουμε ότι για τους Χριστιανούς τα λείψανα των Αγίων είναι «τιμιώτερα λίθων πολυτελών και δοκιμώτερα υπέρ χρυσίον» πολυτιμότερα και από τους πολύτιμους λίθους και σημαντικότερα από το χρυσάφι). Ο Μέγας Βασίλειος μας υπενθυμίζει: «ο αψάμενος οστέων μάρτυρος λαμβάνει τινά μετουσίαν αγιασμού εκ της τω σώματι παρεδρευούσης χάριτος» αυτός που προσκυνάει οστά μάρτυρα λαμβάνει μια μορφή αγιασμού από τη Χάρη που υπάρχει στο λείψανο του Αγίου).

Η Αγία Μαρκέλλα, «της αγνείας το ρόδον και της Χίου το βλάστημα», έβαψε με το αίμα της λαμπρής μαρτυρικής αθλήσεώς της το χώμα της Χιακής γης, κατά την επικρατέστερη εκδοχή στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. Όπως αναφέρει το Απολυτίκιό της «του Κυρίου τοις νόμοις και τοις θείοις διδάγμασι πειθόμενη»  κάνοντας υπακοή στους νόμους του Κυρίου και τα θεία διδάγματα) στέφθηκε από το Χριστό με το αμάραντο στεφάνι του Μαρτυρίου.

 
Όπως γνωρίζουμε από το Συναξάρι της Αγίας, μην μπορώντας να τρέξει άλλο η Αγία Μαρκέλλα, πληγωμένη καθώς ήταν από τα βέλη που της έριξε ο πατέρας και θύτης της, προσευχήθηκε με ζέουσα πίστη στον Κύριο ν’ ανοίξει ο βράχος που πατούσε και να την προφυλάξει. Και τότε για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι «όπου βούλεται ο Θεός νικάται φύσεως τάξις».

 Ο σκληρός και συμπαγής βράχος ανοίγει σαν να ήταν μαλακό κερί και εγκλωβίζει μέσα του το σώμα της Αγίας μέχρι το στήθος. Ο πατέρας της με εωσφορικό μένος, αφού δεν καταφέρνει να την αποσπάσει από την ασφάλεια που κατά θεϊκή εντολή της παρέχει η πέτρινη αγκάλη του βράχου και τυφλωμένος από τα δαιμονικά του πάθη, αφού της αποκόψει τους μαστούς την αποκεφαλίζει.

 Ο κατ’ όνομα μόνο πατέρας της Αγίας, αυτός ο «κακομήχανος ανήρ», αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, δηλαδή: «Νους γαρ αποστάς του Θεού ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονιώδης» ο νους του ανθρώπου, όταν απομακρυνθεί από το Θεό ή κτηνώδης γίνεται ή δαιμονικός).
Από την ημέρα του Μαρτυρίου της και μέχρι σήμερα ο βράχος, που προφύλαξε την Αγία Μαρκέλλα, έγινε ο τάφος της και συνάμα η λειψανοθήκη της, όπου κατά βούληση του Θεού διαφυλάσεται ολόκληρο το Άγιο λείψανό της εκτός από την κεφαλή της Αγίας. 

Για το λόγο αυτό τον ιερό αυτό βράχο ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος στην Ακολουθία της Αγίας που συνέγραψε τον ονομάζει «Σορόν» (=το σώμα του νεκρού που περικλείεται μέσα σε θήκη – φέρετρο). Από το σημείο αυτό, όπως όλοι γνωρίζουν πηγάζει το ιαματικό Αγίασμα της Αγίας Μαρκέλλας, το οποίο, όταν διαβάζεται η Ακολουθία της, συχνά γίνεται θερμό και δείχνει σημάδια ελαφρού βρασμού και πληθώρα θαυμάτων ανά τους αιώνες επιτελεί ο Θεός με τις πρεσβείες της θαυματουργού Αγίας Μαρκέλλας.

 Στους ύμνους προς τιμήν της ψάλλει η Εκκλησία: «ρώσιν νέμει και κινδύνων απαλλαγήν τοις προς αυτήν κραυγάζουσι»  ενδυνάμωση προσφέρει και απαλλαγή από τους κινδύνους σ’ αυτούς που την επικαλούνται). Μάρτυρες όλων αυτών πλήθος επωνύμων και ανωνύμων πιστών αλλά και Αγίων όπως ο Άγιος Μακάριος. ο Άγιος Νικηφόρος, ο Άγιος Νεκτάριος. Πλήρης επιβεβαίωση των λόγων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ότι τα λείψανα των Αγίων είναι: «μέγιστα του Θεού δώρα και αγαθών θησαυρούς». Ο βράχος που ποτίστηκε με το τίμιο αίμα της γεμάτης αρετές Παρθενομάρτυρος και περιέκλεισε το Άγιο λείψανό της έγινε, όπως λέει και ο Άγιος Βασίλειος: «εις τους υγιείς φυλακτήριον και χορηγία τέρψεως» και στους ασθενείς «παρηγορία».

Η αρχική προφορική παράδοση που διαφύλαξε στη μνήμη των πιστών τις λεπτομέρειες του Μαρτυρίου της Αγίας Μαρκέλλας καταγράφηκε στα Συναξάριά της, αλλά αποτυπώθηκε και στην εικονογραφία, δηλαδή στις άγιες εικόνες που πολύ εύστοχα οι Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζουν «τα βιβλία των αγραμμάτων». Αν προσέξουμε στις εικόνες της πανσέμνου Αγίας παριστάνεται ο πατέρας – δήμιος να αποκεφαλίζει την Μάρτυρα και το κεφάλι της να το ρίχνει στη θάλασσα. Εκεί πλέει γαλήνιο, φωτιζόμενο από τη Χάρη του Θεού. Τι όμως απέγινε η Τιμία Κάρα (=κεφαλή) της αθλοφόρου Αγίας Μαρκέλλης; Υπάρχουν λοιπόν διάφορες εκδοχές τις οποίες παραθέτουμε ακολούθως.

 
Ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος, ο οποίος, όπως προείπαμε, συνέταξε την Ακολουθία της, ο ίδιος κατέγραψε και το βίο της Χιοπολίτιδος Αγίας, βασιζόμενος και για τα δυο σε προϋπάρχοντα υλικό που βρήκε σε παλαιό χειρόγραφο. Όλα αυτά τα περιέλαβε στο βιβλίο του «Νέον Χιακόν Λειμωνάριον», όπου μας διασώζει και μία άκρως σημαντική πληροφορία όσον αφορά την τύχη της Τιμίας Κάρας της Αγίας Μαρκέλλας. Γράφει λοιπόν τα ακόλουθα: «Άδεται λόγος εκ τε παραδόσεως και ο τα πάτρια της Χίου συλλέξας και έγραφον μας το άφησεν, ότι η μαρτυρική κάρα της Αγίας Μαρκέλλης, ευρίσκεται εις την Παλαιάν Ρώμην». Σύμφωνα λοιπόν με τον Άγιο Νικηφόρο μέχρι τις ημέρες του (τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνα) διατηρούνταν προφορική παράδοση ότι η κεφαλή της Αγίας μετά το Μαρτύριό της μεταφέρθηκε και παραμένει στην Παλαιά Ρώμη. Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι λέγοντας Παλαιά Ρώμη εννοεί τη Ρώμη της Ιταλίας, σε αντιδιαστολή με τη Νέα Ρώμη, που δεν είναι άλλη από την Κωνσταντινούπολη, την οποία ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Άγιος και Ισαπόστολος της Εκκλησίας μας, όταν τη θεμελίωσε ως νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, την ονόμασε Νέα Ρώμη.
Παράλληλα όμως με την άγραφη παράδοση υπάρχει και η καταγραφή της, την οποία έκανε, όπως λέει ο Άγιος Νικηφόρος, «ο τα πάτρια της Χίου συλλέξας», δηλαδή ο Χίος ιατρός, φιλόσοφος και διαπρεπής θεολόγος – υπερασπιστής της Ορθοδοξίας Γεώργιος Κορέσσιος (1580 – 1660). Δυστυχώς όμως αυτή η αναφορά του «Φιλοκαλιστή» Αγίου είναι άκρως λακωνική χωρίς να μας παρέχει κάποια πιο διαφωτιστική πληροφορία. Δεν αναφέρει λοιπόν σε ποιο συγκεκριμένο ναό της Ρώμης βρίσκεται αποθησαυρισμένη η Τιμία Κάρα της Αγίας Μαρκέλλας, ούτε περισσότερα και σαφέστερα στοιχεία μας παραθέτει για το πώς βρέθηκε εκεί, πλην των όσων αναφέρει η προφορική παράδοση. Γι’ αυτό από πολλούς αμφισβητείται η ακρίβεια της μαρτυρίας και προβάλλεται η πιθανότητα της συγχύσεως με την ομώνυμή της Αγία Μαρκέλλα τη Ρωμαία (335 – 410 μ.Χ.), η οποία υπήρξε μαθήτρια του Μεγάλου Αθανασίου και του Αγίου Ιερωνύμου, έζησε ως μοναχή και εκοιμήθη εν Κυρίω στη Ρώμη, μη έχοντας φυσικά καμιά σχέση με τη Χίο.
Είναι πάντως άξιο απορίας που μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα η ορθότητα ή μη της αναφοράς αυτής του Οσίου Νικηφόρου περί υπάρξεως της Τιμίας Κάρας της Αγίας Μαρκέλλας στη Ρώμη. Αν δεν ευσταθεί αυτή η μαρτυρία, απλώς θα διευκρινιστεί το θέμα και φυσικά αυτό καθόλου δεν θ’ αποτελεί μομφή για τον Όσιο για το ακούσιο αυτό λάθος του. Εξάλλου κανείς Άγιος δεν διεκδικεί το αλάθητο, πολύ δε περισσότερο ο κατά πάντα ταπεινός δούλος του Θεού, ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος.

 Αν όμως ευσταθεί η μαρτυρία, θα ήταν εν πρώτοις πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε με σιγουριά την ύπαρξη και άλλων λειψάνων της Αγίας. Και κατά δεύτερον θα ήταν μεγάλη ευλογία για το νησί μας, την Ελλάδα και όλους τους Ορθοδόξους αν μπορούσε η Χιακή Εκκλησία να διεκδικήσει την επιστροφή της Τιμίας Κάρας στην πατρώα γη, όπως είχε γίνει το 1967 με τμήμα των λειψάνων του Αγίου Ισιδώρου.
Σύμφωνα με παλαιές προφορικές μαρτυρίες που καταγράφει σε βιβλίο της η Πόπη Χαλκιά – Στεφάνου, υπάρχει και δεύτερη εκδοχή για την αποτμηθείσα κεφαλή της Αγίας Μαρκέλλας. Με βάση αυτή τη διήγηση, ο βοσκός, ο οποίος υπέδειξε στον παιδοκτόνο πατέρα της Αγίας τη βάτο στην οποία αυτή κρυβόταν, μετά το μαρτύριό της έφθασε έντρομος στη Βολισσό και ανακοίνωσε τα συμβάντα. Πλήθος ανθρώπων έφθασαν στον τόπο του μαρτυρίου και ο ιερέας που ήταν μαζί τους με χώμα σκέπασε το ακέφαλο σώμα της Αγίας, το οποίο παρέμενε γερά κρατημένο μέσα στο βράχο. Τότε πρόσεξαν την κεφαλή της να επιπλέει στη θάλασσα και προσπάθησαν να την περισυλλέξουν, αλλά όλες οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες. Αμέσως όλοι προσευχήθηκαν θερμά στον Κύριο και η Τίμια Κάρα σιγά σιγά έφθασε στην ακτή από μόνη της, σημάδι ολοφάνερο της αγιότητάς της. Με ευλάβεια τη μετέφεραν στο σημείο της καμένης βάτου όπου και την έθαψαν. Σύμφωνα λοιπόν με την προφορική αυτή παράδοση «σε αντίθεση με την πληροφορία που διασώζει ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος, η Τιμία Κάρα της Αγίας εφυλάσσετο στο ναό που ανεγέρθηκε προς τιμή της στο σημείο της ταφής της αγίας κεφαλής. Ένα μέρος μάλιστα του ιερού αυτού Λειψάνου ετέθη στην Αγία Τράπεζα κατά τα εγκαίνια του Ναού της Μάρτυρος».
Όμως σχετικά με την αγία κεφαλή της Αγίας Μαρκέλλας υπάρχει και τρίτη εκδοχή την οποία πάλι διασώζει η προφορική παράδοση και σχετίζεται με την ύπαρξη μικρού ναού που τιμάται στ’ όνομά της και είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια του αρχαιοελληνικού ναού του Φαναίου Απόλλωνος. Σύμφωνα με την παράδοση η κεφαλή της Αγίας από τον τόπο του Μαρτυρίου της έφτασε με τα κύματα της θάλασσας μέχρι τα Κάτω Φανά κι εκεί κατά θεία Πρόνοια έγινε αντιληπτή και την περισυνέλλεξαν ντόπιοι ψαράδες κι έτσι χτίστηκε προς τιμήν της το μικρό αυτό εκκλησάκι. 

Με βάση τα πορίσματα των αρχαιολογικών ερευνών που έγιναν στο χώρο αυτό, προκύπτει ότι κάτω από τον σημερινό ναΐσκο της Αγίας Μαρκέλλας στα Φανά και γύρω του διασώζονται τα ερείπια μεγάλης βασιλικής του 6ου αιώνα μ.Χ. και ακόμα παρακάτω τα υπολείμματα μιας πιο μικρής αλλά ακόμα παλαιότερης εκκλησίας.
Στο σημείο αυτό ας προσθέσουμε ακόμα κάτι σχετικό. Ο Όσιος Νικηφόρος ο Χίος γράφει στο Συναξάριο της Αγίας: «η μακαρία αύτη και άσπιλος νύμφη του Χριστού Μαρκέλλα ήτον από την νήσον Χίον, από ένα χωρίον του επάνω μέρους καλούμενον Βολισσόν». 

Πέραν όμως αυτής της γνωστής και γενικά απ’ όλους αποδεκτής καταγωγής της Αγίας από το χωριό της Βολισσού, ο Γεώργιος Ζολώτας αναφέρει ότι οι κάτοικοι των Μεστών υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στο χωριό τους. Δε γνωρίζω αν υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στις δύο αυτές προφορικές παραδόσεις των Νοτιοχώρων, δηλαδή Μεστών και Αγίας Μαρκέλλας Φανών, το μόνο βέβαιο είναι ότι αντανακλούν τη μεγάλη τιμή και αγάπη που έτρεφαν ανέκαθεν οι Χιώτες για την Αγία και καλλιπάρθενο Μάρτυρα του Χριστού, την οποία αισθάνονταν ως πολύ κοντινό σ’ αυτούς πρόσωπο.

Η χάρη των αγίων λειψάνων της Αγίας Μαρκέλλας και οι πρεσβείες της προς τον Τριαδικό Θεό ας σκεπάζουν το νησί μας και την πατρίδα μας στις δύσκολες αυτές ημέρες που ζούμε.
..
Βασίλειος Γ. Βοξάκης
Θεολόγος καθηγητής

ChiosOpinion.gr

Share:

Read More

«Ο Μικρός Πρίγκιπας» με τον Θανάση Τσαλταμπάση έρχεται και στην Χίο!

Μετράμε μέρες !!!

Τα Αθηναϊκά Θέατρα και οι Μαγικές Σβούρες αυτό το καλοκαίρι, παρουσιάζουν την πιο αγαπημένη ιστορία του κόσμου!

«Ο Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν ντε Σαιντ - Εξυπερύ, το κλασσικό λογοτεχνικό έργο που απευθύνεται σε παιδιά όλων των ηλικιών, ξεκινάει ένα καλοκαιρινό ταξίδι! Στη διαδρομή αυτή θα συναντήσει τα παιδιά, κάτω από έναν απέραντο έναστρο ουρανό, στα πιο όμορφα ανοιχτά θέατρα, σε όλη την Ελλάδα! 

Ο Μικρός Πρίγκιπας στη Xίo

ΤΡΊΤΗ, 27 ΙΟΥΛΊΟΥ 2021 ΣΤΙΣ 9 Μ.Μ. UTC+03 – 10:30 Μ.Μ. UTC+03

Θέατρο Καστρομηνά Χίος

Σκηνοθεσία : Δημήτρης Αδάμης! Δεν χρειάζεται πλέων να σας πούμε για τον κ Αδάμη 10 χρόνια και βάλε έρχεται στην Χίο με τις Μαγικές σβούρες και τα Αθηναϊκά Θέατρα και έχουμε δει απίθανα έργα!! πλέον είναι οικογένεια, πλέων είναι θεσμός, πλέων ξέρεις ότι θα δεις πάλι τα καλύτερα της χρονιάς!Φέτος θα δεις και τον Θανάση Τσαλταμπάση!! όχι ποιος δεν θα θέλει να τον δει δηλαδης!!

Ο Μικρός Πρίγκιπας συνεχίζει να μαγεύει μικρούς και μεγάλους με τα ταξίδια του στα αστέρια!

Δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας αλλά και στα παιδιά (ή τα εγγόνια σας!) να έρθετε σε επαφή με αυτό το σπουδαίο και διαχρονικό κείμενο, με τον πιο ευχάριστο τρόπο, τη θεατρική πράξη!

Εισιτήρια για το Μικρό Πρίγκιπα VIVA.GR  και για την υπόλοιπη Ελλάδα ε!!

Share:

Read More