Mισέλ Βουνάτσος – Στέλιος Παπαδόπουλος: Οι δύο Έλληνες της Biogen πίσω από το νέο φάρμακο για το Αλτσχάιμερ

Είναι η στιγμή που όλοι νιώθουμε περήφανοι ακούγοντας αυτά τα νέα!

Εμείς όμως, εδώ στο μικρό μας χωριουδάκι είμαστε πολύ ποιο περήφανοι που ένα δικό μας παιδί είναι πίσω από αυτό το εκπληκτικό Νέο!
Ο Μισέλ και οι οικογένεια του κάθε καλοκαίρι έρχονται στον Καταρράκτη για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Έχουν σπίτι εδώ και έχουν φέρει και φίλους τους!

Βασικά... λίγη σχέση έχουν όλα αυτά με αυτό που έχουν ανακαλύψει !!

Βασικά για μένα θα είναι πάλι ο (Alle σσσ Good) είναι ο χαιρετισμός μας!

Mισέλ Βουνάτσος λοιπόν και Στέλιος Παπαδόπουλος. Οι δύο ομογενείς που βρίσκονται στο τιμόνι της Biogen της αμερικανικής εταιρείας που αλλάζει το παιγνίδι στην μάχη κατά της νόσου Αλτσχάιμερ. Ο πρώτος από την θέση του CEO, ο δεύτερος ως πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας. Η αμερικανική ρυθμιστική αρχή φαρμάκων (FDA) ενέκρινε το σκεύασμα αντουκανουμάμπη της εταιρείας Biogen Inc για τη νόσο Αλτσχάιμερ, το πρώτο φάρμακο εδώ και σχεδόν 20 χρόνια που λαμβάνει έγκριση, παρά την αντιπαράθεση με αφορμή τα ανάμικτα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών. «Η έγκριση αυτή είναι σημαντική από πολλές πλευρές», τόνισε η FDA στην ανακοίνωσή της. Το φάρμακο, που θα κυκλοφορήσει με την ονομασία Aduhelm, «είναι η πρώτη θεραπεία που εγκρίνεται για το Αλτσχάιμερ από το 2003», πρόσθεσε.

Η αντουκανουμάμπη (aducanumab) είναι ένα από τα πολλά φάρμακα που στοχεύουν στην απομάκρυνση των συσσωρευμένων πλακών μιας πρωτεΐνης, της β-αμυλοειδούς, από τον εγκέφαλο των ασθενών κατά τα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ, ώστε να περιοριστούν τα συμπτώματα όπως η απώλεια μνήμης και η ικανότητα να φροντίζει κανείς τον εαυτό του.

Το φάρμακο της Biogen βρήκε θερμή υποδοχή από ορισμένους νευρολόγους και φροντιστές ασθενών, που αγωνιούν να βρεθεί μια αποτελεσματική θεραπεία για τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή τη νευροεκφυλιστική, θανατηφόρα πάθηση. Άλλοι γιατροί ωστόσο εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών ήταν ανακόλουθα και χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά του.

Η αντουκανουμάμπη μελετήθηκε σε ασθενείς στα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ, οι οποίοι είχαν βρεθεί θετικοί σε ένα δομικό στοιχείο των πλακών β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο. Ορισμένοι από τους ασθενείς που μετείχαν στις κλινικές μελέτες εμφάνισαν δυνητικά επικίνδυνο εγκεφαλικό οίδημα.

Η Biogen εκτιμά ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο Αμερικανοί πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν θεραπεία με αντουκανουμάμπη. Η μετοχή της εταιρείας σημείωσε ράλι μετά το πράσινο φως που έδωσε το FDA. Η Biogen δήλωσε τη Δευτέρα ότι η τιμή καταλόγου της αντουκανουμάμπης είναι 56.000 δολάρια ετησίως – 4.312 δολάρια ανά έγχυση.

 Μισέλ Βουνάτσος: Ο ομογενής CEO της BiogenΟ ελληνικής καταγωγής Μισέλ (γεννηµένος στο Μαρόκο και µεγαλωµένος στη Γαλλία) είναι βετεράνος στον χώρο των φαρµακοβιοµηχανιών και CEO της Biogen.

O Μισέλ Βουνάτσος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρόκο, ενώ η καταγωγή του είναι από την Ελλάδα. Εντάχθηκε στη Biogen το 2016 ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Γενικός Εμπορικός Διευθυντής μετά από 20 χρόνια καριέρας στην εταιρεία Merck, όπου κατείχε ηγετικές θέσεις αυξημένης ευθύνης στην Ευρώπη, την Κίνα και τις ΗΠΑ σημειώνοντας σημαντική και συνεχή ανάπτυξη σε πολλές περιοχές.

Στον Γάμο του Γιου του
στην Χίο! 

Πιο πρόσφατα, διετέλεσε Πρόεδρος των Primary Care Business Line και  Merck Customer Centricity διοικώντας την παγκόσμια επιχειρηματική μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας της Merck, ενώ ανέπτυξε και καθιέρωσε ένα στρατηγικό πλαίσιο για την ενίσχυση των σχέσεων της εταιρείας με παρόχους, πληρωτές και καταστήματα λιανικής πώλησης, αλλά και κυβερνητικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο. Νωρίτερα στην καριέρα του, κατείχε διευθυντικές θέσεις στην εταιρεία Ciba-Geigy. Πήρε το C.S.C.T. πτυχίο του στην Ιατρική από το Université de Bordeaux, στη Γαλλία, και το Μ.Β.Α. (Master in Business Administration) μεταπτυχιακό του από το HEC School of Management στο Παρίσι.


Mεταπήδησε στην εταιρεία το 2016 προερχόμενος από την Merck Pharmaceuticals και ανέλαβε καθήκοντα διευθύνοντος συµβούλου τον Ιανουάριο του 2017, παίρνοντας τη σκυτάλη από έναν άλλον Ελληνα, τον Γιώργο Σκάνγκο, που βρισκόταν στο τιµόνι της εταιρείας ήδη από το 2010.

Στέλιος Παπαδόπουλος: Ενας Αριανός πατριάρχης της βιοτεχνολογίας στις ΗΠΑ!

Διαβάστε εδώ για τον κ Στέλιο !!

Καλή συνέχεια στο έργο σας !!

Share:

Read More

Ο Master Chef της καρδιάς μας Πάνος Ιωαννίδης σε συνεργασία με την Chios Beer!!

Mε το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.

Μία εφ όλης της ύλης συζήτηση με τον Σεφ Πάνο Ιωαννίδη στον φιλόξενο χώρο της "Chios Beer"

Μια χιώτικη μπύρα με την υπογραφή του Πάνου Ιωαννίδη έρχεται να προστεθεί στα καφάσια της ζυθοποιίας «Chios Beer».

Ο «π» με αφορμή τα γυρίσματα του νέου διαφημιστικού σποτ συνάντησε τον Πάνο Ιωαννίδη στη ζυθοποιία της Χίου. Η ζυθοποιία Χίου δεν ήταν μια τυχαία επιλογή για τον Πάνο:

«Εκτός από την γεύση αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι η ποιότητα. Με την συγκεκριμένη ζυθοποιία υπάρχει ποιοτική συνεργασία. 

Η chios beer είναι μια μπύρα που ο ίδιος αγαπούσα και επέλεξα να συνεργαστώ με τον Μάνο και τον Ιάκωβο ώστε να δημιουργήσουμε μια ποιοτική μπύρα με μια γαστρονομική κατεύθυνση».

Η νέα μπύρα με άρωμα Χίου είχε αρκετή προεργασία και το τελικό προϊόν σύντομα θα είναι στο τραπέζι μας.

Για τον Πάνο μια καλή μπύρα είναι αντίστοιχη ενός γευστικού πιάτου καθώς το κλειδί είναι η γεύση.

«Η μπύρα αποτελείται από κάποια βασικά υλικά τα οποία επεξεργάζονται και έχουν ένα γευστικό αποτέλεσμα».

Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια μπύρα που θα στέκεται επάξια στην μαγειρική ποιότητα που αναζητά ο Πάνος στα πιάτα του.

Για τον Πάνο ήταν ένα ταξίδι γευσιγνωσίας:

Η Θεά Σελήνη στην αρχαιότητα

αποτελούσε την αρχή

της δημιουργίας!

«Τα παιδιά, μου έχουν κάνει ένα φοβερό σεμινάριο για να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε όλη την διαδικασία ώστε να μπορούμε να επέμβουμε στα σημεία που θέλουμε».

Το εργοστάσιο της «chios beer» στέκεται αντάξιο μεγάλων αντίστοιχων ζυθοποιιών με μοναδική διαφορά την αξιοποίηση της χιώτικης πρώτης ύλης, όπως είναι η μαστίχα.

Πράγματι για τον Πάνο η επιστροφή στις ρίζες αποτελεί μονόδρομο για μια ποιοτική γεύση καθώς η ακατέργαστη πρώτη ύλη διατηρεί τον χαρακτήρα της μέσα στον χρόνο.

«Τα ελληνικά προϊόντα είναι πολύ σημαντικό να τα εντάσσω στα πιάτα μου. Παράλληλα έχει σημασία να στηρίξουμε ελληνικά προϊόντα και για την ελληνική οικονομία. Η γαστρονομία είναι ένας τρόπος να αναδείξουμε την Ελλάδα».

Η Χίος ένα νησί με ακατέργαστες πρώτες ύλες και με φυσικούς θησαυρούς, ήταν για τον Πάνο ένας λόγος παραπάνω για να επιλέξει το νησί μας:

«Το νησί αυτό έχει μια πολύ μεγάλη ιστορία. Θα έλεγα ότι έχει μια βαθιά γαστρονομική ιστορία όπως είναι η μαστίχα και τα εσπεριδοειδή και οφείλω να ομολογήσω ότι από τα εστιατόρια που έχω επισκεφτεί εγώ, είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος».

Ο Πάνος με αφορμή την συνάντηση μας δήλωσε ότι η παρουσία του στον διαγωνισμό μαγειρικής του MasterChef θα συνεχιστεί κανονικά τα επόμενα χρόνια, καθώς το τηλεοπτικό κοινό έχει αγκαλιάσει την μαγειρική τριάδα.

«Αυτό που αναζητώ πάντα είναι η δημιουργικότητα και η συνεργασία μου με τα παιδιά της ζυθοποιίας «chios beer» είναι μια δημιουργική συνεργασία».

Η αγάπη του ίδιου για την ιταλική κουζίνα έχει τυπωθεί στο μαγειρικό βιβλίο «Risotti» ενώ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει νέο.

Έτσι, με το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.
     

Οπου «π» politischios.gr/

Share:

Read More

The Lifebelt - Το Σωσίβιο Φιναλίστ στο Μαϊάμι!!!!

Και μιας και έχει σαρώσει τα βραβεία έφτασε και αυτή η στιγμή για (Το Σωσίβιο) στους Φιναλίστ ενός από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ Ανεξαρτήτου Κινηματογράφου της Αμερικής, στο Μαϊάμι!!!! 

Ψηφίστε για το "Σωσίβιο", που διαγωνίζεται εκεί πέρα στο Μαϊάμι,την υπέροχη καινούργια ταινία του αγαπητού σερ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΑΚΟΣ, το soundtrack της οποίας έχει γράψει και επιμεληθεί ο μεσιέ Θεόδωρος Κουέλης που μας είχε πει και λίγα λόγια για την Ταινία!

Εσεις το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να Πατήστε το

λινκ - The Lifebelt και να ψηφίστε για το βραβείο κοινού.

Στην Σελίδα που θα ανοίξετε δεν χρειάζεται να είστε μέλος στο VIMEO απλά στο τέλος επιλέγετε την Ταινία βάζετε το όνομα σας και το email σας και VOTE !!

Να σας πω την αλήθεια εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει τη θέση θα πάρει σε αυτή την φάση , εμένα με νοιάζει πότε θα την δούμε και εδώ στο νησί λίγο δύσκολα αφού και φέτος το καλοκαίρι ο ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ μας δεν θα λειτουργήσει.....

Πάντως παιδιά σας εύχομαι τα καλύτερα!!

Share:

Read More

Ντυσου πάθος και έλα να με κατακτήσεις !!

 Η emanuela μου τρελαίνεται ώρες ώρες και μας λέει, ένα χάδι σε κάνει να " ζεις " την στιγμή αλλά ένα μυαλό σε κάνει να " πεθαίνει " μαζί σου για πάντα.

Και ξέρεις πως πάει ε;; γελάμε για να μην τα κάνουμε πουτ@να όλα.

Η σεμνή θηλυκότητα ελκύει περισσότερο από την ξέκ❀λη ομορφιά, και για να τελειώνουμε ένα θα σας πω δεν είμαι όλες τις ώρες έτσι, κοιμάμαι κιόλας!!

Share:

Read More

Ό,τι θηλυκό είναι και μεγαλειώδες. Η Ρακή

Είδα την συνέντευξη στην εκπομπή “Γεύσεις και Οίνος” και έμαθα πως γεννήθηκε η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο, με μια ιστορία αιώνων που διηγείται χαρισματικά.

Ό,τι θηλυκό είναι και μεγαλειώδες.

Το Ούζο και το Τσίπουρο είναι παιδιά ενός μαγεμένου ποτού που λεγόταν Ρακή. Η Ρακή. Γένους θηλυκού.

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος δεν ήξερε τίποτα από οινοποιία και αμπελουργία. Ο παππούς του, ο Μπαμπατζίμ, ήταν ο καλύτερος Ρακιντζής της Πόλης (έφτιαχνε ρακή) και είχε 850.000 ρίζες αμπέλια στη Σηλυβρία της Κωνσταντινούπολης.

Η γιαγιά του, η Θεανώ, με τις ιστορίες της, φύτεψε στην καρδιά του την παράδοση της οικογένειας. Στα 31 του, άφησε την καλή ζωή της Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε το κτήμα στην Όσσα, αντιμετωπίζοντας τη μοναξιά, τη γη, τον κόπο, την έλλειψη γνώσης, τον εαυτό του. Χωρίς πατρικές φιγούρες να τον διδάξουν στη ζωή, βρήκε το δρόμο του ρωτώντας και μαθαίνοντας. Στα επόμενα 47 χρόνια που κράτησε το ταξίδι του, έγινε εξαιρετικός δημιουργός στους 4 αγαπημένους του κλάδους: Αμπελουργία, Οινοποιία, Αποσταγματοποιία, Ποτοποιία.

Είδα την συνέντευξη στην εκπομπή “Γεύσεις και Οίνος” και έμαθα πως γεννήθηκε η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο, με μια ιστορία αιώνων που διηγείται χαρισματικά.

Η ιστορία της οικογένειάς του στην Ελλάδα ξεκινά το 1922 και κρατά από τότε τον πρώτο άμβυκα απόσταξης του παππού του.

“Αυτός είναι ο πρώτος άμβυκας απόσταξης που τοποθέτησε η οικογένεια Μπαμπατζίμ στην καινούργια πατρίδα. Γιατί ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν εδω και σιγά σιγα ανακάλυψαν τον τόπο όπου κατασκευαζόταν στη Θεσσαλονίκη. Στη Παναγία Χαλκαίων, εκεί ήταν η συντεχνία των χαλκουργών, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων αυτών ήταν Αρμένιοι.”


                                


Η Ρακή ήταν το αποτέλεσμα της απελπισίας των Ελλήνων, οι οποίοι αντιμετώπιζαν την απαγόρευση της καλλιέργειας της αμπέλου από τους Οθωμανούς, μια και το Κοράνι απαγόρευε την πόση του οίνου.
Άρα, λοιπόν, τι θα κάνουμε εμείς που η ψυχή μας είναι δοσμένη στα αμπέλια; που η ψυχή μας είναι δεμένη με το κρασί; Να πιούμε δυο, τρία, τέσσερα ποτήρια, να ανοίξει το πνεύμα μας και η ψυχή μας, η γλώσσα μας να ανθίσει. Επιπλέον είμαστε και έμποροι δυνατοί. Εχουμε κατασκευάσει, έχουμε εφεύρει, φιάλες, πήλινα, πράγματα, για να εξάγουμε το προϊόν που φτιάχνουμε.

Πως γεννήθηκε η Ρακή στον ελλαδικό χώρο;

Μέσα σ’αυτήν την απελπισία, ήρθε η έμπνευση. Ξεκίνησε η ιστορία από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Εκεί, λοιπόν, κάποιοι παππούδες είπαν: “Δεν θα ξεριζώσουμε ούτε ρίζα”. Στην Αλεξάνδρεια υπήρχε το περίφημο Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Εκπληκτική ποικιλία, η οποία μέχρι σήμερα όχι μόνο μνημονεύεται αλλά καλλιεργείται και μεγαλουργεί.

Δεν βγάζουμε ούτε ρίζα, λοιπόν και τι κάνουμε; Τα σταφύλια, αντί να τα κάνουμε κρασί, θα τα κάνουμε ένα ποτό. Θα τα αφήσουμε να ζυμωθούν, θα τα αποστάξουμε και κατά τη δεύτερη απόσταξη θα προσθέσουμε γλυκάνισο, μάραθο, ξυλοκέρατα (τα χαρούπια από την Κρήτη), σύκα από την Τροία και από άλλες περιοχές ονομαστές και τέλος θα βάλουμε και Μαστίχα Χίου. Θα δημιουργήσουμε ένα προϊόν, ένα ποτό, το οποίο θα είναι χαρισματικό ως προς το άρωμα και τη γεύση.

Παράλληλα δοκιμάζοντάς το, τι διαπίστωσαν; Ότι είναι άκρως διεγερτικό και οπωσδήποτε αυτό το ποτό θα κατακτήσει ένα μερίδιο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και το κατέκτησαν πανηγυρικά γιατί είχαν την έμπνευση να μην βγουν στο παζάρι να πουλήσουν αλλά να πουλήσουν το προϊόν στόμα με στόμα. Να πουλήσουν το προϊόν στον Μπέη, στον έχοντα και κατέχοντα, στην ανώτερη τάξη.
Η τέχνη πώλησης της Ρακής

Και η τέχνη, δε, του πουλήματος του προϊόντος αυτού ήταν η εξής: Δεν έκαναν μια Ρακή και να τελειώσουν.

Έκαναν μια Ρακή, την οποία πρότειναν στον Μπέη ως Ντούζικη Ρακή*. “Αυτήν την Ρακή, Μπέη μου, θα την απολαμβάνεις με την πρώτη σου γυναίκα”.

Ναι, αλλά ο Μπέης είχε μεγάλη αγωνία γιατί δεν είχε μια γυναίκα, είχε 4-5. “Για τις υπόλοιπες μπουνταλά Έλληνα, τι θα κάνω εγώ; Θα εκτεθώ”. “Όχι, έχω και για τις υπόλοιπες τη Γλυκοσέρτικη Ρακή*“.

Τόσο ήταν αυτοί οι άνθρωποι όχι ραδιούργοι, αλλά επινοούσαν την κάθε στιγμή, όπου λέγεται -γιατί τα έψαξα εγώ πολύ αυτά- ότι αφού ικανοποιούσε τον Μπέη για την πρώτη και τις υπόλοιπες του έριχνε το μπαλάκι. “Αν τυχόν βρεθείς, Μπέη μου, στην ευτυχή θέση να υποδεχθείς μια νεόφερτη οδαλίσκη και για εκείνη έχω κάτι”.

Αλλά δεν του έλεγε τι, κρατούσε το μυστικό. Λες και είχαν βγάλει σχολή διείσδυσης της αγοράς οι άνθρωποι εκείνοι. Πως μπορείς να διαδώσεις κάτι; Αν εμπιστευτείς σε κάποιον και του πεις “θα σου πω κάτι αλλά δεν θέλω να βγει βρώμα, αυτό είναι μεταξύ μας”, σε δυο μέρες το ξέρει όλη η γειτονιά! Αυτό έκαναν και οι Ελληνες.

Ποιό ήταν όμως αυτό το μυστικό; Ήταν η Ρακή Ανθοσμίας.

Λέω στη γιαγιά μου “τι είναι αυτό βρε γιαγια;” Και μου έλεγε: “Οταν τελειώναμε τις καζαναριές, τις αποστάξεις, τότε έστελνε ο παππούς τέσσερα ζευγάρια βόδια με τους Τούρκους να φέρουν απο τη Φιλιππούπολη ροδοπέταλα”. Έβραζαν τα ροδοπέταλα στα καζάνια, τα στράγγιζαν σε κάμποτο -ένα κρουστό ύφασμα- και με αυτό το ζουμί, αραίωναν τη ρακή -η οποία σημειωτέον ήταν 70 βαθμούς και με το αραίωμα έφτανε τους 40. Όταν ο παππούς δοκίμαζε και του φαινόταν λίγο σέρτικη, τότε έβαζε μέσα σ’αυτήν τη ρακή 5 οκάδες ανθόμελο στις 100 οκάδες ρακής.

Αυτό λοιπόν τι έκανε; Γλύκαινε το προϊόν, μαλάκωνε, κατέβαιναν οι βαθμοί στους 36 και όταν με το καλό ερχόταν η οδαλίσκη με το πρώτο ποτήρι που έπινε, η γλύκα και η ομορφιά κατέβαινε. Στο δεύτερο άρχιζε να ζεσταίνεται η εσωτερική κατάσταση. Στο τρίτο δεν μπορώ να συνεχίσω το τι γινόταν…

Με αυτόν τον τρόπο θησαύρισαν οι Ελληνες. Με αυτόν τον τρόπο ρίζωσαν στην αγορά και κατάφεραν να αποκτήσουν το παράσημο, το εύσημο, το παρατσούκλι, “ο Ανέστης ο Μπαμπατζιμόπουλος, ο Ρακιτζής”, γιατί είναι ειδικός στη Ρακή.

Πως γεννήθηκε το Τσίπουρο και το Ούζο

Η Ρακή γινόταν τον Οκτώβιο – Νοέμβριο, μέχρι τον Φεβρουάριο τελείωνε. Έρχεται, λοιπόν, η έλλειψη να ανοίξει τα μυαλά των ανθρώπων, να φέρουν από την Γαλλία οινόπνευμα. Το οινόπνευμα στη Γαλλία πάντα παρασκευαζόταν με την απόσταξη του κρασιού. Δηλαδή ήταν ένα απόσταγμα οίνου, χωρίς παλαίωση.

Εισάγοντας αυτοί οι άνθρωποι στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη το οινόπνευμα, το αναμείγνυαν με τη Ρακή και έτσι πλήθαινε. Όμως ο κόσμος της εποχής εκείνης δεν ήταν κόσμος που παρεσύρετο από τη διαφήμιση. Είχε κριτήρια αυστηρά και μόλις το έπινε έλεγε “Το χάλασε”. Αυτό πρόδωσε όλη την κίνηση.

Έρχεται λοιπόν η πολιτεία, οι Οθωμανοί, οι οποίοι βάζουν έλεγχο και για να μην γίνεται νοθεία, βάφουν το εισαγόμενο οινόπνευμα με μια κίτρινη μπογιά πηχτή σαν μαρμελάδα, το οποίο οι Ελληνες ξαναβρήκαν τον τρόπο να αποχρωματίσουν. Τι έκαναν; Αραίωναν το χρωματιστό οινόπνευμα με νερό, το έβαζαν στον άμβυκα και αυτό κατά την απόσταξη έβγαινε πάλι καθαρό.

Για να αποφύγουν τον έλεγχο και τις πιθανές ποινές που θα επιβάλλοντο στους ασχημονούντας και κάνοντας αυτό το παρεμπόριο και εν γένει λαθρεμπόριο, τι έγινε; Είπαν οι παππούδες: “Βρέ μπουνταλάδες, καίτε καύσιμα, κάθεστε όλη τη νύχτα εδώ πέρα, βάλτε εδώ μέσα γλυκάνισο, μάραθο, τι βάζετε στη ρακή; βάλτε κι εδώ μέσα ώστε να μην κινδυνεύετε”.

Ήλθε ο Δραγάτης να δοκιμάσει. Η δοκιμή ποια ήταν; Να πάρει ένα ποτήρι στο καζάνι, να ρίξει λίγο νερό και να το δει πως γίνεται άσπρο. Α! Είσαι εντάξει. Τίμιος. Τελείωσε. Με αυτόν τον τρόπο τι έγινε;

Στην πρώτη περίπτωση η Ρακή γινόταν από σταφύλι, στη δεύτερη από οινόπνευμα καθαρό. Κι εδώ προκύπτει η μεγάλη διαφορά.


Το Τσίπουρο είναι το προϊόν που παράγεται από το οινόπνευμα που προέρχεται από τα φλούδια και τις οινολάσπες του κρασιού, τα στέμφυλα.

Το Ούζο προέρχεται από την απόσταξη του οινοπνεύματος το οποίο πρέπει να προέρχεται πάντα από γεωργικής φύσεως ύλη, δηλαδή μέλασσα, χαρούπια, σύκα, σταφίδα κλπ.

Έτσι γεννήθηκαν αυτά τα δύο προϊόντα. Και το Ουζο και το Τσίπουρο όταν είναι προϊόντα απόσταξης είναι ευεργετικά και χαρισματικά.

Αν κάτσουμε και τα αναλύσουμε θα δούμε το εξής: Παρά το γεγονός πως το Ούζο έχει τη ρετσινιά πως είναι χημικό προϊόν, έχει μεγαλύτερη καθαρότητα από το Τσίπουρο. Γιατί η μεθανόλη που βρίσκεται στο Ούζο σχεδόν είναι μηδενική. Ενώ στο καλύτερο Τσίπουρο θα έχει 60-80γρ μεθανόλη στον τόνο, η οποία προέρχεται από τα κουκούτσια, γιατί δεν μπορούμε μηχανικά να αποφύγουμε τα κουκούτσια. Αυτή είναι η διαφορά.

Δυστυχώς στα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιούσαμε οινοπνεύματα που δεν ήταν σωστά, δεν ήταν υγιεινά, υπήρχε περίοδος που χρησιμοποιήσαμε πλαστικά οινοπνεύματα να το πώ έτσι και ανηθόλη τρομερή και καταστρέψαμε με αυτό τον τρόπο το Ούζο. Τώρα έχουν τελειώσει αυτά.
Το Γλυκάνισο είναι αφροδισιακό

Βέβαια είχαμε κι ένα ευεργέτημα. Γιατί με την αύξηση της κατανάλωσης του Ούζου υπήρξε και αύξηση του πληθυσμού της Ελλάδος τότε. Το Ούζο και το Τσίπουρο που περιέχουν γλυκάνισο έχουν αυτή την ιδιότητα να διεγείρουν πολλαπλώς αυτούς που το απολαμβάνουν.

Είναι πρώτα το οινόπνευμα, το οποίο σε κάνει να απελευθερώνεσαι και να συζητάς και να νιώθεις, όχι μόνο πως είσαι ελεύθερος, αλλά και πως προσφέρεις την ελευθερία στον άλλο – το πρώτο, το άπαν- κι απο κει και πέρα έχει κι άλλα, τα ιδιαίτερά του, τα οποία οδηγούν πάντα στην εξαιρετική απόλαυση.
Ο καθένας να σέβεται το μέτρο του

Το Ούζο και το Τσίπουρο, παρά το γεγονός πως μας τρελαίνουν και μας αρέσουν, έχουν μια επικινδυνότητα που δεν είναι ιατρικής φύσεως – ήπιαμε πολύ και θα μας πειράξει, όχι. Πίνουμε, απολαμβάνουμε κι ο καθένας μας έχει ένα μέτρο.

Ένας πίνει δύο ούζα και είναι θαύμα. Αλλος πίνει δύο ούζα και γελάει ή κλαίει ή κάνει φασαρία. Άλλος πίνει δυο-τρία και θεωρεί τον εαυτό του τον ωραιότερο εραστή. Όλα αυτά μέχρι το μέτρο που του επιτρέπεται. Αν ξεπεράσουμε το μέτρο, τότε καταβαραθρώνεται, όλη η φιλοδοξία εξαφανίζεται, δεν υπάρχει τίποτα, ξέχασε όσα σκεφτόσουν πιο μπροστά!
Οι γευστικοί συνδυασμοί

Για τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο το Ούζο θέλει θαλασσινούς μεζέδες και το Τσίπουρο γήινους μεζέδες. Στην εκπομπή της Ελένης Ψυχούλη παρουσίασε τρεις μεζέδες :
Σαρδέλες ψητές στο αλάτι – Μεζές για Ούζο (4:42)
Ρεγγοσαλάτα με πατάτα και κρεμμύδι – Μεζές για Τσίπουρο με γλυκάνισο (17:02)
Ρεγγοσαλάτα με μυζήθρα – Μεζές για Τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο (25:00)


Σημείωμα:

Πηγές βιβλιογραφίας αναφέρουν πως η τεχνολογία της απόσταξης ρακής έχει ξεκινήσει τον 8 αιώνα στην περιοχή της Ανατολίας, από τον Πέρση Αλχημιστή Hayyan στον οποίο αναφέρoνται σαν τον Ιπποκράτη της Χημείας. Πήλινα δοχεία απόσταξης για την παρασκευή οινοπνεύματος για άρωμα έχουν βρεθεί στην Αρχαία Βαβυλώνα σε εποχή γύρω 2000πΧ.

Η ονομασία Ρακή προέρχεται από την αραβική λέξη Araq που σημαίνει “γλυκό”.

*Ντούζικη Ρακή σημαίνει σκέτη ρακή, χωρίς μαστίχα, παρά μόνο με γλυκάνισο (Düz=σκέτος). Στα 1870, άρχισε η στροφή στην κατανάλωση της Düz Rakı αφήνοντας πίσω τη Ρακή με μαστίχα και γλυκάνισο που λεγόταν Mastika. Μετά το 1925, η ντούζικη ρακή έχει γίνει απλά Ρακή και όποιοι θέλουν να παραγγείλουν με μαστίχα ζητούν Sakız Rakısı. Έτσι αλλάζουν τα γούστα, η ζήτηση και οι κύκλοι αυτού του κόσμου.

*Γλυκοσέρτικη Ρακή σημαίνει γλυκιά και δυνατή ρακή (Sert=σκληρός, δυνατός).


Η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο του Ανέστη Μπαμπατζίμ

tastefull.gr Βίκυ Κουμάντου 

Share:

Read More

Drone -το μέλλον! - είστε έτοιμοι να το ακολουθήσετε;

Drone-ακιας δεν είμαι, και ούτε είχα ασχοληθεί στο παρελθόν.

Στην τελευταία επίσκεψη μας στην Αθήνα, και ένα κλικ πριν ανοίξουν τα πολλά μέτρα του Lock, βρεθήκαμε στα στενάκια της πλάκας .

Στην παρέα μας και ο Νίκος ένα παιδί έξω καρδιά! Τα γέλια και τα πειράγματα για τα μεζεκλίκια σε διάσιμο μαγαζί παίρνανε και φέρνανε!

Με τα πολλά πιάσαμε την θέα στην ακρόπολη και τα σχετικά!

Σε λίγο ακούγαμε ιστορίες για ιπτάμενους.

Ο Νίκος πιλότος στο επάγγελμα μας εξιστορούσε διάφορες ιστορίες ανά τον κόσμο~, και ξαφνικά μου λέει θέλεις να σου μάθω τα σχετικά περί τα Drone και να πάρεις και δίπλωμα; Όχι του λέω δεν θέλω και μας πιάσανε τα γέλια, ( Εγώ Αθήνα δεν έρχομαι του λέω, μπορείς και από την Χίο μου λέει!!θα το δούμε καταλήξαμε.
Έτσι θα σας δώσω τώρα πληροφορίες για όσους θέλουν να μάθουν από επαγγελματίες του χώρου και να πάρουν και τα διπλώματα τους!

    - Ονομάζεται Νικόλαος 

Είναι διπλωματούχος χειριστής και εκπαιδευτής Drone ιδιοκτήτης της σχολής drone drone exprts IKE

Dronexprts.com

 Η σχολή είναι εγκεκριμένη από την EASA και την υπηρεσία πολιτικής Αεροπορίας

 Παρέχει μαθήματα διαδικτυακά για την ανοικτή κατηγορία

H Drone experts IKE είναι πιστοποιημένο από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας Κέντρο

Εκπαίδευσης. Η πολύχρονη εμπειρία μας στην Πολιτική Αεροπορία καθώς και η αγάπη, η

πιστοποιημένη γνώση όπως και η συμμετοχή μας σε διάφορα κατασκευαστικά προγράμματα στα

Συστήματα Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών «ΣμηΕΑ» εγγυώνται την ποιότητα των υπηρεσιών μας

στην Ερασιτεχνική αλλά και στην Επαγγελματική εκπαίδευση. 

Το Κέντρο Εκπαίδευσης της Drone Experts βρίσκεται στην Λεωφ. Κηφισίας 125-127, πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας με εύκολη πρόσβαση τόσο με τα μέσα μέσα μαζικής μεταφοράς όσο και με εύκολη πρόσβαση στον χώρο στάθμευσης αφού είναι διαθέσιμα 3 parking για τους μαθητές μας. 

Επίσης θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα για εξ αποστάσεως διδασκαλία των θεωρητικών μαθημάτων τόσο με σύγχρονη όσο και με ασύγχρονη διδασκαλία. 

Με τους έμπειρους χειριστές αεροσκαφών/εκπαιδευτές των θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων, θα αποκτήσετε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όλη εκείνη την αεροπορική παιδεία που θα σας επιτρέπει να πετάτε νόμιμα και με ασφάλεια

Οι εξετάσεις πραγματοποιούνται στο σύγχρονο εγκεκριμένο εξεταστικό κέντρο της σχολής μας με

δυνατότητα φιλοξενίας έως 40 εξεταζόμενους (σύμφωνα με τους κανονισμούς covid 19.

Επίσης διαβάστε τους νέους κανονισμούς και τι εφαρμόζετε από την 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022, πολλές πληροφορίες και ότι χρειάζεστε για να καλύψετε το φάσμα είτε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μάθετε στο Dronexprts.com

Share:

Read More

Luca Piscazzi o Ελληνο-Ιταλός ΣΕΦ (Michelin )που απογειώνει την Μαστίχα

Θέλησα να βρω τρόπο να χρησιμοποιήσω αγνή μαστίχα από το νησί της Χίου. Έτσι σκέφτηκα να περιβάλλω ένα ολόκληρο ψάρι με μαστίχα, ως μέρος της παραδοσιακής διαδικασίας ξηρής ωρίμανσης (dry aging). Ανακάλυψα πως η ρητίνη της μαστίχας όχι μόνο προσδίδει ένα γλυκό άρωμα στο ψάρι, αλλά έχει την ιδιότητα να το διατηρεί με όμορφο τρόπο και να κάνει τη σάρκα του πιο ζουμερή» εξηγεί ο σεφ.

Ο νέος σεφ του εστιατορίου Pelagos Luca Piscazzi δεν αγαπάει απλά την Ελλάδα, αλλά έχει ρίζες που τον ενώνουν με τον τόπο μας, και όχι μόνο μαγειρικά.

Mε αστερόσκονη… Michelin να τον ακολουθεί, ο νέος σεφ του εστιατόριου Pelagos στο Four Seasons Athens, Luca Piscazzi, μετακόμισε από το Παρίσι στην Αθήνα, με διάθεση να ενσωματώσει όσα κάνουν την Ελλάδα συνώνυμο της φιλοξενίας: την απλότητα, την γενναιοδωρία, την αγάπη για τα φρέσκα προϊόντα, αλλά και την παράδοση.Αν και Ιταλός, ο Luca Piscazzi δηλώνει Ελληνας, και μάλιστα έχει και… αποδείξεις. «Η καταγωγή μου είναι από τη νότια Ιταλία, από την Πούλια. Εκανα DNA test πριν από μερικά χρόνια και βγήκε πως έχω 30% DNA από την Ελλάδα» λέει.

Αφού κέρδισε αναγνώριση σε σημαντικά εστιατόρια με αστέρια Michelin σε Ρώμη, Χονγκ Κονγκ, Πεκίνο και Λονδίνο, ο Piscazzi μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένειά του. Ο τελευταίος μαγειρικός σταθμός του, ήταν η συνεργασία του ως Head Chef στο εστιατόριο La Dame de Pic του Λονδίνου, στο πλάι της Anne-Sophie Pic, την πιο φημισμένη γυναίκα σεφ, που κρατάει σήμερα οκτώ αστέρια Michelin για τα πέντε εστιατόρια τηςΑπό το νέο του πόστο στη μαγευτική Αθηναϊκή Ριβιέρα, με background τον απαλό ήχο της θάλασσας, ο Ιταλός σεφ, παρουσιάζει ένα μενού, με παιχνιδιάρικη διάθεση, θεατρικότητα, και πάνω απ΄όλα γεύση. Φέροντας από τη φύση του μαγειρικό ήθος αψηφά τον εντυπωσιασμό και επενδύει στην ανάδειξη της πρώτης ύλης, στα αρώματα και τις υφές.

«Τα θαλασσινά είναι στο επίκεντρο της κουζίνας μου. Είμαστε στην Ελλάδα, θέλω να εξερευνήσω κι άλλο τα ελληνικά προϊόντα, τη μαστίχα, το ούζο, και θέλω τα πιάτα μου να μην υπερβάλλουν. Για μένα η γεύση είναι το πιο σημαντικό απ΄όλα. 

Εξασφαλίζουμε τις περισσότερες πρώτες ύλες μας από ντόπιους προμηθευτές, κυρίως ψάρια και θαλασσινά που αλιεύονται με βιώσιμο τρόπο και διασφαλίζουμε ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Αν έχουμε ένα μεγάλο ψάρι, θα σερβίρουμε το ωμό μέρος, θα φτιάξουμε κρέμα από την κοιλιά και, αν έχει αυγά, θα τα κρατήσουμε για να φτιάξουμε bottarga (αυγοτάραχο)», προσθέτει ο Piscazzi απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τις αρχές της βιωσιμότητας και του food waste.

Κορυφαίο πιάτο το φιλέτο λαβράκι που ωριμάζει για 4 μέρες σε κρούστα από μαστίχα ώστε να πάρει το άρωμα και συνοδεύεται με αγκινάρα, γεμιστή με μους αγκινάρας, σος από beurre blanc με καπνιστό χαβιάρι και χαβιάρι λεμονιού, και φύλλα πασπαλισμένα από αυγοτάραχο.

«Θέλησα να βρω τρόπο να χρησιμοποιήσω αγνή μαστίχα από το νησί της Χίου. Έτσι σκέφτηκα να περιβάλλω ένα ολόκληρο ψάρι με μαστίχα, ως μέρος της παραδοσιακής διαδικασίας ξηρής ωρίμανσης (dry aging). Ανακάλυψα πως η ρητίνη της μαστίχας όχι μόνο προσδίδει ένα γλυκό άρωμα στο ψάρι, αλλά έχει την ιδιότητα να το διατηρεί με όμορφο τρόπο και να κάνει τη σάρκα του πιο ζουμερή» εξηγεί ο σεφ.

Χρύσα Κακιώρη

Share:

Read More

«Τη Πόντου οι Αντάρτες» ταινία μικρού μήκους αφιερωμένη στη Γενοκτονία

«Τη Πόντου οι Αντάρτες» ονομάζεται η ταινία μικρού μήκους αφιερωμένη στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ένα καταπληκτικό δημιούργημα το οποίο υλοποιήθηκε από τα μέλη του Συλλόγου Ποντίων Αγίας Βαρβάρας «Ο ΦΑΡΟΣ».

Οι Πόντιοι αντάρτες είχαν γράψει νέες «Θερμοπύλες»
Το Αντάρτικο

Κατά τα έτη 1917-1922 οι Έλληνες του Πόντου για την υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειάς τους, ανέβηκαν στα βουνά με αυταπάρνηση και αυτοθυσία. Μάλιστα, στις αρχές του 1917 το Ποντιακό αντάρτικο βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, προκαλώντας πονοκέφαλο στις Τουρκικές Αρχές.

Το Αντάρτικο στον Πόντο αναπτύχθηκε ως δύναμη αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας του Ελληνισμού της περιοχής. Οι αντάρτικες ομάδες πολέμησαν για να γλυτώσουν τις οικογένειες και το σπιτικό τους από τις βιαιοπραγίες, τις διώξεις και τις μεθόδους εξόντωσης των Τούρκων. Μεθόδους που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.

Συντελεστές

Στα γυρίσματα της ταινίας μικρού μήκους «Τη Πόντου οι Αντάρτες» συμμετείχαν περίπου 30 άτομα. Υπό την καθοδήγηση της Προέδρου κ. Σοφίας Σαββίδου.
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Περντετζής.
Κείμενα: Κυριάκος Σαχανίδης (Συγγραφέας της Ποντιακής Διαλέκτου).
Γυρίσματα – επιμέλεια παραγωγής: VideoMasters Productions.
Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Κοσμίδης.
Φιλικές συμμετοχές

Εκτός από τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου Ποντίων Αγίας Βαρβάρας «Ο ΦΑΡΟΣ», φιλικά συμμετείχαν επίσης: ο ηθοποιός Τάκης Βαμβακίδης και ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Γκουντρουμπής.

Δείτε παρακάτω την ταινία μικρού μήκους «Τη Πόντου οι Αντάρτες»

Γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού

Η Γενοκτονία των Ποντίων έχει τις ίδιες ποσοτικές και ηθικές αναλογίες με αυτές των Εβραίων και των Αρμενίων. Δυστυχώς όμως είναι λησμονημένη από τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς.

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας (1461) γνώρισε συνεχείς διωγμούς. Γνώρισε σφαγές – ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του. Με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση – Γενοκτονία του αιώνα μας. Η συστηματική εξόντωση των Ποντίων, όπως και των γειτόνων τους Αρμενίων, υπήρξε προσχεδιασμένο έγκλημα.

Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α’ παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μουσταφά Κεμάλ (1919-1923)

Οι Τούρκοι χωρίς προσχήματα πια περνούν στην επίθεση. Από κάθε γωνιά του Πόντου και της Μικράς Ασίας έρχονται καταγγελίες. Στις 30 Μαΐου 1911 ο μητροπολίτης Αμασείας Γερμανός Καραβαγγέλης καταγγέλλει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στο υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας τις βαρβαρότητες οργάνων της τουρκικής κυβέρνησης στην περιοχή του.

Οι Νεότουρκοι κηρύττουν οικονομικό πόλεμο σε καθετί Ελληνικό. Απαγορεύουν τα Ελληνικά προϊόντα και δεν επιτρέπουν στα Ελληνικά πλοία να αγκυροβολούν σε Τουρκικά λιμάνια. Αυτό το εμπορικό μποϊκοτάζ πραγματοποιείται σ’ ολόκληρη την Τουρκία και φυσικά και στον Πόντο. Η μισαλλόδοξη και αντιχριστιανική πολιτική των Νεότουρκων οδηγεί στους βαλκανικούς πολέμους. Με ενωμένες τις Χριστιανικές χώρες της Βαλκανικής εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Διωγμοί

Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι διωγμοί αυξήθηκαν. Στην Τραπεζούντα, οι Τουρκικές εφημερίδες παρακινούσαν τους αναγνώστες ν’ αρχίσουν τους διωγμούς και τις σφαγές. Οι σποραδικές δολοφονίες αρχίζουν να αυξάνονται. Χωρικοί που πήγαιναν να δουλέψουν στα χωράφια τους βρίσκονταν καθημερινά δολοφονημένοι. Οργανωμένες Τουρκικές συμμορίες, κατά τη διάρκεια της νύχτας, λεηλατούσαν πόλεις και χωριά.

Οι διωγμοί εκδηλώθηκαν αρχικά με τη μορφή σποραδικών κρουσμάτων βίας, καταστροφών, απελάσεων και εκτοπισμών…Φαίνονταν σαν να προέρχονταν από ανεύθυνα κυρίως στοιχεία. Πολύ γρήγορα, όμως, έγιναν πιο συστηματικοί, πιο οργανωμένοι και εκτεταμένοι και στρέφονταν τόσο κατά των Ελλήνων όσο και κατά των Αρμενίων. Εμπνευστής και εγκέφαλος αυτής της επιχείρησης γενοκτονίας ήταν ο Μεχμέτ Ταλαάτ, υπουργός των Εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Με δικές του εντολές, που καλούσαν τις αρχές να μη δείχνουν κανένα έλεος και για τους Χριστιανούς, εξαπολύθηκαν οι διωγμοί κατά των «ανεπιθύμητων» εθνοτήτων σε μια τεράστια έκταση.

Οι εντολές αυτές δόθηκαν με τη μορφή απορρήτων τηλεγραφημάτων προς όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς διοικητές των διαφόρων νομών. Έπειτα από μια σύσκεψη που είχε ο Ταλαάτ στις 8 Μαΐου του 1914 με τους συνεργάτες του, Εμβέρ, Τζεμάλ, Νουρεντίν και άλλους ηγέτες των Νεότουρκων.

Τάγματα εργασίας

Τους Χριστιανούς στρατιώτες τους έστειλαν στα τάγματα εργασίας, τα γνωστά «Αμελέ Ταπουρού». Για να σπάνε πέτρες, να ανοίγουν δρόμους στα βουνά, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, βροχές, χιόνια κλπ. Τόσο άθλιες ήταν οι συνθήκες της ζωής τους, τόσο λίγη η τροφή και τόση η κακομεταχείρισή τους, ώστε ελάχιστοι απ’ αυτούς επέζησαν. Τα «Αμελέ Ταπουρού» ήταν στην πραγματικότητα τάγματα εξόντωσης των στρατευμένων Χριστιανών.

Εδέβαμε τη κόλασης τα βάσανα. Κάθαν ημέραν βάσανα, κάθαν ημέραν πόνεα και πολλά λείμψανα…

Πολλοί, που δεν μπορούσαν να αντέξουν τις θανάσιμες κακουχίες, την εξοντωτική δουλειά και την κακή διατροφή, δραπέτευαν και γύριζαν στις εστίες τους. Οι στρατιωτικές αρχές πληροφορούσαν τις αρχές του τόπου προέλευσης των λιποταχτών για να τους συλλάβουν. Έτσι, πριν φτάσουν οι Έλληνες στα σπίτια τους, τα αποσπάσματα των χωροφυλάκων έτρεχαν στα χωριά και πίεζαν τους γονείς των λιποταχτών να παραδώσουν τα παιδιά τους. Με την ευκαιρία, έκαναν έρευνες, άρπαζαν πράγματα, ατίμαζαν γυναίκες και έκαιγαν σπίτια.

19 Μαΐου 1919 – Ο νέος άγριος διωγμός

Στις 19 Μαΐου 1919, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Ο νέος άγριος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, ήταν πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους.

Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον Ποντιακό Ελληνισμό

Ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα ως απεσταλμένος της οθωμανικής κυβερνήσεως, με την ιδιότητα του επιθεωρητή της «Παραινετικής Επιτροπής». Ο Κεμάλ ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη στην περιοχή του Πόντου, όπου κατά την αναφορά του Άγγλου φρούραρχου στη Σαμψούντα, τα Ελληνικά χωριά δέχονταν συνεχώς επιθέσεις από τις Τουρκικές συμμορίες.

Άρχισε, όμως, από τη Σαμψούντα ένα εγκληματικό έργο, αντίθετο με την αποστολή του. Με τη βοήθεια μελών του νεοτουρκικού κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του Ποντιακού ελληνισμού, που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί του Νεότουρκοι, το 1916. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους 5 αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, να εξοντώσει δηλαδή τον Ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια, με τους τσέτες του, ο Κεμάλ.

Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολήσεις χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των Ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν.

lelevose.gr

Share:

Read More

ΦΙΔΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ !!! ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΡΠΕΤΟΛΟΓΟΥ ΗΛΙΑ ΣΤΡΑΧΙΝΗ.

ΦΙΔΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ !!! Η ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΡΠΕΤΟΛΟΓΟΥ ΗΛΙΑ ΣΤΡΑΧΙΝΗ.

Επειδή τώρα τελευταία έχω βρεθεί σε συζητήσεις που αφορούν τα φίδια και γίνεται μεγάλος ντόρος θα σας παρουσιάσω μια συνέντευξη που είχαμε πάρει πριν λίγους μήνες στο coinsmania  μια σελίδα που ασχολούμαστε με νομίσματα, θησαυρούς, και γενικότερα με ιστορικά , λαογραφικά γεγονότα για τα παραπάνω, βέβαια η συνέντευξη πάρθηκε για άλλο λόγο αλλά θα σας απαντηθούν όλα τα ερωτήματα για τα φίδια και όχι μόνο !!

 Σας παρουσιάζω την συνέντευξη που έδωσε ο Ηλίας Στραχίνης, μέλος της Ελληνικής Ερπετολογικής Εταιρείας και διαχειριστής της ιστοσελίδας herpetofauna.gr,

[Ερώτηση] Το φίδι λόγο της ευλυγισίας του θεωρείτε πλάσμα κολακευτικό αλλά και ύπουλο, και εξ αιτίας του δηλητηριώδους δαγκώματος του αντιμετωπίζεται ως θανάσιμος εχθρός που προκαλεί αρχέγονο φόβο. Είναι αυτό που σύμφωνα με την Γένεση (γ’) παρέσυρε τους πρωτόπλαστους στην αμαρτία προκαλώντας την πτώση τους από τον Παράδεισο. Ταυτίζεται με τον Σατανά και έχει χρησιμοποιηθεί ως σύμβολο της σοφίας, ενώ η εικόνα του Χριστού που το τρυπά με την λόγχη του, το κατατάσσει αναμφίβολα στους εχθρούς, ως δύναμη του κακού. Είναι τελικά το φίδι ένας από τους θανάσιμους εχθρούς του ανθρώπου, και σε τι βαθμό; Σε τι μας είναι ωφέλιμο; Πιστεύεις ότι τα διάφορα θρησκευτικά δόγματα συνέβαλαν στην αρνητική εικόνα που έχουμε για τα φίδια ή αυτή θα υπήρχε έτσι και αλλιώς λόγο του δηλητηριώδους δαγκώματος τους;

[Απάντηση] Το φίδι σε αρκετούς πολιτισμούς του δυτικού κόσμου ταυτίζεται με τον Σατανά και το κακό και ο λόγος είναι, όπως προαναφέρθηκε, η αναφορά του στην Παλαιά Διαθήκη, όπου ο διάβολος παίρνοντας μορφή φιδιού δελεάζει την Εύα να αμαρτήσει.

Share:

Read More

Παγκόσμια μέρα τον Blogger!

Είναι μια μέρα για μας έλεγε μια φίλη πριν χρόνια τότε που είχαμε την προσωπική ελευθερία μας, εννοώ χωρίς πολλές σκοτούρες οικογένεια παιδιά δουλειά κτλ .
Τώρα δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα, βέβαια οσο  ποιο γνωστός γίνεσαι τόσο ποιο πολύ σου ζητούν να γράψεις και το ένα και το άλλο κ.ο.κ.

Εγώ ξεκίνησα μόνος ..About me τώρα η ομάδα του katarraktisvillage έχει γίνει μεγάλη ( Also they write) με πολλά παιδιά να γράφουν, ο καθένας την θεματολογία του.


Βασικός κορμός παραμένει η πολιτιστική μας κληρονομιά, ασχολούμαστε με όλα τα θέματα εκτός από τα πολιτικά.
Υπάρχουν βέβαια και ένα δυο εξαιρέσεις , που αναφερθήκαμε αλλά ήταν σημαντικά!!


Τα μπλογκ θεωρούνται ακράδαντα μία μορφή Δημοσιογραφίας στον ιστό, καθώς παρουσιάζουν και τα τρία σημαντικά χαρακτηριστικά της -υπερκειμενικότητα, διαδραστικότητα και πολυμεσικότητα- και καθώς η λειτουργία τους είναι ταυτόσημη με τον κύριο σκοπό της δημοσιογραφίας (σύμφωνα με τον κύριο ισχύων ορισμό της στις εκλεγμένες δημοκρατίες παγκοσμίως), να παρέχει στους πολίτες τις πληροφορίες που χρειάζονται για να είναι ελεύθεροι και αυτοκυβερνώμενοι.

Στατιστικά θα σας πω μόνο ότι έχουμε ανέβει στις 140 χώρες που διαβάζουν το katarraktisvillage,γύρω στις 35 με 44 χώρες το μήνα και μέσος όρος ημερήσιος από 6 μέχρι 9 χώρες.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που συνεχίζουν την καλή δουλειά και την βοήθεια που μου προσφέρουν!

Και  ετσι για την ιστορία :

Η Διεθνής Ημέρα των Weblogger εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου και φέρνει μαζί τους Χρονικογράφους του Ίντερνετ (Weblogger), σε ανάμνηση της πρώτης εμφάνισής τους στο Διαδίκτυο, στις 2 Μαΐου 1993.
Ο όρος “weblog” επινοήθηκε από τον Jonh Barger στις 17 Δεκεμβρίου 1997. Η σύντομη μορφή “blog” ήταν αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας του Peter Merholz να σπάσει την λέξη “weblog” σε “we blog” στο sidebar του blog του Peterme.com τον Απρίλιο ή τον Μάιο (κατά πάσα πιθανότητα) του 1999. Λίγο αργότερα ο Evan Williams χρησιμοποίησε τη λέξη “blog” στην “Pyra Labs” τόσο ως ουσιαστικό όσο και ως ρήμα και επινόησε τον όρο “blogger” οδηγώντας στην εξάπλωση των όρων.

Σήμερα υπάρχουν στον κόσμο πάνω από 4 εκατομμύρια blogs και αυξάνονται ραγδαία όσο περνούν τα δευτερόλεπτα.

Εγώ τότε μάθαινα to 1999 στην σχολή για τις δισκέτες  διαμέτρου 3,5" και 5 1/4 ιντσών με χωρητικότητα από 360 Kilobytes έως 1,44 Megabytes!!

Σας ευχαριστώ όλους που μας διαβάζετε να ξέρετε ότι προσπαθούμε για το καλύτερο!

Share:

Read More