Ο δρόμος προς το χωριό μου. Νέα αρθρογράφος η Νικολέτα Λ

Για να κάνω και τις συστάσεις, η Νικολέτα , η νέα αρθρογράφος στην σελίδα μας, πάει δευτέρα λυκείου, είναι από την Ημαθία, επισκέφτηκε το καλοκαίρι την Χίο , πέρασε πού ωραία και θα ξανά έρθει!! Αμέσως την συμπαθείς, ένα γλυκύτατο κορίτσι.... Δεν λέω και πολλά γιατί είναι και ντροπαλή!!

Θα προσπαθήσει να γράφει  όποτε προλαβαίνει!! 

Έτσι είμαστε τώρα εδώ να απολαύσουμε το πρώτο !

Ο δρόμος προς το χωριό μου

Ξεκινώ για το ορεινό χωριό μου. Η διαδρομή το φθινόπωρο έχει την δική της ομορφιά αλλά και στεναχώρια. Τα δέντρα αποχαιρετούν τους φίλους τους, οι οποίοι πέφτουν ανέμελα στην γη, μη γνωρίζοντας ποια θα είναι η κατάληξη τους.

 Θα πέσουν στο χώμα ή στον δρόμο, θα πατηθούν ή θα περιμένουν ανενόχλητοι τη μετατροπή τους. Τώρα τα δέντρα μένουν ημίγυμνα. Φαίνονται αδύνατα και ευαίσθητα, σαν τους ανθρώπους που υποφέρουν από φτώχεια και πείνα. 

Όμως αυτά δεν είναι μόνα. Έχει το ένα το άλλο. Όταν οι άνεμοι φυσούν τα δέντρα γίνονται χορευτές, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους, ποιος θα λυγήσει περισσότερο. Όμως τα βράχια είναι παρόν και αυτά. Στέκονται πάντα δίπλα στο δρόμο και με κοιτάνε άγρια, όμως βαθιά μέσα μου ξέρω ότι χαίρονται κάθε φορά που περνάω! Το βουνό υψωμένο μπροστά μου γίνεται και αυτό άγριο όσο περνάει ο καιρός, με τα δέντρα που έχουν χάσει τα φύλλα τους και κάνουν το βουνό σαν ένα τεράστιο αγκαθωτό θάμνο που εγώ ολοένα και πλησιάζω. 

Η διαδρομή γίνεται πιο μαγευτική το χειμώνα. Τότε διασχίζω ένα αχνισμένο μονοπάτι προσεχτικά φοβούμενη μήπως χαλάσω την όμορφη εικόνα. 

Ο ουρανός είναι κάτασπρος μα επιτρέπει στον ήλιο να ξεπροβάλλει. Αφήνει απαλές χιονονιφάδες να πέσουν. Κάποιες από αυτές διακοσμούν το δρόμο και κάποιες από αυτές ντύνουν τα δέντρα. 

Τώρα βλέπω πολλές νυφούλες δίπλα σε μία σειρά, να δείχνουν τη χαρά τους για την όμορφη χειμωνιάτικη φορεσιά τους.

 Ο ήλιος τις χαρίζει φανταχτερά κοσμήματα και η αντανάκλαση πάνω στο χιόνι χαϊδεύει τρυφερά τα βλέφαρα μου. Οι χιονονιφάδες που διακοσμούν το δρόμο προσδίδουν μία ασημένια λάμψη, σαν κάτι μαγικό πρόκειται να συμβεί μόλις φτάσω σε αυτή. Τα βράχια έχουν άλλη έκφραση τώρα. Είναι σαν φρέσκο κέικ με άχνη, κάνοντας με να τολμήσω να δοκιμάσω ένα κομμάτι τους.

 Τέλος το βουνό με άπειρες καλοσχηματισμένες χιονονιφάδες στημένες πάνω του, δε καταφέρνει να ξεχωρίσει από τον κάτασπρο ουρανό, και όμως στέκεται εκεί και περιμένει πότε θα αναδείξει την ομορφιά του. 

Πρώτη φορά μία τέτοια θέα αγκαλιάζει την καρδιά μου σαν ζεστή κουβέρτα μέσα στο χειμώνα. 

Δυστυχώς όμως το ταξίδι αυτό κάποτε τελειώνει. Η υπέροχη διαδρομή μένει αξέχαστη. Όλα πλέον γυρίζουν στη καθημερινή ροή τους. Εγώ όμως περιμένω να βιώσω ξανά το συναίσθημα αυτό, το συναίσθημα αυτό που γαληνεύει την ψυχή μου. 

Νικολέττα Λογγινίδου

Share:

Read More

Πότε και πώς να μιλήσεις στα παιδιά σου για πρόληψη.

Πολλές φορές μοιάζει δύσκολο να βρεις τις κατάλληλες λέξεις. Άλλες πάλι σου ‘ρχονται αρκετές στο μυαλό που μάλλον ταιριάζουν, αλλά διχάζεσαι και δεν ξέρεις ποιες απ’ αυτές να επιλέξεις. 

Υπάρχουν και φορές που έχεις ήδη διαλέξει, με μεγάλη προσοχή και ακρίβεια, αφού τις έχεις προβάρει μία προς μία να δεις πώς ακούγονται και τις έχεις επαναλάβει ουκ ολίγες φορές για να ‘σαι σίγουρος ότι δε θα σου ξεφύγει καμία, αλλά δυσκολεύεσαι να βρεις την κατάλληλη στιγμή. 

Η στιγμή αυτή μερικές φορές δε μοιάζει διαθέσιμη, καθώς δεν έρχεται η κατάλληλη πάσα για ν’ αρπάξεις την ευκαιρία και να μπεις στο θέμα κι άλλες φορές οι ευκαιρίες είναι άπειρες, αλλά εσύ δεν ξέρεις ποια χρονική περίοδος είναι η κατάλληλη για να πεις όσα έχεις στο μυαλό σου. 

Οι σκέψεις αυτές μπορεί να σε απασχολούν λίγο περισσότερο όταν είσαι γονιός, καθώς υπάρχουν κάποια θέματα που ξέρεις εξαρχής πως πρέπει κάποια στιγμή να συζητήσεις ενδελεχώς με το παιδί σου. 

Πιστεύεις πως κάποια ζητήματα ίσως να ‘ναι λεπτά, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να κάνεις την αρχή ή να μην είσαι έτοιμος για τις ερωτήσεις που θ’ ακολουθήσουν. Ακόμα πολλοί γονείς τα χάνουν μπροστά στην ιδέα πως πρέπει να μιλήσουν με το παιδί τους για ερωτικής φύσεως ζητήματα. 

Πολλές φορές όμως ξεχνάνε ότι ο κύριος ρόλος τους πέρα απ’ το να βοηθήσουν το παιδί σε οτιδήποτε το απασχολεί στον συγκεκριμένο τομέα, είναι να του μάθουν να προστατεύεται. Κι αυτό, όσο νωρίτερα γίνει, σε όσο μικρότερη ηλικία, τόσο καλύτερα. Συχνά όταν οι γονείς αναβάλλουν να μιλήσουν στο παιδί τους για θέματα που οι ίδιοι κομπλάρουν ή θεωρούν ταμπού, δε βάζουν καν στο μυαλό τους πως ίσως και να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία του.

 Θα πρέπει, λοιπόν, αν είσαι γονιός, να βρεις τις κατάλληλες λέξεις, τον κατάλληλο τρόπο, μόνος ή με τη βοήθεια και τη συμβολή τρίτων, να δείξεις στο παιδί σου τον τρόπο να προστατεύει τον εαυτό του. Οφείλεις να μιλήσεις στον έφηβο γιο και στην έφηβη κόρη σου για τη σημασία να προφυλάσσουν τον εαυτό τους στα πλαίσια κάθε σχέσης τους -και σε αυτή την περίπτωση δεν αναφερόμαστε στον συναισθηματικό τομέα-, αλλά στο καθαρά ιατρικό κομμάτι και στην ιδιαίτερα μεγάλη σημασία της πρόληψης.

 Έστω ότι έρχεται η ώρα να μιλήσεις σε μια έφηβη κοπέλα με την ιδιότητα του γονιού για θέματα πρόληψης στην ερωτική της ζωή. Ποια είναι όμως η ώρα αυτή; Στο δικό σου μυαλό ίσως το «λίγο αργότερα» ή το «κάποια άλλη στιγμή» να φαντάζει πάντα η ιδανική λύση. 

Προσπαθείς να αποφύγεις τη δύσκολη θέση που ίσως βρεθείς, λησμονώντας συχνά την ακόμα δυσκολότερη, αν το παιδί σου εκτεθεί σε οποιονδήποτε κίνδυνο χωρίς επαρκείς γνώσεις που θα το βοηθούσαν να προστατευτεί. 

Δεν είναι ανάγκη να ψάχνεις πάντα να βρεις τις πιο απλές λέξεις, εκείνες που ηχούν και περνούν ανεπαίσθητες. Οφείλεις να πεις τα πράγματα με το όνομά τους. Καλό θα ήταν να έχεις μιλήσει στο παιδί σου όσο είναι ακόμα μικρό για τον κύκλο της ζωής. Μελισσούλες, λουλουδάκια, πελαργοί κι άλλες παραμυθένιες ιστορίες δεν έχουν θέση σε καμιά ηλικία.

 Όσο το παιδί είναι ακόμα μικρό, δύσκολα θα καταλάβει από βιολογία και φαινόμενα. Αρκεί όμως να ξέρει ότι για τη γονιμοποίηση (ή με απλά λόγια για να προκύψει ένα μωράκι) χρειάζεται ωάριο και σπερματοζωάριο (μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιες απλές λέξεις θες, σημασία έχει να γίνει αντιληπτό το νόημα), που το ένα προέρχεται από θήλυ βιολογικό φύλο (από κοριτσάκι) και το άλλο από άρρεν (από αγοράκι). Δε χρειάζεται πριν τα πέντε να κατανοήσει τον τρόπο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αν ρωτήσει θα πεις κάτι διαφορετικό πέρα απ’ την αλήθεια. 

Από τη σχολική ηλικία και μετά, που πλέον μαθαίνει γραφή και ανάγνωση, θα πρέπει να βοηθήσεις την έφηβη να γνωρίσει το σώμα της. Βιβλία με εικόνες θα κάνουν το εγχείρημα αυτό πιο εύκολο. Θα πρέπει να εξοικειωθεί και να νιώθει άνετα μαζί του.

 Να γνωρίζει πώς ονομάζεται κάθε σημείο από εκείνα που βλέπει, αλλά και από εκείνα που δε φαίνονται εξωτερικά. Μια βασική απλή ανατομική ιδέα του τι κρύβεται πίσω απ’ το δέρμα. Στη συνέχεια, προς το τέλος του δημοτικού και πριν ακόμη κάνει την έναρξή της η έμμηνος ρύση, θα πρέπει να έχεις προετοιμάσει την έφηβη γι’ αυτή.

 Να μην το δει μια μέρα και τρομάξει, να μην απορήσει τι είναι αυτό που ξαφνικά της συμβαίνει. Είναι η κατάλληλη στιγμή να της μιλήσεις για τον εμμηνορρυσιακό κύκλο. Να μάθει πως πρέπει να σημειώνει ακριβώς τις ημερομηνίες χωρίς να το ξεχνά, να υπολογίζει, να ξέρει τι συμβαίνει στο σώμα της σε κάθε φάση του κύκλου. Να γνωρίζει πόσο συχνά θα έρθει η έμμηνος ρύση, τι συμβαίνει στο μεσοδιάστημα, ποιες είναι οι γόνιμες μέρες. 

Αυτή είναι η φάση που η βιολογία θα πρέπει να κάνει την πλήρη εμφάνισή της. Ίσως δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για ορμόνες που φτάνουν στο peak τους ή για τη λειτουργία των οργάνων του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος στη γονιμοποίηση. Είναι όμως απαραίτητο να μπεις στη διαδικασία να της το εξηγήσεις, γιατί πλέον το γνωστικό της υπόβαθρο υποστηρίζει την πλήρη κατανόηση του φαινομένου. 

Μετά την έμμηνο ρύση και τη γονιμοποίηση, φτάνει η ώρα να αναφερθείς στις επαφές και στην αντισύλληψη. Οφείλεις να παραθέσεις όλους τους πιθανούς τρόπους κι όχι μόνο αυτούς που στο δικό σου μυαλό φαντάζουν πιο ασφαλείς ή πιο απλοί. Η έφηβη θα πρέπει να γνωρίζει τις επιλογές της και όχι να θεωρήσει πως της επιβάλεις ένα συγκεκριμένο μέτρο προστασίας. Θα πρέπει να κατανοήσει πως δεν αρκεί η διακεκομμένη συνουσία, αλλά και πως καμία μέθοδος δεν είναι απολύτως ασφαλής. Μαζί με την αντισύλληψη, θα πρέπει να τονιστεί και η σημασία προστασία από νοσήματα που μεταδίδονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. 

Μπορείς να αναφερθείς σε μικροοργανισμούς, στο τι προκαλεί συγκεκριμένα καθένας απ’ αυτούς, στο ποια συμπτώματα (καύσος, κνησμός) θα πρέπει να την ανησυχήσουν. Στο σημείο αυτό, μπορείς να μην επεκταθείς παραπάνω, καθώς θα έρθει η στιγμή για την πρώτη επίσκεψη στον γυναικολόγο. Και γι’ αυτό όμως θα πρέπει να την προετοιμάσεις. Θα πρέπει να της μιλήσεις για τη σημασία να τον επισκέπτεται συχνά και ως ενήλικη, για το πόσο σημαντικό είναι να κάνει το εμβόλιο κατά του τραχήλου της μήτρας και να μην ξεχνά κάθε χρόνο μετά την έναρξη των επαφών στο πλαίσιο του ετήσιου τσεκ απ της το τεστ παπ της. 

Στο σημείο αυτό σύμμαχός σου για λύσει τις απορίες της έφηβης είναι ο γιατρός. Δεν παύει όμως για την έφηβη να ‘ναι ένα πρόσωπο μη οικείο και ίσως στην αρχή να νιώσει άβολα για να εκφράσει όλες της τις απορίες. Ο γιατρός θα της μιλήσει με τον δικό του τρόπο. Μα η επίσκεψη θα κρατήσει μόλις κάποια ώρα και μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δε θα προλάβει να μεταφέρει όλα τα μηνύματα αν δεν παρέχονται και στο σπίτι. Είναι σημαντικό τόσο η έφηβη όσο και ο έφηβος να λάβουν από νωρίς έγκυρες πληροφορίες, να μάθουν να προστατεύουν το σώμα τους, να έχουν επίγνωση των πιθανών κινδύνων.

 Εξάλλου δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το να προστατεύεις τον εαυτό σου. Καμία συζήτηση δεν είναι από μόνη της άβολη και κανένα θέμα δεν αποτελεί ταμπού εκτός κι αν θελήσεις να το κάνεις. Στα παιδιά, στους ενήλικες του αύριο, οφείλουμε να μιλάμε ανοιχτά, τεκμηριωμένα, συμβουλευτικά. Έτσι, θα περιορίσουμε τουλάχιστον τα ζητήματα εκείνα που προκύπτουν και δεν είναι τίποτα άλλο παρά προϊόν άγνοιας, ελλιπούς ή ακόμα και μη έγκυρης πληροφόρησης. Τα «γιατί» άλλωστε, υπάρχουν μόνο για να απαντώνται. Ας το κάνουμε λοιπόν. 

Share:

Read More

Ευχάριστα νέα από την Βουλή: επιτέλους, Ο ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ!

Πριν λίγο είδα ένα ποσταρισμα της ξαδέρφης μου, είναι δικηγόρος και βουλευτής στην Λάρισα.

Ενθουσιαστικα τόσο πολύ που της ζήτησα περισσότερες πληροφορίες και μου της έστειλε !!
Διαβάστε πρώτα το ποστάρισμα και μετά την νομοθεσία!

Μόλις ήρθα από την Αθήνα και έφερα στη Μπουμπού μου τα πιο ευχάριστα νέα από την Βουλή: επιτέλους, Ο ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ!
Έκανε ό,τι κάνει συνήθως: έγλειψε με την ροζ γλωσσίτσα της το χέρι μου, με αγκάλιασε τρυφερά και ξάπλωσε ήσυχα δίπλα μου, σαν να μου έλεγε ότι της λέω μόνο τα αυτονόητα, που θα έπρεπε από καιρό να έχουν γίνει …

Λίγο πριν, όπως κάθε φορά, μόλις άκουσε τα βήματά μου στη σκάλα, ξεκίνησε να γαυγίζει τρελά, να χοροπηδάει πίσω από την πόρτα, να κάνει τούμπες, ενώ μόλις μπήκα στο σπίτι άρχισε να κάνει το …καρουζέλ, με τόση ταχύτητα που δεν της έφτανε η ανάσα από τη χαρά της !
Άπειρες φορές αναρωτήθηκα, πόσοι αλήθεια Άνθρωποι υπάρχουν στη ζωή μας, που εκφράζουν κατά τον απόλυτο αυτό τρόπο, την αφοσίωση και την αγάπη τους;
Πόσοι είναι εκείνοι αλήθεια, που δεν θέτουν κανένα όρο, καμία προϋπόθεση, σε αποδέχονται σαν φίλο, σύντροφο, συγγενή , συνεργάτη, όπως είσαι: ψηλό-κοντό, χοντρό-αδύνατο, πλούσιο-φτωχό, άσημο-διάσημο, χαρούμενο-λυπημένο, σπαστικό ή ευγενή;

Τα ζώα είναι αυτά που μένουν δίπλα μας, χωρίς προϋποθέσεις.
Μας αποδέχονται ακριβώς όπως είμαστε…
Το σκυλί μου, με αγαπά χωρίς προϋποθέσεις .
Στις καλές και κακές μέρες, είτε είμαι χαρούμενη ή λυπημένη, ομιλητική ή σιωπηλή, περιποιημένη ή στα μαύρα μου τα χάλια.. για κείνο, είμαι ακριβώς το ίδιο!
Όταν του δίνω μια λιχουδιά, δεν σταματά για ώρα να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του και την ευτυχία του …την ίδια στιγμή, που κυκλοφορούν γύρω μας και πολύ κοντά μας, τόσοι ευεργετηθέντες αχάριστοι !
Είναι τόσο σπουδαίο το ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ , που παίρνει κανείς ζώντας συντροφιά με ζώα! 

Οφείλουμε να τα προστατεύσουμε από κάθε αρρωστημένο μυαλό, που τυραννώντας ένα ζωάκι, βρίσκει νόημα στην εντελώς χαμένη ζωή του…

Βάζουμε οριστικό ΤΕΛΟΣ στο βασανισμό των ζώων και καταγγέλλουμε ΑΜΕΣΩΣ κάθε περιστατικό που πέφτει στην αντίληψή μας.

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΖΩΟ! ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ!

Ευαγγελία Λιακούλη Evaggelia Liakouli

Στέλιο Καλησπέρα ! Σημαντικές τροποποίησεις των διατάξεων της νομοθεσίας για την προστασία των ζώων προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης που βρίσκεται στη Βουλή.

 Η τροπολογία προβλέπει ότι ο βασανισμός και φόνος ζώου αναβαθμίζεται σε κακούργημα για το οποίο επιβάλλεται ποινή κάθειρξης έως 10 ετών. 

Τι προβλέπει η τροπολογία του Υπουργείου Δικαιοσύνης: α. Επιβάλλεται ποινή κάθειρξης έως δέκα (10) έτη κατ' ανώτατο όριο, σε όποιον φονεύει ή βασανίζει ζώα καθώς και με χρηματική ποινή μέχρι πεντακόσιες (500) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από πενήντα (50) έως εκατό (100) ευρώ έκαστη.

 β. Επανακαθορίζεται η χρηματική ποινή, που επιβάλλεται στους παραβάτες των διατάξεων σχετικά με τη μεταχείριση ζώων και ζώων συντροφιάς (εγκατάλειψη, εισαγωγή, εμπορία, αναπαραγωγή ακρωτηριασμένων σκύλων και συμμετοχή ακρωτηριασμένων ζώων σε εκθέσεις, κακοποίηση, βάναυση μεταχείριση, ευθανασία κ.λπ.). Η εν λόγω χρηματική ποινή ορίζεται μέχρι τριακόσιες εξήντα (360) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από δέκα (10) ως πενήντα (50) ευρώ κάθε μία, αντί από 5.000 έως 15.000 ευρώ που ισχύει σήμερα, πέραν της ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους που ήδη προβλέπεται. 

γ. Ρυθμίζονται εκ νέου θέματα σχετικά με την αφαίρεση οριστικά των ζώων από τους παραβάτες της σχετικής για την προστασία αυτών νομοθεσίας και προβλέπεται ότι, προσωρινή αφαίρεση του ζώου πραγματοποιείται μόνο εφόσον o ύποπτος ή ο κατηγορούμενος για τη μη διασφάλιση συνθηκών ευζωίας ή την κακοποίηση του κατοικιδίου του δηλώσει ότι, αναλαμβάνει το κόστος αποκατάστασης της υγείας του ζώου, την κτηνιατρική φροντίδα και τη διαβίωση αυτού. Σε περίπτωση μη καταβολής των απαιτούμενων κατά τα ανωτέρω ποσών, η προσωρινή αφαίρεση του ζώου μετατρέπεται σε οριστική. 

δ. Επανακαθορίζεται ο τρόπος διάθεσης των εσόδων των δήμων από τα προβλεπόμενα πρόστιμα που επιβάλλονται στους παραβάτες της κείμενης νομοθεσίας περί ζώων συντροφιάς ενώ περιλαμβάνεται και η χρηματοδότηση δημοτικών κτηνιατρείων ως τρόπος διάθεσης των εσόδων.

Share:

Read More

Μαγειρική lockdownιιιι στικη! θα με θυμηθείτε

Χμ ξύπνησα σήμερα περίεργα, σκέφτηκα τι κάνουμε τώρα; έχω καμιά 40ρια δεντράκια να μαζέψω ακόμα ( Μαστιχόδεντρα ) αλλά μου είπε η γυναίκα μου μην πας πρώτη μέρα εγκλεισμού , μάθε πρώτα τι μηνύματα στέλνεις μην μπλέξουμε. 

Εντάξει λέω, κάνω ένα καφέ βγαίνω ένα μπαλκόνι χτυπάω δυο στριφτά και τώραααααααα;;

Μπαίνω στο σπίτι, τι θα φάμε λέω; 

Αρχίσαμε μου λέει; 

Εδώ να σας πω ότι είμαι τύπος που δεν τρώω το πρωί μέχρι το μεσημεριανό ......

να κάνω κάτι εγώ;; ρωτάω σε χαμηλούς τόνους μέχρι που δεν ακούστηκα κιόλας, έλεγα εγώ... σαν τι μου λέει , δεν ξέρω θα δω λέω.

Ετσι λοιπόν για να έχουμε και μια γνώμη  - Μαγειρική — είναι αυτό το προαιρετικό πράγμα που κάνουμε όταν δεν θέλουμε να μοιάζουμε με τεμπέληδες που τρώνε τυρί και σαλάμι κατευθείαν από τη συσκευασία και να τρώμε και ωμά λαχανικά αντί να κάνουμε σαλάτα. 

Ακόμα και οι σπηλαιοφύλακες και οι βάρβαροι μπόρεσαν να μαγειρέψουν ωραία πράγματα. 

Αλλά ακόμη και με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, μερικές φορές καταλήγουμε απολύτως να σφαγιάζουμε τα γεύματά μας και να κάνουμε το μεγάλο μαγείρεμα να αποτυγχάνει.

Όπως επίσης και αυτά τα σκεύη χάλια τα κάνουν με το παραμικρό να μαυρίσουν.

Προετοιμάστε το στομάχι σας, αγαπητοί αναγνώστες, γιατί έχω  φτιάξει το πιο απίστευτο μαγείρεμα που δεν μπορείτε όμως να απολαύσετε.

 Θα σας έβαζα φωτογραφίες και να αφήνατε ένα σχόλιο σχετικά με τις στιγμές που χάσατε κατά το μαγείρεμα. ( όπως γίνετε σε πολλές ομάδες που ανεβάζουν )  αλλά έχουμε περισσότερο επικό μαγείρεμα που δεν μπορείτε να δείτε και να δοκιμάσετε!!  

 Θυμηθείτε να μασάτε καλά και παίρνετε το χρόνο σας χαλαρά. 

Η υπομονή και το μαγείρεμα έχουν να κάνουν με την επιτυχία στην κουζίνα (και στη ζωή, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία).

 Εάν αποσπάται η προσοχή σας ή τρέχετε σαν κοτόπουλο χωρίς κεφάλι, τότε οι πιθανότητες είναι, θα κάνετε πολλά λάθη. Πριν το καταλάβετε, τα μακαρόνια σας καίγονται.

 Ή χειρότερα - πέφτουν κατευθείαν μέσα στα παπούτσια σας, λίγο πάτωμα κάτι στον πάγκο.

 Δεν με πιστευτέ εεεεεεε ε

Ο καλλιτέχνης  ο επαγγελματίας ψησίματος και μαγειρικής  μπορούν να σας δώσουν μερικές εξαιρετικές συμβουλές και κόλπα για να βοηθήσουμε όλους μας στην κουζίνα και να αποτρέψουμε τεράστιες καταστροφές. 

Τα «λάθη» της κουζίνας μπορεί να κυμαίνονται από την καταστροφή και στην καλοήθη καταστροφή!!, «ξέχασα το ψητό κατσαρόλας στο φούρνο και τώρα η κουζίνα είναι Fire !!

εδώ παίζουν όλα τα 3ψηφια νούμερα έκτακτης ανάγκης 199, 166, συνέπειές... και στο 13033 βάζεις όλα τα νούμερα χαλαρά και καμιά 10 ακόμα!! (Οτι και να κάνεις όμως να ξέρεις η γυναίκα θα σε βρει)

Στο πιο καλοήθη πάλι , <<λέμε τώρα>>  «βάζεις τυχαία πάπρικα στα μπισκότα αντί για κανέλα», αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις προέρχονται από το ίδιο πράγμα: απόσπαση της προσοχής και έλλειψη προετοιμασίας. 

" Διαβάστε παρακάτω για τις υπέροχες γνώσεις μου για την αποφυγή λαθών στην κουζίνα.

Όποιος θέλει να βελτιωθεί στην κουζίνα πρέπει να ξεκινήσει αφιερώνοντας λίγο χρόνο για να σκεφτεί και να απεικονίσει στο μυαλό του όλα τα βήματα πριν από την κατάδυση και να αρχίσει να ψήνει ή να μαγειρεύει. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να αποφύγετε την ανατροπή, τις βλάβες και να ρυθμίσετε ολόκληρη την κουζίνα σας. 

"Βεβαιωθείτε ότι έχετε όλα τα συστατικά που χρειάζεστε προτού ξεκινήσετε το ψήσιμο. 

Εργαστείτε" mis-en-place "και καθαρίστε όλα τα μπολ, τα κουτάλια, τα εργαλεία κ.λπ. στον πάγκο. προχωράμε στο καθάρισμα στις κατσαρόλες και τα τηγάνια

Θα πρέπει επίσης να προετοιμάσετε όλα τα συστατικά σας πριν ξεκινήσετε το μαγείρεμα. Σε τελική ανάλυση, εάν υποτίθεται ότι θα σοτάρετε τα λαχανικά σας, αλλά εξακολουθείτε να κόβετε τις πιπεριές σας ενώ τα μανιτάρια σας ήδη τηγανίζονται, μπορεί να καταλήξετε με ένα περίεργο μείγμα από κάτω.

Τέλος, λάβετε υπόψη ότι το καρύκευμα κάνει τη διαφορά στη γεύση του πιάτου.]

 Προσθέστε λοιπόν μια πρέζα αλάτι και πιπέρι εδώ και εκεί κατά καιρούς. 

Κατά την προετοιμασία, στη μέση του μαγειρέματος, αμέσως πριν το σερβίρισμα, μετά ααααα !! 

Προσπαθήστε να βρείτε την ισορροπία μεταξύ της εποπτείας και της απόλυτης αίσθησης.

 Ω, και θυμηθείτε να ακονίσετε τα μαχαίρια σας!

Λοιπόν θα σας πω και την τεχνική που έκανα για να καθαρίσω το τηγάνι.

Έβαλα σε μια λεκάνη καυτό νερό με μαγειρική σόδα και ξύδι, δύο καπάκια κόκα-κόλα, μια ταμπλέτα πλυντηρίου πιάτων ή μια κουταλιά fairy, χυμό από μισό λεμόνι και τα ανακάτεψα για 3 λεπτά.

Μετά έβαλα το τηγάνι μέσα για 45 λεπτά το έτριψα με οδοντόβουρτσα το ξέπλυνα και παρέμεινε το ίδιο, οπότε και λόγου του εγκλεισμού μας, πήρα τηλέφωνο έναν φίλο που ο ξαδερλφός του έχει παντρευτεί την κουμπάρα ενός συμμαθητή του από το πανεπιστήμιο που έβγαιναν στο λύκειο και ο ερωτάς της ήταν από το δημοτικό άσχετος , αλλά έχει ταξί στο κέντρο, και ξέρει κάτι μελαψούς αλλά Έλληνες που γνωρίζουν κάτι Πακιστανούς που ανοίγουν στην ζούλα μετά της 11:00  και πήγα και πήρα καινούργιο..

Ι λοβε λοκνταουνιιιιιιιιιιι

Υ.Γ η φωτογραφία είναι το μόνο που απέμενε από το παράθυρο της κουζίνας!! Βοριαδάκι σήμερα!!εσείς τι άλλα

Υ. Γ 2 η συνταγή για το τηγάνι από την γυναίκα ενός παιδικού μου φίλου, ζωή την λένε....... 

Share:

Read More

Μπουγατσοφυλο.... Μας take και μας σήκωσε

ΜΑΣ take ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΕ . . . 

Οι οδηγίες ήτανε σαφέστατες και πλήρεις . . . 

κι ο Μπαμπινιώτης φρίκαρε και πόσταρε φρενήρης :

«…μας take και μας σήκωσε» τι είναι αυτά τα χάλια?

 κι εγώ που όντως αφελής και στη ζωή μου πάντα

να βρω την άκρη δεν μπορώ στήθηκα στην Τι –Βί

κι άκουσα το «διάγγελμα» όλο απ΄την αρχή.

Εσείς θα είσαστε κλειστά πλην όμως ανοιχτά

θα κάνετε ντελίβερι όλοι κανονικά

μία μέρα θ΄ ανοίγετε την άλλη θα το δούμε

διότι είμεθα σαφείς και να μην εκτεθούμε.

Τake away μαγαζιά πλέον θ΄ ανοιγοκλείνουν

πακέτο όσοι θέλουνε ψηλά όλοι να δίνουν

τα ρέστε απαγορεύονται γίνεται επαφή

να γίνεται ανέπαφη πρέπει η πληρωμή.

Το ξέρουμε χαλάσαμε την πιο μεγάλη πιάτσα

Θεσσαλονίκης και Σερρών τις πόλεις της μπουγάτσας

μα ανταποκρινόμενοι στα μύρια αιτήματά σας

φρόντισε η κυβέρνηση που πάντοτε κοντά σας

στέκεται εις τα δύσκολα την συνταγή να πάρει

προς όφελος των πολιτών μ΄ευθύνη και καμάρι,

όποτε πλέον μόνοι σας θα κάνετε στο σπίτι

μπουγάτσα εξαιρετική, πάρτε χαρτί μολύβι:

Πρώτα φύλλο ανοίγουμε λεπτό όσο μπορούμε

μετά την κρέμα κάνουμε μα παρακολουθούμε

να δέσει μεν, μα όχι πολύ, ίσα που να χυλώσει

τα φύλλα μέσα στο ταψί τα έχουμε απλώσει

αφού το βουτυρώσουμε καλά μ΄ένα πινέλο

την κρέμα ρίχνουμε αργά, αλλά αυτό που θέλω

είναι να βγει πολύ λεπτή η στρώση και ξανά

φύλλα πάλι απλώνουμε σε δεύτερη σειρά

και επαναλαμβάνουμε μέχρι να βαρεθούμε

μπουγάτσα έτσι και αλλιώς ποτέ μας δεν θα δούμε

κάτι σε λάσπη γίνεται, σαν πίτα πάνω κάτω . . .

χαζογαλακτομπούρεκο που κάθεται στον πάτο.

Το ξέρω, το δοκίμασα εκ πείρας σας το λέω

νομίζω πως κατάπλασμα ίσως είναι ωραίο

απλά εγώ για σήμερα μη έχοντας να γράψω

κάτι «Εμμέτρως πλην σαφώς» μα θέλοντας να «κράξω»

τα μέτρα τα …αμέτρητα μου βγήκε η συνταγή

όμως από το τίποτα κάτι ήταν κι αυτή.

Καλό σας βράδυ φίλες μου και φίλοι μου σπουδαίοι

καινούργια μέρα αύριο ποιός ξέρει τι μας φέρνει

ότι κι αν γίνει υπομονή, ότι κι αν ‘ρθεί κουράγιο

«Τιτανικός» γενήκαμε μας έλαχε ναυάγιο

βάλτε αντί σωσίβιο τις μάσκες σας καλά

τα χέρια σας να πλένετε πολύ σχολαστικά

ο ένας απ΄ τον άλλονε δυό μέτρα να απέχει

κι ότι σας λεν «διάφοροι» για σας πέρα να βρέχει …

Επί τούτο κ Γιώργος Ψαρέλης! 

Υ.Γ Και για τους ποιο απαιτητικούς μπουγάτσα με γύρΟΟΟ!!

Η φωτογραφίες από την σελίδα Μπουγάτσα Θεσσαλονίκης

Share:

Read More

Αυτοεξυπηρέτηση: Μια σημαντική δεξιότητα για την αυτονομία

                     Η Αυτοεξυπηρέτηση ενός παιδιού μπορεί να φαίνεται μια λέξη τόσο απλή, αλλά συνάμα είναι μια λέξη τόσο ουσιαστική, καθώς οδηγεί το παιδί στην ανεξαρτησία και στην αυτονομία του παιδιού στην ενήλικη ζωή.

Η αυτοεξυπηρέτηση προέρχεται από τη λέξη αυτό+εξυπηρέτηση και σηματοδοτεί την ενέργεια της εξυπηρέτησης ενός ατόμου από τον ίδιο του τον εαυτό κι όχι από άλλους. Ουσιαστικά η αυτοεξυπηρέτηση αποσκοπεί στο να αναπτύξει το παιδί βασικές συνήθειες και δεξιότητες που είναι απαραίτητες  για να μπορέσει  το παιδί να διατηρείται στη ζωή χωρίς να είναι αναγκαία η συνεχής παρουσία των άλλων.

Στην ηλικία των 3 ετών, το παιδί σιγά-σιγά θα πρέπει να ξεκινήσει να παίρνει πρωτοβουλίες σε όλους τις δεξιότητες της καθημερινής ζωής με βοήθεια και καθοδήγηση, φυσικά από ενήλικα.

Ο καλύτερος τρόπος για να εμπεδώσει το παιδί την αυτοεξυπηρέτηση, είναι μέσα από τα ερεθίσματα και τα βιώματα που του δίνει το περιβάλλον του. Είναι καλό να  εδραιώνετε έναν στόχο την φορά, πριν προχωρήσετε στον επόμενο.

Σε τι ωφελεί η αυτοεξυπηρέτηση των παιδιών:

·      1   Τα παιδιά νιώθουν αυτοπεποίθηση, αφού νιώθουν ικανά και τα καταφέρνουν

·      2   Τα παιδιά καταφέρουν να νιώσουν αυτονομία, ώστε να προχωρήσουν στην ενήλικη ζωή τους

·      3   Τα παιδιά γίνονται υπεύθυνα σε σχέση με την ηλικία τους

Κάποια βασικά στάδια αυτοεξυπηρέτησης των παιδιών είναι:

·         19 μηνών: Πίνει νερό γάλα από πλαστικό ποτήρι

·         21 μηνών: Μπορεί να βγάλει τις κάλτσες και τα παπούτσια του

·         3 ετών: Μπορεί να τρώει μόνο του, τακτοποιεί κάποια παιχνίδια

·         4 ετών: Αρχίζει και πλένει τα χέρια του ανεξάρτητα και πηγαίνει τουαλέτα μόνο του

·         5 ετών: Βάζει και βγάζει τα ρούχα του, στρώνει το κρεβάτι του

·         7 ετών: Αρχίζει και δένει κόμπους, ετοιμάζει την τσάντα του

·         8 ετών: Κάνει μπάνιο μόνος του και χτενίζεται η βουρτσίζει τα δόντια του

Φυσικά θα πρέπει να θυμόμαστε πως όλα αυτά δεν είναι απόλυτα, αφού κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό και έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης.

Πως μπορώ να βοηθήσω το παιδί στην αυτοεξυπηρέτηση του:

•  Όταν έχετε χρόνο, αφήστε το παιδί να φάει μόνο του ή να ντυθεί. Δεν χάθηκε ο κόσμος να λερωθεί ή να βάλει την κάλτσα του ανάποδα. Ενισχύστε το παιδί και προσπαθήστε να το ενθαρρύνετε
• Μην μαζεύετε τα παιχνίδια του παιδιού. Ουσιαστικά είναι η πρώτη ευθύνη του και θα πρέπει το ίδιο να είναι συνεπής
• Παίξτε συμβολικό παιχνίδι. (Πχ: Ταΐστε-ντύστε κουκλάκια, παίξτε παιχνίδια ρόλων)
• Αφήστε τα παιδιά να συμμετέχουν σε δραστηριότητες αυτοεξυπηρέτησης (Πχ: Μπάνιο, αφήστε το να κρατήσει το ντους και να ρίχνει νερό και το ίδιο)
•  Εκπαιδεύεστε τα παιδιά σε δραστηριότητες περάσματος σε κλωστή και πίνακες με κορδόνια
• Στείλτε το παιδί σας σε δραστηριότητες όπως: Πρόσκοποι και κατασκήνωση.

·       Εάν βλέπω ότι το παιδί μου δεν τα καταφέρνει στην αυτοεξυπηρέτηση του τι να κάνω:

Θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε έναν εργοθεραπευτή, ώστε να γίνει μια αξιολόγηση, και ο εργοθεραπευτής να θέσει ένα ατομικό πρόγραμμα σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού.

Προσπαθήστε να μεγαλώνετε ένα υπεύθυνο ενήλικα και δώστε χώρο στα παιδιά σας!Καλή συνέχεια!

Share:

Read More

Τα παιδικά μας χρόνια.. Των 40ραντα50νηνταριδων

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε…

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:

περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.

Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή…Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί…

Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.

Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι η τρικάβαλοι σε παπάκι

 Δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».

Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.

Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.

Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.

Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους.

Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει.

Τότε δεν υπήρχαν κινητά.

Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.

Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα..

Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι.

Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.

Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι

Η ψέκαζε την κεφαλή με αεροζόλ.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.

Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε..

Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.

Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.

Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα..

Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.

Πίναμε νερό κατευθείαν από το λάστιχο οχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.

Κυνηγούσαμε κολυσαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα.

Φανταστείτε το!

Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο!

Χωρίς κανέναν υπεύθυνο!

Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την ήττα.

Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. 

Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας

Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.

Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας. 

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε...! 😊

Επιβιώσαμε!!!

Άρωμα πολιτισμού -  thessa love niki

Share:

Read More

Κατασκευή κολοκύθας για το Halloween με Άρωμα Μαστίχας!

Είχα ετοιμάσει ένα άρθρο για το Halloween, δεν το ανέβασα εχθές λόγου τον γεγονότων, το βράδυ όμως διάβασα το άρθρο της φίλης μου Ειρήνης στο bestnews.gr και μου άρεσε πάρα πολύ, οπότε σας το αναδημοσιεύω!!

Το Χαλογουίν (Halloween) γιορτάζεται τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου. Σήμα κατατεθέν της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από μεγάλες κολοκύθες, πάνω στις οποίες χαράζουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο αστεία και άλλοτε πιο τρομακτικά!

Γράφει η εικαστικός Ειρήνη Ανδρούτσου

Αυτή την φορά, το ερέθισμα μου το έδωσε μια φίλη από την Χίο..

Ένα απόγευμα εκεί που χάζευα στο fb τα story των φίλων, έπεσα πάνω στις φωτογραφίες, που είχε ανεβάσει στην ιστορία της μια παλιά μου συνάδελφος, δασκάλα, η Βασιλική Ζαννίκου.

Ξετρελάθηκα… δεν γινόταν να μην της πω να μας δείξει πως έφτιαξε τις δικές της κατασκευές κολοκύθας!

Όσο και να μην μου αρέσουν αυτά τα ξενόφερτα έθιμα, όπως το Halloween που το γιορτάζουν 31 Οκτωβρίου στο εξωτερικό… Τόσο μπορούμε να πάρουμε ιδέες από αυτά και να κάνουμε διακοσμητικά για το σπίτι, που να ταιριάζουν με τον χειμώνα που μας έρχεται.

Συνδυάζοντας το θερμό πορτοκαλί χρώμα της κολοκύθας, και της φωτιάς από τα ρεσό, δημιουργείται μια θαλπωρή και ζεστασιά στον χώρο για τις κρύες νύχτες του χειμώνα!

Ήθελα πολύ να μου δείξει πως μπορεί να ζωντανέψει μια κολοκύθα μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά και τι άλλο μπορούμε να κάνουμε με τα υλικά που απομένουν από το εσωτερικό της, δλδ από τη ψίχα και τα σπόρια.

(Χιώτικη σπιτική συνταγή.. με ψίχα κολοκύθας και κολοκυθόσπορους, από την γιαγιά της Βασιλικής)

Έτσι και έγινε! Της έστειλα μνμ να μου στείλει βήμα βήμα πως γίνεται αυτή η κατασκευή και ανυπομονούσα για την απάντηση της …

Είμαστε έτοιμοι;



Κολοκύθα από την Βασιλική Ζαννίκου

Υλικά που θα χρειαστούμε:

-1 μεγάλη κολοκύθα

-1 κοφτερό μαχαίρι μυτερό

-1 κουτάλι

-1 μαρκαδοράκι μαύρο

-2 ρεσό ή φωτάκια

-πολλή πολλή όρεξη αλλά και υπομονή!!

Οδηγίες βήμα προς βήμα:
Αγοράζουμε μια φρέσκια κολοκύθα από τον μανάβη (ή όπου αλλού ψωνίζουμε), όσο πιο λεία γίνεται χωρίς πολλές φθορές. Την πλένουμε όσο πιο καλά μπορούμε και τη σκουπίζουμε καλά να φύγει ότι βρώμικο υπάρχει.

  
Για να φανεί καλύτερα το σχέδιο, με ένα μαρκαδόρο μαύρο σχεδιάζουμε το κυκλικό περίγραμμα του καπακιού της κολοκύθας, στο πάνω μέρος της. Κόβουμε το καπάκι με ένα μαχαίρι προσεκτικά έτσι ώστε να μην σπάσει, γιατί με αυτό θα σκεπάσουμε ξανά το φανάρι μας. Αν σπάσει, το ενώνουμε με οδοντογλυφίδες ή ατλακόλ κρυσταλιζέ.

Με ένα κουτάλι και με αρκετή υπομονή και δύναμη αφαιρούμε τα σπόρια και την ψίχα αυτά τα κρατάμε σε ένα πιάτο ξεχωριστά, και ο λόγος είναι ότι δεν πετάμε ποτέ υλικά …με αυτά θα φτιάξουμε κολοκυθόσπόρους αλλά και γλυκιά κολοκυθόπιτα…. Καθαρίζουμε καλά την κολοκύθα μέχρι τον πάτο.

Μετά, σχεδιάζουμε τα μάτια, τη μύτη και το στόμα. Στο pinterest έχει πολλά σχέδια αλλιώς βάζουμε την φαντασία μας να δουλέψει.. Για να είναι πιο τρομακτικό το αποτέλεσμα, σχεδιάζουμε μάτια και στόμα τραβώντας γραμμές σαν κεραυνούς, όχι ίσιες ..Τη μύτη την κάνουμε τριγωνική. 

Κόβουμε προσεκτικά και με υπομονή με ένα μαχαίρι έτσι ώστε να μην σπάσει, τα σημεία που έχουμε σχεδιάσει.

   

6.Σκουπίζουμε καλά την κολοκύθα από τα υπολλύματα..και μετά είναι έτοιμη για χρήση.. 

 

Τοποθετούμε μέσα στην κολοκύθα μας ένα κεράκι ρεσό ή δύο αν χωρούν, σκεπάζουμε με το καπάκι. Επίσης μπορούμε να τοποθετήσουμε και χριστουγεννιάτικα φωτάκια…

Η κολοκύθα φανάρι είναι έτοιμη!



Υ.Γ.: Η γνωστή κολοκύθα-φανάρι –ή αλλιώς, Jack-O’-Lantern– μπορεί να φωτίσει και να δώσει μία ζεστασιά το βράδυ στο εσωτερικό του τζακιού μας ή τα πλαϊνά του, την αυλή μας, το τραπέζι της βεράντας, του σαλονιού ή της κουζίνας μας ή του δωματίου μας !

Φωτογραφίες : Βασιλική Ζαννίκου

Καλή επιτυχία

Ειρήνη Ανδρούτσου

Βασιλική Ζαννίκου

Υ.Γ 2 Η πρώτη φωτογραφία είναι στην καρδιά του Halloween στου Ψυχή στην Αθήνα, Φώτο katarraktisvillage. 

Share:

Read More

Και μετά φταίμε εμείς που μας ερωτεύεστε

Και χτυπάει το τηλέφωνο, βλέπω το όνομα, χμ σκέπτομαι καιρό έχουμε να μιλήσουμε, η emanouelita μου. ο ίδιος απαντάω, θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις το όνομα μου μου λέει. Το ονειροπαρμενο μου της λέω! Το ψιλό έσωσες μου λέει και ρίχνουμε μερικά γελάκια, μπα λέω πως και μας θυμήθηκες; είχες καιρό να μου γκρινιάξεις μου λέει και είπα να δω ....

θα στείλεις λέω να ανεβάσουμε τίποτα η την έχει πέσει στις ονειροκορώνες σουυυυυυ...

Μου την λές; ε κάπως, κάτι μήνες έχεις να ασχοληθείς με το village. Μην με νευριάζεις μου λέει και μου τελειώνουν τα μέρη που κρύβω τα πτώματα. Όπα λέω εντάξει, μια χαρά σε βρίσκω και είχα ανησυχήσει.

Χα μου λέει έτσι ;, ε ναι, ξέρεις μου λέει πάω εκεί που με αγαπάνε, ε και τι θες εδώ; εδώ δεν σ΄αγαπαμε απλα γουστάρουμε τρελά....δε μου λες αυτό με τα πτώματα το έπιασες; ε λέω ναι το κόβωωω , ωραία λέει θα σου στείλω κάτι!!

θες κάτι άλλο μου λέει, εγώ;; εσύ με πήρες..... γέλια Τρέλα στους Σκορπιούς... Δεν πούλησε κανείς..!! μου λέει!!

emanuelita μου φιλιάααααααααα , καλά κλείνω και έστειλε!!

Share:

Read More

Δεν έχει φέτος παρέλαση..

Για την παρέλαση, το νόημά της, την καταγωγή της, την αξία της και το λόγο ύπαρξης της στις μέρες μας, σκέφτομαι τα εξής:

ΟΧΙ, η παρέλαση δεν είναι φασιστικό κατάλοιπο του Μεταξά, ακόμα κι αν όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα την χρησιμοποίησαν.

Η παρέλαση αντλεί την καταγωγή της από την αρχαιότητα, τους Αθηναϊκούς θριάμβους αλλά και τους τρεις Σπαρτιατικούς χορούς. Ακόμα και τώρα, βλέπουμε μια παραλλαγή τους:

Μπροστά οι γέροντες (όσοι μας έχουν απομείνει ανάπηροι πολέμου) που δηλώνουν πως ήταν κάποτε γενναία παλικάρια (Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι).

Μετά ακολουθούν οι στρατιώτες, οι μάχιμοι άντρες (και γυναίκες πια) της εποχής, που λένε "εμείς είμαστε τώρα γενναία παλικάρια, κι αν σου βαστάει, δοκίμασε" (Άμμες δε γ΄ ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε).

Μια μέρα πριν τη στρατιωτική παρέλαση, γίνεται η μαθητική. Ο τρίτος χορός των παιδιών στην ουσία, αυτών που θα αναλάβουν στο μέλλον και μας διαβεβαιώνουν ότι θα γίνουν πολύ καλύτεροι από μας (Άμμες δε γ΄ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες).

Στην παρέλαση συμμετέχει ενεργά όλη η Πόλις. Όπως και τότε έτσι και τώρα. Ολος ο κόσμος, ο οποίος παρακολουθεί, ζητωκραυγάζει, τραγουδά, σιωπά, βουρκώνει και καμαρώνει.

Οχι, η παρέλαση δεν είναι χαιρετούρες προς τους επισήμους. Κανείς ζωντανός δεν είναι επίσημος εκείνη τη μέρα. Οι επίσημοι είναι ντεκόρ για τον πραγματικό τιμώμενο: Τους Νεκρούς του Πολέμου.

Η παρέλαση όλη, οι μαθητές, τα σωματεία, οι αντιπροσωπείες, η μπάντα κι οι στρατιώτες στρέφονται προς το Μνημείο των Πεσόντων, χαιρετούν και αποδίδουν τιμή στους νεκρούς της Ελλάδας, εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για το ύψιστο αγαθό, την Ελευθερία.

Δεν έχουμε εθνική γιορτή της πατάτας στην Ελλάδα, ούτε Χάλογουιν. Κάθε επίσημη γιορτή μας όμως αυτό το νόημα έχει. Τιμή και μνήμη σε κείνους που αντιστάθηκαν στην υποδούλωση.

Τι είναι Έλληνας και τι Ελλάδα;

Κατ' αρχάς, ποια ήταν η Ελλάδα ανά τους αιώνες; Οι 6 τόσες δα μικρούλες Πόλεις-Κράτη της αρχαιότητας ή η μισή υφήλιος του Μεγαλέξανδρου;

Η Ελλάδα δεν είναι τόπος. Είναι τρόπος. Η ελληνικότητα δεν είναι hardware, είναι software.

Γιαυτό και Έλληνας είναι ο καθένας που μετήλθε της ελληνικής παιδείας. Έμαθε, κατανόησε, αποδέχτηκε και φωτίστηκε από αυτήν κι έτσι άλλαξε για πάντα. Όπου κι αν έχει γεννηθεί.

Τι συμβολίζει η Γαλανόλευκη;

Η σημαία μας τώρα, η οποία άλλαξε μορφές (λάβαρο, φλάμπουρο, μπαϊράκι), μπήκαν κορώνες, βγήκαν στέμματα, ιερές επιγραφές (Η ταν ή επι τάς, Ελευθερία ή Θάνατος, Εν τούτω Νίκα κλπ), αποδόθηκαν χίλιοι συμβολισμοί (το λευκό του κύματος και το γαλάζιο του ουρανού, το μπλε του ράσου του Παπαφλεσσα και το άσπρο της φουστανέλας του Κολοκοτρώνη, τα σήματα της Αεροπορίας, του Πεζικού και του Ναυτικού κλπ) δεν είναι ένα απλό έμβλημα.

Η σημαία αποτελεί το πιο σεβαστό κρατικό σύμβολο και προστατεύεται από το Σύνταγμα της κάθε χώρας. Είναι η εθνική πολεμική σημαία μπροστά από την οποία ορκίζονται πίστη στην πατρίδα οι στρατεύσιμοι κάθε χώρας.

Αυτός είναι και ο λόγος που η σημαία αποτελεί το σπουδαιότερο λάφυρο της μάχης και πρέπει να φυλάγεται με νύχια και με δόντια κυριολεκτικά.

Οι Ρωμαίοι διέλυαν αμέσως τις λεγεώνες που έχαναν τη σημαία τους, διαβάζουμε στην ιστορία.

Πολεμική;

Ναι. "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί" μάς λέει ο Ηράκλειτος, εννοώντας ότι όλα στη ζωή κερδίζονται με μάχη. Τίποτα δεν σου χαρίζεται.

Αν είσαι υπόδουλος, πρέπει να πολεμήσεις για απελευθερωθείς. Κι αν έχεις την τύχη να γεννηθείς ελεύθερος, σίγουρα κάποιος άλλος πολέμησε για σένα.

Επιτρέπεται να κρατάει τη σημαία μας κάποιος "μη Έλληνας;"

Το κάθε σχολείο, σύλλογος, ένωση, σύνδεσμος, σωματείο, ομάδα, σύνολο κλπ, θα έπρεπε να έχει το δικό του έμβλημα, το σήμα του δηλαδή και με αυτό να συμμετέχει στην παρέλαση.

Φυσικά το δικαίωμα να παρελάσει, θα πρέπει να έχει κάθε μαθητής του σχολείου, κάθε μέλος του συλλόγου, ή του σωματείου κ.λ.π. ανεξάρτητα από την εθνικότητα και τη θρησκεία του, εφόσον το επιθυμεί και του εξηγηθούν οι λόγοι για τους οποίους παρελαύνει:

Δηλαδή, φόρος τιμής στους πεσόντες για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία και υπόσχεση ότι και ο ίδιος θα αγωνιστεί και θα πράξει ανάλογα κάτω από τα ελληνικά ιδεώδη.

Ο Σημαιοφόρος ειδικά, με το που σηκώνει τη σημαία, αποδέχεται ακόμα και να πεθάνει για αυτήν και τα ιδανικά της, παρά να του πέσει από τα χέρια.

Η σημαία λοιπόν δεν είναι ούτε έπαθλο ούτε βραβείο ούτε αριστείο. Είναι τιμή κι ευθύνη για αυτόν που την φέρει.

Είναι ο Αντεντοκούμπο Έλληνας;

Είναι ο Πύρρος Δήμας;

Είναι τα παιδιά των Ελλήνων ομογενών που έχουν γεννηθεί σε ξένη χώρα;

Είναι τα παιδιά των ξένων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα;

Είναι ο Αμίρ το προσφυγάκι από το Αφγανιστάν που θέλει διακαώς να παρελάσει;

Έλληνας μπορείς να είσαι επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα μα αυτό δεν φτάνει. Μπορείς να είσαι επειδή σπούδασες ελληνικά μα κι αυτό δεν φτάνει. Μπορεί να είσαι επειδή έχεις έναν ή δυο γονείς Έλληνες μα κι αυτό επίσης δεν φτάνει από μόνο του.

Από την άλλη, μπορείς επίσης να είσαι Ελληνας με δυο γονείς Αφρικανούς. Γεννημένος στην Ελλάδα ή αλλού. Μπορείς να είσαι Ελληνας μουσουλμάνος (όπως οι Πομάκοι ή οι περισσότεροι Ρομά).

Μπορείς ακόμα να είσαι Έλληνας χωρίς να έχεις το διαβατήριο και τη "βούλα". Σαν τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό:

"Αγάπησα αυτή τη γλώσσα (την ελληνική) ... γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ’ αυτή τη γλώσσα. Με τα λατινικά κυβέρνησα την αυτοκρατορία μου. Ο επιτάφιος μου θα χαραχτεί στα λατινικά στον τοίχο του μαυσωλείου μου στις όχθες του Τίβερη, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΖΗΣΕΙ."

Οπότε, δεν θα το πούμε εμείς ποιος είναι Έλληνας και ποιος όχι. Αυτό, θα το πουν οι ίδιοι. Με τις πράξεις, τα έργα τους και τον τρόπο ζωής τους.

Λένε πως είμαστε από τους πιο περήφανους λαούς για την καταγωγή μας. Αλήθεια είναι. Η ελληνικότητα είναι τίτλος τιμής, όχι απλά ένα ενδεικτικό ιθαγένειας και γλώσσας.

Είναι ένα άυλο σύνολο κουλτούρας και πολιτισμού που πραγματώνεται και διαιωνίζεται μέσα από τον κάθε φύσει η θέσει Έλληνα.

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας, για τον οποίον ερίζουν ξαφνικά μερικοί μετά από 2.500 χρόνια, αυτοπροσδιορίζεται διακηρύττοντας πανηγυρικά: "Ευτυχώς που γεννήθηκα Έλληνας!" ("ευγνωμονώ τοις θεοίς ότι εγεννήθην Έλλην") και τιμά με τη ζωή του την ελληνικότητά του αυτή.

Είμαστε Γραικοί και Πανέλληνες, λέξεις πανάρχαιες που εμφανίζονται στον Αριστοτέλη και στα Ομηρικά Έπη.

Τέλος, η παρέλαση ουδεμία σχέση έχει με στρατιωτική πειθαρχία και φασιστική ρομποτοποίηση των παιδιών, που διάβασα κάπου και με έπιασαν τα γέλια.

Η δικιά μας παρέλαση δεν έχει να κάνει με βήματα της χήνας και ομοιομορφία κομμένη με το μαχαίρι. Στη δική μας παρέλαση δεν προσπαθούμε να μοιάσουμε στους άλλους σε βαθμό τέτοιο που να χάνεται η προσωπικότητα μας.

Η παρέλαση για τους Έλληνες και τους ελληνοπαιδευμένους, είναι εκείνη η μοναδική ώρα που ο ασύνταχτος, ελεύθερος κι απείθαρχος λαός μας (κι όσοι τον αποδέχονται και τον ακολουθούν), ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΤΑΙ και συγχρονίζει το βήμα του, τη σκέψη του και την καρδιά του με το νταούλι, ακολουθώντας τη σημαία, για να τιμήσει όλα αυτά που είπαμε παραπάνω. Χορός και μνημόσυνο ταυτόχρονα.

Το ίδιο νταούλι που χτυπάει άλλοτε σαν όργανο για γιορτή κι άλλοτε σαν τύμπανο του πολέμου. Του αιώνιου δηλαδή Αγώνα.

Έτσι, όταν στέλνουμε τα παιδιά μας στην παρέλαση, όταν γιορτάζουμε τις εθνικές επετείους (σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν είμαστε) δεν το κάνουμε για το φολκλόρ, ούτε το παίζουμε Ελληναράδες.

Το κάνουμε "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι" και με την κρυφή ελπίδα τα παιδιά μας να γίνουν "πολλώ κάρρονες" από εμάς.

Επειδή κάθε γιορτή μας ανεξαιρέτως εμπεριέχει τη χαρμολύπη, έτσι και η 28η Οκτωβρίου εκτός από ημέρα αφιερωμένη στην άρνηση στην υποταγή και την υποδούλωση είναι και μέρα μνήμης.

Ένα πραγματικό μνημόσυνο σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα αυτόν, αποδεικνύοντας πως για ό,τι αξίζει κανείς να ζει, αξίζει και να πεθαίνει.

Στη φωτογραφία βλέπουμε να παρελαύνουν στην πλατεία Συντάγματος (κατά άλλες πηγές στο Ναύπλιο και κατά άλλους στην Τρίπολη), την 28η Οκτωβρίου του 1946, μανάδες, χήρες και κόρες πεσόντων στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1922.

Αν κάποιος μισεί τον πόλεμο, είναι σίγουρα αυτές οι γυναίκες. Γιατί παρελαύνουν όμως; Για να μην ξεχάσουμε.

με σεβασμό,

Αννυ Λιγνού

Share:

Read More