Το παρακάτω κείμενο το παραθέτω όπως το διάβασα από την κ Ειρήνη.
Η κ Ειρήνη είναι παπαδιά.
Απλές παρατηρήσεις των ημερών θα πω, γιατί θα σκάσω....
ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ....
Για την Θεία Κοινωνία, ΔΕΝ είναι προϋπόθεση η νηστεία!!!
Όταν νηστεύεις, δεν το βροντοφωνάζεις, ούτε το καυχιέσαι,
πρώτον γιατί δεν κάνεις κάτι σπουδαίο και δεύτερον γιατί μπορεί να υπάρχουν
άνθρωποι ασθενείς δίπλα σου, που δεν μπορούν, ή δεν κάνει να νηστέψουν και τους
κάνεις να αισθάνονται άσχημα...
Επίσης αυτό που βλέπω και κυκλοφορεί ότι "καλύτερα να
χαρίσεις ένα Πάσχα σ'ένα παιδί και ύστερα μην ξανανηστέψεις", ή "η
κακία και το μίσος σταύρωσαν τον Χριστό και όχι το λάδι και το κρέας",
είναι το λιγότερο μπούρδες...Από τα μικρά αρχίζεις για να φτάσεις στα μεγάλα!