Από που, όμως, προέρχεται η παράδοση αυτή;
Ποιος ήταν εκείνος που στόλισε πρώτη φορά δένδρο, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί;
Οι θεωρίες πολλές, όπως και οι μύθοι.
Το αειθαλές έλατο παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για τον εορτασμό του φεστιβάλ
χειμώνα, τόσο από τους παγανιστές, όσο και από τους χριστιανούς. Παρ” όλα αυτά,
κανένας δεν είναι απόλυτα βέβαιος για το πότε ξεκίνησε η παράδοσή τους.
Πιθανόν, τα έλατα χρησιμοποιήθηκαν πρώτη φορά σαν χριστουγεννιάτικα δένδρα πριν
από περίπου 1000 χρόνια στη Βόρεια Ευρώπη. Μάλιστα, στην αρχή φαίνεται να
κρέμονταν ανάποδα από την οροφή του σπιτιού, με την βοήθεια των πολυελαίων και
των φωτιστικών.
Δεν ήταν λίγες και οι περιοχές που στην αρχή αντί για έλατα χρησιμοποιούσαν
άλλα δένδρα, όπως κερασιές, τα τοποθετούσαν σε γλάστρες και τα έβαζαν μέσα στο
σπίτι, με την ελπίδα ότι την γιορτινή περίοδο θα ανθίσουν.
Υπήρχαν, βέβαια, και πιο φθηνές λύσεις, για τα νοικοκυριά που δεν άντεχαν
οικονομικά την αγορά ενός δένδρου. Έφτιαχναν μία πυραμίδα από ξύλα, στο σχήμα
των Paradise Trees, την οποία στόλιζαν με χαρτί, μήλα και κεριά. Πολλές φορές
μάλιστα μεταφέρονταν από σπίτι σε σπίτι και δεν έμεναν σε ένα συγκεκριμένο.
Είναι πιθανό τα ξύλινα δένδρα να είχαν επίτηδες το σχήμα των δένδρων του
Παραδείσου, γιατί ήταν εκείνα που χρησιμοποιούνταν και στο μεσαιωνικό Γερμανικό
Μυστήριο που διαδραματιζόταν μπροστά στις εκκλησίες την παραμονή των
Χριστουγέννων. Ήταν ένα θεατρικό έργο, ένα παιχνίδι, που παρουσίαζε διάφορες
ιστορίες της Βίβλου. Στα πρώτα ημερολόγια της εκκλησίας, η 24η ήταν η ημέρα του
Αδάμ και της Εύας και το Paradise Tree αντιπροσώπευε τον κήπο της Εδέμ.