Οινούσσες, 1912-1928. Διακρίνονται το λιμάνι και μέρος του οικισμού. |
Και πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε για οτιδήποτε αφορά τη δραστηριότητα αυτού του νησιού, καλό θα ήταν να κάνουμε πρώτα μια μικρή ιστορική αναδρομή στον τόπο τούτο, που η φυσική ομορφιά του αποτελεί για πολλούς αναχωρητές του καλοκαιριού ένα πραγματικό ησυχαστήριο, μακριά από το άγχος και το βουητό της πόλης.
Οι Οινούσσες
λοιπόν είναι ένα σύμπλεγμα εννέα μικρών νησιών και νησίδων και
συγκεκριμένα των: Οινούσσα ή Αιγνούσα ή Εγνούσα, Παναγιά, Βάτος, Γαϊδουρονήσι,
Ποντικόνησο, Αρχοντόνησο, Ποντικούδικο, Λαιμούδικο και Πρασονήσια. Κατοικήσιμη
είναι μόνο η Αιγνούσα, που στην τελευταία απογραφή ο πληθυσμός της αριθμεί πάνω
από χίλιους κατοίκους, ωστόσο οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού δεν ξεπερνούν κατά
τη χειμερινή περίοδο τους πεντακόσιους.
Στην αρχαιότητα
το νησί φημιζόταν για το καλό κρασί του και, για το λόγο αυτό, πολλοί πιστεύουν
ότι η ονομασία του προέρχεται από τη ρίζα της λέξης οίνος. Άλλοι πάλι πιστεύουν
ότι η ονομασία αυτή προέρχεται από το αρχαίο όνομα του φυτού λυγαριάς «άγνος»,
που υπάρχει παντού στο νησί και για το λόγο αυτό ονομάζεται επίσης και Εγνούσα.
Άποψη του βορείου τμήματος των Οινουσσών το 1928. Στο βάθος οι αναβαθμοί για καλλιέργειες, που ξεκίνησαν εκείνη την περίοδο, από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο νησί. |