Μαστίχα Χίου-∆ίνει γεύση στην υγεία και τη ζωή...
Πέτσιος ∆ηµήτριος Κλινικός ∆ιαιτολόγος-∆ιατροφολόγος
Οι πρώτες
αναφορές γύρω από το µαστιχόδενδρο και τη µαστίχα Χίου εντοπίζονται στην
αρχαιότητα και ουσιαστικά προέρχονται από τον Ηρόδοτο (484-420 π.Χ.), ο οποίος
αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην αρχαία Ελλάδα µασούσαν το αποξηραµένο
ρητινώδες υγρό που ρέει από το φλοιό του µαστιχόδενδρου. Σε ιατρικά κείµενα της
ύστερης αρχαιότητας συναντάται πληθώρα ιατρικών συνταγών µε κύριο συστατικό τη
µαστίχα, την οποία θεωρούσαν ευεργετική για την ανθρώπινη υγεία και της
απέδιδαν πολλές ιδιότητες.
Συνήθως τη χρησιµοποιούσαν σε συνδυασµό µε άλλα
φυσικά υλικά για τη θεραπεία πλήθους ασθενειών. Πράγµατι, λόγω της ισχυρής
αντιφλεγµωνόδους δράσης του ελεανολικού και ολεανολικού οξέος
(3-οξοτριτερπένιο), η µαστίχα δρα επουλωτικά λύοντας τις φλεγµονές
συγκεκριµένων οργάνων ξεκινώντας από περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες,
γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος µέχρι τις κολίτιδες και τις αιµορροΐδες.
Επίσης, αποτρέπει την στασιµότητα στις περιοχές αυτές, εµποδίζοντας την
εµφάνιση συµπτωµάτων όπως δυσπεψία ή τυµπανισµός.
Επιπρόσθετα, η πέψη
διευκολύνεται από την αντανακλαστική έκκριση σιέλου και γαστρικού υγρού κατά το
µάσηµα της µαστίχας. Είναι γεγονός πως η µαστίχα χρησιµοποιείται ακόµα και
σήµερα για την αποσκλήρυνση όγκων στον πρωκτό, στο στήθος, στο ήπαρ, στις
παρωτίδες, στον σπλήνα, στο στοµάχι, στο έντερο και στον οισοφάγο, ακόµα και
για διάρροιες των παιδιών. Επιπρόσθετα, θεωρείται αναλγητική, αντιβηχική,
ορεξιογόνος, αφροδισιακή, στυπτική, ερυθροποιητική, διουρητική, αποχρεµπτική
και αιµοστατική.
Η µαστίχα µνηµονεύεται ως το παραδοσιακό αντίδοτο έναντι
αποστηµάτων, ακµής, καρκίνου, έλκους και καρκινωµάτων, κακοήθους φλύκταινας,
καρδιοδυνίας, κονδυλώµατος, ατονίας, ουλίτιδας, δυσοσµίας του στόµατος,
λευκόρροιας, µαστίτιδας, φυµάτων και αθηροσκλήρωσης. Πρόσφατες µελέτες ιατρών
του πανεπιστηµίου του Νότιγχαµ αναφέρουν ότι ακόµα και σε ελάχιστες δόσεις (1
mg ηµέρα για 2 εβδοµάδες), η µαστίχα µπορεί να θεραπεύσει το πεπτικό έλκος, για
το οποίο ευθύνεται το βακτήριο Helicobacter Pylori, λόγω της αντιµικροβιακής
της δράσης, ενώ σηµαντική είναι και η επίδρασή της στη λειτουργία του ήπατος,
καθώς ενεργοποιεί την αποτοξινωτική του δραστηριότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο
απορροφάται η χοληστερόλη, της οποίας η συγκέντρωση στο αίµα µειώνεται, µε
συνέπεια την ελάττωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων.
Ακόµα, αναφέρονται
και διουρητικές ιδιότητες, ενώ σηµαντική είναι και η αναστολή της σύνθεσης
λευκοτριενίων από τη δράση της µαστίχας. Άλλη σύγχρονη επιστηµονική έρευνα που
οδήγησε στην αποµόνωση και ταυτοποίηση του ουρσολικού και ολεανολικού οξέος, αποκάλυψε
και επιβεβαίωσε ότι πολλές από τις φαρµακευτικές δράσεις της µαστίχας, όπως η
αντικαρκινική,ηπατοπροστατευτική, αντιφλεγµονώδης, αντιελκώδης, αντιµικροβιακή
(έναντι πλήθους παθογόνων µικροοργανισµών όπως σταφυλόκοκκων και σαλµονέλας),
αντι- υπερλιπιδαιµική και αντι-ιική της δράση, µπορούν να αποδοθούν κυρίως στο
ουρσολικό οξύ, αλλά και στο ισοµερές του, ολεανολικό οξύ.
Η δεύτερη πιο
συνηθισµένη χρήση της µαστίχας συνδέεται µε την υγεία της στοµατικής
κοιλότητας. Είναι κατάλληλη για την παρασκευή οδοντόκρεµας, πρόσφερε καθαρή
αναπνοή και εκλύει την περιττή υγρασία του στόµατος. Μάλιστα, έχει αποδειχθεί
πως η προσθήκη φυσικής µαστίχας Χίου σε οδοντόκρεµες, διαλύµατα πλύσης και
αποσµητικά στόµατος οδηγεί στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήµατος των ιστών µεταξύ των δοντιών και των ούλων,
δρώντας έτσι ενάντια