Ο Κολόμβος και η Χίος.

θα αναφερθούμε σε ένα άλλο ιστορικό κομμάτι της Χίου που δεν ξέρουν οι ποιο πολύ.


Ο Κολόμβος έρχεται στη Χίο, όπου ερωτεύεται την Ανατολή.

Γιατί η Χίος, περισσότερο απ’ την Αθήνα, περισσότερο απ’ τη Ρόδο, περισσότερο απ’ την Κωνσταντινούπολη, έχει ένα κάτι που η Δύση δεν έχει και που το έχει η Ανατολή, τη γοητεία του αρώματος.
Το άρωμα της νότιας Χίου. Άρωμα πάνω απ’ όλα της μαστίχας, της ρίγανης, του θυμαριού, της φασκομηλιάς, του δεντρολίβανου, της ορχιδέας.
 Όλες αυτές τις μυρουδιές των θάμνων και λουλουδιών. Αρώματα γοητευτικά, που οδηγούν στην Αγάπη. Στην αγάπη και με τις δύο έννοιες, τη βέβηλη και την ιερή. Την αγάπη για τη γυναίκα και την αγάπη για τον Θεό.

Christopher Columbus house

Ο Κολόμβος έμεινε γοητευμένος απ’ αυτό.

Κάποιος με ρώτησε, στην Ιταλική Πρεσβεία, (Paolo Emilio Taviani) αν πράγματι ο Κολόμβος ήρθε στη Χίο. Είναι σίγουρο, πραγματικά σίγουρο- είναι ιστορικό.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τον Κολόμβο, αλλά λίγα είναι τόσο σίγουρα, όσο το γεγονός ότι ήρθε στη Χίο. Γιατί στο ημερολόγιο του ταξιδιού του, ο Κολόμβος, καθαρά και με σαφήνεια αναφέρει ότι ήρθε στη Χίο. Το αναφέρει στις 12 Νοέμβρη, το αναφέρει στις 11 Δεκέμβρη, το επαναλαμβάνει στο γράμμα που έγραψε στον SANDAGEL, τον υπουργό της Ισπανίας, τη στιγμή που επέστρεφε στην Ισπανία.

Τρεις φορές, λοιπόν, αναφέρεται στο Ημερολόγιο του, με σαφήνεια η Χίος. Αυτό το Ημερολόγιο, το αντέγραψε με το χέρι ο Βαρθολομαίος O B Scacas, Δομι­νικανός ιερέας. Εγώ είδα αυτό το χειρόγραφο και μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι είναι ένα ντοκου­μέντο απόλυτης γνησιότητας.

Ακόμα, το επαναλαμβάνει στην ιστορία του ο Β. Scasas όπως και ο γιος του Κολόμβου ο Δον Φερνάντο.

Έμεινε, λοιπόν, στη Χίο και εντυπωσιάστηκε απ’ τη μαστίχα.

Για τη μαστίχα, ο Κολόμβος δεν αναφέρει μόνο στις 22 Νοέμβρη, στις 11 Δεκέμβρη και στο γράμμα του στον Sandagel.

Αναφέρει ακόμα πιο πριν στις 21 Οκτώβρη.
 Είχε εννιά μέρες μόνο στο νησί Σαν Σαλβαντόρ, γιατί αποβιβάστηκε στο νησί Σαν Σαλβαντόρ.

Πιστεύω, ότι η πλειοψηφία των καθηγητών της Νότιας Αμερικής συμφωνεί με όλους τους μελετητές του Κολόμβου —Ισπανούς, Ιταλούς, Γάλλους, Βέλγους, Άγγλους, Γερμανούς, Ρώσους— ότι αποβιβάστηκε στο Σαν Σαλβαντόρ κι όχι στη Σαμάνα, όπως υποστηρίζει, πολύ παράξενα, το ΝΑΤΙΟΝΑL GΕΟGRAFIC. Εκεί λοιπόν ο Κολόμβος, στις 21 Οκτώβρη, γράφει: « Ένιωσα τη μυρουδιά της μαστίχας.»

Φυσικά στο Σαν Σαλβαντόρ υπάρχει ένας σχίνος (μαστιχόδενδρο), όμοιος μ’ εκείνον της Χίου. Μόνον τα φύλλα του είναι πλατύτερα, επειδή στο Σαν Σαλβαντόρ, βρέχει περισσότερο. Όμως δεν μπορεί βιομηχανικά να αξιοποιηθεί. Είναι ήδη γνωστό, ότι το νότιο μέρος της Χίου, είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου η παραγωγή της μαστίχας είναι οικονομικά ισχυρή.

Κι αυτό οι Γενουάτες, που σ’ ότι αφορά το χρήμα δεν έχουν το ταίρι τους, ακόμα και σε σύγκριση με τους Εβραίους, το γνώριζαν καλά. Η παρουσία τους λοιπόν στη Χίο έχει σχέση με τον πλούτο της. Αυτό ο Κολόμβος το αναφέρει με σαφήνεια. «50.000 δουκάτα, παίρνει η Δημοκρατία της Γένοβας, από τη μαστίχα της Χίου».

Ο Κολόμβος επαναλαμβάνει αυτή τη σκέψη στις 23 Οκτώβρη και το αναφέρει πάλι στις 4 Νοέμβρη στην Κούβα. Ακόμα και στην Κούβα υπάρχει μαστίχα. Δυστυχώς όμως και κει δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Το που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που μπορεί  σας γράψει κατά καιρούς αλλά και εδώ. Διαβάστε την ιστορία της Μαστίχας ξεκινάει από αρχαιοτάτων χρόνων.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποιος τρώει μαστίχα είναι αποδεδειγμένα κερδισμένος!!

Η Φωτογραφία είναι από το σπίτι πού έμενε η Κολόμβος στο Πυργί της Χίου !!

Το οικόσημο τα λέει όλα!

Share:

Read More

Tα θαυματουργά δάκρυα

Tα θαυματουργά δάκρυα. Μαστίχα Χίου.

 Μιας και η Μαστίχα έχει πάρει τον δρόμο της για  την φαρμακευτική, θα σας θυμίσω λίγο τι έχουν δώσει η Γιατροί χρόνια πριν!!

Διοσκουρίδης:

 Είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος διαφημιστής της χιώτικης μαστίχας.

Αν και στρατιωτικός, θεωρείται ο θεμελιωτής της φαρμακολογίας.

Γύρναγε στην περιοχή της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Μικράς Ασίας και μάζευε βότανα και πληροφορίες γι’ αυτά.

Γράφει ότι στη Χίο παράγεται η καλύτερη και περισσότερη μαστίχα και αναφέρει ότι ενδείκνυται για το βήχα, το στομάχι, τον αρωματισμό της αναπνοής και για μάσκες ομορφιάς.

 Γαληνός:

 Ο σημαντικότερος Έλληνας ιατρός μετά τον Ιπποκράτη.

Εκθειάζει τις στυπτικές και μαλακτικές ιδιότητες της μαστίχας και τη συνιστά για φλεγμονές του στομάχου, των εντέρων και του ήπατος.

Τονίζει μάλιστα ότι το καλύτερο μαστιχέλαιο παρασκευαζόταν στη Χίο.

 Αρεταίος:

 Γιατρός από την Καππαδοκία που έζησε το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ. Άφησε αρκετές συνταγές για καταπλάσματα με συστατικό τη μαστίχα.

Χαρακτηριστικό είναι το κατάπλασμα από χουρμάδες, λιωμένους με κρασί μαζί με μαστίχα και αλόη για ανάκτηση της δύναμης των ασθενών από καρδιακά νοσήματα.

 Ραζής:

 Πέρσης φιλόσοφος και γιατρός (868 – 932 μ.Χ.) που θεωρούσε τον εαυτό του ως την ισλαμική εκδοχή του Ιπποκράτη.

Συνιστά μίγμα αργίλου και μαστίχας σαν υλικό για σφράγισμα χαλασμένων δοντιών.

Επίσης συνιστά το μάσημα της μαστίχας για να επανέλθει η όρεξη σε έγκυες γυναίκες.

 Abu Yusuf Ya’qub ibn Ishaq al-Kindi:

 γιατρός στη Βαγδάτη του 9ου αιώνα, δίνει μια συνταγή αντικαταθλιπτικού σκευάσματος, “που κάνει χαρούμενους όσους το πίνουν”, δυναμώνει το στομάχι, αρωματίζει την αναπνοή και βοηθάει το συκώτι.

Περιέχει ροδέλαιο, γαρίφαλο, νάρδο, κανέλα, σαφράν, κάρδαμο, φουντούκια και μαστίχα

Abu Marwan Abd al Malik ή Avenzoar,

 γεννημένος στη Σεβίλλη το 1091, στο σύγγραμμά του Citab al Taysir προτείνει σκεύασμα με γλυκόριζα, σταφίδα και μαστίχα, για ηπατικά προβλήματα.

 Gilbertus Anglicus (Αγγλία, 13ος αιώνας):

 στο έργο του Compedium Medicinae αναφέρει ένα γιατροσόφι για τη σπλήνα.

Το ονομάζει diacerasus και περιέχει χυμό κερασιού, κανέλλα και μαστίχα.

 Παράκελσος:

 Την επουλωτική δράση της μαστίχας εξηγεί ο Ελβετός ιατροφιλόσοφος και αλχημιστής Παράκελσος, στο σύγγραμμά του Περί χειρουργικής: «Η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια που του επιτρέπει να αυτοθεραπεύεται, να εξισορροπεί και να γεμίζει.

Οι πληγές δεν θεραπεύονται από βάλσαμα.

Η μαστίχα, οι ρητίνες και άλλα επουλωτικά δεν μπορούν να δημιουργήσουν ούτε μία ίνα σάρκας.

Έχουν όμως την ιδιότητα να επιτρέπουν στη φύση να εργάζεται ανεμπόδιστα για την επούλωση της πληγής».

 Giovani de Vigo (1469-1525):

 ήταν προσωπικός χειρουργός του πάπα Ιουλίου ΙΙ.

Στο βιβλίο του Practica in Arte Chirurgia Copiosa, δίνει μια συνταγή για τη φαγούρα, που περιλαμβάνει ασπράδι αυγού, λιναρόσπορο, μαύρο ελλέβορο, μπουμπούκια λεύκας και μαστίχα σε σκόνη, χτυπημένη σε ελαιόλαδο.

 Βάλσαμο της Ιερουσαλήμ:

 Χαρακτηριστικό είναι το διάσημο «βάλσαμο της Ιερουσαλήμ» των φραγκισκανών μοναχών. Το φαρμακείο του φραγκισκανικού μοναστηριού του αγίου Σώζοντα στην Ιερουσαλήμ ήταν το πιο φημισμένο της Ανατολής.

Εκεί εργαζόταν ο μοναχός Αντόνιο Μεντζάνι ντι Κούνα, που μετά από πειράματα 24 ετών, κατάφερε να φτιάξει ένα αποτελεσματικότατο βάλσαμο.

Ο Μεντζάνι πρωτοπαρουσίασε το σκεύασμά του το 1712 στο Μιλάνο, με το πολύ εμπορικό όνομα «βάλσαμο της Ιερουσαλήμ».

Ήταν μια αλοιφή που θεράπευε πληγές.

Με το χρόνο αναδείχθηκε σε ελιξίριο για κάθε νόσο: στομαχόπονους, δερματικά, σκουλήκια στα έντερα, πονοκεφάλους, πονόδοντους, ναυτίες, αιμορροΐδες, καρδιακές ανεπάρκειες, ακόμα και για προστασία από την πανούκλα!

Η φόρμουλα του Μεντζάνι περιείχε τέσσερα συστατικά: αλόη, λιβάνι, σμύρνα και μαστίχα, διαλυμένα σε αιθανόλη.

 Τη μαστίχα την αγόραζαν από τον Τούρκο σουλτάνο.

Σ’ αυτόν ανήκε το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου παραγόταν: η Χίος, ένα νησί του Αιγαίου.

 Philip Thicknesse:

 δημοσίευσε το 1777 το βιβλίο A Year’s Journey through France and Part of Spain.

Σ’ αυτό μιλάει για μια σκόνη που την ονομάζει coloradilla, την οποία χρησιμοποιούν οι Ισπανοί χειρουργοί.

Είναι φτιαγμένη από σμύρνα, μαστίχα και κινναβάρι (είδος κανέλλας).

 Lady Webster’s Dinner Pills:

 Ένα από τα διασημότερα καθαρτικά του 19ου αιώνα, τα χάπια της λαίδης Ουέμπστερ παρασκευαζόταν από αλόη, μαστίχα και ροδέλαιο.

 Αντιμετώπιση της πανούκλας:

 Έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αντιμετώπιζαν την πανώλη οι Ευρωπαίοι (που την ονόμασαν μαύρο θάνατο).

 Η Ιατρική Σχολή του Παρισιού συνιστούσε για την καταπολέμισή της το θυμιάτισμα των σπιτιών.

Για το καλοκαίρι πρότεινε “ψυχρά” θυμιάματα όπως η καμφορά και το σανταλόξυλο και για τον χειμώνα “θερμά” όπως η μαστίχα και το μοσχοκάρυδο.

Άλλοι γιατροί συμβούλευαν όποιον ήθελε να επισκεφθεί ασθενή προσβεβλημένο από πανούκλα, να μασάει ένα κομμάτι μαστίχα ή κανέλλα ή ένα γαρύφαλλο και να αποφεύγει να τον κοιτάζει κατά πρόσωπο.

 Πρακτική μέθοδος για το σφράγισμα των δοντιών:

 αν διαλύσουμε τέσσερα μέρη μαστίχας με ένα μέρος αιθέρα σε αεροστεγή φιάλη, το υγρό που προκύπτει έχει κιτρινωπό χρώμα και ελαιώδη υφή.

Αν βρέξουμε με αυτό ένα βαμβάκι και το εφαρμόσουμε στην τρύπα του δοντιού, τη βουλώνει και τη στεγανοποιεί. 

Τώρα βέβαια τα ποιο πολλά από τα παραπάνω έχουν εξελιχθεί και έχουν γίνει απίστευτα πράγματα αλλά σαν το μάσημα από την φυσική μαστίχα του χωραφιού δεν έχει!!!

Εσείς βέβαια θέλετε σκευάσματα.... 

Μπράβο στην Ένωση Μαστιχ/γων, η επανάσταση έχει αρχίσει από την ημέρα ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ!!!

Share:

Read More

Μαστιχολεξικό !! Μαστίχα και ερμηνείες ..

Μαστίχα Χίου, διάσημη σε όλο τον κόσμο για το ιδιαίτερο άρωμά της και τη διαμαντένια όψη της.

Γνωστή στους περισσότερους Χιώτες η επίπονη διαδικασία καλλιέργειας και επεξεργασίας της Μαστίχας. Ποιοι όμως από εμάς γνωρίζουν την "ορολογία" που χρησιμοποιούν οι παραδοσιακοί μαστιχοπαραγωγοί των νοτιοχώρων; Πόσοι γνωρίζουν τι είναι τα πυξάρια, το κοκκολόγι, το τιμητήρι και η βολαρίδα;

• Αδιάλογον: Η μαστίχα που δεν έχει καθαρισθεί
• Άμια: Τριγωνικό αιχμηρό εργαλείο για το καθάρισμα του εδάφους κάτω από τους σχίνους
• Ασπροχωμάτισμα: Η τοποθέτηση άσπρου χώματος πάνω στα τραπέζια
• Βολαρίδα: Χλωρή μαστίχα που έχει γίνει βώλος
• Βότομος: Ονομασία σχίνου
• Γεροφύντανα: Μικρός σχίνος που δε μεγαλώνει
• Δάκρυ: Η μαστίχα που κρέμεται από το δέντρο
• Δακτυλιδόπετρα: Η μαστίχα που κρέμεται από το δέντρο
• Δανεικές: Συντροφιές γυναικών που αναλάμβαναν από κοινού το καθάρισμα της παραγωγής τους
• Καθάρισμα: Η απαλλαγή της μαστίχας από ξένες ύλες με τη βοήθεια αιχμηρού εργαλείου
• Καντηλιέρα: Συνεχόμενα δάκρυα που κρέμονται το ένα κάτω από το άλλο
• Κασάκι: Χώρος αποθήκευσης μαστίχας
• Κεντιά: Το τελευταίο μάζεμα του στεγνού μαστιχιού από το κορμό και τα κλαδιά του σκίνου
• Κεντητήρι: Εργαλείο χαράγματος κορμού και κλαδιών στου σχίνου
• Κέντος: Το χάραγμα των σχίνων
• Κοκκολόγι: Το μάζεμα κούκουδων μαστίχας τον χειμώνα
• Κοκκολογώ: Μαζεύω τη μαστίχα από το έδαφος
• Καλλιμασιώτης: Ονομασία σχίνων
• Κοσκίνισμα: Ο διαχωρισμός της μαστίχας σε 4 διαφορετικά μεγέθη με τη χρήση 4 διαφορετικών κόσκινων
• Κουκούρι: Μαστίχα σε σκόνη
• Κρεμεντίνος: Ονομασία σχίνων
• Μαλαθούνι: Πανέρι για το μάζεμα της μαστίχας
• Μάντσι: Πυκνή φυτεία σχίνων
• Μαρουλιώτης: Ονομασία σχίνων
• Μαστιχομαζώματα: Εποχή συλλογής μαστιχιού
• Νεροπινάδα: Η μαστίχα που έχει βραχεί και ανακατευτεί με χώμα
• Ξεφυλλίζω: Απομακρύνω τα κολλημένα φύλλα από το μασίχι
• Ξύσιμο: Καθάρισμα τραπεζιών κάτω από τους σχίνους
• Πάστρεμα: Καθάρισμα του μαστιχιού
• Πίτα: Πολλές σταγόνες μαστίχας που έχουν ενωθεί στο έδαφος
• Πιτολόγημα: Το μάζεμα της χοντρής μαστίχας
• Πλύσιμο: Καθάρισμα μαστίχας από το χώμα με θαλασσινό ή γλυκό νερό
• Πυξάρι: Νέος σχίνος
• Ριζάκι: Πολύ ψιλό μαστίχι
• Ρίνιασμα: Το πρώτο κέντημα
• Ταχτάδιασμα: Διαχωρισμός μαστιχιού με την κίνηση του ταχτά
• Ταχτάς: Κόσκινο σε σχήμα ωοειδές με ψιλές τρύπες
• Τιμητήρι: Εργαλείο συλλογής πηγμένης μαστίχας που μοιάζει με σπάτουλα
• Τραπέζι: Ισοπεδωμένος χώρος κάτω από κάθε σχίνο
• Φλισκάρι: Η μαστίχα που κρέμεται από το δέντρο
• Φροκάλημα: σκούπισμα του τραπεζιού με χειροποίητες σκούπες που γίνονται από
  αγριελιά, αχινοπόδι ή αθρίμπα
• Φυντάνι: Νέος σχίνος
• Ψιλό: Σταγόνες που όταν πέσουν στο έδαφος έχουν γίνει στρογγυλές

Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιες ερμηνείες διαφέρουν λίγο από χωριό σε χωριό, ενώ κάποιες από τις παραπάνω λέξεις δεν χρησιμοποιούνται σε όλα τα μαστιχοχώρια.

ΥΓ : Αυτό το κείμενο το είχα διαβάσει πριν κάτι χρόνια το (1/10/2014), δεν θυμάμαι να σας πω που, και ποιος το έγραψε. Απλά σε κάτι που έψαχνα σε παλιές εκδώσεις του blog το είχα σαν πρόχειρο και είπα να σας το θυμίσω , και να μάθουν και οι νέοι και οι ξένοι!!

Εαν μάθω θα σας βάλω και την πηγή!

Share:

Read More

Μαστίχα για αντικαρκινική δράση και όχι μόνο!!

Γνωστή είναι από τα αρχαία χρόνια για τις θεραπευτικές της ιδιότητες και την ιδιαίτερη γεύση της. Οι πρώτες αναφορές γύρω από το μαστιχόδενδρο και τη μαστίχα Χίου εντοπίζονται στην αρχαιότητα και ουσιαστικά προέρχονται από τον Ηρόδοτο (484-420 π.Χ.), ο οποίος αναφέρει χαρακτηριστικά πως μασούσαν το αποξηραμένο ρητινώδες υγρό που ρέει από το φλοιό του μαστιχόδενδρου.

Έχει μια ιδιαίτερη γεύση και μειώνει τη χοληστερίνη, ασκεί ηπατοπροστατευτική δράση, διατηρώντας χαμηλές τις τιμές των τριγλυκεριδίων, του ουρικού οξέος και του σακχάρου. Σύμφωνα με έρευνες έξι στους δέκα ενηλίκους στην Ελλάδα πάσχουν από υψηλή χοληστερίνη, δηλαδή εμφανίζουν τιμή πάνω από 190 και οι επτά στους δέκα δεν το γνωρίζουν. Αυτό επιτείνεται από το γεγονός ότι το 60% των Ελλήνων δεν γυμνάζεται καθόλου και δεν προσέχει τη διατροφή του. Αν και συμβάλει αποτελεσματικά στη μείωση της χοληστερίνης, ενισχύει τον οργανισμό και σε πολλά άλλα μέτωπα. Εντάξτε τη στη διατροφή σας.

Στομάχι

Διευκολύνει την πέψη
Προλαμβάνει τη θεραπεία παθήσεων
Βοηθάει σε περιπτώσεις όπως το έλκος στομάχου - δωδεκαδακτύλου, η γαστρίτιδα, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ο στομαχόπονος, τα φουσκώματα – πρήξιμο
Μειώνει τη δυσπεψία




Δέρμα
Επιταχύνει την επούλωση πληγών
Βοηθάει γενικότερα στην ανάπλαση του δέρματος
Συμβάλλει στην αντιγήρανση
Ενισχύει τη δύναμη των μαλλιών











Καρδιά
Αυξάνει την «καλή» χοληστερίνη και μειώνει την «κακή»
Συμβάλλει στη μείωση του σακχάρου στο αίμα.
Προστατεύει τα

Share:

Read More