μα ούτε ότι θα άφηνες τόσο μεγάλο τραύμα.
Εμείς πανηγυρίζαμε στις απαρχές του χρόνου, με κουραμπιέδες και κρασιά και άγνοια του πόνου.
Μια νέα αρρώστια βλέπαμε εκεί μακρυά στην Κίνα, μα σημασία δεν δίναμε με τούτα και με κείνα.
Και πριν το καταλάβουμε τι γίνονταν εκεί,
κακά μαντάτα ήρθανε απ' την Αμερική.
Ένας μεγάλος αθλητής, αστέρι του NBA, με ένα ελικόπτερο έπεσε και ο κόσμος όλος κλαίει.
Μέσα στο πρώτο τρίμηνο μας στείλανε τα ΜΑΤ, κάποιοι νησιώτες από εμάς κατέληξαν στο ΚΑΤ.
Στην Λέσβο ήταν τυχεροί, αλλά εδώ στην Χίο, το ξύλο το εφαγανε μεσ'το ξενοδοχείο.
Και πάνω που τελειώσανε αυτά και λέμε εντάξει, ήρθανε κρούσματα και εδώ και μπήκαμε σε τάξη.
10 κιλά επηραμε και ήμασταν όλοι ντάουν στους 3 μήνες που κράτησε το πρώτο το λοκνταουν.
Τα πράγματα φαίνονταν καλά μέσα στο καλοκαίρι, κανείς δεν φανταζότανε το κρύο τι θα φέρει.
Επισκέπτες το νησί δεν είχε ούτε για δείγμα
και οι επιχειρήσεις δέχτηκαν σαφώς μεγάλο πλήγμα.
Τα σχολειά μας άνοιξαν με όλες τις προφυλάξεις, μόνο με μάσκες μαθητές μπήκανε μεσ'τις τάξεις.
Οι παρελάσεις κόπηκαν και όλες οι γιορτές,
οι βόλτες μας εμείνανε μα χάθηκαν και αυτές.
Απάνω που συνηθίσαμε και τούτη την κοτρόνα, έφυγε και άλλος αθλητής, ο Ντιέγκο Μαραντόνα.
Χωρίς παππούδες και γονείς, χωρίς λεφτά στην άκρη, φτάσαμε στον Δεκέμβριο να κλαίμε μαύρο δάκρυ.Εκατοντάδες οι νεκροί από τον νέο Ιό,
Χιλιάδες και τα κρούσματα χωρίς ένα εμβόλιο.
Και τώρα στα τελειώματα μας ήρθε νέο φρούτο,
Σαφώς δεν ξαφνιάστηκαμε βεβαίως και με τούτο, όλοι λέει ψωνίζουμε στο εξής με click away, αλλά εγώ σου λέω '20: "Take the high way"
Και αντί να αναρωτιόμαστε:
Πώς θα αγοράσουμε τα δώρα στα παιδιά και πώς θα πούνε κάλαντα για την Πρωτοχρονιά.
Ας ψάξουμε όλοι λίγο πιο βαθιά και μέσα στην ψυχή, γιατί δεν γίνονται όλα για αναψυχή.
Γιώργος Θωμάς
Κάτοικος Χίου
Επαγγελματίας εστίασης
Έμπορος
Πατέρας 2 ανηλίκων παιδιών.
