Φρούτοβαλεντίνοι εντός & εκτός 💘

Περιμένοντας τον βαΛ.........

Βαλεντινατο, Κωνσταντινατο, και δεν συμμαζεύεται... Της είπα να γράψει κάτι για Βαλεντίνους!! Τι το ήθελα ο έρμος;;😂 😂 😂 πάρε να χεις, όλοι έχουμε ένα κρυφό έρωτα μου λέει!!

Φρούτα ..εντός κι εκτός  εποχής ..
Χωρίς πρόλογο ..

Άντρες :
- Μοναχικοί , καλλιεργημένοι , δύσκολοι στην επικοινωνία , ιδιαίτεροι .(Άρης Σερβετάλης)
-Κοινωνικοί , πλακα(ν)τζήδες , ψυχή της παρέας , φιλικοί, καλές καρδιές , ριγμένοι  (Θανάσης Βέγγος-Κώστας Βουτσάς )
-Λαϊκά παιδιά βιοπάλης .. κορμιά "χτισμένα" από πηλοφόρι και μυστρί , Παντελίδης στη διαπασών , "Όσο δέρμα κι αν πετάξεις , φίδι είσαι δε θα αλλάξεις ..".. (Παπαμιχαήλ-Διιπλοπενιές παλιά ).
-Μορφωμένοι , πτυχία , μεταπτυχιακά , κρύο χιούμορ, ένεση στο μάτι (ατσαλάκωτοι , Χατζηνικολάου)
-Οι , με ωραία   λόγια , ίδια σε όλες .. copy paste , εργαλεία για  "ρίξιμο"...Μελετούν τα θύματα τους  πριν και  λένε ακριβώς αυτό  που θέλουν  ακούσουν  , κατηγορία που θέλει  προσοχή ,, (μα να μην ξέρω κανέναν  σ αυτή την κατηγορία , για φαντάσου..)
-Κοιλιακοί , μπρατσάκια  χτισμένα από γυμναστήριο , μεχρι 30 ετών .. target group κυρίες  45+... (ζιγκολό- δε θα ονοματίσω εδώ .. επίκεινται ποινική ακολουθία )
-Κοστούμι , σκαρπίνι , βγαίνει σακάκι , πουκάμισο  στενό στο θώρακα και στα μπράτσα..(κλαρινογαμπροί+κουμπάροι ...ω πω πω πω πω , πανηγύρι στον Αγιόκαμπο.)
-Χήροι και μη , άνω των 60  , ξεροσταλιάζουν για έρημα κορίτσια του ανατολικού μπλόγκ.. πουκάμισο με κοντό μανίκι(passe)... (o Κυρ Τάσος στον 5o ;oροφο.. ευτυχώς δεν έχει ίντερνετ, να διαβάσει τ ι γράφω).. τις Ρωσίδες τις  βρίσκει από εφαρμογή , στο κινητό του εγγονού του ..
-Μπακούρια , Πέφτουλες... εντοπίζονται με τη μία .. (Ιασο κοκλα)
-Εξυπνάκηδες -όχι έξυπνοι- πολλά λόγια για εντυπωσιασμό , ουσία πουθενά  ...Εγωκεντρικοί  και σνομπ , θέλουν να μιλάνε μόνο για τον εαυτό τους  , για σένα .."κλάιν -μάιν" ..(Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης )
-Ωραίοι , τρυφεροί , ευαίσθητοι  κούκλαροι, (Κακκαβάς..παλιά , τώρα τέτοιοι δεν υπάρχουν , απλά μ άρεσε η κατηγορία ..)
-Μπαμ και Κάτω.. Αρσενικό παλαιάς κοπής .. όλα βαριά κι ασήκωτα (Μαργαρίτης -Καρράς )
-Νotis... μια κατηγορία ..ολομόναχος ..
-Brutal τύποι ...(Βόγλης εδώ , προβιά ,χωρίς πολλά λόγια )
-Παντρεμένοι , εγκλωβισμένοι , καθηλωμένοι , βαριεστημένοι που τις χτυπάνε 5  -5  τις κοπελούδες.. .. (ναν καλά το messanger, ανέξοδο κι όλας , μιας και οι υποχρεώσεις είναι πολλές .. )
-Οι λίγο χαμένα κορμιά , "Εγώ είμαι ένα παλιόπαιδο , για σένα δεν αξίζω" , looser τυπάκια , γοητεία , μυστήριο  κτλ.. επικίνδυνη κατηγορία , ειδικότητα πολλών γυναικών  (Γιάννης Στάνκογλου..)
-Άντρες που λένε λίγα , νιώθουν πολλά , επικεντρώνονται σε μια γυναίκα , αγαπούν και επιμένουν με πράξη  .....δεν εχω κάτι υπόψιν ..
Υ.Γ :Πιστοί ....σε  καμία από τις παραπάνω κατηγορίες.
Δήθεν ..... σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες .
Αν μου χει διαφύγει κάποια κατηγορία , ρίχτε σχόλιο ..
Αντε τα λέμε Κωνσταντίνα Τυλιγάδα 

Share:

Read More

Παίξτο μυστήρια .... γυναικεία υπόθεση

Δοκιμασμένες τεχνικές για να τον κατακτήσεις (που φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα )

Σου αρέσει κάποιος , ( σε όποιο ζώδιο κι αν ανήκει -εκτός ίσως από κανα δυο –έχεις κάνει τα πάντα για να σε προσέξει και εκείνος δεν ... 

Εδώ είμαι εγώ κοπέλα μου όμορφη για να σε θέλει, με το ζόρι ναι γιατί ;; στο χέρι του είναι ;; )

1. Παίξτο μυστήρια . Γυναίκα που έχει μυστικά . 

 Τι ; δεν έχεις ; Να πας να αγοράσεις ( e-bay , Amazon τα πάντα πουλάνε .. και μυστικά ).  

Μιλάτε στο τηλ κι ενώ εσύ αλλάζεις το καλαθάκι του μπάνιου ή κάνεις δουλειές με τη μάνα σου , χαμηλώνεις τη φωνή σου ... αφήνεις και λίγο από τον χθεσινοβραδινό οργασμό που περίσσεψε και του λες να μιλήσετε άλλη ώρα , δε μπορείς εκείνη τη στιγμή , όλο μυστήριο . 

Αν κατά λάθος ακουστεί το καζανάκι και σε ρωτήσει , θα του πεις πως είσαι στους καταρράκτες της Έδεσσας σε μυστική αποστολή και θα του πεις όταν επιστρέψεις .. 

2. Να δείχνεις πως έχεις ενδιαφέροντα , έχεις δεν έχεις .

Σου τηλεφωνεί να βγείτε , εσύ όμως δε μπορείς . 

12-2 έχεις τοξοβολία 

2-5 τουρνουά τάβλι 

5-7 είσαι σε μια ομάδα επανένταξης και πλέκετε καλάθια 

Στις 7 σού προτείνει .... 

Αχ ! ούτε στις 7 , ( συμμετέχεις σε μια έρευνα του κολεγίου της Σιέρα Λεόνε για την καφεμαντεία και πώς το σάλιο εμπεριέχει γενετικούς κώδικες που αποκαλύπτουν μελλοντολογικά σημάδια .. βέβαια )

3. Να είσαι θηλυκή , να παίζεις ναζιάρικα μαζί του .

Βγαίνετε για καφέ ή φαγητό . Μην αρχίζετε και χαζογελάτε με ό,τι λέει (συνήθως λέει χαζά ) . 

Να κάθεστε σταυροπόδι , όχι σα μποθρόνες , κι αν το μούδιασμα αρχίζει ή το μυρμήγκιασμα ή η κράμπα ,μην κουνηθείτε , θα σας δαγκώσω , παρά μόνο αν σηκωθεί για τουαλέτα εκείνος .(δέηση στη συχνουρία του )

Να έχετε στήσιμο μοιραίο , μην κάθεστε σαν μποχλάνες .

Μού πάτε στα ραντεβού σαν ¨κώλοι ξεβράκωτοι»

Μην πίνετε τον καφέ σας σαν τον μπαρμπα-Νώντα με την γκλίτσα στην πλατεία στο Μέτσοβο , αλλά σαν γευσιγνώστριες ... με σηκωμένο το τελευταίο σας δαχτυλάκι .

Έχετε παραγγείλει αρνάκι/ φρικασέ ;; Πολύ ωραία , θα το φάτε με νάζι , σα να τρώτε γκουρμεδιά «σε με του α λα τουά»

( η αλάνθαστη συμβουλή εδώ είναι της μητέρας μου ,  

Ποτέ μια κυρία σε πρώτο ραντεβού δεν τρώει , φροντίζει από το σπίτι να έχει .. ξεπλατίσει το ψυγείο και στο ραντεβού .. απλά δοκιμάζει ).

4. Να είστε εκτός από όμορφες και με ποιότητα μυαλού .

Οι άντρες -σού λέει- δε θέλουν μόνο το περίγραμμα αλλά και ουσία (?)......Ενός λεπτού σιγή εδώ για τον χαμένο ανθυπολοχαγό .

Πάντως (εγώ) που έχω υπάρξει και :

Όμορφη -Έξυπνη (αποτυχία)

Όμορφη –Χαζή (αποτυχία )

Άσχημη-Έξυπνη ( το αυτό)

Άσχημη-Χαζή (Πανωλεθρίαμβος )

Εγώ βέβαια , τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να έτυχα και σε περίεργα ζώδια , με κακές πλανητικές επιρροές ... 

Νομίζω ναι , αυτό φταίει . Κάντε εσείς φίλες μου όλα ..όλα όμως τα παραπάνω και θα με .. θυμηθείτε . ... (βροχερά )

Share:

Read More

Από μια αλανιάρα της Νύχτας

Και κοίτα τώρα να δεις τι γίνεται..
Ακούς το τραγούδι "Σαν της γαρδένιας τον ανθό" από τον Τόλη , Αργός , συρτός , ρυθμός , τονίζει μια μια τις συλλαβές , δίνει πόνο .. έρχεται ο στίχος και σου κάνει πιλάφι (λασπωτό) τον εγκέφαλο από την καψούρα ,

και Να τα Vat 69 .. να τα κλάματα .
Αμέσως μετά , βγαίνει στην πίστα ...ο Λε -Πα
λέει το ίδιο τραγούδι ( το χει ερμηνεύσει )
με τη χαριτωμενιά του , τις τσαχπίνικες κινήσεις των χεριών του και όλοι οι στίχοι γίνονται ένα πράγμα ,
το τρέχει το τραγουδάκι .... σε fast*/track μουσική κλίμακα ..
και σε πιάνει μια χαρά , μα μια χαρά !
και Να τα πανέρια ( οι λουλουδούδες, καλό νυχτοκάματο απόψε)
και να τα "μωρά" να βασανίζονται σιγώντας, λυγώντας στην πίστα ( και να "τρέχει" η μασκάρα των 3 ευρώ , από τον ιδρώτα , συναντώντας το Ματ κραγιόν το σταθερό που είτε κάνεις πίτες είτε πίπ@ς δε φεύγει σου λέει από τα χείλη πριν το ρολόι χτυπήσει ...τέλος χρόνου , από τα ευρεία κι αυτό .. 2 ευρώ )
και το ξεμπουρδελ@ει Το.. Άσμα..
Συμπέρασμα 1o : Αν ήμουν επιχειρηματίας θα επέλεγα τον Λε Πα
για το σχήμα ..
Ως ερωτευμενάκι πάλι , θα θελα να το ακούσω από τον Τόλια ..
"...που ζει μια νύχτα μόνο.. και το δικό μας όνειρο... "
Μπα ! άσε! καλύτερα...
"Το πε Το πε.. ο Παπαγάλος .."
Συμπέρασμα 2ο : Τα ίδια λόγια , από έναν άλλον άνθρωπο , είναι (σαν) άλλα λόγια !
(...κρατείστε τα αυτά "ευαγγέλιο" , όταν ξαναβγούμε , θα τα βρείτε μπροστά σας ,θα με θυμηθείτε )

Share:

Read More

Τα σκυλάδικα και η Λένα

 H Λένα δουλεύει σε «σκυλάδικο» . Όχι σε κανένα από αυτά του συρμού .Σε «πίστα» κανονική και μεγάλη . Τραγουδούν εκεί δύο από τα «φτασμένα» ονόματα της δισκογραφίας .

Ένα μαγαζί που κατάφερε να «καθαρίσει» το όνομά του , χάρη στον νέο ιδιοκτήτη . 

Έτσι «πιστολίδι» , ( κρυμμένοι όλοι κάτω από τα τραπέζια για τις αδέσποτες ) , έχει 5 χρόνια να ακουστεί και το Α.Τ της περιοχής δε μπλέκεται στα πόδια τους πια . 

Το «πόστο» της εκεί , τής επιτρέπει να έχει όλη την επιστασία του μαγαζιού .

Η Λένα , αν έμαθε κάτι αυτά τα χρόνια που δουλεύει στη νύχτα είναι πως : 

Να μένει μακριά από την «πρέζα» ,την καψούρα και πως οι άνθρωποι στη νύχτα , αγαπάνε δύσκολα , αλλά μισούν σε ένα βράδυ και δεν ξεχνούν ποτέ όποιον τούς τη ¨φέρει"...

Έμαθε πώς να καψουρεύει έναν άντρα , ακόμα και τον πιο «δύσκολο» που υπάρχει αλλά να μην καψουρεύεται ποτέ ..

Κυρίως όμως έμαθε να «ακούει» να .. «ακούει» προσεκτικά , χωρίς να βιάζεται να μιλάει .

Γνωρίζει καλά , πριν μπει ο πελάτης μέσα , από την πόρτα , τι λογαριασμό θα κάνει , πού θα τον βάλουν να καθήσει γι αυτό το λόγο , αν είναι «κοτόπουλο» , «λαγός » « λύκος» ή «μαϊμού»

(ξεκίνησε από την γκαρνταρόμπα , πέρασε στα λουλούδια , πάλι πονάει σήμερα ο τένοντας , με δεμένο χέρι ήρθε κι ένα παυσίπονο , απομεινάρι του «ψηλά ο δίσκος» 6 ολόκληρες ώρες , και η ανάλογη ορθοστασία .. μερικά «καμένα» αγγεία ψηλά στα πόδια .. 

ξεπουλούσε βέβαια , νυχτοκάματο από τα καλύτερα , ειδικά όταν κάποιος μεθυσμένος πελάτης , κάνοντας "μαγκιές" σε αντροπαρέες φίλων , τής ζητούσε να σκύψει λίγο μπροστά του , να τη «δει» , προκειμένου να αγοράσει μια ντουζίνα δίσκους (25*12) ρίχνοντας του Το βλέμμα .. «θα δεις μόνο αν αγοράσεις» ) .

Γυναίκα που δύσκολα την πλησιάζει κάποιος , παρά μόνο αν κάνει εκείνη το ..."νεύμα" 

Μπαίνει στην άδεια σάλα , περασμένο απόγευμα , η προετοιμασία έχει ήδη αρχίσει από νωρίς .

Ο χώρος έχει καθαριστεί με συνεργείο από το μεσημέρι . 

Τα μπαρ γεμάτα , η κάβα μένει να γεμίσει , το φορτηγό μόλις ήρθε , τα «δεύτερα» ποτά έχουν πάρει τη θέση τους στα ράφια , μέσα στα «πρώτα» μπουκάλια, τραπέζια "σετάρονται" ,  

στην πίστα ο μαέστρος κάνει μια αλλαγή στα πρώτα τραγούδια του προγράμματος με την Ιρένε που κλασσικά πλακώνονται , (δε βρίσκει νότα η καριολοκατάτα , Βέβαια με δυό μέτρα πόδι , το φάλτσο , μόνο ο μαέστρος το .. ακούει . ).

Η Ιρένε , ρωσιδάκι που το «έσκασε» από το "traff" Αλβανορώσων , κάπου στον Βοτανικό , έπεσε πάνω στον έρωτά το μεγάλο , τον Στηβ , τον κοιτάζει στα μάτια , όλα της τα λεφτά τα ακουμπάει σ αυτόν . 

( ακούγονται πολλά για κείνον , έρχεται κάθε ξημέρωμα να την πάρει , δεν την αφήνει να μιλήσει με κανέναν . )

Η Λένα χαμογελάει και συνεχίζει .

 Πιάνει το πόστο της , εκκερεμότητες : Τα ρούχα της «φίρμας» από το καθαριστήριο , υποδοχή τηλεοπτικού συνεργείου , θα του πάρουν συνέντευξη με link , θα βγει «ζωντανά» στην εκπομπή πασίγνωστης ξανθιάς bimbo –μαούνας που «παρα/σέρνει» ό,τι βρεθεί στο δρόμο της .

Στο μεταξύ τον καλεί στο τηλέφωνο και εκείνος ,δεν απαντά .

Κάπου έμπλεξε πάλι και πολύ φοβάται πως ξέρει και πού έμπλεξε ..

Περνάει για «τσεκ» από τα καμαρίνια . Τα κορίτσια του μπαλέτου οκ ,  

Κάποια παράπονα για ρούχα και τρέσες , τακτοποιούνται .  

Κομμωτές και οι μακιγιέζ στη θέση τους , εκτός από τη Στελίτσα. Έχει πάλι τη μητέρα της στο νοσοκομείο .. αργοπεθαίνει εκείνη και η Στέλλα μαζί της . Δεν έχει άλλον στον κόσμο πέρα από εκείνη .

Ξαναγυρίζει στη «σάλα». Ο Τάσος ο «μετρ» μας , η «ψυχή» του μαγαζιού .

Τον ρωτάει για τις αποψινές κρατήσεις , καλές του φαίνονται , αρκεί να μη ξαναγίνει αυτό της περασμένης εβδομάδας : στο pick το πρόγραμμα , γύρω στη 1 μετά τα μεσάνυχτα , τίγκα το μαγαζί , και «σκάει» μύτη ο πρόεδρος γνωστής ΠΑΕ , ( τα δυο ντουλαποειδή που σέρνει πάντα μαζί του , μπήκαν πρώτα μέσα, να κανονίσουν για τραπέζι πίστα μπροστά , 

Ο Πρόεδρος 

"ψιλοκοζάρει" ένα από τα κορίτσια του προγράμματος ) .

Υποχρεώθηκαν-εντολή ιδιοκτήτη - , πώς να φέρεις αντίρρηση στον πρόεδρο , να αδειάσουν 4 πρώτα τραπέζια , να βάλουν κόσμο αλλού , για να καθήσει εκείνος με την κουστωδία του , φίλοι και call girl συνοδοί , απαραίτητες για την περίσταση . 

Χαλάλι , 2.300 ευρώ ο λογαριασμός ...

Ουπς ! πέφτει πάνω στον Δημήτρη ,γκαρσονάκι κέντρο σάλα και μπροστά , γειτονάκι της , φίλοι από το σχολείο , εκείνη του πρότεινε τη δουλειά , δεύτερη δουλειά για την ακρίβεια .

Τα πρωινά δουλεύει πωλητής . 

Βαρύς σήμερα. Τα πράγματα στην οικογένεια , δύσκολα .

 Χρωστάει , τού παίρνουν το σπίτι . 

Έλαβε σήμερα το κατασχετήριο , με γυναίκα άνεργη από την κρίση του 2012 , εκείνος παλεύει με «θηρία» .

Στην γκαρνταρόμπα η κυρία Φρόσω , με τη δική της αγωνία .

Τα ποσοστά λίγα και κείνη μεγαλώνει ένα παιδί μόνη της .

Είναι και τα δυό νοίκια που χρωστάει.

Οι παρκαδόροι , κανείς ακόμα στα πόστα τους . Χαρτόμουτρα γνωστά σε πιάτσες ζόρικες . Δεν πάει άλλο ,  

Τούς έχει καλύψει πολλές φορές. 

Απόψε πρέπει να μιλήσει στον ιδιοκτήτη , όταν περάσει για την .. είσπραξη ( ώρα 5.30 το χάραμα , μια χαρά ώρα για κουβέντες ) 

κ.τ

Share:

Read More

Αγιασμός ΜΕ αντιπροσωπεία μαθητών από την κάθε τάξη ΟΕΟ

 Αγιασμός τη Δευτέρα , για τα σχολεία όλων των βαθμίδων με διευκρινιστικές (κατα ριπάς ) εγκυκλίους , 4 στον αριθμό στην αρχική εγκύκλιο , για να καταλήξουν μεταξύ άλλων στα εξής :

Στον Αγιασμό θα παρευρεθεί αντιπροσωπεία μαθητών από την κάθε τάξη ( μέχρι 3 μαθητές )

Αντιπροσωπεία από τους εκπαιδευτικούς .

Ο ιερέας θα 'αγιάζει" την κάθε αίθουσα χωριστά (βρεγμένα παντού από το βασιλικό , παπαδάκι , αγιαστούρα ξωπίσω του )

Μόνο στους γονείς των μαθητών της Α ' Δημοτικού θα επιτραπεί η είσοδος ( θα φέρουν αντίγραφο του αρνητικού τους τεστ άραγε ;; θα τους θερμομετρήσουμε , αναρωτιέμαι ..

λείπει διευκρινιστική γι αυτό )

Οι υπόλοιποι γονείς θα αφήσουν τα παιδιά τους στο σημείο που θα έχει οριστεί ( π.χ κορδέλα ή μια χρωματιστή γραμμή ) , θα τα παραλάβουν "αμα τη λήξη "

( καφεδάρες στα καφέ πέριξ των σχολείων , σας ζηλεύω παιδιά )

Στο χώρο σκόρπιοι όλοι ( θα επικοινωνούμε με "ψείρες" μεταξύ μας )

Ο πρώτος "σύλλογος διδασκόντων" της χρονιάς είναι γεγονός , θα γίνει στο προαύλιο του σχολείου , ανακούρκουδα , κάτω από τη μπασκέτα με τον τρύπιο το φιλέ ( Ωμ ....)

Η Κεραμέως είναι αισιόδοξη και δηλώνει πως είμαστε πανέτοιμοι για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων

Τι λες μωρή καραγκούνα ;;

Το πρόγραμμα τι ώρα ξεκινάει παιδιά ;; Δε βλέπω τις λουλουδούδες .. αργεί ακόμα το "πρώτο όνομα "

Καλή σχολική χρονιά !!!

Μασκουλα παιδάκια γιατί απουσία; έτσι λέει, αλλά δεν έχω καταλάβει ακόμα στάνταρ..θα δούμε ...

Φώτο schooligans

Share:

Read More

Θα το πάρει το κορίτσι;

 Πέρσι τον 15 Αύγουστο , μου είπε να τον συνοδέψω στο πανηγύρι ,στο χωριό .

Είπα , αυτό ήταν , βλέπει τη σχέση μας σοβαρά ..

Η Παναγία θα κάνει το θαύμα της ..

Στα κλαρίνα στην πλατεία , με ζεστή μπύρα και κρύο αρνί ,θα κάνει την πρόταση , παρουσία των κλαρινιτζήδων ..

Έβαλα φορέματα , σανδάλια ,πήγα ..

Μετά , ήρθε το κουλό ( το Κούλι ) , ο κορονοΪός , μας πήρε και μας σήκωσε ..

Χθες , μου είπε να πάω στη μάνα του να φτιάξουμε μαζί φανουρόπιτα , με δική μου συνταγή ..

Επιστρατεύω όλες τις δυνάμεις ..

Δε μπορεί , φέτος θα επισημοποιηθώ ..η αστεφής ..

Αν δε γίνει και τώρα , εσείς θα την "πληρώνετε" εδώ μέσα , να ξέρετε ..

Σταφίδες να βάλω στην πίτα ;;

by konstantina tiligada

Share:

Read More

Καλοκαίρι ,είναι να χαλάει το πάνω μέρος του "μπικίνι" Κωνσταντινατο!

Καλοκαίρι , είναι  τα  αστέρια  που  «μετράς»  ξαπλωμένος  στο  τσιμέντο  μιας  ταράτσας, με τα  χέρια  για προσκεφάλι.

Καλοκαίρι , είναι  οι  αλητείες  με  κολλητούς  και κολλητές  και παγωμένη   μπύρα  από  το  μπουκάλι .

Καλοκαίρι ,είναι  να χαλάει  το πάνω μέρος  του  "μπικίνι"  , να  μην  έχεις  άλλο  μαζί  σου και απλά  να  βουτάς  .. χωρίς  αυτό .

Καλοκαίρι ,  είναι  έρωτας  στα  πατώματα , μέχρι  τα  ξημερώματα .

Καλοκαίρι , είναι  να  στάζουν  τα  ζουμιά  από  το  καρπούζι  πάνω  σου  και  να  μη  σε  νοιάζει .

Καλοκαίρι ,  είναι μια  σφήκα  που  μπαινοβγαίνει  στο  μπουκάλι  του  αναψυκτικού  σου  και  συ  απλά  τη  χαζεύεις.

Καλοκαίρι , είναι  ένα πράσινο  φόρεμα .

Καλοκαίρι ,  είναι  να  τριγυρνάς  ξυπόλητος  , χωρίς  καν  τα .. απαραίτητα  ενδυματολογικά .

Καλοκαίρι  ,  είναι  τα  μπουγελώματα   , με  το  λάστιχο  στην  αυλή ,  με  «εκείνον»   να  τρέχει  και  να  γλιστράει  στη  σκάλα  (ουπς...τρέχεις  εσύ  τώρα  να  κρυφτείς  ..χαχα) 

Καλοκαίρι  , είναι  δυο  μάτια  «αλμυρά»  και  ώμοι «ξεφλουδισμένοι»  ,  στη  Σίφνο ή  τη  Σέριφο, η όπου είστε, μικρή   σημασία , που  για  15  μερόνυχτα  έχασες  τον  ύπνο  σου .

Καλοκαίρι ,  είναι  το «υποβρύχιο»  της  γιαγιάς , που  κολλάει  σε όλο  το  στόμα  και  κείνη  με  λατρεία  να  σε  ρωτάει  « Σου άρεσε  αγαπούλα   μου ;» 

Καλοκαίρι  είναι   τα  «γεμιστά»  με μπόλικη  φέτα .

Καλοκαίρι    είναι ...

Καλοκαίρι  θα  είναι ...

κ.τ

Share:

Read More

Iουλιανά - Κωνσταντινάτα

Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εραστές κι ερωμένες …
Από τη μια ,υπάρχουν αυτοί που προσπαθούν να γίνουν εραστές/ερωμένες , αυτοί που σκέφτονται λίγο ή πολύ και από την άλλη
αυτοί που γλιστράνε στο ρυθμό του έρωτα… χωρίς σκέψη, χωρίς τεχνική, χωρίς έλεγχο, χωρίς νου. Απόλυτα παραδομένοι στη στιγμή…

Αυτοί είναι οι πραγματικοί εραστές…
Ταξιδεύουν πάνω στο σώμα ο ένας του άλλου ,( από τα ωραιότερα «ταξίδια» αυτό ) , απολαμβάνοντας το ,σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν σκέφτονται, δεν αναρωτιούνται: άραγε είμαι καλός /ή ; Άραγε θα ευχαριστηθεί ή ο/η προηγούμενοι ερωτικοί σύντροφοι ήταν καλύτεροι ;
Ανασφάλειες, φρένα, στεγανά , στερεότυπα , μυαλουδίλα.... όλα έξω…
Οι πραγματικοί εραστές δεν έχουν προδιαγραφές στον έρωτα. Στέφουν τη Μυρωδιά και την Αφή βασίλισσες των Αισθήσεων και αφήνουν τα χέρια τους να κυλήσουν πάνω στο σώμα, να νιώσουν τον παλμό, το ξεσήκωμα του… μετά βάζουν στο ερωτικό παιχνίδι τα χείλη, τη γλώσσα… όλο τους το σώμα συμμετέχει οργασμικά…
Σε κάθε κίνηση , τίναγμα του κορμιού , αντιλαμβάνονται από τις δονήσεις που συμβαίνουν μικρές ή μεγάλες το βαθμό του ερωτισμού που αναδύεται εκείνη τη στιγμή και παραδίνεται ολοκληρωτικά σε αυτούς . Ο άντρας παρασύρει τη γυναίκα και η γυναίκα με τη σειρά της παρασύρει τον άντρα σε ένα ατελείωτο οργασμικό ταξίδι…
Χωρίς βιασύνη… Χωρίς σκοπό…
Χάνοντας χώρο και το χρόνο οι «εραστές» δεν κινούνται με στόχο… στο μυαλό τους δεν υπάρχει η εκσπερμάτιση… δεν τους αφορά ένα απλό άδειασμα υγρών… Τους αφορά μόνο η στιγμή της Ένωσης των σωμάτων και το που μπορεί αυτή να τους φτάσει…
Σπάνε τα σύνορα… Υπάρχει μόνο η έκσταση που τους παρασύρει σε ένα μ ο ν α δ ι κ ό οργασμό όπου κάθε κύτταρο δονείται στο ρυθμό μιας νεκρανάστασης δευτερολέπτων .
Την υπέροχη εκείνη στιγμή που τα μάτια .. συναντιούνται .
Αν θες να είσαι “εραστής” «ερωμένη» , δε σκέφτεσαι κι αρχίζεις να απολαμβάνεις… Δεν προσπαθείς να αποδείξεις… Δεν προσπαθείς να γίνεις ο/η καλύτερος… Δε συγκρίνεις και Δε συγκρίνεσαι… Δεν επαναλαμβάνεσαι στα λόγια σου στις κινήσεις σου…
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Κάτι που άρεσε μέχρι χθες σε μια γυναίκα ή άντρα δεν σημαίνει ότι θα τους αρέσει και σήμερα, τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό…
Είναι ένας άλλος άνθρωπος, ένα άλλο σώμα. Ένας καινούργιος ρυθμός θα γεννηθεί ανάμεσά σας που αν α φ ε θ ε ί ς σε αυτόν δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων που μπορεί να σε ταξιδέψει…
Σπάσε τα σύνορα πρώτα στο μυαλό σου και μετά ανάμεσα σας…
Οι τεχνικές είναι καλές , μέχρι ενός σημείου , σε οδηγούν σε “μονοπάτι” , τύπου manual .
Όταν όμως εξοικειωθείς μαζί τους τότε χρειάζεται κι αυτές να στις σπάσεις. Να βρεις άλλες , πιο σύνθετες και παραλλαγές των παλαιών .. Βάζεις άρα το μυαλό να σκεφτεί , να βρει , να μπει σε διαδικασία ..
Στον έρωτα , δεν ακολουθούμε εγκεφαλικές διεργασίες... Ειναι ένστικτο και μόνον αυτό ..
… Ένας οργασμικός άνθρωπος , που απολαμβάνει το κάθε τι στη ζωή του και η ερωτική πράξη γίνεται ένα τελετουργικό αλλιώτικο ..

Share:

Read More

Το "Ζεν" μου βάλλεται τελευταία

Πρωί, στέκομαι μπροστά στη ντουλάπα μου. 

"Τι να βάλω, τι να βάλω;" ακούγεται φωνή από μέσα.. 

Το πνεύμα της, μου απαντά : "βάλε μπρος και φύγε κοπελιά, κλείσε και την πόρτα, το φως με ενοχλεί ..,," πηγαίνω προς την έξω πόρτα, νόμιζα άκουσα φωνή από το διάδρομο , ρώτησα ποιος είναι, καμία απόκριση.. Ώσπου ακούω το.. Πνεύμα της πόρτας να λέει περιπαικτικα .. 

"Άλλαξε πόρτα.. Πάρε αυτή του κουφού". 

Δεν πτοούμαι , παίρνω τον καφέ μου, βγαίνω στο δρόμο.. Σπασμένα τα πεζοδρόμια, άγριες οι πλάκες πάνω τους.. 

Σα γυναίκες ανικανοποιητες σκέφτηκα, που δε λατρεύτηκαν ως ερωμένες..παραμεληθηκαν..και τσακ!! Σκοντάφτω..

 Ο μισός καφές στο μαύρο, ευτυχώς πουκάμισο.. Το "Ζεν" μου βάλλεται τελευταία .. Προσβλέπω σε βοήθεια συμπαντικη.. Ακούει κανείς;;

Το Κωνσταντινατο μου πρωινιάτικα, δεν ξέρω αλλαξιά είχε μαζί;;

Share:

Read More

Μα είναι φάτσα τώρα αυτή;

Διαβάζοντας το παρακάτω ποστ από την μικρή μου Κωνσταντίνα μου ήρθαν χιλιάδες τίτλοι για να βάλω στο άρθρο, διάλεξα τον συγκεκριμένο, το γιατί θα το μάθετε παρακάτω!!

Κωνσταντινάτα το ονομάζει , όταν θέλει να χώσει κάτι δικά της !!- 

Το κράξιμο ένας- ένας να προλαβαίνω να απαντώ ..ευχαριστώ Όσοι με γνωρίζουν καλά –λίγοι , 

ελάχιστοι δηλαδή- γνωρίζουν πως με τις φώτο έχω ένα θεματάκι . 

Στην αρχή της διαδικτυακής μου παρουσίας εδώ, δεν είχα καν φωτο στο προφίλ. 

Είχα ακούσει μάλιστα και το θεικό : « Θα πρέπει να είσαι άσκημη για να μην βάζεις ούτε 

μια φωτογραφία». Γελούσα , (και μαζί μου και όσοι με γνωρίζουν προσωπικά ) .

Τι «γκαφάλια» είστε μερικοί ρε σεις .

Ο κύριος λόγος που ανεβάζω φωτο μου και μάλιστα φυσικές και ανεπεξέργαστες στο τεράστιο «γκομενολίβαδο» του fb ,

(ξέρω θα πείτε κάποιοι πως έχω γλωσσίτσα αιρετική ) ,είναι επειδή γράφω ,

ανεβάζω και δίνω κείμενα για δημοσίευση και οι αναγνώστες ζητούν και θέλουν να

το «πρόσωπο» που βρίσκεται πίσω από τις αράδες που διαβάζουν .

(άλλο πάλι που δεν καταλαβαίνω , άλλο θέμα αυτό ,θα το πιάσω άλλη στιγμή )

Όλοι σήμερα είμαστε θαρρώ καλύτεροι -στις φώτο- απ’ ότι 10 χρονάκια πριν.. το μακρινό 2010…ας είναι καλά οι επεξεργασίες,

τα φίλτρα ανάλυσης και ..θόλωσης,

λείανσης των ατελειών των φυσικών μας χαρακτηριστικών…αλλά και τις υπηρεσίες της αισθητικής ιατρικής,

οι οποίες είναι πια στις μέρες μας εύκολα προσβάσιμες , σε τιμές προσιτές και θεραπείες ..τόνωσης για όλα τα βαλάντια .. 

(…κορίτσια μου , να λέμε και αλήθειες ναι ;;)

Έτσι λοιπόν, γέμισαν τα προφίλ φίλων διαδικτυακών και μη με , τέλειες φώτο, 

καλύτερες οι σημερινές απ ότι οι παλιές.

Βλέπω φωτο ανθρώπων που τους γνωρίζω από το real life και δεν τους αναγνωρίζω αν δε δω το όνομά τους στην εισαγωγή του «τοίχου» τους .

Βρε σεις ,τρολάρετε λίγο τον εαυτό σας. Παίξτε λίγο με την εικόνα σας. Τσαλακώστε τη λίγο , έτσι για να γουστάρουμε και κάτι παράξενα τυπάκια σαν εμένα .

Τέλειες φώτο, τέλειων ανθρώπων. Όμορφα, λαμπερά πρόσωπα, φρέσκα, αρυτίδωτα. Με σφρίγος, ροδοκόκκινα που θα ζήλευαν και τα κοριτσάκια εκεί, λίγο μετά την εφηβεία, στην πρώτη νιότη τους.

Και η ψυχή ; πού είναι η ψυχή μας σ’ όλα αυτά ;;

Και γω.. που ψάχνω μάταια να βρω ατέλειες που αγαπώ στους ανθρώπους; τη ρυτίδα κι όλα εκείνα τα ωραία σημάδια που αφήνει ο «πανδαμάτωρ» χρόνος στο πέρασμά του στα πρόσωπα…

Με τόσο ρετούς στις φώτο, στερούμαστε τη χαρά της αποδόμησης.. αυτής της λατρεμένης διαδικασίας που μας Κάνει να αναμετρηθούμε πάνω απ όλα με μας και μετά με τους υπόλοιπους βγάζοντας προς τα έξω όλη την ατελή -τέλεια- και εν τέλει υπέροχη εικόνα μας…

Καμία απομυθοποίηση, βαρετό !

Δε μου αρέσουν οι φώτο των ανθρώπων και πιο πολύ οι δικές μου .. από παιδί έβγαινα ή μουτρωμένη ή κλαμένη, αφού με έσερναν με το ζόρι να ποζάρω και οι συνήθεις ερωτήσεις μέχρι σήμερα : « Γιατί δε δείχνεις τα μάτια σου ;;».

«Γιατί δε χαμογελάς σχεδόν ποτέ ;;».

«Γιατί σουφρώνεις τα χειλάκια σου ;;» «Στείλε μου μια ολόσωμη» (αυτό το τελευταίο ειδικά είναι αφορμή για άπειρες διαγραφές και Μπλοκ..)

Αποτυπώνουν μια φευγαλέα χαρούμενη στο «κλικ» της στιγμή, βεβιασμένη πολλές φορές και στυλιζαρισμένη στην πόζα για τις ανάγκες του αναμνηστικού… καμία φυσικότητα, καθένας αυθορμητισμός…

Όταν κοιτώ μια εικόνα, συγκεντρώνομαι στα μάτια του προσώπου… αυτά δεν ξεγελούν κανέναν και δεν ξεγελιούνται…μέσα απ’ αυτά «βλέπω» καθαρά το συναίσθημα την ώρα της πόζας… το χαμόγελο μπορεί να παγώνει στην εικόνα, το βλέμμα ποτέ !

Πιο πολύ θα μ ενδιέφερε κρατώντας μια φωτογραφία στα χέρια μου, τι προηγήθηκε αυτής και τι ακολούθησε αυτήν μετά την απαθανάτιση της.. στιγμής..

Ακούω φίλους να κοιτάνε τη συλλογή τους και να λένε:

«..πόσο ωραίος/α ήμουν εδώ ..;»

«…θα μπορούσα να βγω καλύτερα, με χαλάει ο φωτισμός ή το ρούχο ή το μακιγιάζ …»

«…δε βγήκα με το καλό μου προφίλ…»

Shit !!!… Ti λένε ρε παιδιά ;; συγκεντρώνονται στο επουσιώδες μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του εγωκεντρισμού και της εγωπάθειας και της αγωνιώδους προσπάθειας να αρέσουν …σε αγνώστους , σε άλλα πρόσωπα φαντάσματα εδώ μέσα , στις σελίδες των social media … αστείο έτσι ;;

Δε θέλω ενσταντανέ και πόζες …Θέλω να ζω το Αιώνιο και Άχρονο τώρα…

Αρνούμαι να φαντασιώνομαι με παγωμένες λήψεις ,καλά επεξεργασμένες , αλλά να αλληλεπιδρώ αληθινά με ανθρώπους .

Να βλέπω πρόσωπα ,βλέμματα ,χέρια ,κίνηση και να είναι όλα αυτά με ελαττώματα ..

Έχουμε αναγκάσει ανθρώπους που δεν έχουν συμμετρικά χαρακτηριστικά να κρύβονται ,να φοβούνται να δείξουν τον υπέροχο εαυτό τους και την όμορφη προσωπικότητά τους , δίνοντας χώρο στα μοντέλα με τα ζυγωματικά να πιάνουν στασίδι πρώτη θέση .

Εννοείται, δεν ξορκίζω την ομορφιά , την αγαπώ , αλλά την ομορφιά με μια φυσικότητα , όχι τη στημένη προκάτ , είπαν μάλιστα πως σώζει τον κόσμο . Αυτό δεν το έχω δει ακόμα αλλά περιμένω να το δω..

Αααα… μην το ξεχάσω…κι όταν ποθάνω , εννοείται καμία φωτογραφία στο χώρο που θα κείτομαι ε ;; Ας είμαι εγώ το μόνο μνήμα «χωρίς πρόσωπο».. Ας είμαι η μόνη αμνημόνευτη –φωτογραφικά- κι ας έχω πρόσωπο για εκείνους τους λίγους ελάχιστους που «είδαν» και ψυχή σ αυτό το πρόσωπο (anfas–profil) όσο ήμουν σ’ αυτό εδώ το πέρασμα …

Εύχομαι μια μέρα να καταφέρουμε να κάνουμε την ανατροπή.. να τραβάμε Ατελείς φώτο , με ψεγάδια να μουτζουρώνουν και να τσαλακώνουν τα Τέλεια πρόσωπά μας…

Ασερεχε...

Share:

Read More

"Σχέση με παντρεμένο που εκείνη αγνοούσε

Υπερ-Κωνσταντινάτο
"Σχέση με παντρεμένο που εκείνη αγνοούσε"

Θα ξεχάσω εγώ τη φίλη μου την Κίτσα από το Κουκάκι ,καθηγήτρια πιάνου ,που γνωρίζει έναν υπέροχο άντρα , τον Τάκη, τον καρακούκλαρο , από τα Λιόσια με το Datsun (πίσω ο κουβάς με τη σκούπα) ,
να το «κάνουν» παντού , δίπλα στη σκούπα , στην καρότσα ,στη ρόδα, στις τσιμούχες ,
 να της τάζει γάμο-παιδιά , αλλά και να εξαφανίζεται περιέργως –χωρίς να είναι ο Batman- για μέρες και ποτέ να μην της τηλεφωνεί σε "ήσυχες ώρες"..
(Μεταξύ μας, αν ο άντρας , δε σου τηλεφωνήσει βράδυ , την ώρα που πάει να ρίξει την τελευταία κλ@νιά , πριν κοιμηθεί , κάτι βρωμάει και δεν είναι η κλ@νιά ..)
Με τα πολλά , η Κίτσα ανακαλύπτει πως είναι παντρεμένος,  ο ε ν λόγω , της το παραδέχεται..και γίνεται το εξής φοβερό μέσα σε ,γνωστή για το καλό παΪδάκι , χασαποταβέρνα που είχαν πάει  :
 Έβγαλε την γόβα της , όχι την ψηλή , αλλά αυτή που είχε βγει το καρφί από κάτω και δεν είχε προλάβει να την πάει στον τσαγκάρη και νταγκ.. στο δόξα  πατρί..
έπεσε κάτω εκείνος με μια κηλίδα αίματος , κάποιο κέντρο reseat πρέπει να πείραξε το χτύπημα , τον άφησε ξαπλωμένο κι έφυγε ,
 ήρθε σε μένα και περιμεναμε να τη συλλάβουν .. δεν ήρθαν ποτέ ..
Ο Τάκης επέζησε ,-μάθαμε καιρό  μετά- πήρε κλειστό τετράπορτο αυτοκίνητο , να βάζει μέσα γυναίκα και τρία παιδιά , στο σημείο  της τακουνιάς ,δε φύτρωσε ξανά μαλλί , παϊδάκι δεν ξανάφαγε  αλλά είναι καλά ..
Κορίτσια μου , θέλω να είστε τσακαλάκια .. όλα είναι για όλους , όμως θυμηθείτε :
«Δεν υπάρχει ευτυχία , που να κόβεται στα τρία ..»
Στη σκακιέρα της ζωής , όλα είναι ανοικτά ..
Βασιλιάδες , στρατιωτάκια , ιππότες ,αξιωματικοί , άλογα , ΌΛΑ στο ίδιο κουτί μπαίνουν μετά το «τέλος της παρτίδας».
Υπηρετείστε την αλήθεια και το συναίσθημά σας γενναία , σε καθαρά παιχνίδια κι όχι αδιέξοδες καταστάσεις ..

Κωνσταντινα Τυλιγαδα Αντε Τα λέμε...

Share:

Read More

Στο βάθος η Νίνα Σιμόν να σκούζει : ‘Black is the colour ..

Οι πρώτες μέρες του Δεκέμβρη , με βρήκαν κάπως έτσι:

 Το ημερολόγιο να  Έχει μείνει  στις παραδρομές αναδρομές του Νοέμβρη.

Τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, στο στόμα της γάτας , Θραύσματα , θαύματα  στο  χαλί.

Τα φωτάκια του δέντρου σβηστά  (11 μέτρα κινεζιάς καμμένα..)

 Η κάλτσα του Αη –Βασίλη στα αζήτητα .

Μια σαμπάνια -αφρίζον κρασί- ξέρετε απ αυτά τα ροδίτικα
τα δίναν ντάλα Αυγούστου δώρο με δυο ομπρέλες .. τους είχαν ξεμείνει ,

τη φορτώθηκα κι αυτή να πιάνει χώρο ..

Στο βάθος  η Νίνα Σιμόν να σκούζει :

‘Black is the colour ..”  ,Εμένα μου λες ρε Νινάκι..

Άθικτο μόνο το κόκκινο μπαλόνι .. το λες και καρδιά

Που πήραμε μαζί σ ένα  παζάρι έξω από το λούνα παρκ.

Πέρσι τα Χριστούγεννα..

Σε λίγες ώρες  ανατέλλει η   1^η του Γενάρη ...η νέα χρονιά .

Ψυχραιμία ..

Μόλις 75 μερες για τις Αποκριές..

Αναθάρρησα..

Σ αυτή τη γιορτή «μπαίνω» εγώ..

Αρχέγονα και Διονυσιακά κατάλοιπα ..

Και να τα καταίφια , και να τα γαλακτομπούρεκα

Και τρως και πίνεις κι ερωτροπείς ..

Και σε κυκλώνουν ερμαφρόδιτες ..οδύνες ....

 αφού φοράς τη “μάσκα”  σου

Κανείς δε σε πειράζει..

Πίσω στη… θρησκευτική κατάνυξη των  ημερών.  (χωρίς τη μάσκα)..

Στα  τσίγκινα τα τρίγωνα χωρίς τα κάλαντα .. τα βάλαντα ...

Είναι που δεν είπαμε και τίποτα στο «τέλος» .. Στα τέλη του χρόνου πέρσι..

Δεν είχε μείνει και τίποτα πια να ειπωθεί .

Είχαμε ταλαιπωρήσει τόσο τις λέξεις, τα χασαν κι αυτές απ την πολυχρησία ..

Μας βλέπαν και «κόβαν»  μακριά..

Έσβησα εγώ την πρώτη , Έσβησες εσύ την τελευταία .

Κάτι μεσαίες,  αδιάφορες είχαν μείνει.. θύματα κι αυτές του ακατάληπτου ..

Δεν είναι τα μελομακάρονα .. ούτε οι κουραμπιέδες.

Είναι που μου μήνυσες πως έρχεσαι  την Πρωτοχρονιά  .

Ήρθαν και σε βρήκαν  λες , νέες λέξεις  , «αφόρετες , με το ταμπελάκι τους»  και θες να μου τις πεις ..

Ζώνομαι με  τα  11 μέτρα, τα σβησμένα  .. «καμικάζι λαμπατέρ»..

Για την   επανάληψη    ..

Για το απρόβλεπτο και το όμορφο της ζωής ...

Για τη γιορτή ...

Αλλά ...

Και για το άδικο , ωμό και κυνικό της  πολλές φορές...

Κίνδυνος.. ακίνδυνος ..

Για την αγάπη  και τα .. συμπαρομαρτούντα  αυτής!!

Αντε τα λέμε Κωνσταντίνα Τυλιγάδα

Share:

Read More

Πλησιάζει η νέα χρονιά.. σκούζει μια ξείγκλωτη στο ράδιο

Μπορώ αλλά δε θέλω ,θέλω αλλά δεν μπορώ . Κάποιες φορές μπορώ το πρώτο ,

κάποιες άλλες θέλω το δεύτερο!

Επιλογές δύο.. Πλησιάζει η νέα χρονιά ... "Ώρα για αλλαγές".. σκούζει μια ξείγκλωτη στο ράδιο , κοιτάζω γύρω μου .. Τι να αλλάξω ; 

Καλύμματα στον καναπέ ; μαξιλάρια , μανικιούρ ; "πλαστικό" ; άντρα ;(αυτόν θα τον ΑΝΤΑλλάξω , με μια άλλη , μια πιο έξυπνη , τον θέλει πιο πολύ από μένα..καημένη κι αυτή .. (θα μου δώσει τα σκουλαρίκια της, χέρι με χέρι ..τρελό deal ) .

Βρήκα άλλον , καλύτερο .. λέμε τώρα (για τον καλύτερο...sorry my love..) !! ..ανακατεύω τον καφέ , με το μικρό γαλάζιο κουταλάκι ..όλα τ άλλα άπλυτα η προκόπα !! χωρίς το πρωινό τσιγάρο , χωρίς την πρωινή καύλα , να συνοδεύει τις τζούρες, τις ρουφηξιές.. μούδιασμα στα κύτταρα . Μισάνοιχτα τα χείλη , μιμούνται την κίνηση... μνήμη , απόμνημη.. σκέτος ο καφές μαύρος ο καφές πικρός ο καφές Μακρυά η γλύκα ένα ντουλάπι απόσταση μακρυά .. Την αγνοώ ..αυτάρεσκα.. Τρίτη επιλογή...ΑπαλλΑγή !!! ΣήΜεΡα. (σ.μ.ρ)

Κωνσταντίνα Τυλιγαδα άντε τα λέμε...

Share:

Read More

Λειψό και το καϊμάκι..αλλά με 43 φουσκάλες.

Σκηνή 1η...Το Δωμάτιο

Ανίε(α)τη και σήμερα η λιακάδα, με βία επιβάλλει παρουσία !
Την ξύπνησε από νωρίς . Ανακάθισε στη βυθισμένη από την καταχρησία του κάποτε έρωτα, άκρη του ημίδιπλου κρεβατιού..λύση ανάγκης το _ημι_
Στο τέντωμα των χεριών της "γράφει" η κούραση της μέρας που έρχεται !!
Εκείνος δίπλα της ανάσαινε βαριά !! Ένα παλιό κρύωμα που χει ¨"κάτσει" στα πνευμόνια του από τον Δεκέμβρη του 2010 , τότε που δούλευε διπλά τα μεροκάματα , στον κάματο της κρίσης, οικοδομή για να ανοίξουν το σπιτικό τους , αυτό με το παράθυρο στην κουζίνα ...όνειρο παιδικό της , παράθυρο κι όχι φωταγωγός !!
Έγκυος τότε εκείνη , σ ένα παιδί που δεν ήρθε ποτέ ,στο σπίτι με το παράθυρο στην κουζίνα, επίσπευσε το βιός της ανάγκης ...

Σκηνή 2η....Κουζίνα (με Παράθυρο)

Μπρίκι μικρό , γκαζάκι , μυρωδιά αερίου...Τον ίδιο καφέ χρόνια τώρα , κάποτε διπλός για τον καθέναν , τώρα μονοδόση...
Ξεθύμανε ο βραζιλιάνικος , λειψό και το καϊμάκι..αλλά με 43 φουσκάλες..
Όσα και τα χρόνια της ... Σημάδι !! Να θυμηθεί να το πει , στο εργοστάσιο ,στη Σμάρω τη Μικρασιάτισσα , αναντάμ παπαντάμ καφετζού από σόι ...
Όλα τα βρισκε η ευλογημένη ...μέχρι και μια καστανή (βαμμένη ξανθιά, κι αυτό το βρήκε η αθεόφοβη ) που ξελόγιασε τον Μπάμπη της Ματούλας , κι άφησε σε μια νύχτα Ματούλα κλαίουσα ,αλαλαγμένη και δύο κουτσούβελα , ένα στο καρότσι , ένα βυζανιάρικο..
Οι σουβλιές στο χέρι της έρχονται ξανά..
Οι λιακάδες την ενοχλούν !!
Προτιμά τη βροχή ..είναι μια κάποια δικαιολογία για όλα !!

Σκηνή 3η.....Εκείνος

Στέκει στην πόρτα της κουζίνας με το παράθυρο...
Ντυμένος , το πουκάμισο ανοιχτό !!
Τον κοιτά και βρίσκει ξανά το λόγο που τον ερωτεύτηκε...
Η βαριά του ανάσα που πηγαίνει πάνω κάτω στο δασύτριχο θώρακα του , το στέρνο με τις φλέβες του να χτυπάνε άτακτα κι αθόρυβα ...και αυτά τα χέρια !!
Αχ !! Τα χέρια αυτά !!!
Αμίλητος...Το νεύμα του κεφαλιού του αρκετό για να σημάνει την αρχή της μέρας, ταλαιπώρια οι λέξεις !!
Δύο γουλιές καφέ , πρώτα στρίβει τσιγάρο πάντα μετά ...
Σήμερα μία η γουλιά , ξέθυμνη σαν τον καφέ....
Ανάβει τσιγάρο , αμίλητος..
Τραβάει τον καπνό ..κατακάθι στα πνεμόνια...ο πρώτος βήχας ορίζει τη ρουτίνα του ...Αμίλητος ...
Φοράει σακάκι.... Αμίλητος...
Βγαίνει από την πόρτα... Αμίλητος...
Το τσιγάρο αναμμένο στο τασάκι...
Μια κάποια υποψία επιστροφής...

Σκηνή 4η....Στο παράθυρο της Κουζίνας

Εκείνη τον ακολουθεί με το βλέμμα της ...
Κύρτωσαν οι ώμοι του... σκέφτεται...
Θα τον έτριβε το βράδυ...
Ευκαιρία να του "κλέψει" δύο κουβέντες, μια ματιά .
Τον χάνει στο στενό της γωνίας.
Σβήνει το τσιγάρο από το τασάκι ...
Έχει να ετοιμάσει και τα γεμιστά , πολλές οι ντομάτες , μην πάνε χαμένες..μπελαλίδικο φαγητό ..
Ανυποψίαστη !!!!!!

Κωνσταντίνα Τυλιγαδα Τα λέμε!!

Share:

Read More

Σουηδικό μοντέλο φίλη μου.

Σταράτα , πριν διακοπάρουμε:

 

Και μόλις χώρισες , κι ενώ θέλεις να "ανάψεις τσιγάρο με τα ρούχα του ", να "πιείς όλο το Βόσπορο " , " στην υγειά του Αχάριστου" , να "πέσεις λιώμα σε γκρεμό" , "κι όπως θα παίρνεις τις στροφές αυτός να σε κοιτάει " ...

Θέλεις να τον πάρεις στο τηλέφωνο και να αρχίσεις την κλαούνα.

Να πας στο σπίτι του να αρχίζεις να χτυπάς κουδούνια ..

Να τον πετύχεις με την «άλλη» που για κείνη νομίζεις χωρίσατε να ξεκατινιαστείς λέγοντάς της , τι κουμάσι είναι ο .. εν λόγω !

τίποτα απ αυτά κοπέλα μου δε θα κάνεις ! Σε θέλω πολιτισμένη

Πάρε έναν ψυχολόγο.. δε θες οκ !

Πάρε έναν παπά και μίλα του , δε θες οκ !

Πάρε μια φίλη σου , δε θες , οκ !

Έχω τη λύση για σένα και είναι .. μια !!

Σουηδικό μοντέλο φίλη. Κράτα ψηλά τη σημαία του ΙKEA .. τίποτα δεν είναι τυχαίο . Η Σουηδία είναι εδώ για να δώσει τις λύσεις για έναν πολιτισμένο χωρισμό .. με λάβαρο τον καναπέ "Γκουτενγκαστ" , καναπέ από τον οποίο κάθομαι και σου γράφω αυτή τη στιγμή .. αμέ !

Στο χωρισμό σου σε θέλω ψηλή , ξανθιά με φακίδες Σουηδέζα.. κι όχι κοντούλα λεμονιά , καστανομελάχροινη , μεσογειακού τύπου γυναίκα ..

Δε θέλεις να είσαι Σουηδή ;; Αμερικάνα τότε ναι αλλά από ποια πολιτεία;

Άλλος ο χωρισμός στην Οκλαχόμα κι άλλος ο χωρισμός στο Μπρόντγουει..

Θέμα τοπογραφικό το επίπεδο , το πολιτιστικό του χωρισμού ..

Απλή , αγέρωχη , Δωρική , λίγο χλωμή από την ταλαιπωρία του χωρισμού , δεν το κρύβεις όχι , λίγα λόγια με τον «τέως», τον ακούς , αν θέλεις και τόσο όσο αντέχεις ..Αν εκεί που μιλάει , αρχίζεις να φαντασιώνεσαι εικόνες τύπου , τον πιάνεις απ τα μαλλιά , αν έχει, και τον σέρνεις το γύρω του σπιτιού , σταματάς κοπέλα μου όμορφη.

Όχι δευτεράτζες ,όχι κατινιές , πνίγεις τη γενέτειρα Άνω Ραχούλα που έρχεται και σε μπουκώνει..

Δε λέω να βγείτε και για φαγητό για να το συζητήσετε , Όχι , αυτό δεν είναι πολιτισμός , είναι Σουηδία σε «ενέσιμη μορφή».. δεν το χουμε , δε θέλω να καταπιεστείς ..

Κρύβεις μαχαίρια , ψαλίδια , τσεκούρια . Βάζεις φίμωτρο στην Κλυταιμνήστρα που σκούζει μέσα σου. Όταν μόνη σου ..πατώματα . Έρχομαι και γω αν θες , (black σκέτο σε χαμηλό ποτήρι , 4 παγάκια θέλω να έχεις μόνο..) και να θυμάσαι ..

Η Σουηδία είναι πάντα εκεί να δώσει πολιτισμένες λύσεις σε ένα χωρισμό και αν δυσκολευτείς , πάρε και μένα να σου τα πω ξανά ..

Άντε μανάρι μου ..

Κωνσταντίνα Τυλιγάδα Τα λέμε!!

Share:

Read More

Στις σχέσεις το «Τέλος» δεν μπαίνει ποτέ

Στις σχέσεις το «Τέλος» δεν μπαίνει ποτέ όταν απλά ειπωθεί. Κι αυτό είναι ξεκάθαρο για εκείνον που το ορίζει. Για τον άλλον όμως, για εκείνον που το ακούει, είναι μία κεραμίδα στο κεφάλι. Η τέλεια σχέση τελειώνει, και κάποιος μένει να μετράει τα πού, τα πώς και τα γιατί.

Για μερικούς η συνειδητοποίηση έρχεται πιο εύκολα. Αρκετά μιλιγκράμ αλκοόλ στο αίμα, μερικοί μαραθώνιοι κλαψομουνιάσματος με κολλητούς , κολλητές , λίγο λιώσιμο στο γιουτιούμπ ακούγοντας Νέγκα και γεμίζοντας μυξομάντηλα στο «Πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά » κι ένα πρωί ξυπνάνε καθαροί.

Αποτοξινώθηκαν. 103 μέρες καθαρός απ’ τη Χ  ο ένας, 127 καθαρή απ’ τον Ψ  η άλλη. Η πληγή επουλώθηκε, δεν τσούζει πια.

Και κάπως έτσι προχωράνε και οι μεν και οι δε, με την απόγνωση να τη διαδέχεται μία γλυκιά ανάμνηση αν όντως υπήρχε αγάπη ή ένα αιώνιο σιχτίρισμα εάν από κάπου έμπαζε το λαβ στόρι.

Λένε πως αξέχαστο μένει το άπιαστο, το αερικό. Οι αγάπες που ξέμειναν, που πάλεψαν ή και όχι, όμως εν τέλει έχασαν. Είναι αυτό αλήθεια;

Να είσαι αυτός που θα σημαδέψει τα ίσως μου; Αηδίες. Εγώ θέλω να σημαδεύεις τις μέρες και τις νύχτες μου. Να σηκώνω την κούπα μου κι από κάτω να βρίσκω τα κλειδιά σου, όχι να σε ψάχνω σε μισοειπωμένα  «σ’αγαπώ» και να σε πολεμάω ξανά και ξανά και ξανά στα δάκρυα ενός μαξιλαριού.

Γι’ αυτό αδυνατώ να καταλάβω εκείνους τους περίεργους τύπους που “τη βρίσκουν” με τις απουσίες. Λες και μπορεί μία σχέση να ζήσει αν την αναπνέει μόνο ο ένας. Που επιμένουν να αρνούνται διαρκώς την αλήθεια.

Οι δρόμοι πια χωρίσανε και το αντιλαμβάνονται. Είπαμε, δεν είναι ηλίθιοι. Απλώς εθελοτυφλούν. Βαυκαλίζονται με τη βεβαιότητα πως τίποτα δεν τέλειωσε και παπαριάζουν με αυτή τα αυτιά των φίλων τους. Περνάνε με αέρα νικήτη μπροστά απ’ τα στέκια τα παλιά , τα κοινά . Φτάνουν να πληκτρολογούν το «μα δεν τελειώσαμε» πιο συχνά κι απ’ ότι αποδέχονται τα cookies.

Το λυπηρό είναι ότι δεν έχουν καμία ελπίδα, καθώς ο άλλος διόλου δεν ασχολείται πια μαζί τους. Σε όσες σχέσεις ο χωρισμός είναι ένα μικρό pause, κάνει μπαμ από χιλιόμετρα, το ξέρουν όλοι, χωρίς να χρειάζονται εσένα για να τους το πεις. Στο λένε από μόνοι τους, για να σε βγάλουν από το μαύρο σου το χάλι.

Αν πάλι κανένας δε στο λέει, αν οι παρέες σου κουνάνε συγκαταβικά το κεφάλι στο άκουσμα του .. απαγορευμένου ονόματος, αν είσαι ο μόνος γύρω που επιμένεις σε μία επάνοδο δίχως κανένα σημάδι γυρισμού, αλλά κυρίως αν έχουν περάσει μήνες κατά τους οποίους συνεχίζεις επίμονα να πρωταγωνιστείς μονάχος σου στο φανταστικό εργάκι του μυαλού σου, επιμένοντας σ’ εκείνο το σενάριο που λέει ότι το ταίρι σου και θέλει και θα γυρίσει αλλά αργεί γιατί ντρέπεται, γιατί χρειάζεται χρόνο, γιατί τον απήγαγαν Αφροδιτιανοί, λυπάμαι, αλλά έχεις πρόβλημα.

Έχεις τρομερή ανάγκη από ένα Απόλυτο που δυστυχώς δεν  είχες την τύχη να συναντήσεις , τουλάχιστο στο πρόσωπο για το οποίο θρηνείς …

Γιατί όχι, όσο και να χτυπάς τον πωπό σου κάτω, δεν ήταν αυτό το Απόλυτο. Δεν ήταν αυτός ο  άνθρωπός σου.

Αν ήταν, δε θα σε άφηνε να ξεφτιλίζεσαι, να πονάς και να χάνεις τον εαυτό σου. Θα ερχόταν, θα σε άρπαζε και θα έκανε πράξη την οδηγία χρήσης του: Θα το ζούσατε κόντρα σε όλους και σε όλα. Κόντρα στα λάθη σας και κόντρα στους φόβους σας.

Ο έρωτας σου, διάλεξε να φύγει. Για όποιον λόγο. Διάλεξε να νικηθεί, να λιγοψυχήσει, να εκπνεύσει χωρίς ούτε μία ΑΛΗΘΙΝΗ μάχη. Βάλ’ το καλά στο κεφαλάκι σου , μελαχρινό , ξανθό ή καστανοκοκκινομάλλικο.. και προχώρα.

Θα σου μιλούσα πιο σκληρά αλλά δε νομίζω πως το αντέχεις. Άλλωστε όσο και να παραμυθιάζεσαι με μία σχέση φάντασμα, αν κάνεις σε κάποιον κακό, αυτός τελικά είναι μόνο ο υπέροχος εαυτός  σου.

Κι ας μην φιλτράρεις τίποτα από το σουρωτήρι που έχουμε για μυαλό, σ αυτή τη φάση. Εσύ αποφασίζεις, εσύ μουδιάζεις απ’ τον πόνο. Γι’ αυτό και δεν ξέρω αν πρέπει να επέμβω όταν επιμένεις να σέρνεσαι πίσω από ανύπαρκτα «σ’ αγαπώ» κι “αόρατες επιστροφές” ή να καθίσω βουβά και να σε κοιτάζω να σέρνεσαι.

Σε σέβομαι αρκετά για να σου απαγορεύσω το οτιδήποτε. Μόνο ένα θα σου πω. Όσο εσύ κλαις γι’ αυτόν που έφυγε, όσο σχεδιάζεις τα μελλοντικά σας πρωινά και ερωτεύεσαι παραισθήσεις γυρισμών, εκείνος πιθανότατα χάνεται σε μισοφωτισμένα στενάκια αγκαλιά με τον καινούριο του έρωτα  ή κάποιον παλιό . Μην περιμένεις να πέσεις πάνω τους σε μια στροφή, για να συνέλθεις.
Θα είναι, μάλλον, αργά.

Κωνσταντίνα Τυλιγάδα Τα λέμε!!

Share:

Read More

Οκτωβριανή - Ερωτωνάσταση - η - συνέχεια

(σύνοψη προηγούμενου):  Ο Έρωτας, Οκτώβρη μήνα , μου χτύπησε την πόρτα.. πέταξα παντόφλα , πίτσα και αφού του έκανα καπρίτσια.. είμαι έτοιμη , μια Τρίτη βράδυ.. για τη «μετωπική»… sorry , το ραντεβού μας εννοώ…

Στάθηκα στον καθρέφτη μου.. Α, πα πα .. φτούσου κοπελάρα μου .. κούκλα είσαι..

Κατεβάζω δυο σφηνάκια βότκας.. παραδοσιακά πάντα πριν από τις επικίνδυνες αποστολές αυτό κάνω.. εξετάσεις , γάμους , διαζύγια , ραντεβού .. (καίω οισοφάγο και.. κινάω..)

Δεν ακολούθησα καμία στυλιστική συμβουλή της Καγιά (αδερφής και φιλενάδων.). Κυρίαρχο χρώμα το μαύρο , το δικό μου μαύρο..όχι μαρή , θα κάνω δική μου σχολή .. ντε και σώνει.. «σικ με χρώμα..»  … αφού με ξέρεις βρε Βικάκι.. δεν το χω με το χρώμα πολύ.. μόνο στα χείλη..

..και βγαίνω να καταπλήξω τα ..πλήθη.. Στο δρόμο σκέφτομαι πως οκ. .άλλο ένα ραντεβού που θα λήξει γρήγορα , ανάμεσα σε χασμουρητό και με τα χέρια μου στα μαλλιά μου (κλασσικό στοιχείο βαρεμάρας μου..) , αν αντέξω καμιά ωρίτσα και πολύ .θα αρχίσει μπλα μπλα μπλα να μου λέει για τη δουλειά του , τα ενδιαφέροντά του και αν σταυρώσω λέξη .. θαύμα θα ναι.. προλαβαίνω να γυρίσω πίσω ;;  όχι , ξεμάκραινα πολύ.. με «κόβει» και το καλσόν.. και η πλατφόρμα αυτή δεν είναι και τόσο άνετη.. Shit…τι τα θέλω τα ραντεβού αφού…τεσπα έφτασα στο μαγαζί ..

Μπαίνω , τον ψάχνω με το βλέμμα μου .. πουθενά.. οκ , έκανα λάθος το μαγαζί η γκαφατζού , τα κάνω αυτά .. ξανατσεκάρω μηνύματα .. όχι , στο σωστό είμαι και πριν προλάβω να δω τί γίνεται.. τηλεφωνάκι .. ουπς.. το Ερωτάκι μου.. «θα αργήσω λίγο , έμπλεξα σε κίνηση.. περίμενε με .. σε παρακαλώ..»

Μένω αποσβολωμένη.. μ έστησε.. μ έστησε.. θα πάθου κρίση.. θα πάθου κρίση..

Καλά να πάθεις , μου θες και γνωριμίες ..γεροντοβασάνω.. φέρνω μπροστά μου τη μορφή του γατούλη μου και νιώθω πως τον έχω προδώσει.. μα τι γατομάτα είμαι εγώ ;; για έναν άντρα ,πρόδωσα την αφοσίωση του ‘παιδιού’ μου ;;  να πιώ κάτι ρε παιδιά , να συνέλθω ..

Και κει που είμαι με δυο σφηνάκια από βότκα, σπιτική και στο δεύτερο ουισκάκι ,μαγαζάτο.. «σκάει μύτη» το αγόρι.. Έτοιμη να τον πιάσω από τα μούτρα.. αλλά αυτά τα μουτράκια με το αφοπλιστικό χαμογελάκι , με κάνουν να κοντοστέκομαι.. Τι γίνεται , ρε παιδιά ;;  δε με αναγνωρίζω.. Αρχίζει να μου λέει , γιατί άργησε , με ύφος φυσικό , χαλαρό και μια φωνή.. μα τι φωνή.. ώπα .. σύνελθε , κορίτσι μου, συγκρατήσου μεγαλοκοπέλα μου  .. ανασηκώνομαι στην καρέκλα μου , έτοιμη και σε θέση για μάχη αλλά … δε μπορώ να αρθρώσω λέξη… το αγόρι με την ιδιαίτερη mentalite , μ είχε ήδη συνεπάρει… άρθρωσα και γω κάτι λίγα παραπονάκια για την αργοπορία του αλλά το κακό .. είχε αρχίσει… ερωτευόμουν , φίλοι μου .. γρήγορα .. με ταχύτητες που με ξεπερνούσαν .. με πήρε η «κάτω βόλτα..»

Από κείνο το βράδυ που χωριστήκαμε ξημερώματα.. (όχι δεν πήγαμε σπίτι μου , είμαι κορίτσι με αρχές .. άντε , περίεργοι) ..γίναμε Αχώριστοι… παντού και πάντα μαζί…

Έρωτας ,σπίτι μου , σπίτι του ή και κάπου αλλού .. εξομολογήσεις και πολλή πολλή τρυφερότητα, μέρα τη μέρα όλο και πιο πολύ ..(πολύ καλά περνάμε , αρχίζω και φοβάμαι..) Αποτέλεσμα :  πήρα καινούργιες παντόφλες .. δεν έβαλα ποτέ Netflix, συνέχισα   τη light διατροφή (θέλω λίγο στα καρβελοψωμάκια μου να χάσω.. από εφτάζυμα να γίνουν τουλάχιστο.. δίζυμα ) και μόνον ο γάτος μου υπάρχει εκεί κάθε μέρα να με κοιτάει και να μου θυμίζει τη φθινοπωρινή μου ..απιστία…

Και κάπως έτσι αγνόησα τα πρώτα σύννεφα του χειμώνα που έμπαινε(αν) σιγά σιγά ..αλλά με βαριές και σίγουρες πατημασιές.. νόμιζα η αφελής πως οι φθινοπωρινές λιακάδες θα συνέχιζαν φέτος για μένα και θα την «έβγαζα» με το ζακετάκι μου … χαχα !!  ανόητη .. ανόητη που ήμουν..

Αφού το χω δει το εργάκι , πολλές φορές και σε ριμέικ , με άλλους πρωταγωνιστές αλλά πάντα με την ίδια πλοκή…

Και μπήκαμε σε μια ρουτίνα.. οκ φυσικό  , δεν ανησυχώ..

Κι άρχισε ο Έρωτας να κουράζεται…οκ.. δίνω σημασία μηδαμινή  ..

Κι άρχισε να βαραίνει …οκ.. φυσικό .. δίνω ελάχιστη σημασία

Κι άρχισαν τα βήματά του να γίνονται βαριά καθώς έρχεται να με συναντήσει και ανάλαφρα κάθε φορά που έφευγε…χμμ… δε μ άρεσε αυτό.

Κι άρχισαν και τα πρώτα νευράκια και μικροτσακωμοί δια ασήμαντον αφορμή…ώπα εδώ κάτι γίνεται…

Κι ήρθε και η πρώτη απομάκρυνση…. Απομόνωση .. απόσταση… και δεν έχω καταλάβει η δόλια ακόμα το γιατί.. βραδυφλεγής πάντα εγώ σ αυτά .. ντιπ χαϊβάνι…

«.. στο χα πει , ένας ενθουσιασμός ήταν για κείνον και πέρασε , έτσι είναι οι άντρες»  , η αδερφή ..

Μικρόφωνο στη μία κολλητή :  « σε είχε δεδομένη , καλά να πάθεις που τα δίνεις όλα .. χαζιάρα , μια ζωή χαζιάρα ..»

Σκυτάλη στην άλλη κολλητή : « ..υπάρχει άλλη .. ή γύρισε σε κάποια πρώην.. έλα , τώρα θα τους μάθουμε τους άντρες; ..»

«Σιωπή .. όλες σωπάστε .. φύγετε , θέλω να μείνω μόνη…»

  «Τον Αγαπώ »..(ψελλίζω , σαν σε λυγμό ) με κοιτάνε σαν εξωτικό έντομο.. σα να μην καταλαβαίνουν τον γλωσσικό  κώδικα.. « Ό,τι κι αν γίνει μεταξύ μας , ένιωσα πράγματα που είχα χρόνια να νιώσω , είμαι  ευγνώμων  και μόνο γι αυτό , δε με αφορά τί νιώθει εκείνος αλλά για μένα , αυτός ο υπέροχος άντρας είναι επιλογή μου και μόνο υπερήφανη είμαι γι αυτό που έζησα και αισθάνομαι..»  , με κοιτάνε , στρίβοντας τα κεφαλάκια τους σαν τα σκυλάκια στα μπαρ-μπριζ του αυτοκινήτου. .δε  νιώθουν λέξη απ ό,τι είπα …

Τις διώχνω , μένω μόνη…βάζω ένα ποτό… παίρνω τον γατούλη μου αγκαλιά ..

Googlάρω το site του Νetflix…

Κουδούνι.. πάλι λάθος χτυπάνε.. «στους δίπλα» φωνάζω από μέσα..» δεν Έχω παραγγείλει εγώ».. ξύνοντας το άλουστο μαλλί…

Επιμένει.. «ποιος ;» ρωτάω.. «Ο Έρωτας» μου λέει…

«Άλλος είσαι εσύ ;» ρωτάω, ζητώντας διαπιστευτήρια ..

Χαχα… όχι δεν την ξαναπατάω …

«‘Όχι , ο ίδιος»… μου απαντά…

Μου φεύγει ο γάτος από τα χέρια … πετάρισε η καρδιά..

«ΑΝΟΊΓΩ…»…να προλάβω μόνο να βγάλω τη πιζάμα , να βάλω κάτι άλλο .. γ@μ@τ@ !!!

 Κωνσταντίνα Τυλιγάδα Τα λέμε!!

Share:

Read More

Οκτωμβριανη - Ερωτανασταση

..Είναι φθινοπωράκι..οι μεγάλες ζέστες πέρασαν , οι παραλίες , τα αντηλιακά αποτελούν παρελθόν-ωραία η καρύδα όμως , να ψάξω να βρω ένα body lotion με το άρωμά της για ενυδάτωση το χειμώνα που κοντοζυγώνει…τα μαγιό μπήκαν στη ντουλάπα , το ίδιο και τα στράπλες.. το μαύρισμα έχει σχεδόν φύγει , κάτι αδιόρατες γραμμές έχουν μείνει στο ντεκολτέ.. και μόνο εκεί.. ίουυ αυτό το τελευταίο ξεφλούδισμα πόνεσε..

Ένας έρωτας καλοκαιρινός κλαίει περιμένοντας σε κάτι βραχάκια και τρώγοντας πετροσωλήνες ..κάπου στην ξεροψημένη Ελλάδα για το άδοξο τέλος του και συ …

 Είσαι λοιπόν μπροστά στο ψυγείο σου και απενοχοποιημένα πια , ετοιμάζεσαι να το.. «ξεπλατίσεις»…μπα !! κάτι λάιτ απομεινάρια του πρόσφατου καλοκαιριού.. «μήτε που να τα αγγίξεις»..

Πιάνεις τα φυλλάδια για να παραγγείλεις , κάτι λιπαρό ,πολύ λιπαρό όμως , να ρθει το ξυγκάκι να κάτσει πάνω στα μαζεμένα λιποκύταρρα από το κολύμπι και την καλοκαιρινή σου διατροφή , να διογκωθούν και πάλι μανα μου,  να ξανασυστηθουμε..Τι φάση κι αυτή.. μέσα στο μαγιουδάκι –κορδονάκι και τα αέρινα φορέματά σου να μη σε γνωρίζουν ούτε οι παλιοί σου γνώριμοι…

Και κει που είσαι έτοιμη να δώσεις παραγγελία , σκεπτόμενη πόσο ωραία θα περάσει αυτός ο χειμώνας με παντόφλα , Netflix , πιζάμα με αρκουδάκια , σετάκι με σακακάκι..και τη γάτα σου να χουρχουρίζει… Ντριν!  Το κουδούνι..

Απορημένη ρωτάς …»ποιος ;;»   . « Ο Έρωτας» σου αποκρίνεται η φωνή απ έξω…ή μάλλον από μέσα σου.. Πιάνεις ψιλή κουβεντούλα πριν του ανοίξεις… Έρωτας ,λέει.. και δεν τα πάω καλά με Έρωτες κι Αγάπες… γι αυτό και δε συναντιόμαστε …μου λέει , του λέω , μου ξαναλέει , του ξαναλέω και… Δε θα του άνοιγα ..όχι αγάπες μου αλλά είπε «κάτι»  (βρήκε το αδύναμο σημείο μου.. Αχ ! Βαχ !) που με έκανε να του ανοίξω διάπλατα την «πόρτα»,    αυτό ήταν !!  Τι μου είπε ;;    παρακάτω η .. αποκάλυψη …

  «Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα..» . Ναι Σάκη μ, τα είπες εσύ αλλά εγώ η κακούλα είχα μείνει στα «μακαρόνια με τον κιμά»(3 κιλά έβαλα τότε να βλέπω το video clip  σου..) και δε σε ακολούθησα παρακάτω.. με παρέσυραν και κάτι φίλες Αρσακειάδες τότε να μη σε ακούω-ντεμέκ δεν είναι για το επίπεδό μας αυτά- και αυτόν τον ύμνο τον έχασα…Πληρώνοντας λοιπόν τις ενοχές μου-και ποτέ ξεχρεώνοντας- στον Σάκη αλλά και στον Έρωτα… δίνουμε το πρώτο μας.. ραντεβού σε τρεις μέρες.. είναι και βιαστικός ο Υπέροχός μου .. δεν περιμένει…!

Γενικός συναγερμός :  κοιτάζεσαι στον καθρέφτη… Τι μαλλί ;;  πώς συμμαζεύουν αυτή την αφάνα ;;  που είναι όπως σου λέει και η μάνα σου ; «..τφεκάς και βγαίνει πλί  από κει μέσα. .κρα κρα κρα»

Τι κάνεις με την πιζαμοαρκουδίσια σου περιβολή ;;

Αμ μέσα από τη πιζάμα ..εκεί να δεις.!. sloggy ..ολόκληρο και χαλαρό χωρίς λάστιχο , χωρίς ραφές…και τα συναφή…

Και το σπουδαιότερο :  Θέλεις αποτρίχωση τώρα…και  παντού .. να γίνει «θάλασσα γυαλί , στα μέρη του Μπαλί» (..if you know what I mean..).. νύχια πάνω , φτέρνες κάτω..

Συμβούλιο με αδερφή και φίλες κολλητές… « Να βάλεις φόρεμα ..»  . «..Όχι φόρεμα , παντελόνι στενό , θηλυκό αλλά να έχεις και άνεση κινήσεων , στο πλαίσιο της γενικής αμηχανίας της πρώτης φοράς…   Να κάθεσαι όπως θέλεις , βρε αδερφέ.. με κλειστά ή ανοιχτά ποδαράκια ή και σταυροπόδι ..αμέ !   πουκάμισο ή μπλούζα ;  ζακετάκι ή σακάκι ;;

Μαντήλι ή ένα εντυπωσιακό παντατίφ;; … παπούτσια ;;  τσάντα ;;   άρωμα ;; 

….Συνεχίζεται….

 Κωνσταντίνα Τυλιγάδα Τα λέμε!!

Share:

Read More

Παρουσίαση Νέου Συνεργάτη και το πρώτο άρθρο της

Έτσι λοιπόν για να μπει καλά, σιγά σιγά ο χειμώνας θα σας γνωρίσω ένα ακόμα κοριτσάκι που θα προστεθεί στην παρέα μας, και θα διαβάζουμε ωραία αρθράκια! Αλατοπιπεράτα !!

Πάμε να γνωρίσουμε την καινούρια μας συνεργάτη!!


- Ονομάζομαι Κωνσταντίνα Τυλιγάδα

Είμαι εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Υπηρετώ σε σχολείο της πολύβουης πόλης μου , της υπέροχης Αθήνας.

Κάνω κάτι παραπάνω από 20 χρόνια αυτή τη δουλειά ..λειτούργημα λένε κάποιοι . θα το δεχτώ ..Όποια δραστηριότητα έχει ως κέντρο ζωντανές ψυχές , είναι ανθρωποκεντρική ..

Αυτό με φέρνει εδώ .. Αγαπώ στο να αφουγκράζομαι τους ανθρώπους και τις ιστορίες τους ..

Ασχολούμαι με ότι με ενεργοποιεί , με κινητοποιεί μέσα στη μέρα και το αφηγούμαι με τον δικό μου τρόπο .

Στις ιστορίες μου , οι πιο πολλές βιωματικές , θα με βρείτε πάντα ως .. αντι-ηρωίδα και ίσως παράδειγμα προς αποφυγήν ..

Λατρεύω το άσπρο –μαύρο νουάρ –ρετρό σε όλες τις εκφάνσεις .

Με ξεκουράζει η αγκαλιά των δικών μου ανθρώπων , μια ωραία μουσική και ένα ποτό … το δικό μου ποτό , στο τέλος μιας γεμάτης μέρας…

Μότο μου ; «.. Την αγάπη δεν την ψάχνεις , τη φτιάχνεις…»

Καλά αναγνωστικά ταξίδια φίλοι μου …

Πάμε το πρώτο άρθρο !!

Μονάδα μέτρησης για το αν μια αγάπη πάει καλά .. τα Σόσιαλ Μίντια; 

Στέλνεις ένα μήνυμα και ανοίγει 4 μέρες μετά .. λες οκ , ο Χ έτσι είναι , λίγο αμελής κι αφηρημένος.. όχι , δεν είναι έτσι , γιατί στην αρχή της γνωριμίας σας , ανταποκρινόταν αμέσως...

Σημαδάκι που .. κάτι δείχνει..

"Ανεβάζεις " κάτι και ενώ όλη η κοινότητα των φίλων ανταποκρίνεται , εκείνος (ή εκείνη αντίστοιχα ) .. χαλαρά και πάλι μια με δυο μέρες μετά έρχεται να κάνει το .. καθήκον του .. σαν με το ζόρι ένα πράγμα.. απλά μια αντίδραση και .. γειά σας..

Σημαδάκι που ..κάτι δείχνει κι αυτό ..

Αντίθετα σε φίλες δικές του ή και κοινές .. ξείγκλωτες και πάσης φύσεως ... αντιδρά άμεσα...

Σημαδάκι που όσο να πεις κάτι δείχνει κι αυτό ..

Σε άλλη του σχέση , που είσαι σε θέση να γνωρίζεις , αντιδρούσε αμέσως με σχόλιο και .. ενθουσιασμό ..

Κάθεστε μαζί στο σπίτι και περνάει ..κάποι(α)ες ώρα τσεκάροντας μηνύματα , απαντώντας και .. ποστάροντας...

"..πόσες αποδείξεις θες , για να δεις πως δε με θες..."

Πόσα χρόνια μπροστά ..Καρβέλας -Βίσση ..

Μη δαιμονοποιούμε το μέσον .. που λέει κι ένας καλός φίλος ..τα πάντα είμαστε εμείς οι άνθρωποι ..

Αλλά βρε παιδιά , να ρωτήσω κι εγώ η απλή , λαϊκή ,αδαής .. κειμενογράφος κάτι(πόσο χαίρομαι που απευθύνομαι σε κοινό με ανοικτό εύρος κι όχι σε κλειστές .. κοινότητες ) ;;

Σχέσεις , γιατί κάνετε ρε σεις ;; με πραγματικούς και υπέροχα ατελείς ανθρώπους ,

Αφού δε μπορείτε να ανταποκριθείτε στο πραγματικό ..

Φτιάξτε τις εικονικές σας "περσόνες" και μείνετε με αυτές.

Εδώ στην πραγματική ζωή ειναι ζόρικα και καμιά φορά άβολα τα πράγματα .. άσε που εδώ βασική προϋπόθεση να νιώσεις , γιατί αν δε νιώσεις όσο και να υποκριθείς .. δεν.. θα φανεί ..

Μείνετε στους ωραίους σας "τοίχους" με τα υπέροχα ντεκόρ..

"ερεθιστείτε" μ αυτούς που προσπαθούν σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον να "αναρριχηθούν" , να σας κλέψουν μια ..φευγαλέα έστω ματιά

"αυνανιστείτε" με τα likes και τα σχόλιά τους στα δαχτυλάκια σας..

και πηγαίνετε μετά inbox, τελευταία στάση και σκηνή ..

"εκσπερματώστε" στη γυαλιστερή σας οθόνη πάνω στα φιλτραρισμένα πρόσωπα των..τέλειων, πανέξυπνων , πετυχημένων γυναικών και αντρών ..

Όσο για τον άνθρωπο , τον δικό σας άνθρωπο..

αύριο θα τα πείτε..έλα είναι και λίγο βαρετός πια ,

ώχου μωρέ , πώς κάνει έτσι..

εξάλλου είναι και άτονος , άοσμος , άγευστος τελευταία , έχει και ατέλειες που δεν τις βλέπατε στην αρχή..

πολύ πραγματικός ...γαμώτο !!!

Τα λέμε!!

Share:

Read More