Κάθε χρόνο, κάθε καλοκαίρι στη νότια Χίο και αποκλειστικά και μόνο εκεί, ένα δένδρο κλαίει!
Κλαίει απ’ την αρχαιότητα, απ’ την εποχή της Ρωμαϊκής κατάκτησης της νήσου, από την εποχή του Αγίου Ισιδώρου. Ρωμαίοι, Άραβες, Σαρακηνοί, Γενουάτες, Τούρκοι κατακτητές πέρασαν απ’ τη Χίο, πέρασαν κι έφυγαν….
Έφυγαν όλοι μα ο Άγιος Ισίδωρος και η Μαστίχα «έμειναν» στο νησί ίσως σύμβολα αιώνιας Αθανασίας μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος…
Κάθε χρόνο, κάθε καλοκαίρι ένα δέντρο κλαίει! Για να το διαπιστώσετε δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε την ακριτική Χίο και πιο συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του νησιού, τα Μαστιχοχώρια όπως λέγονται τα χωριά του νησιού εδώ που φύεται –αποκλειστικά και παγκόσμια- η μαστίχα (σκίνος-μαστιχόδεντρο) ή αλλιώς το δέντρο που κλαίει…..
Αλήθεια, γιατί κλαίει ο σχίνος κι από πότε;
Σαν πολύτιμος κρύσταλλος στάζει
απ’ τον κορμό του σχίνου η μαστίχα.
Άγιος Ισίδωρος…
250 μ.Χ. Το νησί της Χίου βρίσκεται υπό Ρωμαϊκή κατοχή και στο λιμάνι του νησιού είναι αγκυροβολημένο ένα τμήμα του Ρωμαϊκού στόλου. Ανάμεσα στους αξιωματικούς των πληρωμάτων είναι κι ένα νεαρό αγόρι μόλις 22 ετών, ο Ισίδωρος, γιος πλούσιου εμπόρου της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου με καταγωγή όμως από τη Χίο.
Ο Ισίδωρος έχει ασπασθεί κρυφά τον Χριστιανισμό. Προδίδεται στον Ρωμαίο Ναύαρχο, συλλαμβάνεται, τον βασανίζουν και ομολογεί την πίστη του στη νέα θρησκεία. Έρχεται ο πατέρας του από την Αλεξάνδρεια και προσπαθεί να μεταπείσει τον νεαρό Ισίδωρο να επιστρέψει στη θρησκεία τους το δόγμα των Εθνικών.
Ο Ισίδωρος μ’ όλο το νεανικό του ενθουσιασμό ναι μεν χαίρεται που βλέπει τον πατέρα του αλλά αρνείται να επιστρέψει στην ειδωλολατρία επιβεβαιώνοντας τα λόγια του Κυρίου: «Παραδώσει εις θάνατον πατήρ τέκνον» (Ευαγγ. Ματθαίος) και….
Ο Ισίδωρος θα δεχτεί άγρια επίθεση από τον φανατικό ειδωλολάτρη πατέρα του, είναι δε τόσο βάρβαρα τα χτυπήματα στον νεαρό Ισίδωρο που ο σκληρός θάμνος κάτω απ’ τον οποίο τον χτυπάει ο πατέρας του θα ….. λυγίσει από τη βία που αντικρίζει και θα πονέσει και θα δακρύσει για τα μαρτύρια που βλέπει να υποφέρει ο νεαρός Ισίδωρος……
Όχι! Δεν θα λάβεις μάχαιρα,
είπε ο σχίνος.
Κι έσταξε το μυρωδάτο δάκρυ του,
αντίδωρο στη μαχαιριά που
λάβωσε το κορμί του.
Ποιήτρια: Τζένη Συρρή-Χαννάκη
Και: «Ταις προς τον Κτίστην ευχαίς σου συ εχαρίτωσας, το αποστάζον δάκρυ, εκ των σχίνων της Χίου, και τούτω σε δυνάμεις ενέθου πολλάς, διό χαίρουσα σύμπασα, ως ευεργέτην η Νήσος ανευφημεί, και προστάτην επιγράφεται».
Ήχος α΄. Των ουρανίων Ταγμάτων
Ο πολιούχος του νησιού της Χίου Άγιος Ισίδωρος μαρτύρησε το 250 περίπου μ.Χ., η μνήμη του τιμάται στις 14 Μαΐου στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και στη Δυτική Καθολική Εκκλησία - όπου είναι εξίσου αγαπητός και δημοφιλής Άγιος (Sant’ Isidoro)-, μία μέρα μετά, στις 15 Μαΐου.
Σημείωση: Μαστιχοφόρος Σκίνος.
Δενδρύλλιο του γένους Πιστάκη, ιθαγενείς της μεσογείου και Κανάριων Νήσων μόνο που η ποικιλία Pistacia lentiscus varchia, κοινώς μαστιχοφόρος σκίνος της Χίου ευδοκιμεί -αποκλειστικά- στο νότιο τμήμα της Χίου και εδώ γίνεται και η συστηματική καλλιέργειά της όταν μετά από εντομές στα δενδρύλλια μία ουσία, ελαιορητίνη ουσία, παρουσιάζεται με μορφή ημιδιαφανών, υποκίτρινων και κιτρινωπών κόμβων γνωστών κοινώς με το όνομα δάκρυα της μαστίχας.
Με την φίλη μας Τασσώ Γαΐλα Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
 |
| Φώτο - Μαρία Κογιαλου!! |
Έφυγαν όλοι μα ο Άγιος Ισίδωρος και η Μαστίχα «έμειναν» στο νησί ίσως σύμβολα αιώνιας Αθανασίας μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος…
Κάθε χρόνο, κάθε καλοκαίρι ένα δέντρο κλαίει! Για να το διαπιστώσετε δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε την ακριτική Χίο και πιο συγκεκριμένα το νότιο τμήμα του νησιού, τα Μαστιχοχώρια όπως λέγονται τα χωριά του νησιού εδώ που φύεται –αποκλειστικά και παγκόσμια- η μαστίχα (σκίνος-μαστιχόδεντρο) ή αλλιώς το δέντρο που κλαίει…..
Αλήθεια, γιατί κλαίει ο σχίνος κι από πότε;
Σαν πολύτιμος κρύσταλλος στάζει
απ’ τον κορμό του σχίνου η μαστίχα.
Άγιος Ισίδωρος…
250 μ.Χ. Το νησί της Χίου βρίσκεται υπό Ρωμαϊκή κατοχή και στο λιμάνι του νησιού είναι αγκυροβολημένο ένα τμήμα του Ρωμαϊκού στόλου. Ανάμεσα στους αξιωματικούς των πληρωμάτων είναι κι ένα νεαρό αγόρι μόλις 22 ετών, ο Ισίδωρος, γιος πλούσιου εμπόρου της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου με καταγωγή όμως από τη Χίο.
Ο Ισίδωρος έχει ασπασθεί κρυφά τον Χριστιανισμό. Προδίδεται στον Ρωμαίο Ναύαρχο, συλλαμβάνεται, τον βασανίζουν και ομολογεί την πίστη του στη νέα θρησκεία. Έρχεται ο πατέρας του από την Αλεξάνδρεια και προσπαθεί να μεταπείσει τον νεαρό Ισίδωρο να επιστρέψει στη θρησκεία τους το δόγμα των Εθνικών.
Ο Ισίδωρος μ’ όλο το νεανικό του ενθουσιασμό ναι μεν χαίρεται που βλέπει τον πατέρα του αλλά αρνείται να επιστρέψει στην ειδωλολατρία επιβεβαιώνοντας τα λόγια του Κυρίου: «Παραδώσει εις θάνατον πατήρ τέκνον» (Ευαγγ. Ματθαίος) και….
Ο Ισίδωρος θα δεχτεί άγρια επίθεση από τον φανατικό ειδωλολάτρη πατέρα του, είναι δε τόσο βάρβαρα τα χτυπήματα στον νεαρό Ισίδωρο που ο σκληρός θάμνος κάτω απ’ τον οποίο τον χτυπάει ο πατέρας του θα ….. λυγίσει από τη βία που αντικρίζει και θα πονέσει και θα δακρύσει για τα μαρτύρια που βλέπει να υποφέρει ο νεαρός Ισίδωρος……
Όχι! Δεν θα λάβεις μάχαιρα,
είπε ο σχίνος.
Κι έσταξε το μυρωδάτο δάκρυ του,
αντίδωρο στη μαχαιριά που
λάβωσε το κορμί του.
Ποιήτρια: Τζένη Συρρή-Χαννάκη
Και: «Ταις προς τον Κτίστην ευχαίς σου συ εχαρίτωσας, το αποστάζον δάκρυ, εκ των σχίνων της Χίου, και τούτω σε δυνάμεις ενέθου πολλάς, διό χαίρουσα σύμπασα, ως ευεργέτην η Νήσος ανευφημεί, και προστάτην επιγράφεται».
Ήχος α΄. Των ουρανίων Ταγμάτων
Ο πολιούχος του νησιού της Χίου Άγιος Ισίδωρος μαρτύρησε το 250 περίπου μ.Χ., η μνήμη του τιμάται στις 14 Μαΐου στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και στη Δυτική Καθολική Εκκλησία - όπου είναι εξίσου αγαπητός και δημοφιλής Άγιος (Sant’ Isidoro)-, μία μέρα μετά, στις 15 Μαΐου.
Σημείωση: Μαστιχοφόρος Σκίνος.
Δενδρύλλιο του γένους Πιστάκη, ιθαγενείς της μεσογείου και Κανάριων Νήσων μόνο που η ποικιλία Pistacia lentiscus varchia, κοινώς μαστιχοφόρος σκίνος της Χίου ευδοκιμεί -αποκλειστικά- στο νότιο τμήμα της Χίου και εδώ γίνεται και η συστηματική καλλιέργειά της όταν μετά από εντομές στα δενδρύλλια μία ουσία, ελαιορητίνη ουσία, παρουσιάζεται με μορφή ημιδιαφανών, υποκίτρινων και κιτρινωπών κόμβων γνωστών κοινώς με το όνομα δάκρυα της μαστίχας.
Με την φίλη μας Τασσώ Γαΐλα Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
