Η έναρξη του χειμώνα με τα Νικολοβάρβαρα,
Σύμφωνα με την λαϊκή ελληνική παράδοση η έναρξη του χειμώνα και οι καιρικές μεταβολές συσχετίζονται με το εορτολόγιο της ορθόδοξης Εκκλησίας.
Έτσι, το κρύο ΑΝΤΡΕΙΩΝΕΙ την τελευταία μέρα του Νοέμβρη, στη γιορτή του Άγιου Ανδρέα, δίνοντας μας 4 μέρες για να προετοιμαστούμε, ώσπου η Αγια Βαρβάρα να ΒΑΡΒΑΡΩΣΕΙ το κρύο να δυσκολέψει η κατάσταση. Την επομένη έρχεται ο Άι Σάββας που ΣΑΒΑΝΩΣΕΙ, προετοιμάζοντας τον επερχόμενο χιονιά, αφού από τις 6 Δεκεμβρίου ο Άι Νικόλας, ΠΑΡΑΧΩΝΕΙ (στο χιόνι).
Το εορταστικό αυτό "τρίγωνο", η λαϊκή σοφία το ονόμασε "τα Νικολοβάρβαρα", ενώ οι τρεις Άγιοι που το συγκροτούν, αποτελούν παράλληλα και τους προστάτες γενικευμένων, αλλά και συγκεκριμένων κατηγοριών του πληθυσμού.
Έτσι η Αγ. Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου) ως γνωστόν αποτελεί την προστάτιδα του Πυροβολικού. Λιγότερο γνωστό είναι πως η Αγία, θεωρείται πως προστατεύει τους πυροτεχνουργούς, τις έγκυες γυναίκες, τους ασθενείς λοιμωδών νοσημάτων, και πως στη Δύση την επικαλούνται επίσης οι φυλακισμένοι, οι μάγειροι, και παλιότερα οι χαλκουργοί και οι κωδωνοποιοί.
Είναι χαρακτηριστική η αντίληψη που ήθελε "ότι καιρό να έκανε της Αγίας )Βαρβάρας" να κάνει και ανήμερα των Χριστουγέννων. Έτσι προχωρούσε ο σχεδιασμός ή ο προγραμματισμός των εορτών παλιά
Ο Αγιος Νικόλαος, (6 Δεκεμβρίου) αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, αποτελεί τον προστάτη ναυτικών και θαλασσοπόρων, που επεμβαίνει και σώζει θαυματουργικά όποιον τον επικαλεστεί σε στιγμή κινδύνου από θαλασσοταραχή.
Οι αγιογράφοι τον παριστάνουν πολλές φορές σαν καραβοκύρη βουτηγμένο στην αλμύρα, ενώ τα αφιερώματα στους ναούς και τα εικονίσματα του, σε κάποιες περιοχές συναγωνίζονται, ακόμα κι αυτά της Μεγαλόχαρης.
Λιγότερο γνωστό είναι, πως στον Άγιο Νικόλαο, αποδίδεται και ο ρόλος του γονιού για τα ορφανά παιδιά, και τους ανθρώπους που τους βασανίζει η μοναξιά, ενώ για τους δυτικούς αυτός φέρνει τα δώρα των Χριστουγέννων (Santa Claus = Saint Nicholas).
Στα βυζαντινά χρόνια της μετάβασης απ' το δωδεκάθεο στον χριστιανισμό, έλεγαν, πως η αγάπη του Αγίου Νικολάου για τους ανθρώπους, υπέταξε τον Ποσειδώνα, που ως τότε κυρίευε τους ανέμους και τις τρικυμίες, χρησιμοποιώντας την δύναμή του ως παιχνίδι ή ως μέσον εκδίκησης.
Πολλές είναι οι παραδοσιακές λαϊκές παροιμίες για τα Νικολοβάρβαρα που η προφορική παράδοση έφερε στις μέρες μας:
Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απλοήθη (ή αποκρίθηκε): Μαζωχτέ ξύλα κι άχερα και συρτέ και στο μύλο, του Αι Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος!
Oι γιορτές αυτές είναι τόσο συνδεδεμένες με τον ερχομό της βαρυχειμωνιάς, που ο λαός μας έλεγε σαν παροιμία: "Απ'τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει κι ο χειμώνας.
Σύμφωνα με την λαϊκή ελληνική παράδοση η έναρξη του χειμώνα και οι καιρικές μεταβολές συσχετίζονται με το εορτολόγιο της ορθόδοξης Εκκλησίας.
Έτσι, το κρύο ΑΝΤΡΕΙΩΝΕΙ την τελευταία μέρα του Νοέμβρη, στη γιορτή του Άγιου Ανδρέα, δίνοντας μας 4 μέρες για να προετοιμαστούμε, ώσπου η Αγια Βαρβάρα να ΒΑΡΒΑΡΩΣΕΙ το κρύο να δυσκολέψει η κατάσταση. Την επομένη έρχεται ο Άι Σάββας που ΣΑΒΑΝΩΣΕΙ, προετοιμάζοντας τον επερχόμενο χιονιά, αφού από τις 6 Δεκεμβρίου ο Άι Νικόλας, ΠΑΡΑΧΩΝΕΙ (στο χιόνι).
Το εορταστικό αυτό "τρίγωνο", η λαϊκή σοφία το ονόμασε "τα Νικολοβάρβαρα", ενώ οι τρεις Άγιοι που το συγκροτούν, αποτελούν παράλληλα και τους προστάτες γενικευμένων, αλλά και συγκεκριμένων κατηγοριών του πληθυσμού.
Έτσι η Αγ. Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου) ως γνωστόν αποτελεί την προστάτιδα του Πυροβολικού. Λιγότερο γνωστό είναι πως η Αγία, θεωρείται πως προστατεύει τους πυροτεχνουργούς, τις έγκυες γυναίκες, τους ασθενείς λοιμωδών νοσημάτων, και πως στη Δύση την επικαλούνται επίσης οι φυλακισμένοι, οι μάγειροι, και παλιότερα οι χαλκουργοί και οι κωδωνοποιοί.
Είναι χαρακτηριστική η αντίληψη που ήθελε "ότι καιρό να έκανε της Αγίας )Βαρβάρας" να κάνει και ανήμερα των Χριστουγέννων. Έτσι προχωρούσε ο σχεδιασμός ή ο προγραμματισμός των εορτών παλιά
Ο Όσιος Σάββας (5 Δεκεμβρίου ) ο ηγιασμένος, με καταγωγή απ' την Καππαδοκία θεωρείται ο θαυματουργός προστάτης των φτωχών και των ασθενών, καθώς σε όλη τη ζωή του ασχολήθηκε με την ανακούφισή τους.
Ο Αγιος Νικόλαος, (6 Δεκεμβρίου) αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, αποτελεί τον προστάτη ναυτικών και θαλασσοπόρων, που επεμβαίνει και σώζει θαυματουργικά όποιον τον επικαλεστεί σε στιγμή κινδύνου από θαλασσοταραχή.
Οι αγιογράφοι τον παριστάνουν πολλές φορές σαν καραβοκύρη βουτηγμένο στην αλμύρα, ενώ τα αφιερώματα στους ναούς και τα εικονίσματα του, σε κάποιες περιοχές συναγωνίζονται, ακόμα κι αυτά της Μεγαλόχαρης.
Λιγότερο γνωστό είναι, πως στον Άγιο Νικόλαο, αποδίδεται και ο ρόλος του γονιού για τα ορφανά παιδιά, και τους ανθρώπους που τους βασανίζει η μοναξιά, ενώ για τους δυτικούς αυτός φέρνει τα δώρα των Χριστουγέννων (Santa Claus = Saint Nicholas).
Στα βυζαντινά χρόνια της μετάβασης απ' το δωδεκάθεο στον χριστιανισμό, έλεγαν, πως η αγάπη του Αγίου Νικολάου για τους ανθρώπους, υπέταξε τον Ποσειδώνα, που ως τότε κυρίευε τους ανέμους και τις τρικυμίες, χρησιμοποιώντας την δύναμή του ως παιχνίδι ή ως μέσον εκδίκησης.
Πολλές είναι οι παραδοσιακές λαϊκές παροιμίες για τα Νικολοβάρβαρα που η προφορική παράδοση έφερε στις μέρες μας:
Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απλοήθη (ή αποκρίθηκε): Μαζωχτέ ξύλα κι άχερα και συρτέ και στο μύλο, του Αι Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος!
