Το κουδούνισμα του τηλεφώνου σπάει την ευλαβική στιγμή ….. μια φίλη, σε ευχαριστώ πρώτη φορά είδαμε σε βίντεο τον Μέγα αγιασμό, όλοι δείχνουν τον σταυρό που πέφτει στην θάλασσα. Χμ ναι η αλήθεια είναι ότι ήταν έμπνευση στιγμής δεν είχα τέτοια σκέψη, και εγώ τον σταυρό στην θάλασσα είχα σκοπό να δείξω. Καλή Χρονιά…τουτ τουτ.
Καθώς η σκέψη απλώνει το πέπλο της , σαν ανοιξιάτικη πρωινή πάχνη, έξω στο μπαλκόνι, με τις κινούμενες εικόνες των κυμάτων να τη χρωματίζουν, η σκέψη έρχεται, άλλη μια χρονιά τελείωσε και εκεί είναι που διαπιστώνω κάθε φορά πως κάθε τέλος βρίσκεται πιο κοντά στην αρχή…
Κάθε εποχή έχει τη δική της σφραγίδα τερματισμού και αφετηρία. Τις δικές της ξεχωριστές πινελιές ομορφιάς.
Η άνοιξη μετά…βουτάει τα πινέλα της στα πιο χαρούμενα χρώματα, με τις απαλές αποχρώσεις. Ανοίγει τα ευωδιαστά της αρώματα και μας χαρίζει μια ηρεμία , ελπίδα… , ζωή! …
Μας ξαναγεννάει… !
Το καλοκαίρι παίρνει την πολύχρωμη παλέτα που του χαρίζει η άνοιξη και απλώνει στον καμβά του, πινελιές καθαρές, με τέτοιο τρόπο ώστε το φως να βγαίνει λαμπερό από κάθε προοπτική και η λάμψη, η ξεγνοιασιά , η χαρά , περιλούζει κάθε θεατή.
Το φθινόπωρο ξύνει τα χρωματιστά του μολύβια και σκιτσάρει παντού με το πράσινο της ελιάς , προσφέροντας χαλάρωση και πνευματικότητα στο καινούργιο ξεκίνημα της νέας εποχής.
Το κόκκινο της γης, που δημιουργεί αισθήματα θαλπωρής , σιγουριάς και ζεστασιάς
Το χρώμα των φρούτων που κινείται ανάμεσα στο βαθύ μπλε της θάλασσας και το μωβ δημιουργεί μια μικρή νότα ρομαντισμού και ήρεμης μελαγχολίας
Το πορτοκαλί της δύσης , ένα από τα πιο θερμά χρώματα που παραπέμπει στον ήλιο και τη φωτιά που κρύβει μέσα της ζωντάνια !
Για να έρθει η σειρά του χειμώνα! Αυστηρός και μάλλον φειδωλός στα χρώματα , βαρύς και απόλυτος , έτσι όλες οι αποχρώσεις να φαντάζουν σαν ένα τοπίο γκρι.
Μα το πάθος του.. το πάθος δεν κρύβει.. με το αγαπημένο του ..κόκκινο καδμίου , που διυλίζει στο σπιτικό κάθε θεατή που το παρατηρεί…
Χιλιάδες λαμπιόνια τις μουντές πινελιές μετατρέπουν σε μικρές διαμαντένιες λάμψεις , που αυτές εισπράττει ο αμφιβληστροειδής και από εκεί ρέει στην κάθε ψυχή πληρότητα… , γενναιοδωρία…
Στις καρδιές των ανθρώπων αγάπη ξεχειλίζει!
Μια γλυκιά φασαρία ξεκινά…
Όμορφες ευχές ηχούν…
Χαρούμενες μελωδίες τραγουδούν… Αγκαλιές παντού…. στους χώρους… στους δρόμους… στο διαδίκτυο…
Καλή Χρονιά. Δημιουργική. Γαλήνια. Γεμάτη με πραγματική αγάπη..!
…..και να, που μόνο λίγες ώρες πέρασαν. ο χειμώνας θα κλείσει τον διακόπτη
και τώρα….Κρεσέντο Σιωπής…..
Ας ήταν οι άνθρωποι, να μην περίμεναν αυτές τις μέρες μόνο να κοιτούν μέσα από το αδιαλείπτως λαμπερό κομμάτι της καρδιάς τους …που είναι εκεί…! όλο το χρόνο… όλες τις εποχές… όλες τις στιγμές… και να αλληλενεργούν σε μια καθημερινή μάχη που βρίσκεται στις ισορροπίες που χρειάζονται, τόσο, ώστε να μην προξενούν αισθήματα άμυνας που ακόμη και η υπερβολική λάμψη προκαλεί και μόνο τότε η φωτεινή πηγή της πραγματικής ευτυχίας θα φέρει ως αποτέλεσμα ψυχική και σωματική ευτυχία!
Αυτή είναι η δική μου ευχή.
Καθώς η σκέψη απλώνει το πέπλο της , σαν ανοιξιάτικη πρωινή πάχνη, έξω στο μπαλκόνι, με τις κινούμενες εικόνες των κυμάτων να τη χρωματίζουν, η σκέψη έρχεται, άλλη μια χρονιά τελείωσε και εκεί είναι που διαπιστώνω κάθε φορά πως κάθε τέλος βρίσκεται πιο κοντά στην αρχή…
Κάθε εποχή έχει τη δική της σφραγίδα τερματισμού και αφετηρία. Τις δικές της ξεχωριστές πινελιές ομορφιάς.
Η άνοιξη μετά…βουτάει τα πινέλα της στα πιο χαρούμενα χρώματα, με τις απαλές αποχρώσεις. Ανοίγει τα ευωδιαστά της αρώματα και μας χαρίζει μια ηρεμία , ελπίδα… , ζωή! …
Μας ξαναγεννάει… !
Το καλοκαίρι παίρνει την πολύχρωμη παλέτα που του χαρίζει η άνοιξη και απλώνει στον καμβά του, πινελιές καθαρές, με τέτοιο τρόπο ώστε το φως να βγαίνει λαμπερό από κάθε προοπτική και η λάμψη, η ξεγνοιασιά , η χαρά , περιλούζει κάθε θεατή.
Το φθινόπωρο ξύνει τα χρωματιστά του μολύβια και σκιτσάρει παντού με το πράσινο της ελιάς , προσφέροντας χαλάρωση και πνευματικότητα στο καινούργιο ξεκίνημα της νέας εποχής.
Το κόκκινο της γης, που δημιουργεί αισθήματα θαλπωρής , σιγουριάς και ζεστασιάς
Το χρώμα των φρούτων που κινείται ανάμεσα στο βαθύ μπλε της θάλασσας και το μωβ δημιουργεί μια μικρή νότα ρομαντισμού και ήρεμης μελαγχολίας
Το πορτοκαλί της δύσης , ένα από τα πιο θερμά χρώματα που παραπέμπει στον ήλιο και τη φωτιά που κρύβει μέσα της ζωντάνια !
Για να έρθει η σειρά του χειμώνα! Αυστηρός και μάλλον φειδωλός στα χρώματα , βαρύς και απόλυτος , έτσι όλες οι αποχρώσεις να φαντάζουν σαν ένα τοπίο γκρι.
Μα το πάθος του.. το πάθος δεν κρύβει.. με το αγαπημένο του ..κόκκινο καδμίου , που διυλίζει στο σπιτικό κάθε θεατή που το παρατηρεί…
Χιλιάδες λαμπιόνια τις μουντές πινελιές μετατρέπουν σε μικρές διαμαντένιες λάμψεις , που αυτές εισπράττει ο αμφιβληστροειδής και από εκεί ρέει στην κάθε ψυχή πληρότητα… , γενναιοδωρία…
Στις καρδιές των ανθρώπων αγάπη ξεχειλίζει!
Μια γλυκιά φασαρία ξεκινά…
Όμορφες ευχές ηχούν…
Χαρούμενες μελωδίες τραγουδούν… Αγκαλιές παντού…. στους χώρους… στους δρόμους… στο διαδίκτυο…
Καλή Χρονιά. Δημιουργική. Γαλήνια. Γεμάτη με πραγματική αγάπη..!
…..και να, που μόνο λίγες ώρες πέρασαν. ο χειμώνας θα κλείσει τον διακόπτη
και τώρα….Κρεσέντο Σιωπής…..
Ας ήταν οι άνθρωποι, να μην περίμεναν αυτές τις μέρες μόνο να κοιτούν μέσα από το αδιαλείπτως λαμπερό κομμάτι της καρδιάς τους …που είναι εκεί…! όλο το χρόνο… όλες τις εποχές… όλες τις στιγμές… και να αλληλενεργούν σε μια καθημερινή μάχη που βρίσκεται στις ισορροπίες που χρειάζονται, τόσο, ώστε να μην προξενούν αισθήματα άμυνας που ακόμη και η υπερβολική λάμψη προκαλεί και μόνο τότε η φωτεινή πηγή της πραγματικής ευτυχίας θα φέρει ως αποτέλεσμα ψυχική και σωματική ευτυχία!
Αυτή είναι η δική μου ευχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου