Όλα τα παιδάκια προπορεύονταν εμού αφ' ενός γιατί ήμουν χοντρός αφ' ετέρου γιατί ήμουν πιο αργός από το ριπλέη και, μοιραία, φτάνοντας στην ταράτσα, στο πάνω μέρος του ξυλότυπου, εν πάσει περιπτώσει, αρχίσανε να με κοροϊδεύουν όπως ήταν φυσικό.
Τσαντίστικα εγώ από το ρεζιλίκι, βουτάω μια πέτρα από τις διάφορες που είχε κει, την πετάω σε μια απόσταση που έμοιαζε είκοσι μέτρα αλλά ήταν μάλλον δέκα, πάντως, σε μια απόσταση στην οποία θα ήταν αδύνατον και να φτάσει η πέτρα και να πετύχει ο,τιδήποτε, παρ'όλα αυτά, πετάω την πέτρα και πετυχαίνω το βαγγέλη τον αλεξανδράτο μπαμ στο δόξα πατρί, επιδεικνύοντας εκπληκτικό ταλέντο στο σημάδι πρώτη και μοναδική φορά στη ζωή μου.
Επόμενο δευτερόλεπτο ο βαγγέλης και όλοι μένουν κάγκελο αλλά ιδιαιτέρως ο βαγγέλης αρχίζει να ματώνει με γρήγορο ρυθμό και το αίμα να κυλάει στο πρόσωπό του προσφέροντας μια σοκαριστική σπλατεριά σχεδόν όσο δε πάσιον οβ δε κράηστ του μελ γκίμπσον. ~Ένα δυο χρόνια αργότερα βρέθηκα στη θέση του θύματος και κατάλαβα ότι για κάποιο λόγο το κούτελο ματώνει πολύ αν σε πετύχει πέτρα εκεί, ειδικά αν είναι κοντά στο φρύδι.~ Με το τόσο αίμα ήμουν βέβαιος ότι είχα ήδη διαπράξει την πρώτη μου δολοφονία και άρχισα να τρέχω προς το σπίτι με ταχύτητα που αν είχα όταν σκαρφαλώναμε θα είχα τερματίσει πρώτος και θα κορόιδευα εγώ το βαγγέλη.
Φτάνω σπίτι ξέπνοος μπαίνω μέσα και αρχίζω να κάνω τον αδιάφορο σαν αιμοσταγής δολοφόνος που ήμουν, με τη δεινή υποκριτική ικανότητα ενός οχτάχρονου και αναμενόμενο αποτέλεσμα να καταλάβει αμέσως η μάνα μου περί τίνος επρόκειτο, να εκμαιεύσει σε οχτώ δευτερόλεπτα όλες τις πληροφορίες και το έγκλημά μου να έρθει στο φως της κουζίνας.
Αφού βγήκε και έμαθε τα καθέκαστα από αυτόπτες και, φυσικά, αφού βεβαιώθηκε ότι ο βαγγέλης ζούσε και βασίλευε και ήταν κλαμένος και αιμόφυρτος στο σπίτι του, επιστρέφει στην κουζίνα όπου κρατούμουν προσωρινά και με απόλυτη ψυχρότητα με κοιτάζει και μου λέει, πήγαινε τώρα αμέσως στο σπίτι του βαγγέλη να του ζητήσεις συγνώμη. Άρχισα εγώ τα μα δεν το ήθελα και έλα να πάμε μαζί μαμά και τέτοια, η κυρά μαρία όμως αντιπαρήλθε με ένα αφοπλιστικό τσακίσου και αφού με έβγαλε από το σπίτι στάθηκε στην εξώπορτα να βεβαιωθεί ότι θα έκανα όλη τη διαδρομή μέχρι την πόρτα του βαγγέλη και θα έμπαινα και μέσα.
Πήγα, σαν άλλη σέρσεη λάνιστερ υπό το βλέμμα των αυτόπτων μαρτύρων και όλης της γειτονιάς που βγήκε σε μπαλκόνια, παράθυρα και πεζοδρόμια για να δει την εξέλιξη του θέματος, σύρθηκα στην κουζίνα του σπιτιού του θύματος, πλησίασα, ζήτησα συγνώμη κλαίγοντας στο βαγγέλη που επίσης έκλαιγε για δικούς του λόγους που είχαν να κάνουν με μια πετριά που δέχθηκε προ ολίγου από ανήλικο φονιά, με έχεσε πατόκορφα η ταραγμένη μάνα του βαγγέλη (παρότι για δικούς μου λόγους περίμενα να πει πως εντάξει γίνονται αυτά, μην το ξανακάνεις και καλή καρδιά) και μόνο ενώ έβγαινα η αδερφή του βαγγέλη με κοίταξε με μια μικρή συμπάθεια καθώς μετά τη μετάνοια για την πράξη μου και το συνοδό ξέχεσμα έκλαιγα πλέον περισσότερο από τον αιμόφυρτο αδερφό της.
Απ' όσο, πλέον, μπορώ να καταλάβω, όντας πλέον γονέας κι ο ίδιος, η μάνα μου με οδήγησε σε εκείνη την οδυνηρή τελετουργία ταπείνωσης και μεταμέλειας επειδή δεν είχα πάρει ακόμα το προφίσενση.
Αγγελοπουλος Γιώργος ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΝ ΠΟΣΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου