Ήμουν μικρή πολύ μικρή...
Η οικογένεια μου καθόλου ευκατάστατη μιας και η μητέρα μου δεν δούλευε, ο μπαμπάς ήταν ως επί το πλείστον παρτακιας και δεν έδινε δεκάρα για το αν αυτά τα λίγα που έδινε στην μητέρα μου έφταναν για να ταΐσει και τα 3 τους παιδιά...
Πήγαινα σχόλιο τότε θυμάμαι 1η Δημοτικού...
Είχαμε μιλήσει με τα παιδιά της τάξης τι γράμμα θα γράψουμε στον Άγιο Βασίλη και τι θα ζητήσουμε για δώρο...
Όλα τα παιδιά έλεγαν με χαρά τι ήθελαν και τι θα ζητήσουν...
Έρχεται η σειρά μου ..
Εσύ Φανή τι δώρο θα ζητήσεις φέτος??
Ήμουν σκεπτική...δεν ήξερα τι να απαντήσω...
Σκέφτομαι λίγο και με μια τρεμάμενη φωνή λέω.
Θα ζητούσα από τον Άγιο Βασίλη να φέρει πίσω τον αδερφό μου που μου πήρε ο θεούλης..
Όλα τα γέλια σταμάτησαν και η δασκάλα άλλαξε θέμα..
Πήγα σπίτι και ήταν μακρύς ο δρόμος.
Σκεφτόμουν όλα αυτά τα δώρα που θα πάει ο Άγιος Βασίλης και αν θα μπορούσε να εκπληρώσει και το δικό...
Μόλις φτάνω στο σπίτι βλέπω τον μπαμπά μου ... Του λέω μπαμπά μπαμπά ήξερες ότι υπάρχει ο Άγιος Βασίλης και ότι κάνει δώρο στα παιδάκια?
Τι λες μου λέει ποιος τα λέει αυτά?
Στο σχολείο μπαμπά τα παιδιά και η δασκάλα μου το είπαν..
Θέλω να γράψω γράμμα μπαμπά και να το στείλεις στον Άγιο Βασίλη γιατί εγώ είμαι μικρή και δεν μπορώ...
Και τι δώρο θέλεις να ζητήσεις; Θέλω να ζητήσω να φέρει πίσω τον αδερφό μου μπαμπά που μας πήρε ο θεούλης..
Δεν έπαιξα μπαμπά μαζί του και θέλω να παίξω και να τον δω να γελάει και να πηγαίνουμε μαζί σχολείο!
Είχα όλη την χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου και το έλεγα και το εννοούσα... ήθελα πραγματικά αυτό το όνειρο μου να γίνει πραγματικότητα...
- εντάξει εντάξει κάτι άλλο θέλεις γιατί αυτό δεν γίνεται???
- Μπαμπά θέλω Ναι...
- λεγε
- Μπαμπά θέλω ο Άγιος Βασίλης να σε κάνει πιο καλό μπαμπά για εμάς και για την μαμά μου ...
Θέλω να σε κάνει να σταματήσεις να πίνεις και να μας χτυπάς. Θέλω να σε κάνει να μας αγκαλιάζεις λιγάκι και να παίζεις μαζί μας ...
Εκεί ήταν που εξοργίζεται και φεύγει...
Φεύγει χτυπώντας την πόρτα δυνατά αγνοώντας και ξεχνώντας ότι και αν του είπα...
Έτρεξα στην μαμά μου κλαίγοντας και προσπαθώντας να της εξηγήσω τι ακριβώς έγινε...
- έλα παιδί μου ηρέμησε θα σε βοηθήσω να γράψεις το γράμμα απλά να ξέρεις ότι ο Άγιος Βασίλης δεν προλαβαίνει πάντα να πηγαίνει σε όλα τα σπίτια και να ικανοποιεί όλες τις ευχές και να δώσει όλα τα δώρα...
Σ'αγαπώ μαμά... Σ'αγαπώ πολύ και αγαπώ μόνο εσένα τον αδερφό μου και τον μεγάλο αδερφό μαμά τον αγαπώ και ας έφυγε χωρίς να παίξουμε...
Γράφουμε το γράμμα με την μαμά μου και όσο τις έλεγα τι ήθελα να μου φέρει ο Άγιος Βασίλης εκείνη δεν σταμάτησε να δακρύζει πάνω από το γράμμα..
- Μαμά σε παρακαλώ μην κλαις δεν θέλω να κλαις μουτζουρωνεις το χαρτί και δεν θα μπορεί ο Άγιος Βασίλης να διαβάσει τα δώρα μου και δεν θα τα φέρει...
Με κοιτάζει μέσα στα μάτια μου και με παίρνει μια αγκαλιά... ήταν μια αγκαλιά διαφορετική από κάθε φορά.. Νόμιζες ότι θα σου έσπαγε όλα τα κόκαλα και ταυτόχρονα ήταν τόσο ζέστη η αγκαλιά της καυτή θα έλεγα... Καυτά ήταν και τα δάκρυα της όμως που άγγιζαν το μάγουλο μου ...
Με πήγε στο μπάνιο με έλουσε με έντυσε πλυναμε δόντια και με πήγε στο κρεβάτι μου ... είχε καιρό να το κάνει αυτό η μαμά μου ...
Με σκεπάζει και μου λέει..
- Αύριο θα πάμε να στείλουμε το γράμμα σου στον Άγιο Βασίλη εντάξει?
- Ναι μαμά σε ευχαριστώ καληνύχτα Ξημέρωσε... δεν θυμάμαι να κοιμήθηκα καλά... ανυπομονούσα να ξημερώσει να στείλω το γράμμα στον Άγιο Βασίλη...
Σηκώνομαι πλένω δόντια ντύνομαι διπλώνω τα ρούχα μου και πάω να βρω την μαμά μου να της πω να ετοιμαστεί να φύγουμε...
Έτοιμη ήταν και εκείνη με ένα πλατύ χαμόγελο. Σπάνια την έβλεπα να χαμογελάει... δεν το καταλάβαινα τότε αλλά ήταν λογικό αφού είχε λίγο καιρό που είχε χάσει τον γιο της ...
Την ώρα που πάμε να φύγουμε ανοίγουμε την πόρτα και τι να δούμε..
Ο μπαμπάς μου... μας περίμενε στην πόρτα...
- που πάτε
- Μπαμπά πάμε να στείλ....
Με σταματάει η μαμά μου και του λέει
- πάμε σούπερ μάρκετ να πάρουμε κάποια πράγματα...
Ο μπαμπάς το κατάλαβε όμως ότι η μαμά είπε ψέματα...
Και της άνοιξε την τσάντα.. βρήκε το γράμμα και το σκίζει φωνάζοντας πως
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ...
Νευρίασα φώναξα και πήγα στο δωμάτιο μου κλαίγοντας...
Ήρθε η μαμά μου από πίσω...
- μην αγχώνεσαι αγάπη μου ο Άγιος Βασίλης ξέρει τι δώρο θέλεις και επειδή είσαι πολύ καλό παιδάκι δεν θα σε αφήσει έτσι...
- Μαμά πως το ξέρει αφού ο μπαμπάς έσκισε το γράμμα.
- ήρθε εχθές το βράδυ ένα ξωτικό και διάβασε το γράμμα σου και σίγουρα θα το πει στον Άγιο Βασίλη...
Δεν θέλω να στεναχωριέσαι όμως γιατί σου είπα ότι δεν προλαβαίνει πάντα να πηγαίνει δώρα σε όλα τα παιδιά...
Ήρθαν τα Χριστούγεννα...
Δεν έκλεισα μάτι.. περίμενα πίσω από την πόρτα του δωματίου μου να δω πότε θα έρθει ο Άγιος Βασίλης με τον αδερφό μου μέχρι που αποκοιμήθηκα...
Ξημέρωσε.. ξύπνησα...
Και έτρεξα σε όλα τα δωμάτια ψάχνοντας για τον αδερφό μου αλλά....
Δεν ήταν πουθενά... δεν ήρθε...
Ο Άγιος Βασίλης δεν μπόρεσε να τον φέρει.. δεν πρόλαβε...
Έκλαψα, έκλαψα πολύ όμως ήμουν εντάξει με αυτό...
Τουλάχιστον θα πήραν δώρο τα υπόλοιπα παιδιά και αυτό με έκανε χαρούμενη και ταυτόχρονα λυπημένη που δεν μπόρεσα να πάρω και εγώ το δώρο μου ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου