Σκέψεις πολλές, που για κάποιο λόγο δεν μπορούν να γίνουν λέξεις...ίσως γιατί είναι πολλές, ίσως πάλι γιατί δεν είναι ώριμες να εκφραστούν ακόμα! Και μέσα απ'' αυτή την ανούσια, για κάποιους, εξομολόγηση ξεπήδησε τελικά το θέμα μας: Σκέψεις που δεν γίνονται λόγια!
Η νύχτα βοηθάει τις σκέψεις να έρθουν στο φως. Οξύμωρο ακούγεται, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό!!! Σκέψεις και όνειρα, φόβοι και ζήλιες, προβλήματα και χαρές...Κάποια απ' αυτά, αγαπάμε να τα μοιραζόμαστε και κάποια άλλα, απλά επιλέγουμε να τα κρατάμε για τον εαυτό μας!
Ο ΛάοΤσε, Κινέζος φιλόσοφος, έλεγε πως όταν οι σκέψεις γίνονται λέξεις, αυτές με τη σειρά τους γίνονται πράξεις και μετά συνήθεις...οι συνήθειες γίνονται συμπεριφορές κι αυτές καταλήγουν να είναι το πεπρωμένο μας...
Τι γίνεται όμως με τις σκέψεις που δεν γίνονται λόγια και γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Λένε ότι οι σκέψεις που δεν γίνονται λόγια, είναι οι σκέψεις που δεν ήρθε η ώρα, ακόμα, να πραγματοποιήσουμε ή να παραδεχτούμε. Μπορεί να είναι άγχη που προσπαθούμε να απωθήσουμε, φοβίες που παλεύουμε να ξορκίσουμε, όνειρα που θέλουν λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρωθούν η ακόμα και συναισθήματα που δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. Μπορεί να είναι θυμός για κάποιο γεγονός που έχει συμβεί και περιμένουμε να ξεθυμάνει λίγο πριν τον εξωτερικεύσουμε, αλλά και κάποιος πόνος ή απογοήτευση που απλά θέλουμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας.
Είναι σίγουρο ότι όλοι έχουμε μικρά ή μεγάλα μυστικά! Αν με ρωτάτε όμως, είμαι της άποψης ότι οι σκέψεις πρέπει να γίνονται λόγια.
Τι γίνεται όμως με τις σκέψεις που δεν γίνονται λόγια και γιατί μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Λένε ότι οι σκέψεις που δεν γίνονται λόγια, είναι οι σκέψεις που δεν ήρθε η ώρα, ακόμα, να πραγματοποιήσουμε ή να παραδεχτούμε. Μπορεί να είναι άγχη που προσπαθούμε να απωθήσουμε, φοβίες που παλεύουμε να ξορκίσουμε, όνειρα που θέλουν λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρωθούν η ακόμα και συναισθήματα που δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. Μπορεί να είναι θυμός για κάποιο γεγονός που έχει συμβεί και περιμένουμε να ξεθυμάνει λίγο πριν τον εξωτερικεύσουμε, αλλά και κάποιος πόνος ή απογοήτευση που απλά θέλουμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας.
Είναι σίγουρο ότι όλοι έχουμε μικρά ή μεγάλα μυστικά! Αν με ρωτάτε όμως, είμαι της άποψης ότι οι σκέψεις πρέπει να γίνονται λόγια.
Έχετε παρατηρήσει πως όταν επικοινωνούμε τις σκέψεις μας ξαφνικά αποκτούν άλλη διάσταση;; Ο θυμός ξεθυμαίνει, ο πόνος λιγοστεύει, η χαρά πολλαπλασιάζεται, τα προβλήματα ξαφνικά μοιάζουν να έχουν λύση, ακόμα και το ανεκπλήρωτο μοιάζει να μπορεί να υλοποιηθεί!
Θεωρώ πως ότι δεν λέγετε χάνεται... Εσείς μοιράζεστε τις σκέψεις σας ή τις κρατάτε για να τον εαυτό σας;;;
Θεωρώ πως ότι δεν λέγετε χάνεται... Εσείς μοιράζεστε τις σκέψεις σας ή τις κρατάτε για να τον εαυτό σας;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου