Φυλάκισες τον έρωτα για έναν εγωισμό.
Πόνεσες Και φοβήθηκες να δοκιμάσεις ξανά. Μα ποιος σου είπε ότι ο έρωτας είναι εύκολο παιχνίδι
Στήριξες όλες σου τις ελπίδες πάνω στ’ άστρα,
Σε δυο λόγια μιας στιγμής. Πίστεψες στο φως του
Φεγγαριού και δεν είδες το σκοτάδι που κρυβόταν από πίσω.
Στη θάλασσα ζήτησες παρηγοριά κι αυτή χωρίς δεύτερη σκέψη σου την προσφέρει.
Μα τι κάνεις, δε βλέπεις ότι ξημέρωσε; Τα κύματα σου Τραγουδούν ερωτικούς σκοπούς. Δες γύρω σου,
ο Κόσμος χαίρεται πως μπορείς να μένεις αμέτοχος;
Και πες ότι για σένα νύχτωσε, πες ότι η νύχτα είναι βαριά,Τα φώτα δεν τα βλέπεις γύρω σου; Δεν υπάρχει νύχτα χωρίς φως. Το απόλυτο σκοτάδι βασιλεύει αλλού πια.
Λες θα βάλεις αλυσίδες στην καρδιά... Μα σκέψου λίγο... μπαίνουν αλυσίδες στην καρδιά;
Τι προσπαθείς να καταφέρεις, νομίζεις πως ο έρωτας Δεν μπορεί να βρει άλλη διέξοδο;
Κάνεις λάθος σου Λέω.
Λες θα βάλεις αλυσίδες στην καρδιά... Μα σκέψου λίγο... μπαίνουν αλυσίδες στην καρδιά;
Τι προσπαθείς να καταφέρεις, νομίζεις πως ο έρωτας Δεν μπορεί να βρει άλλη διέξοδο;
Κάνεις λάθος σου Λέω.
Μια χαραμάδα χρειάζεται ο έρωτας για ν’ ανθίσει...
Ξύπνα σου λέω...
ΦΟΒΗΘΗΚΕΣ ΞΑΝΑ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΣ (ΞΥΠΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου