Πριν λίγες μέρες λοιπόν κάναμε ένα ταξιδάκι για να δούμε ένα φίλο στους Δελφούς. Δεν είχα ξαναπάει και η αλήθεια είναι εντυπωσιάστηκα !
Περάσαμε όμορφα γνωρίζοντας τα μέρη της Ελλάδας. Ξεχωριστώ κομμάτι η Αράχοβα και το μουσείο τον Δελφών!
Εκπληκτικό το μουσείο δεν λέω, άλλη φάση, αλλά αυτό που μας εντυπωσίασε ήταν ένα εκπληκτικό υπαίθριο μαγαζί, το μαγαζί του Μπάρμπα Λεωνίδα!
Και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Κατεβαίνοντας από τον Παρνασσό και στρίβοντας για τους Δελφούς στα 500 – 1000 μέτρα πάνω κάτω βλέπεις από μακριά κάτι να σε τραβάει, χρώματα και πάλι χρώματα, τι είναι αυτό αναρωτιέσαι; γιατί δεν έχεις ξανά δει κάτι τέτοιο. Πρέπει να φτάσεις κοντά για να δεις και να καταλάβεις τι είναι !! Ένας τοίχος γεμάτος από χρωματιστά χαλάκια.
Φαντασμαγορικό θέαμα, χωρίς υποκρισίες.
Στην άκρη του μαγαζιού μια βρύση, ευκαιρία λέω να βάλουμε λίγο νεράκι φρέσκο και παγωμένο, γεμίζω το μπουκαλάκι και εκείνη την στιγμή, από εκεί ξεκίνησαν όλα!!
Ε παλικάρι τι κάνεις ; ακούω μια φωνή, καλά λέω θείε εσύ; Καλά είμαι μου λέει, έλα να σε κεράσω ένα τσιπουράκι, άστο του λέω ευχαριστώ έχω την οικογένεια στο αμάξι, κατέβασε τους μου λέει και ελάτε μην σκας.
Εντυπωσιασμένος βέβαια με όλα αυτά τα χρώματα παίρνω μαζί μου και την φωτογραφική και σε χρόνο ρεκόρ έχω αρχίσει και κλικάρο, άσε μου λέει αυτά και έλα να πιούμε ένα, άντε λέω πάμε.
Περνώντας την πόρτα του καταστήματος μένεις άφωνος…..εκπληκτικά χρώματα. Ανταλλάξαμε ονόματα και μας έβαλε και από ένα τσιπουράκι, επειδή δεν είχε κάτι για την μικρή σε αναψυκτικό της κάνει δώρο ένα τσαντάκι, ( Ταγάρι) δεν θέλω λέει να πάρετε κάτι με το ζόρι απλά να δείτε.
Από που έρχεστε μου λέει ; από την Χίο του λέω, και εκεί άρχισαν όλα!!
Τι μου θύμισες τώρα μου λέει ο κυρ Λεωνίδας, το 1959 ήμουν ανθυπολοχαγός στην Χίο, κατεβαίναμε στο άγαλμα του Κανάρη κάθε μέρα και κάναμε έπαρση σημαίας.
Μου είπε και άλλα εκπληκτικά για εκείνη την εποχή, είναι η ιστορίες που τις λες αναπολώντας. Θαυμάζεις τέτοιους ανθρώπους. Τέλος πάντων, στο τέλος του λέω μπάρμπα Λεωνίδα εγώ θα βγάλω τις φωτογραφίες μου και θα σου κάνω ένα άρθρο στο ιντερνέτ να σε μάθουν σε όλο το κόσμο, κάνε μου λέει ότι θες, δεν ξέρω από αυτά, εγώ χάρηκα που μιλήσαμε για τα παλιά, μου ευχήθηκε για την οικογένεια μου αγκάλιασε την μικρή κ μέχρι που να φύγουμε μας κουνούσε το χέρι.
Ο μπάρμπα Λεωνίδας θα σας κεράσει το τσιπουράκι του πάρετε δεν πάρετε κάτι!!
Σίγουρα όμως θα πάρετε, θα ξετρελαθείτε!!
Μια γλυκιά, ζεστή, και χρωματιστή γωνιά στην παγωμένη Αράχοβα!!
 |
| Εδώ μας εξηγεί ότι τα συγκεκριμένα χαλάκια είναι εκεί 40 χρόνια, δεν κατεβαίνουν ποτέ μου λέει δεν παθαίνουν τίποτα, με χιόνια με βροχές με ήλιο!! Έχουν λίγο ξεθωριάσει. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου