Ο μικρός Λυράρης που ξεσήκωνε την Χίο για 2 Χρόνια!! ~ katarraktisvillage

Μιχάλης Παπαδόπουλος μια φιλία 2 χρόνων, πολλές απολαυστικές ποντιακές στιγμές με την Λύρα του να μας ενώνει. Ποντίους και μη πόντιους όλους τους ξεσήκωνε!! (Και με το μπουζουκάκι του μερικές φορές)

Το να κάνεις ένα φίλο να καθίσει να σου κάνει το βιογραφικό του μεγάλη υπόθεση!!

Αλλά ένας bloger ξέρει!! Ενάμιση χρόνο μας πήρε να τελειώσουμε !!

Λοιπόν από εδώ και κάτω δικό σας!!

Γεννήθηκε στην πόλη της Νυρεμβέργης (Γερμανία) το 1990. Μαθητής των ελληνικών σχολείων της συγκεκριμένης πόλης από το 1997 έως το 2009, όπου απολύθηκε με το απολυτήριο του Γενικού Λυκείου Νυρεμβέργης.

Επιτυχών στις πανελλαδικές εξετάσεις το 2010, εισήχθη στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.

Η πρώτη του επαφή με τους παραδοσιακούς χορούς ήταν το 1997, με το «Σύλλογο Ηπειρωτών Νυρεμβέργης», και με τη μουσική το 2000 (Δ’ Δημοτικού) μαθαίνοντας το παραδοσιακό έγχορδο όργανο μπουζούκι, όπου ήταν ιδέα και όνειρο της μητέρας του. Δάσκαλός του και οικογενειακός φίλος ήταν ο πολυτάλαντος, άριστος, αυτοδίδακτος, γνώστης όλων των έγχορδων μουσικών οργάνων και ποντιακής καταγωγής μουσικός καλλιτέχνης της τοπικής περιοχής, κ. Ελευθέριος Αμανατίδης.

Για περίπου τρία χρόνια (έως το 2003) παρακολούθησε μαθήματα με το συγκεκριμένο δάσκαλο και έπειτα μέχρι σήμερα μελετάει μόνος του. Επίσης έχει συνεργαστεί με αρκετούς έμπειρους τοπικούς μουσικούς, όπου τότε ένιωσε, μέσω της πράξης και του βιώματος, ότι πέρασε το «Μεγάλο Σχολείο Μουσικής», όπως μας αναφέρει ο ίδιος.

Κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων και μέχρι την ενηλικίωσή του, συμμετείχε στο χώρο της μουσικής μαζί με φίλους και συμμαθητές σε:

1. Τοπικές ελληνικές πολιτιστικές εκδηλώσεις σωματείων

2. Εθνικές εορτές τοπικών ελληνικών σχολείων και περιχώρων

3. Εκδηλώσεις που διοργάνωνε η ελληνική κοινότητα Νυρεμβέργης

4. Εορτασμούς – Πανήγυρι της τοπικής ελληνικής εκκλησίας Αγίου Αποστόλου και Παύλου στο μεγάλο προαύλιο χώρο της.

5. Τοπικά ελληνικά διασκεδαστικά κέντρα ψυχαγωγίας (καφετέριες, μπαρ-κλαμπ), και

6. Τοπικές και σε ολόκληρη τη Γερμανία ελληνικές – παραδοσιακές ταβέρνες που

τους είχανε καλέσει.

Στη συνέχεια, το 2008, ο Μιχάλης κατόρθωσε και διοργάνωσε μαζί με τους φίλους του μία ορχήστρα, αποτελούμενη από νέους καλλιτέχνες, όπου για ένα χρόνο, συμμετείχανε, πλέον ως ομάδα, στις παραπάνω αναφερθείσες εκδηλώσεις – κέντρα – ταβέρνες. Εκείνη την περίοδο ταυτόχρονα ασχολήθηκε και ελαφρώς με τα κρουστά.

Όμως το ταξίδι – μεράκι του Μιχάλη δεν τελειώνει εδώ, διότι όλα αυτά τα χρόνια, εκ γεννήσεως, κυλάει στις φλέβες του ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΑΙΜΑ! Ποντιακής καταγωγής από την μεριά της μητέρας του, όπου οι γονείς της γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Τραπεζούντα και στη Σμύρνη. Όπως περίπου η γιαγιά και ο παππούς του, έτσι και αυτός πέρασε καλά, όμως δύσκολα παιδικά χρόνια, που δεν θέλει να μας αναφέρει.

Από μικρό μωρό η γιαγιά του, του μιλούσε και του τραγουδούσε όλη την ημέρα ποντιακά, βάζοντάς τα και στο κασετόφωνο, έτσι ώστε μεγαλώνοντας ο Μιχάλης να απομνημονεύσει τους ποντιακούς ρυθμούς και τις ποντιακές μελωδίες. Και όντως έγινε…

Το 2000 (10 ετών) σταμάτησε να χορεύει στο «Σύλλογο Ηπειρωτών Νυρεμβέργης» και εγγράφηκε ως τακτικό μέλος και χορευτής στο «Σύλλογο Ποντίων Νυρεμβέργης», όπου συμμετείχε ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες του σωματείου έως το 2009, διότι ύστερα μετακόμισε για πάντα στην πατρίδα Ελλάδα, όπως μας αναφέρει.

Η αγάπη του για τη μουσική και το χορό δεν σταμάτησε ποτέ και τα συνέχισε κανονικά ερχόμενος στην πατρίδα μας. Εξ αρχής στους τόπους καταγωγής του, Γρεβενά – Κοζάνη, και μετ’ έπειτα σε διάφορες πόλης της Ελλάδας, όπως Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα, Σπάρτη και καταλήγοντας, προς το παρόν, στο ακριτικό νησί, τη Χίο.

Εδώ λοιπόν, στο Νησί της Μαστίχας, ερχόμενος το 2014, ο Μιχάλης το πρώτο πράγμα που έψαξε και ρώτησε, ήταν εάν υπάρχει Σύλλογος Ποντίων!

Όχι απλώς το βρήκε, εγγράφηκε κατευθείαν, δραστηριοποιήθηκε ενεργά και για πρώτη φορά παρακολούθησε μαθήματα ποντιακής λύρας από την τότε πρόεδρο και δασκάλα εκμάθησης παραδοσιακής ποντιακής λύρας του συλλόγου, Κας Μαρίας Ευθυμιάδου.

Μοναδική εμπειρία για τον ίδιο, διότι το είχε μεράκι να μάθει ποντιακή λύρα από μικρός και το κατόρθωσε σε ένα ακριτικό νησί της Ελλάδας, όπως μας λέει. Παρακολούθησε περίπου τα μαθήματα για επτά μήνες και στην πορεία ανέλαβε ο ίδιος τα μαθήματα εκμάθησης ποντιακής λύρας, διότι η κα. Ευθυμιάδου για σοβαρούς λόγους μετακόμισε για πάντα στη Γερμανία.

Μόνος του λοιπόν και με αρκετό αγώνα μελετούσε και μελετάει πρώτα για τον εαυτό του, ώστε να κατορθώσει να μεταδώσει – διδάξει στους μαθητές του, τους καλλωπισμούς της ποντιακής λύρας.

Με τη βοήθεια του «Συλλόγου Ποντίων Χίου», όπου πλέον είναι μέλος του Δ.Σ, συμμετείχε για πρώτη φορά, ως μουσικός καλλιτέχνης ποντιακής λύρας, σε εκδηλώσεις και δραστηριότητες του σωματείου και έτσι άρχισε να τον αναγνωρίζει περισσότερο η κοινωνία της Χίου.

Από τότε έως σήμερα αφιερώνει αρκετό προσωπικό χρόνο στο Σύλλογο και ιδιαίτερα στα μαθήματα εκμάθησης ποντιακής λύρας, όπου έχει αναλάβει. Μας αναφέρει ότι η μουσική είναι πηγή έμπνευσης, τρόπος ζωής και έκφρασης, συντροφιάς και αυτό προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει στους μαθητές του.

Για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2015 (Εορτασμός του Χριστού στο ξωκλήσι Θολοποταμίου – Αμαλίας Αυγουστάκη) συνεργάστηκε με Χιώτες μουσικούς και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Το τελευταίο διάστημα, από τον Οκτώβρη του 16, συνεργάζεται πιο τακτικά και έντονα με τους φίλους – μουσικούς – συνεργάτες Λαμπρινή Κάμπουρα (κανονάκι), Δημήτριο Κοντό (λαούτο), Άγγελο Μαθιουλάκη (κρητική λύρα) και Γιάννη Αλεξανράκη (κρητικό λαούτο), όπου χρησιμοποιεί τα μπουζούκι, κρουστά και ποντιακή λύρα.

Ευχαριστεί όλα τα πολιτιστικά σωματεία, τους μουσικούς, όλους τους φορείς, συνεργάτες, μέλη και φίλοι που τον υποστήριξαν και τον υποστηρίζουν στο δύσκολο έργο του στο νησί της Μαστίχας και δηλώνει ότι θα είναι πάντα δίπλα τους, είτε βρίσκεται εδώ, είτε μακριά.

Τελειώνοντας, το μεγαλύτερο ευχαριστώ το οφείλει στην μητέρα του, που του άνοιξε τους ορίζοντες και τον παρότρυνε να ασχοληθεί με τη μουσική, όπου αγάπησε και λατρεύει μέχρι σήμερα. Συμβουλή του προς όλους τους γονείς είναι να υπενθυμίζουν συνέχεια με πράξεις στα παιδιά τους την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας.

Συμμετοχές – Συνεργασίες

· 1997 – 2000: παραδοσιακούς χορούς όλων των περιοχών της Ελλάδας σε εκδηλώσεις του «Συλλόγου Ηπειρωτών Νυρεμβέργης»

· 2000 – 2009: ποντιακούς χορούς σε όλη τη Γερμανία και Ευρώπη (όπως Ποντιακά Φεστιβάλ Γερμανίας, πχ: Βούπερταλ, Βερολίνο, Μόναχο, από την Ποντιακή Ομοσπονδία Γερμανίας και στις Βρυξέλες από την Παμποντιακή Ομοσπονδίας Ευρώπης)

· 2000 – 2009: μουσική με το μπουζούκι σε τοπικές πολιτιστικές εκδηλώσεις και περιχώρων, ελληνικές ταβέρνες και κέντρα διασκέδασης σε όλη τη Γερμανία (όπως στις πόλεις Νυρεμβέργη, Φύρτη, Σβαϊνφουρτ, Χοφ)

· 2009 – 2010: μουσική με το μπουζούκι σε ταβέρνες της Θεσσαλονίκης και καφετέριες της Κοζάνης

· 2010 – 2012: μουσική με το μπουζούκι σε εκδηλώσεις της Σχολής στα Τρίκαλα και σε ταβέρνες στα γύρω χωριά.

· 2012 – 2014: μουσική με το μπουζούκι σε εκδήλωση της πόλης της Σπάρτης.

· 2014 έως σήμερα: παραδοσιακούς και ποντιακούς χορούς όλων των περιοχών της Ελλάδας σε εκδηλώσεις του «Συλλόγου Ποντίων Χίου» και αρκετών άλλων Συλλόγων στη Νήσο Χίο.

· 2015 έως σήμερα: μουσική με μπουζούκι και ποντική λύρα σε πολιτιστικές εκδηλώσεις σωματείων, εθνικές εορτές, ωδεία, κλειστά και ανοιχτά θέατρα της Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.

Από εδώ και κάτω δικές του στιγμές!!