Η Ελπίδα η Ελευθερία, η Δημοκρατία, η Αξιοπρέπεια, η Ισότητα και η Δικαιοσύνη.

Από πού να κρατηθείς όταν απειλείται η ίδια η ζωή στον πυρήνα, το μεδούλι της; Όταν Παρασκευή βράδυ παρέα με τους φίλους σου, χαζολογάς γύρω από ένα ποτήρι κρασί ευτυχισμένος που πάει τέλειωσε κι αυτή η βδομάδα κι όμως δεν ξαναγυρνάς πίσω – παλικάρι ήσουν, μανούλα κι αγαπημένη είχες - σφαχτάρι στα πυρά ενός φανατικού;

Από πού να κρατηθείς όταν ένα τρίχρονο πνίγεται εκεί - που πριν από λίγο κολυμπούσες -  ξεφεύγει από τα χέρια του δόλιου πατέρα - Σύριου ναι, χωρίς ή με διαβατήριο τι σημασία έχει, ξεριζωμένος, κυνηγημένος, πρόσφυγας ρε μην φοβάσαι να το πεις - άψυχο κορμάκι;

Από πού να κρατηθείς όταν ο παρηγορητικός λόγος της αγάπης της θρησκείας έχει γίνει όπλο δολοφονικό στα χέρια φανατικών; Ποια προσευχή, ποια οιμωγή, ποια απαντοχή;

Από πού να κρατηθείς όταν υπάρχει μία τόσο βίαιη – ποτέ δεν ήταν τόσο αποτρόπαιη ανάμεσα στον απλό άνθρωπο, εσένα κι εμένα, μ’ αυτό που λέγεται ελίτ του κόσμου;

 Ποιον να συγκινήσουν εκείνα τα δάκρυα, τα ψεύτικα όταν με τ’ άλλο το χέρι, το χέρι του υπολογισμού απλόχερα προσφέρεις τον θάνατο χρόνια ολόκληρα τώρα;

Μόνο ερωτήσεις για την ώρα, η ελπίδα αναζητιέται.

Το παραπάνω κείμενο είναι από το φίλο μας Μιχαλή Μελαχροινούδη

Share: