Μια καλοκαιρινή μέρα...εξελίχθηκε σε ............
Και αφού μιλήσαμε για το ρατσισμό σε προηγούμενο άρθρο, πάμε και λίγο παρακάτω. Τελικά, εμείς οι Έλληνες είμαστε φιλάνθρωποι τέλος
πάντων ή όχι; Και εδώ έρχεται η σύγχυση. Τι είναι φιλανθρωπία και τι
εθελοντισμός; Γιατί πολλοί άνθρωποι τυχαίνει να συγχέουν τις δύο αυτές έννοιες,
χωρίς να βλέπουν τις μεταξύ τους διαφορές.
Με κάθε
λαμπρότητα τελέστηκε η εκδήλωση για την υποδοχή των πρωτοετών σπουδαστών του ακαδημαϊκού
έτους 2015-2016 στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Οινουσσών. Πλήθος προσκεκλημένων
κατέφθασε στο νησί και τίμησε με την παρουσία του τη σημαντική αυτή στιγμή για
την καριέρα και την εξέλιξη των μελλοντικών αξιωματικών του Εμπορικού Ναυτικού.
Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης
Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού κ. ΒΛΑΧΟΣ Γεώργιος, στελέχη ναυτιλιακών εταιριών
από Αθήνα και Χίο, ενώ παρευρέθησαν ο Δήμαρχος Οινουσσών 
Μπεζέδες γεμιστοί με καραμέλες μαστίχας 'δυο-δυο'
Πάνω από κάθε καραμέλα με το καρνέ
κάνουμε τα μπεζεδακια
 |
Εδώ να πω και κάτι άλλο πάνω σε αυτό το θέμα…( για το
πανό) επειδή κάποιος …το ακούσαμε και
αυτό….το ξέρω με ποιο σκεπτικό το είπε… Και για να καταλάβετε τι εννοώ, 
Ένας Διαγωνισμός !! Με ένα ερωτημα;;
Το
Πολυτεχνείο ζει!
Δε μπορώ άλλο. Ακούω από δω, ακούω από κει και το μυαλό μου
πάει να σπάσει. Γιατί να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση το χρώμα τους, τη
θρησκεία τους, τα ρούχα τους; Η θλίψη είναι μία μωρέ. Όταν χάνονται ανθρώπινες
ψυχές, ποιος νοιάζεται για το τι χρώμα έχει η σημαία τους; Όταν βλέπεις παιδιά
να κλαίνε και να ζητάνε βοήθεια, όταν ακούς μανάδες να θρηνούν για τα παιδιά
που ’χουν χάσει, όταν ξεκληρίζονται οικογένειες ολόκληρες, ποιος μπορεί να
απαλύνει τον πόνο αυτών και τι να πει; Κάθε μέρα θρηνούμε θύματα. Δίπλα μας,
έξω από την πόρτα μας. Και η απάντηση κάποιων είναι μία… Νοιάζεσαι γι αυτούς
και όμως για τα ελληνόπουλα στα ορφανοτροφεία, στα νοσοκομεία ούτε λόγος. Για
όλους θλίβομαι. Για όλους. Η φτώχεια δεν έχει σύνορα δυστυχώς. Ούτε η κατάντια.
Μα πώς να πεις σε ένα παιδί, που έρχεται και σε κοιτάει στα μάτια, πως για όλα
τούτα δεν ευθύνεται κανείς, παρά μόνο ο άνθρωπος;
Η Ελπίδα η Ελευθερία, η Δημοκρατία, η Αξιοπρέπεια, η Ισότητα και η Δικαιοσύνη.
Από πού να κρατηθείς όταν απειλείται η ίδια η ζωή στον
πυρήνα, το μεδούλι της; Όταν Παρασκευή βράδυ παρέα με τους φίλους σου,
χαζολογάς γύρω από ένα ποτήρι κρασί ευτυχισμένος που πάει τέλειωσε κι αυτή η
βδομάδα κι όμως δεν ξαναγυρνάς πίσω – παλικάρι ήσουν, μανούλα κι αγαπημένη
είχες - σφαχτάρι στα πυρά ενός φανατικού;
Από πού να κρατηθείς όταν ένα τρίχρονο πνίγεται εκεί - που
πριν από λίγο κολυμπούσες - ξεφεύγει από
τα χέρια του δόλιου πατέρα - Σύριου ναι, χωρίς ή με διαβατήριο τι σημασία έχει,
ξεριζωμένος, κυνηγημένος, πρόσφυγας ρε μην φοβάσαι να το πεις - άψυχο κορμάκι; 
Λόγου εκτάκτων αναγκών (Παρελάσαμε και εμείς φέτος) δεν έχουμε πολλοί υλικό και ευχαριστώ την Κ Ζεστανάκη για της φωτογραφίες που μου έστειλε!!
Ελεύθερος άνθρωπος είναι ο ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτός που
μπορεί τις νύχτες να κοιμάται ήσυχος και να ξυπνάει με το χαμόγελο στα χείλη.
Αυτός που σέβεται την ελευθερία των άλλων και επιζητεί την ευτυχία τους.
Σήμερα δε θέλω να πω τίποτα. Εξάλλου οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.
Κοιτάζοντας τα τόσα παιδιά που αντίκρισα στην προβλήτα του λιμανιού μας μόνο
ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό... Η ευτυχία βρίσκεται σε μικρές απλοϊκές στιγμές.
Σ’ ένα χαμόγελο των παιδιών, που ακόμα ελπίζουν κι ονειρεύονται, σε μια αγκαλιά
και σ’ ένα χάδι. 
