Λουίζα και μαστίχα με σκοπό αγχολυτικό !!!

 Mαστίχα, κοκτέιλ.....

Τελικά όλοι μας λίγο πολύ στην μαστίχα καταλήγουμε για διαφορετικούς σκοπούς!!

Μας λέει λοιπόν η Κ Άννα Γαλανού......

Για όσους έχουν παιδιά και ιδίως σε γυμνάσια, λύκεια ή σε φάση πανελληνίων, αυτές οι τελευταίες μέρες της σχολικής χρονιάς ηταν λίγο φρίκη. Άντε να αντέξεις. Μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό η Έλενα Ακρίτα και οι καταπληκτικές της καταγραφές αναλόγων καταστάσεων, όταν εγώ δεν πέρναγα τα αντίστοιχα και μπορούσα να χαμογελάω ανέμελα. Στην τωρινή μου κατάσταση πάντως, χρειάζεται λίγο αλκοόλ.

Ως σύγχρονη μάνα προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα χαλαρά, να σκέφτομαι πρώτα τον εαυτό μου, που λένε και οι ψυχολόγοι, να διασκεδάζω τις έννοιες μου και να εξωραΐζω τις ομορφιές δίπλα μου.

Θα το έχετε ανακαλύψει κι εσείς, η εργασιοθεραπεία και ιδιαίτερα με τα φυτά του μπαλκονιού, της βεράντας, της ταράτσας είναι καταπραϋντική. Φυτεύω, αλλάζω γλάστρες, κλαδεύω, μαζεύω όλα τα ξερά φυλλαράκια, σκουπίζω και το καλύτερο στο τέλος: καταβρέχω και γεμίζω νερά παντού:

ξυπόλητη με τη σκούπα στο χέρι μικραίνω σε ηλικία.

Η υπερένταση όμως, σωματική και ψυχική, δεν παλεύεται πάντα με τέτοιες απλοϊκές μεθόδους.

Στο πήγαινε - έλα μου, η λουίζα, το καινούριο απόκτημα σε μικρή ακόμα γλάστρα, μου γαργαλούσε τη μύτη. Χρειαζόμουν τελικά οινόπνευμα, κάτι τονωτικό με χρώμα, άρωμα, γεύση και ψυχή ελληνική.

 

Τα κατάφερα:

τέσσερες μεγάλες φράουλες στο μπλέντερ

δυο κουταλιές της σούπας τσίπουρο με το μάτι

μία κουταλιά μαστίχα

λίγες σταγόνες χυμό λεμόνι

παγάκια

φυλλαράκια λουίζας μέσα στο ποτήρι

Η εκδοχή χωρίς τσίπουρο είναι ενδιαφέρουσα αλλά κάτι της λείπει. Την εμπλούτισα λοιπόν με το καλής απόσταξης τσίπουρο της περιοχής μας. Έφτιαξα τα ανάλογα και ανέβηκα στην ταράτσα.

Από τη μια το ηλιοβασίλεμα από την άλλη ο καημός του Παλαμηδιού να μου μιλάει τραγουδιστά.

Απολαμβάνοντας σκέφτομαι και σας μεταφέρω λίγα από τα καλά της μαστίχας. Έτσι πείθομαι ότι

κάνω καλό. Το παραδοσιακό λικέρ μαστίχα φτιάχνεται στη Χίο, όπου έχει χαρακτηριστεί ΠΟΠ, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Παρασκευάζεται από εκχύλιση των δακρύων του σκίνου (Pistacia lentiscus var.chia) της μαστίχας σε οινόπνευμα και με απόσταξη και ανάμειξη του εκχυλίσματος με ζάχαρη.

Προϊόν μοναδικό, με άγνωστη ακόμα την ακριβή του σύσταση, είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις χωνευτικές του ιδιότητες. Αυτό και μόνο το καθιστά ιδιαιτέρως απαραίτητο για την ελληνική κοινότητα στις μέρες μας. Πέραν τούτου είναι στυπτικό, αντιφλεγμονώδες αντιοξειδωτικό, αντιμικροβιακό και δεν ξέρω τι άλλο - ίσως αντιστρές;

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι οι παραδοσιακοί θεραπευτές της Μεσογείου, από τον Διοσκουρίδη, τον Γαληνό, τους Άραβες αλλά και τους Δυτικούς, χρησιμοποιούσαν τη μαστίχα ξεκινώντας από την στοματική υγιεινή, την δυσπεψία για να καταπραΰνουν τα κοιλιακά άλγη, τα καλλυντικά και την αρωματοποιία.

Δοκιμάστε λοιπόν ένα ελληνικό ποτάκι και ας πάνε κάτω οι καημοί.

[H Άννα Γαλανού είναι εθνολόγος] Από το bostanistas.gr

Share: