Διαιτητής, ο Μαστιχοπαραγωγός;; ΣΤΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ – Ε.Μ.Χ.

Αυτό μας λέει το παρακάτω άρθρο που θα διαβάσετε από τον Νικο Γεωργούλη και το politischios.gr

Βέβαια τα ερωτηματικά τα έβαλα εγώ, εάν όντως είναι διαιτητής ο Μαστιχοπαραγωγος και όχι απλά  το μπαλάκι σε όλη την υπόθεση.

Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά ακούγονται κάπως σε αυτούς που δεν έχουν ανάγκη την βοήθεια (οποιουδήποτε) Π.χ εγω που δεν επλήγη  από της καταστροφές που γίνανε το καλοκαίρι ναι μεν πολλές φορές πηγαίνοντας στο χωράφι καθόμουν και σκεφτόμουνα ότι έτσι και το είχα πάθει τι άλλο μπορούσα να έκανα;;;;

να μοιράζονταν έτοιμα για παραγωγή! ε 

Και πραγματικά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα;;;

Βέβαια σε οτι λέει ο Κ Γεωργούλης για δικαστήρια της ένωσης με τα φυτώρια ούτε αυτό το ήξερα, και  νομίζω το σίγουρο θα ήταν ότι και εγώ θα πήγαινα να έπαιρνα δεντρίλια από οποιονδήποτε μου τα έδινε για να ξεκινήσω την παραγωγή... μου όποτε και εάν αρχίσει αυτή.

Διαβάστε τα παρακάτω όπως τα έγραψε ο Κ Γεωργούλης και τα συμπεράσματα δικά σας. 

Εγώ την άποψη μου είπα μόνο.

Νίκος Γεωργούλης

Σέβομαι απόλυτα τις φωνές ότι πίσω απ’ την κουρτίνα της αντιπαράθεσης δημάρχου Χίου – Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να κρύβεται η συνέχεια της κόντρας Λαμπρινούδη – Γανιάρη, αν δεχθούμε ότι η διοίκηση της Ένωσης αποτελεί προέκταση της

διοίκησης Γανιάρη.

Πέρα από αυτό, όμως, παραβλέπεται η πιο σοβαρή, ίσως, διάσταση της υπόθεσης. Η μεγάλη αριθμητικά ομάδα των μαστιχοπαραγωγών ποιο τιμόνι ακούει; Κανονικά και δίχως δεύτερη κουβέντα η συμβουλή της Ένωσης να αποφεύγεται το φυτωριακό πολλαπλασιαστικό υλικό θα έπρεπε να ήταν νόμος. Να μην επιδέχονταν αμφισβήτησης. Τα ως τώρα δεδομένα άλλα μαρτυρούν.

Μοιράστηκαν έτοιμα μαστιχόδεντρα από το φυτώριο Χρυσόπουλου, με το οποίο είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι η διοίκηση της Ένωσης βρίσκεται στα δικαστήρια, και έγινε σκοτωμός ποιος θα τα πρωτοπάρει. Ο ένας μετά τον άλλο οι πρόεδροι των χωριών διαμαρτύρονταν ότι … δεν πρόλαβαν και αποδέκτης των παραπόνων τους κατέληξε ο δήμαρχος κι όχι ο Ευθ. Μονίαρος, όπως θα έπρεπε. Εκεί χάθηκε το παιχνίδι. Η διοίκηση της Ένωσης δεν κινήθηκε εγκαίρως, αμέσως μετά τη φωτιά, με προτάσεις και λύσεις για την ανασχίνωση. Έμεινε θεατής μιας διαδικασίας που εξελίσσονταν για αυτή, χωρίς αυτή.

Αυτή την ανάγκη ικανοποιώντας, ο με υψηλό λαϊκό αισθητήριο Πολύδωρος ανέλαβε δράση. Του πρόσφεραν τη μπάλα στο γήπεδο του, άλλο που δεν ήθελε. Όσες προσφορές για την αποκατάσταση των καμένων περιοχών μαζεύει, τις μετατρέπει σε μαστιχόδεντρα κι ο συνωστισμός για το ποιος θα τα πρωτοπάρει συνεχίζεται.

Δεν προβλημάτισε καθόλου αυτό τη διοίκηση της Ένωσης; Ότι τα άκρα του σώματος, οι μαστιχοπαραγωγοί, αρνούνται να ακολουθήσουν τις εντολές του εγκεφάλου, σε μια πρωτοφανή απείθεια; Οι εκδοχές είναι δυο: πρώτη ότι ο τζάμπας στα νοτιόχωρα ζει και βασιλεύει. Δεύτερη ότι οι επιστημονικές αιτιάσεις εκ μέρους της Ένωσης δεν πείθουν επαρκώς και επομένως χρειάζονται επείγουσα αναθεώρηση στην ουσία τους ή στην επικοινωνία τους. Γιατί στο θέμα της επικοινωνίας με το χωράφι και το μαστιχοπαραγωγό η Ένωση έπαιρνε και συνεχίζει να παίρνει βαθμό πολύ κάτω από τη βάση με αποκλειστική της ευθύνη.

Αν δεχτούμε, λοιπόν, ότι η αναμέτρηση Λαμπρινούδη – διοίκησης Ένωσης έχει διαιτητή, κι αυτός είναι ο απλός μαστιχοπαραγωγός, αυτός προς το παρόν σφυρίζει υπέρ Πολύδωρου. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την Ένωση, ανήμπορη να πείσει τα μέλη της για την ορθότητα των θέσεων της στο συγκεκριμένο θέμα.

Το διαβάσαμε όπως είπα εδω.

Share: