Καλοκαιρινές αποδράσεις στα έγκατα της Γης!! Φωτογραφίες και 2 βιντεάκια απο το ανθρακωρυχείο του Καταρράκτη!! ~ katarraktisvillage

Καλοκαιρινές αποδράσεις στα έγκατα της Γης!! Φωτογραφίες και 2 βιντεάκια απο το ανθρακωρυχείο του Καταρράκτη!!

Τυχαία από μια συζήτηση ακούω τα παρακάτω, μα ξέρεις πως ήταν στα μεταλλεία;;;

Ουπς <<κλειδώνει>> λέω στο μυαλό μου τόσα χρόνια είμαι στο χωριό ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ δεν το είχα ξανακούσει!

Να μην σας τα πολυλογώ, ψάχνω από εδώ ψάχνω από εκεί, έπεφτα πάνω στον Μακριδάκη και το άρθρο που είχε για το λιγνιτωρυχείο στα Νέννητα.

Σε μια παρέα που ήμασταν στην Παναγία την Ρουχουνιώτησα ρίχνω την ατάκα, ρε παιδιά είχε ανθρακωρυχείο το Χωριό;;;

και μου απαντάει το κατάλληλο άτομο, θέλεις να μπούμε;;; είχαμε μπει και παλαιά ξέρω την είσοδο!!!!

Είσοδος
Μετά από μερικούς μήνες και για την ακρίβεια δίνουμε ραντεβού στις 14/06/2012 στις 10 το πρωί να πάμε

Για να φτάσουμε στην είσοδο!!

5 άτομα θα ξεκινήσαμε 3ς καταλήξαμε 2 μπήκαμε και λίγο στην αρχή και ο Φίλλιπος αλλά επειδή τα πράγματα δεν ήταν όπως μου τα λέγανε αλλά τραγική κατάσταση , πηγαίναμε στα γόνατα των στείλαμε έξω μην τυχών και!!!

Είχα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα περίπου δηλ για μια τυχών στραβή μας, και μείνουμε καμιά μέρα μέσα.

Από οξυγόνο ίσια ίσια την παλέψαμε θα ακούσετε και το βίντεο της εξόδου, βέβαια ήταν μια άλλη κατάσταση εκεί μέσα

Τι βλέπει κανείς!!

Δούλευε μέχρι το 1939 μετά το σταματήσανε η Γερμανοί

Η Εταιρία που το είχε ονομαζόταν ΑΣΠΙΩΤΗ ΕΛΚΑ

Από αφήγηση Πέτρου Σαμακουρή

Είχε τρεις εισόδους και 2 μηχανές η μία μαγκιόρα του Αλέκου του Ξενάκη του πατέρα και η άλλη του εργολάβου. Το κάρβουνο που έβγαινε το μεταφέρανε με τα τσιμπίλια στα χωράφια για να στεγνώσει. Τα τσιμπίλια ηταν ψάθινα καλάθια και τα κρεμούσανε από την μία μεριά και την άλλη στα γαϊδουράκια και το πηγαίνανε μέχρι το λιμάνι όπου και γινόταν η φόρτωση στα καΐκια .

Ότι έψαξα απο αρχεία δεν βρήκα τίποτα ούτε καν στα αρχεία του κράτους εκεί ήταν κορυφαία κατάσταση γιατί έκπληκτη μου λέγανε είχε και ο καταρράκτης μεταλλείο;;

Πριν λίγες μέρες 'έμαθα στις 19/Αυγούστου από τον Παντελή Ξυδάδη που ήταν και ο άνθρωπος που άκουσα για πρώτη φορά να μιλάει για το μεταλλείο ότι ο πατέρας του ηταν γραμματικός τότε και είχε όλα τα στοιχεία ονόματά που δουλεύανε εκεί κτλ αλλά όλο μαζί με το γραφείο τα κάψανε η Γερμανοί και δεν σώθηκε τίποτα.
Μικροί μου λέει μπαίναμε μέσα αλλά δένανε εναν σπόγγο από έξω και πηγαίνανε μέχρι εκεί που τελείωνε ο σπόγγος και μετά πάλι έξω ακολουθούσαν της ράγες αλλά πάντα τρόμαζαν να μπούνε ποιο μέσα και ούτε μεγαλώναν των σπόγγο!!!
Δουλεύανε περίπου 300 άτομα μου είπε, και από τα γύρω χωριά ερχότανε.

Διογένης

Φίλιππος

Αστέριος

Βγήκαμε !!!

Διαβάστε ένα απόσπασμα συνέντευξης του Διάσημου σπηλαιολόγου Νίκου Λελούδα που είχε δώσει στο coinsmania βέβαια εκεί των είχαμε ρωτήσει άλλα πράγματα αλλά επειδή σε αυτό το σημείο πιάνει και εμάς με αυτό που κάναμε δηλ που μπήκαμε μέσα στο ορυχείο,,,,,,, και μείνετε εκεί που λέει για το οξυγόνο και απλά όταν δείτε το βιντεάκι στο τέλος και ακούτε την ανάσα μου θα καταλάβετε !!!!

[Ιωαννης Μπαϊμπάκης. (Διαχειριστής του coinsmania)]

Κάποιες φορές διαβάζουμε για ατυχήματα που γίνονται σε βαθιά πηγάδια και στοές λόγω των δηλητηριωδών αερίων που συγκεντρώνονται σε τέτοια σημεία, ή λόγω της έλλειψης οξυγόνου. Σχετικά πρόσφατα θρηνήσαμε κάποιους θησαυροθήρες που πέθαναν από τις αναθυμιάσεις της γεννήτριας που χρησιμοποιούσαν. Με την μεγάλη πείρα που έχεις τι θα συμβούλευες όσους κατεβαίνουν σε τέτοια μέρη και με ποιους τρόπους (πρακτικούς ή άλλους) μπορεί κανείς να αντιληφθεί αυτό τον αόρατο κίνδυνο. Οι παλιοί πως προστάτευαν τους εαυτούς τους;

[Νίκος Λελούδας.( Σπηλαιολόγος)]

Γενικά, θα συμβούλευα να ΜΗΝ κατεβαίνουν, χωρίς κάποιο ειδικό και έμπειρο άτομο. Παρόλα αυτά, επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν θα εισακουσθώ, δυο-τρείς πρακτικές συμβουλές: Συνήθως, η ανυπαρξία επαρκούς οξυγόνου, ή, η ύπαρξη διάφορων δηλητηριωδών αερίων συμβαίνει κυρίως σε τεχνητά πηγάδια και στοές αρχαίων, αλλά και νεότερων ορυχείων κλπ. Σ' αυτά, οι πιθανότητες είναι αρκετά μεγάλες (ιδίως στα πηγάδια) να κατεβούμε-μπούμε, αλλά, το εισιτήριό μας, να είναι απλής διαδρομής..!!

Από 'κει και μετά, είναι θέμα πείρας (..την έχω πάθει 2-3 φορές), το να καταλάβει κάποιος - πότε το λαχάνιασμα του προέρχεται απ' την κούραση και την υπερπροσπάθειά του και - πότε από το λιγοστό οξυγόνο, ή, την ύπαρξη μονοξειδίου, αρσενικού κλπ. Στην αγορά, υπάρχουν συσκευές ανίχνευσης αερίων, αλλά, καμιά δεν κάνει για όλες τις περιπτώσεις.

Για ιστορικούς λόγους, θα αναφέρω εδώ ότι, μέχρι πριν μερικά χρόνια, οι μεταλλωρύχοι, πριν κατεβούν σε πηγάδι που είχε καιρό να χρησιμοποιηθεί κλπ, κατέβαζαν σε κλουβάκι καναρίνια -που είναι τρομακτικά ευαίσθητα στην έλλειψη αναπνεύσιμου αέρα, και αν μετά απο 5-10 λεπτά που τα ανέβαζαν, ήταν ζωντανά, κατέβαιναν και οι ίδιοι! ..Προς θεού, μην το δοκιμάσετε! - Δεν μας φταίνε τίποτα τα καναρίνια!!