Είναι ο Τούμπος ο νέος (μικρός) Σταγκούλης;
Αναρωτιέται η εφημερίδα;;
Εγω τον κ Σταγγούλη δεν τον <<ξέρω>. Τον Γιώργο όμως τον ξέρω από το 2011 που άνοιξα το Blog και ασχολήθηκα λίγο και με την μαστίχα.
Και σας στο λέω ξεκάθαρα θέλει το καλό των Μαστιχoπαραγωγών και θα παλέψει για αυτό.
Από εμάς όλους εξαρτάτε το πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό.
Συγκαταλέγεται στις πρόσφατες «αφίξεις» στο νησί μας. Έφτασε το 2008 και μέσα σε 6 χρόνια δημιούργησε με μεθοδικότητα σοβαρές προϋποθέσεις ανατροπής της στατικότητας στη διοίκηση της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών.
Κρίκος στην αλυσίδα γενεών μαστιχοπαραγωγών, μπήκε στο χωράφι, απέκτησε σαφή γνώση του κόπου και από νωρίς διαισθάνθηκε ότι τα κάστρα πέφτουν ευκολότερα από μέσα. Οι δυνατότητες οικονομικής ανάλυσης που διαθέτει έκαναν τη σημερινή διοίκηση να τον ενσωματώσει στην «πεντάδα» της κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση. Μάλλον δεν εκτίμησε ότι έθρεφε έναν μικρό επαναστάτη με αιτία.
Ο Γιώργος Τούμπος βρήκε πρόσβαση με την εκλογή του στη διοίκηση στα … άβατα για τους περισσότερους δεδομένα της Ένωσης. Κι άρχισε σταδιακά να αντιλαμβάνεται ότι η επιχειρησιακή στρατηγική του φορέα που κρατά ζωντανά τα νοτιόχωρα χρειάζεται επειγόντως εντυπωσιακές αλλαγές. Δεν ήταν ο μόνος που το ένοιωθε. Και πριν από την παρουσία του στη Χίο μια ολιγάριθμη γενιά αληθινών μαστιχοπαραγωγών το είχε διαισθανθεί. Ένοιωθαν όμως αδύναμοι μπροστά στην πανίσχυρη επιβολή της διοίκησης και κάθε τους σκέψη να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα ακυρώνονταν.
Ο Τούμπος ακολούθησε στρατηγική Σταγκούλη. Αρχικά ξεκίνησε την ενημέρωση. Δημιούργησε blog (tomastixi) μέσα από το οποίο παρείχε στους μαστιχοπαραγωγούς ό,τι τους έλειψε τόσα χρόνια. Επαρκή πληροφόρηση. Σταδιακά μέσα από τις αναρτήσεις του μορφοποιούνταν και η προσωπική του
.gif)
γνώμη για την εικόνα της Ε.Μ.Χ. και πέτυχε να προσελκύσει όλες τις μεμονωμένες αντίθετες φωνές.
γνώμη για την εικόνα της Ε.Μ.Χ. και πέτυχε να προσελκύσει όλες τις μεμονωμένες αντίθετες φωνές.
Με επιχειρηματολογία στηριγμένη στην οικονομική ανάλυση καταθέτει εδώ και καιρό μια εναλλακτική πρόταση διαχείρισης της Ένωσης, με βασικό στοιχείο της τη «ρήτρα τιμής παραγωγού». Κυρίως όμως δεν μένει με σταυρωμένα τα χέρια. Η ομάδα των νέων μαστιχοπαραγωγών επικοινωνεί τις απόψεις της στο χωράφι, στα καφενεία, στις πλατείες των χωριών.
Σύρθηκε η διοίκηση
Η σύγκληση της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με τόσο ουσιαστική θεματολογία δεν γίνεται με τις ευλογίες της διοίκησης.
Η πραγματικότητα είναι ότι η διοίκηση της Ένωσης σύρθηκε στη Συνέλευση, υπό το βάρος 38 υπογραφών αντιπροσώπων. Το πρωτόγνωρο είναι ότι το αίτημα δεν ήταν τοπικό. Στον κατάλογο των αιτούντων υπάρχουν υπογραφές από Πυργί, Ολύμπους, Ελάτα, Αρμόλια, Νένητα, Βουνό και άλλα χωριά, ενδεικτικό στοιχείο ότι υπάρχει πλέον και γεωγραφική διασπορά της συναίσθησης της ανάγκης να γίνουν θεμελιακές αλλαγές στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της Ένωσης. Είναι ενδεικτικό ότι στο Βουνό υπογράφουν το αίτημα οι 5 στους 5 αντιπροσώπους, ενώ στο Πυργί οι 7 στους 8!
Πλήρης αιφνιδιασμός
Τα προηγούμενα χρόνια καθετί που ξεκινούσε από τη βάση έφτανε αμέσως στα αυτιά της διοίκησης. Κάθε κίνηση «προδίδονταν» από τους αντιπροσώπους. Αυτή τη φορά η απόλυτη μυστικότητα στη συλλογή των υπογραφών, ακόμα και πλήρως ελεγχόμενων από την πλειοψηφία αντιπροσώπων, αιφνιδίασε τη διοίκηση.
Στο Διοικητικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης το μούδιασμα από την εξέλιξη φάνηκε από την αδόκιμη προσπάθεια ερμηνείας του άρθρου 19 του Καταστατικού. Μολονότι καθαρά αναφέρει ότι έκτακτη Γενική Συνέλευση έχει δικαίωμα να προκαλέσει με αίτημα του το 1/5 των αντιπροσώπων και ο αριθμός των 38 υπερβαίνει τα 2/5, καταγράφηκαν απόψεις, όπως του κ. Κ. Αγκά, που καταψήφισε τη σύγκλιση.
Σε μια κίνηση τακτικής, όταν ο Γ. Τούμπος διαπίστωσε ότι επιχειρείται καταστατική εκτροπή αποχώρησε από τη συνεδρίαση, αφήνοντας ανεπηρέαστα τα υπόλοιπα μέλη να λάβουν την απόφαση. Τελικά, με βαριά καρδιά, ορίστηκε η Γενική Συνέλευση για το προσεχές Σάββατο, ίσως η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων για την πορεία της Ένωσης.
Οι συμπαραστάτες
Στο δρόμο που ανοίγει ο Γ. Τούμπος συμπορεύονται κι άλλα ανήσυχα πνεύματα του συνεταιριστικού χώρου. Τις απόψεις του ασπάζεται το μέλος της διοίκησης, Γ. Καπετάνος, αλλά και μαστιχοπαραγωγοί όπως ο Κώστας Νεναμονίτης και ο Νεκτάριος Λυμπέρης. Θάρρος από τις εξελίξεις έχει πάρει και ο Χρ. Κουκούρης, μοναχική φωνή αντίδρασης τα τελευταία χρόνια στην Ένωση, με την ομάδα των «επαναστατών» να αναγνωρίζει στις θέσεις του αρκετές σωστές υποδείξεις αλλά και ορισμένες ακρότητες, που τον έκαναν επί χρόνια να χάνει το δίκιο του.
Προάγγελος εξελίξεων;
Όσοι ζητούν στροφή στην επιχειρησιακή στρατηγική της Ένωσης θα επιδιώξουν να πείσουν την πλειοψηφία των αντιπροσώπων για το βάσιμο των απόψεων τους. Ποντάρουν στην απογοήτευση των μαστιχοπαραγωγών από τις δυσμενείς για εκείνους οικονομικές συνθήκες των τελευταίων χρόνων. Ξέρουν όμως ότι η αποκαθήλωση μιας πολιτικής με βαθιές ρίζες στο παρελθόν δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ακόμα κι αν δεν το πετύχουν, όλοι συμφωνούν ότι τίποτα στην Ε.Μ.Χ. δεν είναι ίδιο με χθες. Η διοίκηση Μονιάρου έχει πλέον αντίλογο. Και το πρόβλημα της είναι ότι ο αντίλογος αυτός είναι δημιουργικός και ανανεωτικός, προτείνει το Συνεταιρισμό των επόμενων δεκαετιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου